Morgunblaðið - 05.04.1932, Blaðsíða 6

6
MORGXJNBLAÐIÐ
íslenska vikan II.
Fyrsti öagur
íslensku uikunnar.
Á laugardagskvöldið voru for-
göngumenn „íslensku vikunnar1 ‘
kvíðandi fyrir því, að veðráttan
tnyndi gera þeim ókleift að efna
til nokkurra hátíðahalda undir
beru lofti.
En betur fór en áhorfðist. —
Norðanáttina lægði. Yeðrið hlýn-
aði; sunnudagurinn var stiltur og
bjartur, og hitastig um frostmark.
Óhikað var bæjarbúum því gefið
merki um það, fyrir hádegi, með
fána við hún á Alþingishúsinu, að
fyrirhuguð dagskrá íslensku vik-
unnar yrði haldin.
Porsætisráðherra talaði í útvarp-
ið kl. 10% um íslensku vikuna, og
mintist meðal annars á þann mann,
sem mesta forgöngu hefir haft í
því máli, Gísla Sigurbjörnsson.
En síra Friðrik Hallgrímsson
Énintist á íslensku vikuna í stól-
ræðu sinni í dómkirkjunni.
Að aflíðandi hádegi fór að verða
mikil mannaferð um götur bæjar-
ins, einkum í miðbænum, og var
auðsjeð, að fólk gekk um til þess
að sjá, að hve miklu leyti „ís-
lenska vikan“, hin íslenska fram-
ieiðs'la hefði sett svip sinn á sýn-
ingarglugga verslananna.
Menn gengu frá einum glugg-
anum til annars, eins og á hinum
árlegu sýningardögum fyrir jólin,
og virtu fyrir sjer, það sem ís-
lenskt var til sýnis.
Hjer skal eigi lýst neinum ein-
stökum sýningum; en heildarsvip-
urinn mun hafa verið í augum
fjöldans, sá, að ýmislegt bæri ný-
stárlegt fyrir augu, ýmiskonar ís-
lenska framleiðslu væri að sjá, sem
áimenningur hefði ekki veitt eftir-
tekt. En ákaflega vantaði mikið
á það, að íslensk framleiðsla gæti
— enn sem komið er — orðið ein-
ráð á verslunarsýningum bæjarins.
Vonandi er þessi fyrsta „íslenska
vika“ byrjun að miklu auglýs-
ingastarfi á komandi tímum, fyrir
íslenskan iðnað, iðju og framtak,
svo bæjarbúar geti frá byrjun
þessari fylgt því — m. a. í sölu-
sýningunum — hvernig framþróun
á sjer stað, ár frá ári, og fram-
leiðslan verður fjölbreyttari.
Pormaður iðnráðsins talar.
Liiðrasveitin byrjaði að spila á
Austurvelli Idukkan 2%. Er hún
hafði spilað nokkur þjóðleg lög,
steig Helgi Hermann Eiríksson
fram á Alþingishússsvalirnar, og
hjelt ræðu um íslenskan iðnað og
„íslensku vfkuna“.
Rakti hann í fám dráttum sjálfs-
bjargarviðleitni þjóðarinnar. —
Brýndi hann mjög fyrir íslenskum
framleiðendum, að vanda vöru sína
— afla sjer sem bestrar sjerþekk-
ingar hver í sinni grein, og láta
einskis ófreistað tiJ þess að geta
framieitt samkeppnishæfa vöru, að
verði og gæðum.
Múgur og margmenni var sam-
ar komið kringum Austurvell. —
Lúðrasveitin spilaði aftur og þá
þjóðsöngurinn.
Auglýsingar skátanna.
En því næst kom auglýsinga-
ganga skátanna til sögunnar. —
Komu þeir úr Hafnarstræti, og
gengu um Lækjargötu og Kirkju-
torg, inn í Austurvöll. Þeir gengu
í einsettri röð. Fyrstir gengu skát-
ar með stengur er báru stóra stafi,
einn á hverri stö-ng, og voru
stafirnar samlesnir: „Kaupið ís-
lenskar vörur“. Næstir fóru tveir
skátar með líkan af skipi, og var
letrað á skipshliðina: „Notið ís-
lensk skip“.
En þá kom hinn nýstárlegasti
þáttur þessarar auglýsingagöngu,
sVo sem heljarmikið síldarJíkan,
með áletrun um, að borða síld,
öjflaska, smjörlíkispakki, steypt
yfir sinn livorn skátann, elda-
buska tröllaukin, með mikinn strá-
sófl í hendi, til að minna á hina
íslensku burstagerð. Bar hún ægis-
hjálm yfir öðrum varningsauglýs-
ingum í fylgd hennar, og varð
(illum starsýnt, á, hana, eldri sem
yngri. En mestan fögnuð vakti
ganga þessi hjá yngstu kyns'lóð-
inni, er í fyrsta sinn á æfinni
bar kennsl á íslenska fraimleiðslu.
Sjómaður var þarna og í olíusíð-
stakk, hávaxinn og fyrirferðamik-
ill o. m. fl.
Gengu skátarnir í hring á Aust-
jurvelli, en fóru síðan sem leið
Jiggur suður á íþróttavölll, og
fylgdi þeim manngrúinn.
Vikivakarnir.
Á íþróttavellinum voru sýndir
vikivakar. Voru þar tveir dans-
flokkar, flokkur fullorðinna og
fJokkur barna, að miklu leyti sami
flokkurinn og sá, sem dansaði á
Alþingishátíðinni 1930. 1 flokki full
orðinna voru 90, en börnin voru |
68. En hinir fullorðnu voru úr
þrem ungmennafjelögum, í Reykja-
vík á Kjalarnesi og í Kjós. Flokk-
ana höfðu æft ungfrú Ásthildur
Kolbeins og Ólafur Þorsteinsson.
Dansflokkunum var vel tekið
meðal áhorfenda, og fóru dansarn-
ir vel á vellinum. Yeður var hið
besta, blæjalogn, sem fyr um dag-
inn.
Að dönsunum loknum sungu
söngmenn úr Kaflakór K. F. U. M.
og úr Karlakór Reykjavíkur nokk-
ur Jög, og var þá hátíðahöldunum
lokið.
Um kvöldið talaði Guðm. Finn-
bogason landbókavörður í útvarp-
ið um starfsemi og hlutverk ís-
j e ns k uvikunn a r.
Athngið vel sýningn okkari
glnggnm Brannsverslunar.
Allar okkar viðurkendu tegundír af ostum eru þar til
sýnis. Yörurnar eru seldar í útsölum okkar á
Sími 1287, Sími 864.
Ennfremur eru þar seldar allskonar mjólkurvörur,
svo sem:
MJÓLK, RJÓMI, SKYR, SMJÖR.
í heildsölu hjá "
Ellom isleoskan Iðooð i
í ramvegis geta viðskift avinir mínir keypt íslensk fataefni hjá mjer og margt
fleira, er að fatnaði lýtur, t. d. sokka, peysur, ferðateppi o. fl.
Vigfús Guðbrandsson.
--- Austurstræti 10. -
(Sami inngangur og í Vífil).
Uömsýningar
íslensku uikunnar.
Eins og getið er um á öðrum
stað hjer í blaðinu, vöktu íslensku
vörusýningarnar í bænum mikla at-
bygli á sunnndaginn. Margt fólk
gekk um bæinn í þeim erindum,
að athuga hinn íslenska varning
og hina íslensku framleiðslu, sem
í tilefni af íslensku vikunni hefir
verið sett í sýningarglugga versl-
ananna.
Sá, sem þetta ritar, var einn
þeirra, sem tók sjer ferð á heridur
til þess að skoða það helsta, sem
fyrir augun ber á þessu sviði. En
við því er að búast, að eitt og ann
að hafi ekki sjest við fyrstu
umferð. Þeir, sem verða þess varir,
að ísl. sýning þeirra sje hjer eigi
nefnd, geri svo vel að gera blaðinu
aðvart, því áríðandi er, að birta
yfirlit yfir alla þá íslensku fram-
leiðslu, sem kemur fram á sjónar-
sviðið í ár, Svo hægt verði að fylgja
framþréuninni næstu árin, og hver
umbót á eldri starfssviðum og hver
nýgræðingur á akri hiiis íslenska
iðnaðar fái sem best að njóta sín,
framvegis.
1 þetta sinn gerir það vegfar-
endum, sem vörusýningarnar
skoða, dálítið erfiðara fyrir, að
í sumum sýningargluggum er það
ekki- tilgreint greinilega, hvað sje
þar íslenskt, og hvað ekki. Væri
þó auðvelt að útbúa smámerki,
sem segja til um uppruna vörunn-
ar. Þetta er óþarfi, þar sem versl-
anir hafa t. d. leigt glugga sína
iðnfyrirtækjum, sem ein fyrir sig
sýna framleiðslu sína. En sums
staðar er í verslunum íslensk vinna
innan um erlenda, að nokkru lejdi. |
Þar þarf glögga skilgreiningu.
Þetta má hæglega lagfæra.
Við höldum þá frá Morgunblaðs-
afgreiðslunni í Austurstræti 8, ©g
verða þá fyrst fyrir hinir rúmgóðu
sýningai^luggar BraunsverBluaar. t
Þar er, ef svo mætti að orði
komast, niikilfengleg sýning á af-
urðum Mjólkurbús Flóamanna, ost-
um inargs konar, smjöri o. fl. Þar
eru Edamer- ostar og Gouda og
stóreflis íslenskir svissarostar, í
haglegum vöruhlaða.
Næsta sýningarglugga Brauns-
verslunar hefir Hjálmar Þorsteins-
son trjesmíðameistari fengið fyrir
luisgögn sín, og er ekki ofsögum
af því sagt, að vegfarendum 'hefir
orðið starsýnt á svo vandaða
vinnu, sem þar sjest á svefnher-
bergishúsgögnum úr hnottrje. Þar
sem Jinitmiðaður er svo skurður efn
isins, eftir æðum viðarins, aS í
flötum munanna eru samfeldar
symetriskar myndir.
1 Braunsgluggum er og sjersýa-
ing, af smjörlíki Smára. Bn a»-
ars sjást afwrðir hans víða
bæinn.
•í Soffíubúðarglugga, er lj*»-
andi sýning á afurðum Ljóöb*-
sm j örlikisgerðaír.
Guðmundur Elnarsson sýnir Mst-
iðnaðarmuni sína í snyrtibúlar-
glúggum ReykjavfRur -Apóáeks.