Morgunblaðið - 03.11.1929, Blaðsíða 11

Morgunblaðið - 03.11.1929, Blaðsíða 11
MORGUNBLAÐIÐ 11 lálpraðlsherinn. heldur samkomu í fundarsal Templara í Bröttugötu í kvöld kl. 8V2. Stabskapteinn Árni M. Jóhannesson stjórnar. Nemendur foringjaskólans aðstoða ásamt fleiri for- ingjum. Hornaflokkurinn og strengjasveitin spilar. Allir velkomnir. Einnig samkoma í okkar eigin sal kl. 11 árd. Sunnudagaskóli kl. 2 síðd. Þreytt áðnr en dagsverkid byrjar. Þreyta ogóánægja •áður en erfiði dagsins byr ar, stafar oftast af of þungri fæðu. Borðið „Kellogs“ AIl-Bran þá mun yður borgið og dag- orinn verða yður ánægjulegur. ALL-BRAN Ready-to-eat Also makera of KELLOGG’S CORN FLAKES Sold by all Grocers—in the Red and Green Packa&e. í*»~ Notið ávalt eða sem gefur fagran svartan gljáa. eru hinar marg eftir- spuröu 7 Hk: vjelar loks komnar. C. PROPPÉ. arnir voru ekki látnir stunda hey- sltap í sumar. Nokkur hluti slægn- anna var leigður utanhreppsmanni, sem bauð hæst í þær1. Þó fengu 5 innanhreppsmenn einnig slægjur leigðar í Litla-Hraunslandi, og ekk ert var eftir skilið af slægjum, sem sláandi voru. Fangarnir hafa al- drei verið úti á kvöldin eftirlits- lausir og því síður einir í bílnum. Eyrbekkingur einn kom eitt sinn brensluspíritus til eins fanga, sem var að vinna við akstur við hælið. Þegar sást á fanganum var hann þegar lokaður inni, og sat inni 4 daga á eftir. Var hann alls ekki úti eftir að á honum sást áfengis- víman. Fangarnir hafa ekki gert á hluta fólks utan hælisins, en um stjórnsemi þeirra á tilhneigingum sínum er óþarft að tala, af því að menn þessir hafa verið dæmdir fyrir afbrot og afbrotin vitanlega stafað af vöntun á stjórn tilhneig- inga þeirra. Jeg vil að svo komnu engan dóm leggja á það, hver áhrif veran á hælinu hafi á sálarlíf fanganna. En hitt vita allir, að líkama þeirra er hollara að stunda vinnu eins 0g þarna er gert, en að ve*ra læstir inni við aðgerðaleysi. Ber einnig að líta á það, að frá hælinu koma þeir með fullu vinnuþrelii, er þeir hafa tekið út refsinguna, og verð- ur þá ekki sagt með sanni, að þjóðfjelagið hafi spilt aðstöðu þeirra til lífsbaráttunnar með refsi aðferðinni. Sigurður Heiðdal. Horðurlandsvegurinn og Hjala’nesvegurinn. Síðau jeg skrifaði grein mína í Morg- unblaðíð 8Íðastl. vor, með þessari yfir- skrift, hafa orðið talsverðar umræður um hana og vegasambandið við Norð- urlandsveginn í dagblnðum höfuðstað- arins. Bæði vegna tfmaleysis og einnig þess, að jeg tel óþarft að halda áfram mikl- um deilum um þetta vegamál, þá hefi jeg eigi svarað, en vegna lítilsháttar raigskilniugs af haifu sumra greinar- höfunda verð jeg nú að svara með nokkrum línum. 1. Hr. Magnús Jónsson Borgarnesi heldur því frani, að jeg vilji afnema allar skipaferðir milli Borgarness og Reykjavíkur. Þetta er ekki rjett. Jeg lysti leiðinni milli Borgarness og Reykja- vfkur sem slæmri leið fyrir ferðamenn, og taldi rjett að velja frekar leiðina um Hvalfjörð á Kjalarnesveginum til Reykjavfkur, ef þess vœri kostur. En hlnsvegar var mjer þá, ög er enn ljóst, að hjeraðsbúar þnrfa að halda sínuni beinu ferðnrn til ReykjaVíkur. Þá dregur hr. Magiiús Jónsson skip- stjórann á Suðurlandiuu inn í þessa deilu alveg að ástæðiilausu. Vill hann láta líta svo út, sem verið sje að hnekkja áliti hans. Þetta er einnig rangt. Jeg álít skipstjorann mjög dug- legan og með afbrigðum ábyggilegan mann, sem getur á engan hátt átt sök á þvf, þó skipið sem ( förum er sje lítið, Og leiðin sem farin er sjo slrem. Á síðasta alþingi flutti þingmaður Mvramanna þetta samgöngumál hjer- aðsbúa inn á alþingi og vildi fá sam- þykt, að byggt yrði stórt og vandað farþegaskip, er yrði í förum milli fyr- nefndra staða, eu það náði ekki fram að ganga. Þiugmaðurinn sá, eins og hans var von og visa, að þesBar Suð- urlatrd-ferðir, eins og þeim nú hagar til, myndu fljótt verða afræktar af öll- um ferðamönnum, strax og önnur leið opnaðist, sem vœri betri, og hefir ef- laust viljað rjetta hag sinna kjósenda, þó eigi trekist, og ábyggilega án þess að niðra skipstjóra Suðurlands f neinu. 2. Þeir Olafur 'B. Björnsson og Þor- steinn á Grund á Akranesi hafa báðir skrifað um vegasambandið við Norður- landsveginn, og mæla eindregið að far- ið sje um Akranes. 'Nafni minn ritar dllangt mál, og gerir roikið úr vega- lengdinni kring um Kollafjörð og út Kjalartiesið, og sjest það á öllu, að hanu er lítið kunnugur hjer á Kjalar- nesi. Er nafna mfnum þetta samgöngu- rnál ntikið og margþætt hjeraðsmal, em öðrum Akurnesingum, sem jeg get vel skilið, en frá mfnu sjóuarmiði erf- itt og næstum ómögulegt að sameina kröfum ferðamannsins. 3. Þá skrifa f blaðið )>V(sirf þeir: Friðrik Björnsso 1 og H. Ó. Friðrik B|örnsson mælir eindregið á móti Hval- 'jarðarleiðinni og telur hana ófæra fyr- ir margra hluta sakir. Hanít mælir fast með annari leið úr Borgarfirði til Þingvalla. Ett H. Ó. er með Hvalfjarð- arleiðitini og er mjer sammála, sem jeg kann honum beatu þakkir fyrir. Læt jeg þá eigast við f )>Vísir«, og bíð ó- smeikur þeirra úrslita. 4. Sumir heiðruðu greinarhöf. hafa haldið því fram, að þessi togstreita um veginn stafi eingöngu af illri hreppapólitík, Og á jeg víst að hljóta minn hluta af þvi. Þessu vil jeg mót- mæla, því við Kjalnesingar höfum lít- iun hag af því, þó Hvalfjarðarleiðin yrði valin, því akvegurinn er kominn Kjalarneshrepp á enda og ríkissjoður hefir alt viðhald hans samkv. lands- lögum. Það sem vakir fyrir mjer, er einungis sannfæring mín um, að þetta sje besta og öruggasta leiðin og skylda mín að fylgja því fram. í sttmar sem leið var Hvalfjarðar- leiðin tóluvert farin af ferðamönnum, Og Ijetu margir vel yfir þeirri leið og telja hana sjálfsagða sem framtíðarleið fyrir alla fetðamenn og upphluta Borg- arfjarðar. Jeg minnist og samtals við hr. for- sætisráðherra Tryggva Þórhallsson, er hann var nýkominn frá vígslu hlnnar miklu Hvftárbrúar í Borgarfirði. Fór hann þá ásamt vegamálastjóra suður -ð Hvalfirði, yfir fjötðinn og til Reykja- víkur og fjekk bæði stutta og ágreta ferð. Var forsætisraðherra þeirrar skoð- unar, að þessi leið yrði ágæt þegar búið væri að laga veginn og leggja vegi á sumum stöðum sem með þyrfti. Mjer skilst einnig, að Hvalfjarðar- leiðin geti orðið góð samgöngubót fyrir alla Borgfirðinga og einnig Myrarmenn í slœmum veðrum og á milli batsferða, en eigi sje ástæða til fyrir þá, að vera andvfgir þeirri leið. Brautarholti á 1. vetraidag 1929. Ólafur Bjarnason. Fríkirkjan í Reykjavík. Áheit og gjafir: fra konu 4 kr., N. N. 5 kr., Gl. konu 5 kr., 2 + 9 10 kr., ónefndum 5 kr., tveimur 15 kr., B. H. 10 kr., N. N. 5 kr. Samtals 59 kr. — Með þökkum meðte'kið. Ásm. Gestsson. Hafbátahernaðurínn. *"Um þeðsa bók, sem'út kom i fyrra skrifar Reinh. Prinz i »MitteiIungen der Islandfreunde*. Þessi bók" er og verður ein hin einkennilegasta á íslenk-þýskum bókamarkaði. Þýskur kafbáta- háseti, sem nú er orðinn efnaður kaupmaður og islenskur ríkisborg- ari, gefur út endurminningar sínar á islensku. Hann segir þær fyrir á blendingi úr þýsku og ís- lensku, og Islendingur færir þær i letur á góðu máli. Jeg hefir sjeð bókina fæðast og það á löngum ógleymanlegum vetrarkvöldum, þegar við tveir Islendingar og tveir [ÞjóðverjHtr sátura samau á hinu^gestrisna heimili Schopka ásamt konu hans, sem er íslensk. J Við "töluðum saman um stjórnmál og Bögðum hver öðrum sögur, en það bar ætíð að sama brunni, því að þeg- ar á nóttina leið, sagði Július einn frá. Hann sagði okkur frá sjóferðum sínum um allan heim, æfintýri, aem voru óviðjafnanleg að lýsingum því að enginn kunni betur að segja frá en hann. Jeg hefi sjaldan fyrir hitt mann, sera var jafn-ljett um að segja frá og hafði jafn-mikla hæfileika til að gera atburðina ljósa. Þessar sögur Schopka báru venjulega að sama brunni. Hann komst aftur og aftur að æfintýrum sínum á einura sigursælasta kaf- báti Þjóðverja. Það er mikið þrekvirki, að halda dagbók á kafbát, vegna þess, að vinnan er erfið og hvíld litil. Þetta þrek- virki vann Scbopka. Dagbækur hans eru nákvæmar og sannar. Þær sýna tilfinningar óbrotins háseta á þýskum kafbát. Viðburð- ir styrjaldarinnar speglast þav vel Þær eru lausar við alt tildur og þær segja með orðum heiðar- legs mann8 frá stórum og smáum viðburðum striðsins. Það voru hinar persónulegu tilfinningar, sera Schopka sagði ætíð svo vel frá, og það er ekki að furða, að þær hafi i höndum islensks rit- höfundar borið ávöxt, því að sú þjóð er með þeim bókmentuðustu er jeg þekki. Það var vorið 1927 að endurminniftgar þessar fóru fyrst að koma út í Lesbók Morg unblaðsins.^Þegar i desember sama árs voru þær gefnar út i bókar- formí. Það vakti þegar mikla athygli, enda var það sist að furða. 011 biöð og rit birtu dóm um það, og þeir voru allir á einn veg Nákvæmni hennar og hinum lifandi frásögum af viðburðum, stórum og smátim, æfintýrum og verkum þessa kafbátaháseta, var hrósað. Þessir dómar, ásamt dóm- um almenning8 á íslandi sanna það, að Schopka hefir gert föður- landi sinu mikinn greiða. Bókin, sera rituð er af heiðarlegum há- seta, sem lýsir hernaðinura sem nauðsyn, og sem sjálfur er sann- færður um málstað þjóðar sinnar, hefir kveðið betur niður hleypi- föiaiXfg Kermath mótorvjelar, 2 og 4 Cyl. 4—5 og 20 H.K. eru sjerstaklega hentugar í fiski- báta, skemtibáta og aðra smærri báta, vegna gang- vissu og sparneytni. 1—6 Cyl. og 3—200 H.K. Nánari upplýsingar gefur Eristlnn Ottason skipasmiður Rvik. Til Vífilsstaða alla daga kl. 12, 3 og 8. Bifreiðastöð Kristins & Gnnnars Hafnarstræti 21 (hjá Zimsen). Símar 847 og 1214. Lff or 00 hiðitn KI e i n, Balflnrsgötn 14. Sími 78. •••••••••••••••••••••••# • Fyrstasflokks • sanmastofa : • fyrir karlm.nnafðt. 1 Urval a! allskonar * felaelnnm finðni. B. Vikar : Langaveg 21 Slati 662 \

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.