Morgunblaðið - 06.04.1930, Blaðsíða 6
6
U OROTTNBEAÐIÐ
Hðfnm fyrlrliggjandis
Rngmjöi „Blegdamsmöllen“
do. „Havnemöllen“
Hálfsigtimjöl ,.Havnemöllen“
Hveiti „Cream of Manitoba“
Verðið lækkað.
Bernburgs
hliðmsveit
f kTðld á
Hótel Heklu.
Fyrirliggjandl:
Áísúkkulaði, Karamellur,
Suðusúkkulaði, Overtræk Cacao,
Eggert Kristjánsson & Co.
Domntosfenr
nýjasta tíska, mikið úrval, mjög ódýrt.
Einnig Barnatöskur.
K. Einarsson & Bjðrnsson.
Bankastræti 11.
Effsalasgg Reykjavíkui*.
Laugaveg 34 — Sími 1300. — Símnefni: Efnalaug.
fíreinsar með nýtísku áhöldum og aðferðum allan óhrein-
an fatnað og dúka, úr hvaða efni sem er.
Litar upplituð föt, og breytir um lit eftir óskum.
Eykur þægindi! Sparar fje!
■■0«.
Lystarleysi,
kemnr oitast af
ðreglnlegn mataræði.
Úrval
af silki og Ijereftsnndir-
fötnm.
Ef þjer bbrðið
Helloggs Hll Bran
Verslunin Vík.
Laugaveg 52. Sími 1485.
daglega, með fæðn yðar,
er engin hætta.
ALL-BRAN
Ready-to-eafc
A7»o makers oP
KELLOGG'S'
.CORN FLAKES
jall Groœra^ifí'i
and Green Packafa
91®
—aMwivrw »•
Hotuð reiöhjól
6 stk. notuð reiðhjól seljum
við nú fyrir kr. 25.00 — kr.
45.00 — kr. 60.00 — kr. 65.00
kr. 85.0.0. — Öll hjólin eru í
góðu standi og mjög ódýr eftir
gæðum.
Reiihjölaverkstæðið
ð r n i n n.
Laugaveg 20. — Sími 1161.
síld og Eyjafjarðarsíld um mörg
ár verið slcoðuð lakari vara.
Hafi því síldin, er til Akureyrar
kom, ekki verið góð, þá sannar
það ekki annað en að Akureyri.er
legu sinnar vegna óhentug sem síld
arsöltunarstaður. Ætlun E. F. var
víst ekki að sanna það.
E. F. mintist á grænátuna í sum-
ar. Hennar var aðallega vart á Ak
ui eyri., Á Siglufirði var á móti ráð
um yfirmatsmanns þar, eftir skip-
un frá skrifstofu einkasölunnar á
Akureyri, talsverðri síld hafnað í
söltun, og borið við að hætta væri
á grænátu. Þetta var á Siglufirði
skoðað sem helsta úrræði einka-
sölunnar til að ráða bót á tunnu-
vandræðunum.
Formaðurinn og kryddsíldin.
E. F. telur mig fara með þvætt-
ing þegar jeg held því fram að
ekki hafi verið kryddað nema 17
þús. tunnur s. 1. ár af e'inkasölunni.
Kveður E. F. engar skýrslur vera
komnar út nm það ennþá, en
kryddaðar hafi verið „upp undir
30 þús. tunnur“. Sá, sem fer með
þvætting það er E. F. sjálfur, því
opinberar skýrslur um "þetta eru
fypir hendi.*. í „Ægi“, september-
heftinu 1929 er lokaskýrsla um síld
veiðina 1929 og er kryddunin þar
talin 17001 tunna á móti 59181
tunnu árið 1927.** En um kryddun
Norðmanna er sagt í ágústhefti
„Ægis“ 1929: „Samkvæmt upplýs-
ingum frá norska eftirlitsskipinu
„Michael Sars“ til fiskimálastjór-
ans norska, eru 20. ágúst 50 norsk
snyrpinótaskip húin að salta 62.000
og krydda 5000 tn„ vantar uppl.
um 8000 tunnur, 60 norsk rekneta-
skip búin að salta 5000 tn. og
krydda 28.000 tn. Vantar upplýs-
*Kristján Bergsson, forseti Fiski
fjelags Islands, he'fir látið mjer í
tje eftirfarandi:
Afrit, af símskeyti frá Síldar-
einkasölunni til Fiskifjel. íslands
23. september 1929.
Yehjuleg saltsíld 98034. Saltsíld
veikuð annan hátt 10047. Krydd
og sykursöltuð 17001. Skiftist
þannig: Siglufjörður 62993, 2064,
16269. Eskif jörður 23858, 7983,
732. ísafjörður 2797. Austfirðir
8887. Þessutan millisíld ísafirði
3251. Eyjafirði 245. Samt. 128578.
Rjett afrit staðfestir
Reykjavík, 3. april 1930.
Kr. Bergsson.
•** Lokaskýrsla um síldveiðina
1929 23. sept. 1929.
Salt. Krydd. Brætt hl.
Vestfirðir’} 6.048 209.144
Siglufjörður 65.057 16.269 155.440
Eyjafj.2) | 3?08g 732 151350
Rauíarh. J
Austfirðir 8.387
Samt. 1929 111.578 17.001 515.934
Samt. 1928 124.157 50.176 507.661
samt. 1927 180.816 59.181 597.204
x) Þarmeð taldar 3251 tn. millisíld
2) Þarmeð taldar 245 tn. millisíld
Að ofangre'ind skýrsla sje rjett
færð samkvæmt meðteknum sím-
skeytum frá Síldareinkasölunni um
salt- og kryddsíldina og skeytum
frá bræðslustöðvunum um bræðslu
sxldrna, vottast hjer með.
Reykjavík, 3. apríl 1930.
Fiskifjelag fslands.
Kr. Bergsson.
ingar um 10.000 tn“. Af þessu ér
augljóst að í vertíðarlok hljóta
Norðmenn að hafa verið búnir að
krydda um 40 þús. tn. E. F. gefur
í skyn að þetta hafi ekki verið
nema 20 þíis. tn., en sjest nú hver
sannara hefir.
Austf jarðasíldin.
Jeg hafði fundið að því, aðAust-
fjarðasíldin, sem er miklu smærri
og lakari útflutningsvara en norð-
an og vestansíldin, skyldi vdra tek
in í eitt meðalverð með norðan og
vestansíldinni. Sömuleiðis benti
jeg á hinar fáránlegu ráðstafaxiir
einkasölunnar á tunnusendingu til
Austfjarða. Þessi ummæli mín um
Austfjarðasíldina segir E. F. að
hafi leitt það af sjer“ að bent var á
ske'mdu síldina hjá Líndal í s;m-
ar“. Þarna sjest ennþá greinilega
hin lxxalega hardagaaðfei’ð E. F.,
sem verður því verri þegar ske ad-
irnar, sem hann er að klína á Lín-
dal, eru einkasölunni sjálfri að
kenna og nægir því til stuðnings
að vitna i reglugerð 1929 „um
skoðun á síld og ýmsar fram-
kvæmdir Síldareinkasölu lslands“.
12. gr. svohljóðandi:
„Þessi eru störf aðalumboðs-
manna:
a. Að sjá um, eftir fyrirmælum
framkvæmdastjórnar eða ákvæðum
laga og reglugerðar alla meðferð
síldaiónnar, flokkun eftir stærð og
gæðum, umbúðir, inerkingu o. fl.
Má enga síld salta, krydda eða
verka á annan hátt til útflutnings,
néma með leyfi þeirra.
b. Að hafa nálcvæmt eftirlit
með því, að fylgt sje öllum regl-
um, sem settar eru, eða settar
kunna að verða, nm flokkun síldar,
umbúðir um hana og alla meðferð
hennar, þangað til'hún er flutt xir
landi“.
Af þessu er ljóst að það er um-
boðsmaður (matsmaður) Síldar-
éinkasölunnar á hver.ium stað, sem
ræður hvaða síld er söltuð og
hvaða síld ekki og síðan allri með-
ferð síldarinnar þangað til hun er
flutt út. Síldarsaltendur verða í öll
um greinum að hlíta fyrirmælum
umboðsmanna og skemmist síldin,
er það fyrir vanrækslu, yfirsjón
eða eftixditsleysi umboðsmanna,
enda hefir það sýnt sig, að e'inkásal
an hefir talið sjer skylt að bera
skaðanp, þótt hún í sumum tilfell-
um hafi látið síldarsaltendur hera
hann að nokkrn leyti.
Sjerþekking Erlings.
E. F. 'raiisar um að málgögn
„íhaldsins“ taki ekki til greina
umsögn sjer vitrari manna úr sín-
um eigin hópi!! (sie) og segir að
umsögn blaða Sjálfstæðisflokksins
sjeu tómt rugl bygt á hreinni fá-
fræði. ‘ „Enda le'ynir það sjer ekki
að jafnvel þingmenn Ihaldsflokks-
ins geta ekki farið með -auðveldar
og óbrotnar tölur, sem snerta síld-
ai’útveg landsmaixna án þess að
verða, að athlægi“. Ekki vantar nú
mannalætin hjá for'manninum.
Væri nú ekki úr vegi fyrir E. F. að
athuga þessi ummæli sín og hafa
að heilræðum, þó illa sje til höf-
undarins vandað. Mætti hann
gjarnan taka.hvern flokksmanna
sinna, sem væri til fyrirmyndar,
því ólíklegt er, ef dæma á af skrif-
um hans í Alþbl.., að í þeim hóp
finnist nokkur jafnfávís honuni og
framhlejxpinn. E. F. segir í niður-
Nýkomin.:
Harlmannafðf
unglingaföt
í fjölbreyttu xxrvali.
Altaf ódýrast í
Brauns-Verslun.
Ný, vönfluö
borðstofabnsgðgu
11 hlntir, úr eik, eru til sölu,
af sjerstökum ástæðum, með
tækifærisverði. Nokkur gjald-
fre'stur getur komið til greina
Hljððfærasainn
Laugavegi 19.
Itsilen
bættir
anaað kvðld
(máundagskvðld).
Vi§?nhúslð
Þennan ágæta hlómaáburð ættxí
allir hlómavinir að nota.
lagi greinar sinnar, að það sje við-
urkelit af Öllum sem til þekkja að
Ásgeir og Líndal sjeu færustu
ménnirnir, sem „íhaldið“ hafi á að
,skipa í stjórn einkasölunnar. Marg
ir munu taka undir þessi ummæli
E. F. og fallast á að þegar valdir
voru fulltrúar fyrir Sjólfstæðis-
meiin í xxtflutningsnefndina hafi
verðleikarnir verið látnir ráða
hverjir valdir voru, en hitt mun
lxonum hafa sjest yfir og skal virt
til vorkunnar, að þegar kjörinn
var fulltrúi fyrir þingflokk jafn-
aðarmanna og síðar formaður í xít-
flutningsnefndinni var ekki fylgt
sömu reglu.
Jóhann Þ. Jósefsson.