Morgunblaðið - 22.02.1931, Blaðsíða 6

MORGUNBLAÐIÐ
V o g i n-
Þessi góða (norska) mjólk fæst nú í
mörgum sölubúðum og í
Heildverslnn
Garðars Gislasonar.
Verðið er lækkað.

JScmtsU fataíttcittsurt uj Ufutt
$augaveg 34 ^úntc Í300 ^He^kjaotk.
Hremsnm uú gðlfteppi af öllnm starðnm og gerðnm.
iWSkL
Bilr eiðas t]ó r ar!
Lítið inn á skrifstofur okkar og skoðið hin alþektu „Royal
Cord“ bifreiðagúmmí, sem seld eru lægsta verði.
H. BenediMssan S Go.
Sími 8 (3 línur).
Hraðritunarbækur, Ritvielabðnd, Ritvjelapapptr.
Bðkaverslnn ísafoldar.
Sími 361.
#
Þfer
kanpifl alls konar
Ullarvðrnr
best 00 ödýrast 1
Vðruhúsinu.
H útsOlunnl:
Gafflar og skeiðar, þriggja
turna.. ............... 10.00
Gafflar og skeiðar, desert
þriggja turna .. .. .. . • 8.00
Teskeiðar, ]>riggja turna . . 3.00
Áva^taskeiðar, 3 tunra .. 13.20
Sultuskeiðar, 3 turna .. .. 4.40
Matskeiðar og gafflar 2
turna................. .. 1.20
Teskeiðar, 6 í kassa, 2
turna. ... ........ 2.50
T'erðafónar á.............. 18.00
Matarstell', tólf manna,
postulín ................ 80.00
Borðhnífar, ryðfríir, frá.. 0,60
Matardiskar, steintau, á.. 0.40
Áletruð bollapör, á.......... 1.25
Vatnsglös með stöfum. . .. 0.80
Dömutöskur, frá ............. 5.00
Tækifærisgjafir, Barnaleikföng,
afar ðdýr. Minst 20% afsláttur af
öilu, aðeins til mánaðamóta.
I. Elm i Hlnssin
' Bankastræti 11.
einkum þungorðir vegna athæf-
is þessa þeir Magnús Jónsson,
Sig. Eggerz og Hjeðinn Valdi-
marsson. Hjeðinn spurði, hvað
þingmenn myndu segja, ef ein-
hver Jónas Þorbergsson sæti á
skrifstofu Alþingis og rjeði því,
hvað kæmi í Alþingistíðindin.
Dótti þingmönnum framkoma út
varpsstjóra gersamlega óþol-
andi. Hann sæti með heyrnar-
tólið í annari hendi og hjeldi
«m skrúfnagla með hinni og
væri einráður um, hvað þjóðin
fengi að heyra frá Alþingi í
gegnum útvarpið. Við þingsetn-
mguna hefði hann lokað, þegar
J. Bald. bað þingheim að hrópa
fyrir íslensku þjóðinni (í stað
konungs), og nú hefði hann
lokað aftur, þegar þingmenn
kvöddu sjer hljóðs til að ræða
fjárlagaræðuna. — Ásg. Ásg.
leit svo á, að útvarpsráðið væri
einrátt um það, hverju útvarp-
að væri! — Hinsvegar myndi
verða leitað samkomulags um
þetta við flokkana. Þessi yfir-
:ýsli.g forseta sameinaðs þings
kom þingmönnum mjög á ó-
vart, því þeir litu svo á, að
Alþingi rjeði yfir starsemi út-
varpsins, en ,,skrúfnagiar“ út-
varpsins ekki yfir Alþingi.
Jeg gekk síst, að því gruflandi,
þcgar jeg flutti fyrirlestur minn
um dr. Helga Tómasson og dóms-
málaráðherrann síðastliðið sumar,
að Tíminn myndi reyna að ná
sjer níðri á mjer með því að leggj-
ast á mannorð mitt. Rógurinn er
eins og alþjóð veit, eitt áf aðal-
Aopnnm hans, bæði til að hefna
sin á andstæðingum og eins tií
að lialda mönrium hræddum, svo
þeir hlífist við að ganga í ber-
liögg við spillingu Tímaklíkunnar.
Erlendis er það altítt, að misend-
ismenn noti hótanir um mannorðs-
spjöll sjer 1il ávinnings, én hjer
á laridi hefir slíkt skipulegt „black
mail“, eins og þetta er kallað á
ensku, varla þekst fyr en að-
standendur Tímans tóku það upp
senn eitt af uppábaldsvopnum
sínum.
Síðan í sumar hefi ,jeg oft
undrað mig á því, hversn ritlepl>
ur sá, sem Tíminn er nú kéndur;
hefir fáskruðugt ímyndunarafl.
því hann hefir verið í sýnllegum
vgndræðum með það, hverju liann
ætti að skrökva upp á mig. Bendir
það á tilfinnanlegan skort á náms-
gáfnm, þegar þess er gæt-t, hve
þaulæfða og þjálfaða kennara
hann hefir haft í þeirri grein,
end.a þótt þeir hafi alloft verið
láiisir við kensluna sökum ferða-
laga ög ýmsra anna.
Hið fyrsta af þessu tagi í minn
garð var það, að jeg hefði vjelað
fólk inn á fyrirlestur á Siglu-
firði og síðan heimtað af þyí. út-
gangseyri í gróðaskyni. Sú saga
er þannig'til komin, að jeg liafði
símað frá Akureyri <>g látið aug-
lýsa fyrirlesturinn á Siglufriði um
rnáðjan dag með einnar krónu inn-
gangseyri. Með sama skipi var
Jón Þorláksson fyrv. ráðherra,
sem ætlaði að halda stjórnmála-
fund á Siglufirði, og bauð hann
mjer að halda fyrirlesturinn í
fundariok hjá sjer, svo fleiri
gætu hlýtt á harin. Jeg tók því
boði og afboðaði hinn fyr tiltekna
tíma. Jeg auglýsti í uppháfi máls
míns, að áheyrn væri ókeypís,
þar eð jeg þyrfti ekki að borga
leigu eftir salinn, en þeir pening-
ar, sem komið hefðu inn fyrir að-
gangseyri, yrðu lagðir í ekkna-
sjóð bæjarins og gætu þeir, sem
hvort sem var hefðu ætlað að
kaupá sig inn, alveg eins greitt
eina. krónu til dyravarðarins við
útgöngu, en sóknarpresturinri, sem
stjómaði fundimim, myndi veita
þeim peningum síðan viðtökur
fyrir þenna styrktarsjóð. Lyga-
sögnna, sem út af þessu var spunn-
in, var Jónas Þorbergsson svo ó-
heppinn að bera á borð fyrir
frændur mína Húnvetninga fá-
um dögum síðar á Hvammstanga-
fundinum, en eftir það hefi jeg
ekki orðið hennar var.
Nú leið talsverður tími. Þá fjekk
Tíminn nýja opinberun og birti
feit.letraða fyrirspurn um það,
hvort jeg hefði fengið 5000 krón-
ur fyrir fyrirlestraferðina norð-
ur. Það samsvarar 400 krónum á
dag og má af því marka, hve hátt
mat Tíminn leggur á mig.
Öðru hvoru hefir Tíminn verið
að hnýta í mig fyrir brask. Það
cr þannig til komið, að jeg gekst
fyrir stofnun hlutafjelags, sem
reisti hjer í Eyjum hið fyrsta
fiskþurkunarhús. Það verður varla
talið mjög vítavert athæfi þegar
þess er gætt, að hjer er eitthvert
mesta óþiirkabæli á landinu, en
þó um leið einhver aflasælasta ver-
stöð landsins.
y Þegar reglugerð nýja spítalans
'hjer gekk í gildi í hanst og mjer
yar skv. henní veitt spítalalæknis-
staðan — jeg var eini umsækj-
andinn — þá kom skáldskapar-
andinn enn á ný yfir Tímann og
hefir hann síðan verið öðrn hvoru
að narta í bæjarstjórn og mig. Ný-
lega segir hann, að jeg hafi skrif-
að íttgerðarmannafjelaginu enska
róg um hinn vinsæla starfsbróður
. i
minn, hjeraðslækninn, fjelagið
hafi ekki virt brjefið svars, en
,sent það til ensku stjórnarinnar
og muni það nú gefa tilefni til
milliríkjamáls.
Sannleikskornið í þessum ósann-
indaböggli Tímans er það, sem nú
skal greina: Konsúll Breta lijer,
þr. G. J. Johnsen, afsalaði hjer-
aðslækninum öllum umráðum og
allri umsjón með enskum sjó-
mönnum, sem hjer voru lagðir í
land. Var það gert til þess að
h-jeraðsl. gæti liindrað þá í því að
fara á spítalann, en tekið þá í þess
stað á „prívatklínik1 ‘ sín, sem er
löggilt af dómsmálaráðherra. —
„Prívafklínikkin“ hefir fram að
þessu verið hjúkrunarkonulaus.
— Konsúllinn hafði áður átt
sökótt við mig út af því, að
jeg hafði kært hann fyrir mjög
ál varlegt brot á heilbrigðissam-
þykt bæjarins. Konsúllinn hefir
annars lítil eða engin afskifti af
þessuhi sjúklingum haft, því að
útgerðarmannafjelagið hefir sjer-
stakan umboðsmann hjer.
Bæjarstjórn tilkjmti útgerðar-
mannafjelaginu enska þessar ráð-
stáfanir konsúlsins og það svaraði
vitanlega ]^ví brjefi, hvað sem Tím
inn segir, þakkaði það athvarf,
sem sjómenn þess hefðu jafnan átt
á spítala bæjarins, kváðust ekki
samþykkja annað en að þeir yrðu
lagðir þar inn eins og áður. og
báðu bæjarstjórn að tilkynna sjer
tafarlaust, ef reynt yrði að hindra
það.
Mjer er ókunnugt um, hvort út-
gerðarmannafjelagið hefir snúið
sjer til utanríkisstjórnar sinnar út
af þessu, en það má vel vera, þó
Tíminn segi það. Hafa þeir þá
þóttst iiafa ástæðu til að kvarta
imdan konsúlnum og undan því,
að íslenskur embættismaður ætl-
aði að nota embættisaðstöðu sína
til að hindra veika menn frá að
komast á spítala. Það væri ekki
nema eðlilegt, en hitt er heldur
klaufalegur tilbúningur lijá Tíma-
tetri að telja milliríkjamál geta
hlotist út af brjefi, sem ekki er
virt svars.
Dómsmálaráðherrann, sem lög-
gilti „prívatklínikkina“ til þess að
spilla fyrir bæjarspítalanum ,hefir
sjeð að góð ráð voru dýr, þegar
Englendingar samþyktu gerðir
bæjarstjórnar, en mótmæltu af-
skiftasemi konsúls síns. Hann fann
því nýja leið í málinu, eins og sjá
má af eftirfarandi skeyti frá hon-
um, sem barst bæjarstjórninni á
gamlársdag.
„Hjeraðslæknirinn í Yestmanna-
eyjum hefir liært yfir því til heil-
brigðisstjórnarinnar að kosti hans
sje nú þröngvað við sjúkrahús
kaupstaðarins. Heilbrigðisstjórnin
lítur svo á, að hjeraðslækniniun
beri að hafa yfirumsjón með spít-
alanum í heilbrigðislegu tilliti og
hafa þar forgang fyrir öðrum lækn
um til að leggja þar inn sjúklinga,
stunda þá þar og ekki síst til að
hafa frjáls og óhindruð afnot af
Röntgenstofu spítalans, sem landið
hefir lagt mikið fje til. Ef bæjar-
stjórn Vestmannaeyja telur sjer
ekki fært að hlýta þessum skilyrð-
um, mun lieilbrigðisstjómin ekki,
meðan svo stendur, telja nefnt
sjúkrahús meðal þeirra spítala þar
sem borgað er fyrir sjúklinga af
ríkisf je‘ ‘.
Skeyti þetta er vel þess vert að
koma fyrir almenningssjónir, því
að það bregður skýru ljósi yfir
rjettlæti ]>ess manns, sem liælir
sjer af því að vera vörður laga,
rjettar og siðgæðis. Það er æði
margt í því, sem hefir á sjer þann
greinilega Jónasarstimpil. í fyrsta
lagi það, að kæra hjeraðslæknis,
sem berst stjómarráðinu í október,
er aldrei send bæjarstjórninni til
umsagnar. Bæjarstjórn fær ]>ví
er nóg að vita, að flokksbróðir á
í hlut. Annað skiftir ekki máli fyr- ,
ir liann. Eftir skeytinu að dæma
virðist; vera rangt sltýrt frá í kær-,
unni, því að lijeraðslæknir liefir
fullan rjett til að stunda á spítal-
anum alla þá innaubæjarsjúklinga,
sem þess óska og fá Röntgenmynd
ir af þeim og er þetta skýrt tekið
fram í reglugerð spítalans. Bæjar-
stjórn hefir og aldrei talað um að
svifta hann þeirri yfirumsjón, sem
hann á að hafa með öllum heil-
brigðisframkvæmdum á sama hátt
og landlæknir hefir yfirumsjón
riieð t. d. Vífilsstaðahæli, þótt ekki
sje hann þar spítalalæknir. Hið
mikla fje, sem ráðlierrann talar
um að landið hafi lagt í spítalann
eru 3000 krónur til Röntgenáhalda
og er það rúmt 1% af öllu verði
stofnunarinnar.
í öðru lagi var spítalalæknisstað
an auglýst í blöðum opinberlega
og kom þá engin aths. frá ráð-
herranum, en þegar hún hefir ver-
ið veitt á löglegan hátt á að hræða
bæjarstjórn til að reka mig úr
henni. I þriðja lagi segir skeytið
ósatt til um álit heilbrigðisstjórn-
arinnar, því í henni er auk ráð-
herrans landlæknir, sem hvað eftir
ekki að vita hvað í henni stendur,
nje að svara henni, því ráðherrann
leggur sinn dóm á málið án þess
að gera tilraun til að lcynria sjer
það nema frá annari hlið. Honum
annað hefir lýst því yfir, að spít-
alalæknisstörf væri með öllu óvið-
komandi hjeraðslæknisembættinu.
í fjórða lagi er reynt til með
' hótunum að svifta bæjarstjórnina