Morgunblaðið - 14.12.1932, Blaðsíða 3

m.
MORGUNBLADIÐ
JPRergmtbiaMft
Útgef.: H.f. Árvakur, Reykjavlk.
Rltstjórar: Jön KJartansson.
Valtýr Stef&nsson.
Rltstjörn og afgrelöala:
Austurstrœti 8. — Slml 1600.
Auglýsingastjörl: E. Hafberg.
Auglýsingaskrlfstofa:
Austurstræti 17. — Slmi 3700
Helmastmar:
Jön KJartansson nr. 3742.
Valtýr Stefánsson nr. 4220.
E. Hafberg nr. 3770.
Áskriftagjald:
Innanlands kr. 2.00 & m&nuBl.
Utanlands kr. 2.E0 & m&nuQl.
1 lausasölu 10 aura elntaklS.
20 aura meO Lesbök.
Hermann og mýrin
Það er auðsjeð, að Hermanni
lögreglustjóra er meinilla við, að
þetta blað befir sagt frá hinum
ólöglega erfðafestusamningi, sem
hann gerði við Jónas frá Hriflu
i vor. „Tíminn“, sem nú er aðal-
lega útgáfufyrirtæki til að verja
ófremdargerðir Hermanns, þykist
vera að leiðrjetta frásagnir Mbl.
um þetta mál. Bn „leiðrjetting-
arnar“ eru að vonum vesælar, því
að það, sem skýrt hefir verið frá
hjer í blaðinu er alveg rjétt.
Hermann lætúr eins og liann
-eigi einhverjar þakkir sltilið fyrir
að hann tók þetta land á leigu.
Með þessu gerir liann sig hlægi-
legan, því að öllum er kunnugt,
að fáir hlutir eru jafneftirsóttir
-og gott land til ræktunar við út-
jaðar höfuðstaðarins. Bftir landið
greiðir hann rúmar 130 krónur
á'ári fyrstu 12 árin og síðan 390
kr. Og liann hefir leyfi til að
þyggja þarna nýbýli. Bins og allir
sjá, er þetta ekkert gjald fyrir
land, sem er eins stórt og tún
sfcærstu höfuðbóla landsins.
Af hverju er Hermann altaf að
■skrifa um sölu á þessu landi?
Kom til orða að selja honum það?
Það mun alls ekki vera nein heim-
ild til að selja það nema með
sjerstökum lögum., Það er ekki
Tieldur vitanlegt, að þinginu hafi
dottið annað í hug en leigja land-
ið. Bausið um sölu á landinu hlýt-
ur vera til þess eins gert, að villa
■sýn, því að auðsjeð er, að íbúum
'Garðahrepps skiftir það engu
liVer leigir. hvort það er Her-
ma.nn eða aðrir.
Það er beinlínis ósatt, að hægt
sje að segja upp leigunni livenær
■sem er. Tlíkið getur aðeins tekið
landið ef þörf er á því fyrir ein-
hverja stofuun ríkisins og sú þörf
■getur tæpast skapast í fyrirsjáan--
legri framtíð, því að ríkið á mikið
land í nándinni. En það að ríkið
á nóg land rjettlætír auðvitað
ekki, að manni eins og Híermanni
sje sama sem gefið land fyrir
•stórf je.
Eins og áður er sagt eru aðeins
einai- útgöngudvr fyrir Hermanni
í þessu máli. Hann verður að skila
landinu aftur og má þakka fyrir
•ef hann sleppur með það. Það er
augljóst, að landið er leigt með
lögbrotum, sem Hermann er þátt-
takandi í og þetta er gert þvert
ofan í vilja þiugsins. Leigan er
•óhæfilega lág og leigutíminn
óhæfilega langur. Gjöfiu, seni í
jiessu liggur er alt að 100,000 kr.
virði. Það hljóta að vera einliver
takmörk fvrir bvað embættismað-
ur getur leyft sjer.
Lceknaskiftin
á Nýja-Kleppi.
Tilkynning frá öómsmála-
ráðuneytinu.
Herra Vilmundur Jónsson, land-
læknir, hefir snúið sjer brjeflega
til dómsmálaráðuneytisins og ósk-
að þess, að birt yrðu tvö brjef, er
hann hefir sent ráðuneytinu við-
víkjandi Nýja-Kleppi. Telur ráðu-
neytið rjett að verða við þessari
beiðni landlæknis.
Hið fyrra þessara brjefa er dag-
sett 16 nóvember 1931, og er svo-
hljóða.ndi:
Jeg hafði heyrt úr ýmsum átt-
um mikið gert úr drykkjaróreglu
yfirlæknisins á Nýja-Kleppi, hr.
Lárusar Jónssonar. Og hitt var
mjer kunnugt, að sjúkrahúsið nýt-
ur vandræðalega lítils trausts,
enda stendur þar nærri fjórða
hvert rúm autt, þrátt fyrir miklar
þai-fir víðsvegar um land, en fólk
,-er þúsundum umfram venjulegan
sjúkrahúskost.nað til þess að konia
geðveikissjúklingum til dvalar og
lækningatilrauna utan sjúkrahúsa.
Fyrir nokkrum dögum bar yfir-
hjúkrunárkona spítalans, fröken
Jórunn Bjarnadóttir, upp fyrir
mjer mjög ákveðna kvörtun yfir
framferði læknisins, og tiltók liún,
að hann hefði þá nýlega t. d. í tvo
daga í röð verið hneykslánlega
ölvaður á stofugangi.
Jeg brá strax við, fór imi eft-ir,
hafði tal af lækninum og bar þetta
upp á hann. Hann bar að vís’u
ekki af sjer óreglu, en taldi þetta
orðum aukið, óg vísaði mjer á
hjúkrunarkonurnar, sjerstaklega
deildarhjúkruuarkonurnar. sem
um þetta gætu borið.
Síðan hefir yfirhjúkrunarkon-
an staðfest kæru sína skriflega
og með henni allar fjórar deildar-
lijúkrunarkonur sjúkrahússins, og-
fýlgir hún hjer með í afriti.
Þessa kæru hefi jeg sent, yfir-
lækninum til umsagnar, sem hann
hefir gefið munnlega, ög ber
hann nú ekki á móti aðalkæruat-
riðunum.
Síðan hefi jeg haft taí af ráðs-
manni sjúkrahússins, sem ber hið
sama um drykkjuskap yfirlæknis-
ins og minnist á aðra óreglu henni
samfara. Tekur hann sjerstak-
lega fram, hversu erfitt sje að
umbera óreglu hans, þar sem hann
sje eini læknirinn við stofnunina,
svo að kalla verði á hann öllum
tímum sólarhringsins, hvernig sem
á stendur.
Hjygg jeg að taka verði trúan-
legan þennan vitnisburð starfs-
fólksins, og eftir því er um svo
hneykslanlegt framferði er að
ræða, að jeg tel frágangssök að
fela manni með slíkan ágalla jafn
þýðingarmikla stöðu.
Jeg hefi því miður ekki trú á,
að umvandanir hafi hjer verulega
þýðingu. Hjer er um roskinn, upp
lýstan og vel vitiborinn mann að
ræða, svo að slíkt framferði lilýt-
ur að álítast algert ósjálfræði,
einkran þegar tekið er tillit til
þess. með hverjum atvikum hon-
um var fengin þessi staða, og hve
vandlifað lionum væri í henni,
jafnvel þó að hann liefði sig allan
við að leggja sig fram og vanda
liegðun sína sem best,
Fyrir því legg jeg til, að hann
verði leystur sem fyrst frá starfi
sínu.
Jafnframt sting jeg upp á því,
að fyrir sjúkrahúsinu verði sjeð
til bráðabirgða á þann hátt, að
yfirhekninnm á Gamla-Kleppi, lii\
Prófessor Þórði Sveinssyni, verði
falin vfirumsjón með því ásamt
sínu sjúkrahúsi, en honum fenginn
til aðstoðar ötull ungrn- kandidat,
Jeg liefi vissu fyrir því, að próf.
mun ekki skerast undan að taka
þetta að sjer, og kandidat hefi
jeg trygt mjer frá næstu áramót-
um, ef til kemur.
Vilm. Jónsson.
Kæra sú, er landlæknir getur
um, er dagsett 10. nóvember 1931,
og liljóðar þannig:
Hr, landlæknir.
Með því að við undirritaðar telj-
um okkur ekki fært, stöðu okkar
vegna og sjúklinga vegná' hjer á
spítalanum, :í6 umbera lengur
óreglu drykkjuskap ' vfirlæknisins
hjer á spítalanum, hr. Lárusar
Jónssonar, þá leyfum við okkur
hjermeð að tilkynna yður, að dag-
ana 9.—10. þ. m. var hann svo
ölvaður, að við teljum vægast.
sa.gt að liann hefði ekki átt að
gegna læknisstörfum — fara
stofugang — nje láta sjúklinga
sjá sig, en það gerði hann hvort
tveggja.
Það skal tekið fram, að þótt
hjer sjeu aðeins nefndir tveir dag-
ar, þá er það því miður ekki hinir
einu, heldur aðeins tveir þeir síð-
ustu.
Jórunn Bjarnadóttir.
yfirhjúkrunarkona.
Björg Ólafsdóttir,
deildarhjiikrunarkona.
Steinunn Jóhannesdóttir
deild arh j úkrunarkon a.
Emma Friðbjarnardóttir
deildarhjúkrunarkona.
Auður Jónsdóttir
deildarh júkrunarkona.
ólaverð 10*/»
Frá í dag gef jeg af öllum matvörum og hreinlætisvörum
í verslun minni
10*|. afslátl til jóla.
Þegar þessi afsláttur er dreginn frá minu lága verði, má
segja að um sjerstök kjarakaup verði að ræða. Til dæmis
nefni jeg nettóverð á nokkrum vörutegundum:
Rinso pakkinn 49 aura.
Flik Flak pakkinn 54 aura.
Kaffipakkinn 90 aura.
Strausykur 1 kg. 45 aura.
Molasykur 1 kg. 54 aura.
Smjörlíki V2 kg. 80 aura.
Ilveiti besta teg. V* kg. 18 au.
Persil pakkinn 59 aura.
Kristalsápa Va kg. 39 aura.
Ávextir nýir og niðursoðnir mjög ódýrir t. d.:
Delicious Eplin 90 aura Va kg.
Stór Egg kosta 15 aura.----- Alt til bökunar.
Það er takmarkað hvað hægt er að telja upp í lítilli aug-
lýsingu. Þetta verður því að nægja í dag.
Verslið þar sem ódýrast er. - Alt sent heim.
Gjörið svo vel og sendið pantanir sem fyrst.
B|0rn Jðnsson.
Vesturgötu 27. Sími 3594.
Síðara brjef landlæknis er dag-
sett 17. ág-úst 1932 og er svo-
hljóðandi:
T7m samþykt Læknafjelags ís-
lands viðvíkjandi spítaianum á
Kleppi vil jeg taka þetta fram:
Það er rjett, að mikið hefir mátt
setja út á forstöðu hins nýja spít-
ala á Kleppi, og vísa jeg til brjefs
míns til dómsipálaráðherra þar að
lútandi frá 16. nóv. f. á. þar sem
jeg lagði til, að yfirlæknirinn væri
sem fyrst leystur frá störfum sín-
nm. Þá tillöku tók ráðuneytið
ekki til greina. En við þá reki-
stefnu, sem í brjefinu getur. skifti
svo um, að síðan mun alt ganga
hneykslanalaust á spítalanum —
og var það raunar meira en jeg
bjóst við. Þar má nú heita, að
hvert rúm sje jafnan skipað, og
virðist mjer öll óánægja vera að
sjatna og alt fara viðunanandi
eins og fer. Ííaunar má segja að
yfirlæknirinn, sem að vísu er vel
skynsamur læknir, hafi ekki þá
fvlstu sjerfræðimentun í þessari
grein læknisfræðinnar, en lítt ætla
jeg að það þurfi að koma niður
á sjúklingunum. með því að lækn-
ingatilraunir við geðveika sjúk-
linga munu yfirleitt ekki hafa
ýkjamikið gildi fyrir þá, og er
höfuðatriðið að hjúkra þeim með
nákvæmni, en á það þarf ekki að
Dvottavielin
EAST
Ekki gæti konunni þótt
vænna um nokkurn hlut,
en að fá svona þvotta-
#■ vjel í jólagjöf.
Fáið upplýsingar í
Raftækjaverslnn;
Efriks Hfartarsonar
Langaveg 20. Sími 4690.
135
lólavörur.
Til bökunar:
Alexandra hveiti, í smápokum og lausri vigt.
Ger, innlent og útlent.
Dropar: Vanille, Sitron, Möndlu, Kardemommu.
Möndlur, sætar og bitrar.
Kókosmjöl. Súkkat. Kúrennur og Rúsínur.
Hrísmjöl og Negull. Hjartarsalt. Vanillusykur og
Vanillustangir.
Egg á 15 anra stk.
Bergþórugötu 2.
Sími 4671.
A.SL simi 3700.