Morgunblaðið - 11.08.1929, Page 5

Sissons Brothers
Hálniupvörnr.
í heildsölu: —
Botnfarfi á trje- og járnskip
Lestafarfi, Blýhvíta,
Zinkhvíta, Olíufarfi allsk.,
Terpentína, Þurkefni,
Fernisolía, I)uft, margsk.,
Gljákvoða, Mennia,
Kítti, Trjelím,
Húsafarfi, Presseningafarfi,
Hall’s Distemper (Vatnsfarfi).
Nafnið SÍSSOKS er trygging fyrir DOStU ÍarfaVÖrUlU.
Kr. 0. Skagfjðrð, Reykiavík.
Sími 647.
fl austurvegum.
Eftir Magnús Mag'nússon.
I.
Fyrirliggjandi:
Rice Krispies
frá KelLoyg’s
Efnaiaug Rey k javí kur.
Laugaveg 32 B. Sími 1300. — Símnefni: Efnalaug.
Hreinsar með nýtísku áhöldum og aðferðum allan óhrein
an fatnað og dúka, úr hvaða efni sem er
Litar upplituð föt, og breytir um lit eftir óskum.
Eykur þægindi! Sparar fje!
m 9IALW1RKT
PVOTT4EFMI
FLIK FLAK skemmir
ekki þvottinn, fer ekki
illa meö hendurnar.
Jafnvel, ull, silki og lit-
uð efni má þvo ! Flik
F1 a k, án þess aö
hætta sje á skemd-
um, ef gaett er nauð-
synlegrar varúðar.
I. Brynjólfsson & Kvaran.
Aðfararorð.
Þeg'ar grös eru gróin í sveitun-
um fer þeim, sem i Reykjavík
búa, en fæddir eru og uppaldir
fram til dala, að langa til þess
að komast bnrtu úr landnámsbæ
Ingólfs.
Lystigarðuriim við tjörnina
næg'ir þeim .ekki, Baldursliagi og
Geitháls lieldur ekki — ekki einu
ni Álafoss — Tívolí Sigur-
jotis Pjeturssonar fullnægir út-
fararþrá Rej kvíldngsins, þótt und
arlegt megi virðast.
Ef til vill stafar Jtessi útþrá að
’.okkru leyti af því, hversu skamt
er síðan við yfirgáfum liin órækt-
uðu lönd, takmarkalausa víðátt-
ima, skínandi jökla og- tær, blik-
andi bergvötniu. — Okkur langar
til þess að komast í kynni við
sjálfa náttúruna aftur og rifja
upp kynninguna við farðalausu
sveitastúlkuna og bóndann, sem
ei betur að sjer í Islendingasög-
um en sumir norræuufræðingarn-
við Háskóla vorn.
Y.jer erum ekki enn orðnir rót-
grónari í Civilisatióninni en þetta.
,,CiviIisationimii“, sem Kamban
og aðrir góðir menn eru nú að
klæða oss í.
Og þess vegna er það, að stund-
ir koma, sem vjer verðiun hálfleið-
ir yfir því, að sjá aldrei ósviltinn
hörundslit á meyjarvanga og hálf
;'ranúr vfir því að geta aldrei lát
ið ímyndunaraflið njóta sín í þv
iivernig leggirnir muni vera á 19
ara gömlu stúlkunni, sem vjer
mætum. -— Reykjavíkurstúlkan
lians Kambans verður stundum
augum sumra vorra eins og Ltiters-
.trú í augum þeirra, sem hneigjast
að dulspeki. — Hiin liggur opin
fyrir, svo að áhorfandanum finst
að liapn viti alt. um hana á einu
augabragði. — Öklinn er svona
leggirnir eru svona, armarnir eru
svona og hálsinn er svona. — Eitt
vitum vjer aðeins ekki, hvernig
hinn rjetti litur vangans er, þeg
ar Gvendabrunnavatnið hefir
skolað burtu sjónhverfingunum.
Og það koma líka þær stundir
einstöku siniium j-fir oss, að oss
finnst lítið til um handaverk
Knúts og hinna „seriösu“ manna
sem eru að skapa þennan bæ
^ jer fáum jafnvel „Hallucinati
oner“ og sýnast göturnar hlykkj
óttar og skitnar og alt fyrirkomu
lag bæjarins hið hörmulegasta. —
Alhu' bærinn verður í augum vor
um einna líkastur stórri og hálf-
oþrifalegri alþýðubrauðgerð, þar
sem eintómar bollur eru, mismun
andi matarmiklar, en að efninu til
sáralíkar. Svo langt geiur jafnvel
þessi höfuðstaðarleiði gengið, að
manni finnist Nordal „feminin'
og Guðmundur Kamban hálf sjálf-
byrgingslegur, en þegar svo er
komið, mun ekki nema, steinsnar
til Þórðar á Kleppi eða dr. Helga
og því vissast að leita til fjallanna
II.
Jeg mun hafa verið í þessum
veðraham, er það hvarflaði að
mjer eina kvöldstund, að leggja af
stað með Árna frá Múla og Jóni
Kjartanssyni þ. 12. jvtní austur
Skaftafellssýslu til þess að heim-
sækja Klausturbóndann, Lárus
Helgason.
En að kveldi þess II. júní, dag-
inn áður én austur skyldi haldið,
var jeg ])ó enn óráðinn í því að
fara. —- Veður var þennan dag
drungalegt og dimt austur að líta
—• En um nóttina dreymdi mig
draum, sem úrslitunum rjeði.
Jeg þóttist vera staddur þar,
sem jeg hafði aldrei áður komið.
Risu jöklar miklir, faunahvítir, í
orðri og austri, en í suðri, all-
fjarri, blikaði á spegilsljettan
sævarflötinn, en miðja vegu á
milli blöstu við auga grænar hlíð-
ar og vinsamleg bændabýli.fc —
Þótti mjer sem jeg hefði fátt feg-
urra sjeð um æfi míua. Var jeg
að virða alla þessa fegurð fyrir
rnjer, er jeg vaknaði við að vinnu-
vonan ljet kaffibaklrann á sæng'-
raa og leit feimnislega niður fyrir
sig, því að sængin hafði færst of-
an af öðrum fætinum á mjer. —
Vinnukonan mín er rösklega fim-
ug, en mej-jarroðinn er þó enn í
öngum hennar og óspilt saklevs-
ið skín vvr augunum. Henni er illa
við Goodteinplara, segir, að þeir
sjeu ótryggir konunum sínum og
leiði æskulýðinn inn á hættulegar
brautir, og hún liatar stutt pils,
drengjakoll, Spánarvín og sigar-
ettur, en örlitið brennivínstár í
kaffi er mesta lífsnautn hennar
nú orðið. Svo á hún örlítinn silf-
urbúinn tóbaksbauk, sem hfin hef-
ii' vafinn innan í klút í ])ilsvasan-
um sínum. — Gamli húsbóndinn
lennar, Jón í Felli, gaf henni
hann fyrir húsbóndahollnstu í 20
Látið
vinna fyrir
yður.
Ekkert
eriiði,
aðeins gleði og ánægja.
Alt verður svo hreint
og spegi fagurt
Fæst í fjórum stærðum
á aura 40, 50, 65 og 2,75.
II t.
>00000000000000000
Bfunatryggingar
Sími 251.
Sjóvátryggingar
Sími 542.
xx>ooooooooooooooo
Hin dásamiega
Tatoi-handsápa
XATOL
ar. —
„Hvernig er veðrið V ‘ spyr jeg
urn leið og jeg færi sængina jTir
fótinn á mjer, því að jeg vil ekki
sera hlygðunartilfinningvv gömlu
l.uumnar.
„Það er glaða sólskin og útlit
fyrir besta þurk,“ segir vinnu-
konan, um leið og hvvn fitlar
f'eimnislega við fljetturnar, sem
náðu ofan í rnitti, þegar hún var
bjá Jóni í Felli, en liafa styst að
mun siðan hú» fór fi'á honum.
„Þá er Hklega he<: no fara að
hvpja sig í næ'rbuxurnar og fara
iustvu\“ segi jeg eins og við sjálf-
an mig, og man ekkert eftir vinnu
konunni.
Þcgar hún er komin vvt lir her-
bergiim, vind jeg mjer ofan vir
rúminu og hringi til Jóns Kjart-
anssonar, til þess að vita, livenær
af stað skuli lialdið.
„Klukkan 11,“ segir Jón. —
Áðeins röskur klukkutími til
slefnu, og elíkert verið hugsað
fyrir, að fá sjer á ferðapelnnn.
„Jæja, það er best að sleppa
því ^að hafa nolvkra glætu með
sjer. Ef enginn hefir neitt, þá
bragðar maður það ekki, annars
liefir maður aðferð Jónasar Þor-
bergssonar og snýkir það,“ hugsa
jeg með mjer og brosi í kampinn.
Svo byrja jeg að klæða mig í
ferðafötin. Fýrst fer jeg í nær-
föt úr Vöruhúsinu, síðan í milli-
skyrtu frá Jacobsen, þá í sokka
frá Guðmvmdi Vikar, síðan i reið
bvvxur fná Möller, svo í skó frá
Lárvvsi, þá í vesti og jakka úr
efni frá Birni Kristjánssyni og þar
fitan yfir í ferðajakka, sem jeg
tók í misgripum í lögsagnarum-
dæmi Magnúsar Torfasonar fjrrir
ári síðan, og hefi enn ekki hlotið
mýkir og hreinsar hörundið
og gefur fallegan og bjartan
litarhátt.
Einkasalar:
I. BryniÉffsson & Hvaran.
Nýkomið:
IHjálknrköimnr,
Syknrsett,
Kökudiskar,
Ávaxtastell,
Skálar ýinisk.
Barnadiskar,
Könnnr og
Bollapör,
Skrantskrín,
Eldhússett
o. m. II. iallegt og ódýrt.
K.EÍ
II
Bankastræti 11.
Ildhúslampar.
Nýkomið mikið ai góðnm
ódýrnm eldhnslömpnm
8 & 10”.
Veiðarfæraversl.
„6eysir“.