Morgunblaðið - 01.05.1932, Blaðsíða 2

2
MORGUNBIAÐIÐ
Bakararl
Fengnm með e.s. „Brnarfoss“:
Cream of Manitoba,
HlrRlIl Cream ol Lothians,
eilt Edge,
Flðrsyknr, dansknr
Pressnger,
Þnrger.
Hnmlar.
Mílverkistnlng
Gunnlaugs 0. Schevings opin daglega í
Varðarhúsinu kl. 1—7 til miðvikudags. |
Aðgangur 1 króna.
m^mmmmmmm^mmaammmammmmmammammaammmmaaammmammmammammaammmmmammamaaaamammmmamaammmmmmmmmmsMiMíM
Vimmfafnaðnr
oy sportfatnaðar
allskonar í mjög fjöibreyttn nrvali.
OEYSIR.
t
Ingibjörg Margrjet
Magnúsdóttir
Flögu, Vatnsdal.
firanit
mæla með sjer sjálfir. Nú
er hver síðaspir að kaupa
iegsteina úr granit, því
eftirspurn er mikil, en
birgðir á þrotum.
Sig. Jðnsson
Versl. Hamborg.
Laugavegi 45.
E5
15
Aukið ísleuska framleiðslu, ræktið meii’i kartöflur. Kaupið
besta garð-traktorinn, sem líka drífur bestu sláttuvjelina, gerið
svo vel að líta í gluggana á Laugavegi 84.
Haraldur Sveinbjarnarson.
Bðkaverslnn Sigfðsar Eymnnðssonar
hefir sett á stofn dálitla bóka- og ritfangabúð í húsinu
nr. 34, við Laugaveg, sem heitir
Bókabúð Anstnrbajar
B. S. E.
Búðin verður opnuð mánudiaginn 2. maí, og verða
þar seldar sömu vörur með sama verði sem í
Bókaverslnn Sigfúsar Eymnnðssonar.
Austurstrsati 18.
Allir mnna A. S. I.
Á föstudaginn var, 29. f. m.
andaðist að heimili sínu, Flögu
í Vatnsdal, Ingibjörg Margrjet
Magnúsdóttir, 88 ára að aldri.
Hún var fædd 3. júlí 1848 og ól
allan aldur sinn í Skagafjarðar-
og Húnavatnssýslum, og síðast
að Flögu í Vatnsdal. Mann sinn,
Stefán Magnússon misti hún
fyrir nokkrum árum. Dvöldu
þau þar að Flögu með syni sín-
um, Magnúsi Stefánssyni, kaup-
manni og bónda. Önnur böm
þeirra éru Margrjet, nú á Búð-
um á Snæfellsnesi, Jón, bóndi í
Vatnsholti í%Staðarsveit, Konráð
forstjóri, Reykjavík og Rann-
veig, sem á heima á Flögu. Syst
kini Ingibjargar voru Rut og
Þórunn, sem fóru til Vestur-
heims, síra Jón, síðast prestur
að Ríp og Konráð, sem var
oóndi að Syðra Vatni í Skaga-
firði.
Ingibjörg var fríð kona sýn-
i:m og fluggáfuð, hagmælt vel,
þótt lítið bæri á, skemtileg í tali
og fyndin í tilsvörum. Kærleiks-
þel hennar til allra, sem hún
gat orðið að einhverju liði var
viðbrugðið, og þótt hún hefði
ekki af miklum efnum að miðla,
þá blessuðust góðverk hennar,
því að þau voru innt af hendi
rreð sama hugarfari og skerfur
fckkjunnar forðum. Tryggð henn
ar var svo mikil, að aldrei muh
hafa brugðist nokkrum, sem
eignaðist vináttu hennar, að
minsta kosti ekki í neyð.
Ingibjörg var ein af þeim kon-
um, sem vel á við erindið al-
kunna um fjóluna, sem fellur
ekki þannig að hamrabeltin
kveði við, en missirinn finst við
það, að öllum sem 'hana þektu
finst lífið eitthvað snauðara, ein-
hver ilmur úr lofti horfinn við
það að hún fór. Allir sem hana
þektu blessa minningu hennar.
M. J.
Orðsenöing
til Alþingis.
Alþingismenn!
Enginn getur neitað því, að
skylduvinnufyrirkomulagið á
unglingaskólum stefnir að því
að veita öllum unglingum, sem
verða 18 ára uppeldi og aukna
fræðslu.
Hjeraðsskólarnir taka aðeins
lítið brot (einn tuttugasta) af
þessum unglingum.
Berið saman eftir ellistyrkt-
arsjóðaskýi'slum og skólaskýrsl-
um, hve margir af þeim hafa
^rið á hjeraðsskólum eða ung-
lingaskólum. ' <
Unglingaskólai’nir, sem nú
eru, munu að áliti þeirra, er
stofnað hafa, því að eins eiga
í’jett á sjer, að þeir veiti nemend
unum sjálfum og þjóðinni and-
legar tekjur. Þessar tekjur
hljóta þá að vaxa í hlutfalli við
nemendatalið.
Athugum svo kostnaðinn við
hjeraðsskólana núverandi og
Innilegt þakklæti fyrir auðsýnda samúð og vináttu við fráfall og
jarðarför minar hjartkæru eiginkonu og fósturmóður, Guðrúnar Jóns-
dóttir.
Snorri Ólafsson. • Guðríður Jósefsdóttir.
Kærar þakkir fvrir alla þátttöku við andlát og jarðarför Guð-
rúnar Bjarnadóttur, Ijósmóður, er ljest 16. þ. m. að heimili sínu,
Bergþórugötu 25.
Fyrir hönd aðstandenda,
Jónína Bjarnadóttir. Erlendur Þórðarson.
unglingaskólana, hinn árlegi
kostnaður ríkissjóðs, er finst
með því að reikna vexti af hálf-
um stofnkostnaði, þeim hlutan-
um, sem íúkissjóður leggur fram
g bæta þar við árlegu tillagi
hans til rekstui’s. Kemur þá
hinjx áx’legi heildai’kostnaður rík
isins.
Athugum þar næst kostnað
X’íkisins við skylduyinnuskólana,
sem ætlað er að veita móttöku
allflestum unglingum 18 áx’a.
Þessi kostnaður vrði aðeins vext-
irnir að stofnkostnaði.
' Við útreikning vaxta beggja
skólanna, mætti miða við vexti
þá, er ríkið verður að greiða af
lánum sínum.
Af þessurn útreikningi mætti
fá nokkxið gi'einilega hugmynd
um, hvor skólinn gefur betri
.reikning og er ríkinu hagstæð-
ari. —
Á móti nemendagjaldi eða
skólagjaldi nemenda á hjeraðs-
skólum kemur vinnan á skyldu-
vinnuskólunum. Vei’ðlag vinn-
unnar mætti miðast við óbreytx
vegavinnukaup, að frádregnu
fæðisverði. Mismunurinn eða
það, sem skylduvinnan mundi
reiknast meii’a en skólagjaldið
á hjeraðsskólunum mun innvinn
ast með þeim bættu eða auknu
uppeldisáhrifum, sem vinnan
veitir, því síst þarf að efa það,
að hin skipulagsbundna viana
muni veita hollustu xmpelciis-
áhi'ifin.
Á móti tillagi sýslusjóðanna,
koma heildaráhrifin af þeirri
samúð og samvinnu, sem skyldu
vinnan hlýtur að skapa í sýsl-
unum og hið óbeina gagn, sem
skylduvinnuverkin hljóta að
gefa.
Sýslunefnd Rangái'vallasýslu
samþykkti hinn 24. nóv. 1928
írumvai'p til heimildarlaga fyr-
ii' sýslu- og bæjarfjelög til að
slai-frækja lýðskóla með skyldu
vinnu nemenda'gegn skólarjett-
indum. Þetta gei'ðist áður en
hjeraðsskólalögin urðu til og
sýslunefndin bað stjórnina að
bera frumvai’pið fram, með
brjefi 4. des. það sama ár.
Frumvarp þetta var að litlu
breytt, Iagt fyrir núverandi Al-
þing til meðferðar.
Frumvarpið fer fram á, að Al-
þingi gefi þjóðinní verkefni -
hið mikla verkefni, hið göfuga
verkefni — að þjóðin uppali sig
sjálfa með sínum eigin líkams-
krafti og uppskeri á þann hátt
andlega hæfilegleika til aukinn
ar fræðslu, og aukinnar menn-
ingar á síhækkandi stigi, er
fram líða stundir.
En hvað gerir þingið 1932?
Vill það auknar tekjur fyrir
þjóðina með litlum kostnaði?
Eða vill það taka þjóðinni blóð
og láta hana ekki hefjast handa
sjer til viðreisnar í andlegum og
líkamlegum efnum? Spurning r
ár þg spurning aftur, þar til
þjóðin í-ankkr við sjer og hinn
innri, beti'i maður hennar fær
að ráða.
Ritað að Efra Hvoli 29. api'íl ’32
Björgvin Vigfússon.
Málverkasýning
Gunnlaugs Ó. Scheving.
Gunnl. O. Scbeving hefir sýn-
ingu á mynduui sínum í Varð-
arliúsinu. Er sýningarsalur sá ó-
lientugur, og njóta myndirnar sín
því ekki senx skyldi.
Scheving sýndi hjer nokkrar
myndir fýrir tveim árunx. Síðan
hefir honunx farið mikið fram, —
Sjest það best á nýjustu xnynd-
u.m hans.
Auðsjeð er. að Scheving vinnur
með alúð að list sinni. Hefir hon-
ur tekist að ná góðu valdi yfir
efnínu, í bestu myndxxnum, svo
sem myndinni af stúlku við sauma
og annari mynd af konxx í ríiminu.
í hinúm sjerkennilega litastiga
sínum tekst honxxm að ná mikilli
■listrænni fegurð í myndir sínar.
Menn rnega ekki láta það fæla
sig frá myndum Schevings, þó
þær sjeu eigi fágaðar á yfirhorði.
í síðustu myndum hans felst óend-
anlega mikið meira listgildi, en
hinum innihaldslausu glansmynd-
um, sem enn verða ýmsxx fólki að
augnagárnni. Takist honum að feta
sig áfram .eftir þeinx lciðum, er
hann nú hefir valið sjer, má áreið-
anlega mikils af honum vænta.
Hjálpræðisherinn: Samkomur í
dag: Helgunarsamkoma kl. ÍO1/^
árd. Sunnudagaskóli kl. 2. Hjálp-
ræðissanikoma kl. 8%. Svava Gísla-
dóttir kapt. stjórnar. Lxíðrafl. og
strengjásveitin aðstoða. Allir vel-
komnir.
LXXXVHI.
Svartur.
U lafxxr timburmeistari Briem á
Grund, hafði margt í fjósi. Eitt
sinn sem oftar bar kýr að nóttxx
til. En sölnu nóttina eignaðist kona
Ólafs son.
Snemma morguns daginn eftir
mætti Ólafur vinnumanni sínum
einuin í göngunxxm.
Ólafur segir: Jeg eignaðist son
í nótt.
Vinnxnnaður, er frjett hafði úr
fjósinu, en ekki úr baðstofunni,
hjelt að Olafur ætti við fjóstíð-
indin, og svarar:
— Já, — jeg trúi að hann sje
svartur.
(Eftir sögn Gxxðm. Dav.).