Morgunblaðið - 25.01.1931, Blaðsíða 2

W O R G U NBLABl i)
1M
Þetta
sti dntf
er það
besta.
Fffist ells staðar
Nýja gerð af
vetrarskinnbðnskiim
höfum við fengið með síðasta skipi. Afar ódýrir.
Ediaborg.
Vlctor
reiknivjelar, ómissandi öllum
kaupsýslumönnum.
Fyrirliggjandi:
H.Ólafsson & Bernhoft.
Símar 2090. 1609.
margra in ioiii
og vel stæð (skuldlaus) umboðs- og heildsala, vantar ungan og reglu-
Mman bókhaldara, sem jafnframt er duglegur seljari. Komið getur til
mála að hann geti orðið meðeigandi í versluninni með nokkur þús-
«Hd króna framlagi. Tilboð merkt „Verslun“. Sendist A. S. I.
Fyrirlestnr
sneð sknggamyadsm
iiytnr Jón Jðnsson frá Lang, nm leiðanenr
Wegensrs í Græn’andi.
í dag í Gamla Bíó kl. 2 x/z.
Aðgöngumiðar seldir við innganginn frá kl. 1 e. h. Verð 2.00
—
Sveiuii ðlafsssm
sjötugur.
Hinn 25. dag jamiarmánaðar ár-
ið 1861 fæddist að Eystri-Lyng-
um í Meðallandi einn mestur þjóð-
hagi á íslandi, Sveinn Ólafsson,
sem mi á heima á Baldursgötu 31
lijer í bæ. Voru foreldrar hans
Ólafur bóndi Sveinsson á Lyngum,
Ingiinundarsonar, og kona hans
Guðrún Bjarnadóttir. Meðal syst-
kyna Sveins, er enn lifa, má nefna
Ingiberg bónda á Skógtjörn á
Alftanesi (áður á Feðgum í Meðal-
landi) og Guðrúnu konu Orms
bónda Sverrissonar fgá Kaldrana-
nesi, en þeirra synir eru hinir al-
þektu Ormsbræður. Einn bróðir
Sveins var Ingimundur á Lang-
holti í Meðallandi, merkishóndi,'
sem látinn 'er fyrir allmörgum ár-
um. Innan við þrítugt (1888)
kvæntist Sveinn Vilborgu Einars-
dóttui% hreppsnefndaroddvita á

Faðir okkar og tengdafaðir, Þorkell Þorkelsson frá Óseyrar-
nesi í Árnessýslu, Ijetst að heimili sonar síns, Baldursgötu 30, þ.
24. þ. m.
Börn og tengdaböm.

Bróðir okkar, Pálmar Pálsson, varð bráðkvaddur í nótt, að
heimili sínu, Stokkseyri, rúmlega 70 ára að aldri.
Reykjavík, 24. janúar 1931.
Gísli Pálsson. Isólfur Pálsson. Júníus Pálsson. Jón Pálsson.
Það tilkynnist vinum og vandamönnum að maðurinn niinn og
faðir okkar, Sigurður Bjarnason verkstjóri frá Keflavík, andaðist 24.
þ. m. á sjúkrahúsinu í Hafnarfirði.
Guðnm Bjarnadóttir og börn.
Stephensen ljet þar gera; hann aL en Skaftafellssýslurnar; hefir
flutti fyrstur manna bárujárn í 1)(> enginn verið þar snjallari
Skaftafellssýslur. Ekki þarf þess Sveini Ólafssyni, og myndi hónum
að geta, að Sveinn reisti nýliýsi á þy^ja gaman að glíma við verk
hverju býli er hann sat. Húsgögn efni nútímans, rafvirkjun og ann-
smíðaði hann líka og jarðyrkju- a<5, sem í óðaönn kallar á krafta
tól alls konar. Eru borð og skáp- og kunnáttu. Besta afmælisgjöf
ar eftir liann úr mahónívið hinir Sveins og honum lijartfólgnnst
mestu kjörgripir. Hann mun hafa myndi sú, að íslandi hlotnuðust
verið með þeim allra fyrstu, er sein flestir líkar hans, er með orð-
sláttuvjelar notuðu þar eystra. Er nm mnum og áthöfnum mætti
mælt, að hann hafi stórum bætt verða þjóðinni til sóma. Svo heíir
Deeringsvjelina, og væri ekki ólík- iíf hans sjálfs verið.
P-
Frð Vestmannaeyjum.
_____ # •
Vestin.eyjum, FP. 23. ja-n.
Nokkrir báiar eru íarnir að.
Sveinn Ólafsson.
Strönd í Meðallandi, er þar var
með þektustu og merkustu mönn-
um á sinni tíð.'Voru þau hjón
fyrst eitt ár í húsmensku á Lyng-
um og svo 5 næstu árin í Ásum
í Skaftártuugu, en þá íluttust
þau að Höfðabrekku í Mýrdal og
bjuggu þar í 11 ár, og loks að
Suður-Hvammi í sömu sveit, en
]>ar bjuggu þau í 14 ár. Árið 1920
fluttust þau alfarin liingað til
Reykjavíkur, og reysti Sveinn þá
íbúðarhús sitt á Baldursgötu 31.
Á uppvaxtarárum Sveins kom
það -brátt í ljós, hve hugvitssam-
ur hann var og náttúraður fyrir
- iníðar alls konar. Er þess meðal
annars getið, að liann smíðaði
saumavjel úr kopar, hina mestu
gerscmi, er libmst á sýningu
nokkru fyrir aldamót. Fór nú
brát’t, svo mikið orð af liagleik
Sveins. og hugvitssemi um alla
sýsluná, að engitm þótti honum
jafnsnjall, og var hann af sum-
um talinn maður fjölkunnugur,
enda svo dverghagur á alla hluti,
að ekki þótti einleikið. Reisti hann
fyrstur manna nýtískuhús víða
um sýsluna, bæði á höfðingjasetr-
um og á öðrum heldri heimilum.
Mun eitt hið fyrsta þeirra vera
íbúðarhiisið á Kirkjubæjarklaustri,
er hann reisti fyrir Sigurð sýslu-
mann Ólafsso.n og enn stendur
þar. Er hús það um margt merki-
legt og lýsir smekkvísi þeirra
beggia, or að því sióðu, smiðsins
og sýslumanns. Er það í íslensku
bæjarfermi, timburhús með stein-
lilöðnum torfveggjum og svell-
þykku bárujárni á þahi, og mun
fyrsta járnklædda húsið í sýsl-
uuni, annað en hús þao í Hvammi
í Mýrdal, er Ólafur prófastur
legt, að fyrir það hafi honum ein-
hver sómi verið sýndur.
Nú mætti það ætla um Svein, |
sem svo margan annan, sem verið ■
hefir fjölhæfur listamaður, að bú- ’
skapur hans hafi farið nokkuð í
handaskolum, ekki síst fyrir það,
hve oft hann vann að smíðum ut- vóu og hafa afláð sænv.'hjrfí, cít-
an heimilis síns. En því fer þó ir því seiri vanalega er a þessunt
fjarri, því að bíi lians var jafnan tíraa árs. Árrii Böðvarsson ú(>
blómlegt og frágangur allur hinn gerðarmaður hefir að undan-
snyrtilegasti. Þar má þó ekki lield- förnu keypt fisk, aðallega ýsu ög
ur gleyma því, að Vilborg hús- smáfisk, og sent út. Hefir hann
freyja hefir jafnan verið örugg keypt botnvörpung í Englandi;
stoð bónda síns, í blíðu sem stríðu, og er hann nýlega farinn í aðra
og mundi hann trauðla hafa getað ferð sína með fisk hjeðan þang-
hlotið ágætari eiginkonu og sjer að. Von mun vera á öðrum botn-
samhentari um alt. Synir þeirra vörpungi hingað á ntorgun, til
hjóna eru þeir Gústaf Adolf lög- ]>ess að taka fisk hjer til út-
fræðjngur og Einar Ólafur meist- flutnings. Fiskurinn hefir verið
ari, báðir góðkunnir hjer í bæ, en keyptur á 12 aura kg. (ýsa og
eista son sinn, er Karl hjet og var smáfiskur), en 10 aura kg. af
hinn mesti efnismaður, mistu þau þorski, en talið er, að nú verði
í Þýskalandi árið 1919; stundaði boðið jafnt fyrir smáfisk og
liann jiar verkfræði og raffræði,1 Jiorsk (12 aurar).
og var biiinn að vera þar í 6 ár,1 ______------------ t
éftir að hann lauk námí. Var þeim
hjónum uppeldi og framtíð sona
sinna hið lieitasta áhugamál, og
með dæmafáum dugnaði, ráðdeild |
Sjómannakveðja.
Wesermiinde, FB. 24. jan.
Komnir til Þýskalands. Vel-
og sjálfsafncitun komu þau þeim ; ^ Kærar kv<?ðjur.
öllum vel til manns og menta; mái
þeim nú vera það mikil hugfró í!
ellinni, hve dyggilega dagsverkið;
hefir verið unnið, en ótaldar eru 0
þá áhyggjustundirnar með aðsteðj-
andi ásókn sjúkdóms og annarra
vandkvæða.
Eftir að þau lijón fluttust hing-
að til bæjarins, og jafnvel áður,
var Sveinn orðinn mjög sjóndapur,
og fyrir allmörgum árum misti
hann annað augað og sjónina að*
fullu. Enn starfar hann þó, þótt
blindúr sje, ríður körfur og aðra
muni úr tágum, og mun þar enn
mega kenna handbragðið frá fyrri
tímum. Er það hvorttveggja, að
þar fóru of illa góð augu, er
Sveinn misti sjónina, og svo hitt,
að mikið mun hann hafa á hana
lagt um æfina.
Það mun sönnu nær, og þó raup-
laust sagt, að ekki muni aðrar sýsl-
ur landsins hafa lagt til fleiri hug-
vitssama hagleiksmenn, fyr og síð-
Skipshöfnin á Nirði.
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
saliD
heldnr áfram.
Hfltið takif&rið qj
gerið góð kanp.

• * • 1 ® * * 8 • • •

•••••••••••••••••••••••
•••••••••••••••••••••••••