Morgunblaðið - 11.10.1933, Blaðsíða 6

6
MORGUNBIAÐIÐ
a
C. 31. Nielsent
Osvald H. Eyvindsson, Lauf. 52
Nikulás Jónsson, c.o. Sameinaða
Magnús Skaftfjeld, Skólavörðustíg 28
I'rfi Marle IlrynjólfxMon, GartSnstr. J(i:
Frú Maja Bernhöft, Fjölnisvegi 14
Frú Súsí Bjarnadóttir, Lauf. 25
Frú Ólafía Torfason, Bár. 10
.ióh. (fU^mmulsson. eand. med.t
GuÖm. Gestsson, ráösm., Landsspít.
Steingr. Guöjónsson, skrif., s.st.
Brynhildur Pálsd., hjúkrunark-t, s.st.
Giitfmundíiut Guttormsd., LandxKpltalinut
Frk. Guðr. Jónsd., yfirhjúkr., Kleppi
Frk. Laufey Halldórsd., hjúkr., Vlfilst.
Frk. Lára Jónsd., lijúkr., Landsspít.
Victor Kr. Helgnsont
Guðjón Samúelsson, prófessor
Edv. Jensen rafm.fr., Hrannarst. 3
GuÖm. Jónsson, kaupm., Brynju.
Ell.s Ó. Gufimiindsson:
Frú Helga Pjetursdóttir, Óðinsg. 5^
Eggert Gilfer, Hverfisg. 32.
Sigurður Jóhannsson, Sjafnarg. 8
RffHi Sandliolt, Lniig. 3(i:
Jón Ásgeirsson, vjelfr., c.o. Rafst.
Jafet Hjartarson, vjelfr. s.st.
Ingólfur Ágústsson, s.st.
Sijfuriiur Ilalldórsson:
Árni Pálsson, próf., Grettisg'. 2
Magnús Jónsson, próf., Laug. 3.
Haraldur Björnsson, leikari
K. R.t
K. V., Vestmannaeyjum.
K. A., Akureyri.
K. S., Seyðisfirði
Hans Hjnrtarxon, AtSalxtrietÍ 18:
Björn Ófeigsson, Ásvall. 4
Aðalsteinn ^Sigurðsson, Sólvallag. 10
Agnar E. Koefod-Hansen, Grettisg. 16
Regfna Hanxen, Lauf. <11 :
Haraldur Halldórsson
Júlíus Kolbeins
Guðjón Teitsson.
Sigrfm Öginundxdóttir, Vnllarxtr. 4:
Frú Valgerður Ragnars
Vilhjálmur £>. Gíslason
Guðjón Teitsson.
Eblm IIjarnhjeðinx, Tfmgr. 40:
Frk. Gróa Dalhoff, c.o. Landssíminn
Frk. Ásta Thorstensen, s.st.
Frk. Elín Ilafstein, s.st.
Ktnilfa I»orgeirxdóttir., Rergrxtr. 7:
Frú Elín Johnson, Sólvallagötu 16
Einar Pálsson, Bergstr. 4
Baldur H. Björnsson, Berg. 14
.íón Steingrfnix.xon, Luuf. 73:
Kjartan Skúlason, Lauf. 75
Ragnh. Árnadóttir, Ásvall. 1
Sigrún Guðmundsdóttir, Lauf. 71
liára Árnadóttir, Lnuf. 73:
Frk. Sigríður Árnadóttir, Smiðjust. 7
Frk. Halldóra Ólafs, Bankastr. 12
Frk. Elín Kjartansdóttir, Lauf. 75
Ríina I»orxteinxdóttir, Rakkaxtfg 9:
Jón Sigtryggsson, stud. med., Galtafelli
Anna Þorsteins, Lauf. 47.
Frðirik Einarsson, stud. med., Hvfg. 102
Molly Einarxxon, Laug. 15:
Frú Guðrún Þórðardóttir, Tún. 30
Frú Guðrún Jónsdóttir, Laug. 31
Frú Elín Storr, Laug. 15
liára Slgurtfardóttir, Rán. 21:
Frk. Sesselja Fjeldsted, Tjarnarg. 33
Frk. Karolína Magnúsd., Templaras. 3
Frk. Elín Hafstein, c.o. Landssíminn
T»órarinn Egilxxon, Hafnarfirði:
Steindór Einarsson, bílaeigandi
Porsteinn Jónsson, Bárug. 33
Guðjón Guðmundsson, skipstj. Báru. 35
YVerner Haiiliold:
Frú Lilja Schopka, Shellveg 6
Gustav Funk, stórkaupm.
Jóhann Simens, kaupm.
Guðm. Rjamaxon, Ilarónxxtfg »:
Barónsbúð
Kjötbúðin Borg
Bakaríið Hverfisgötu 93.
Jóhanna Friórikxd., yfirljóxm., Landxxpft:
Kristb. Porbergsd., ráðsk., Landsspít.
Friðr. Jónsson, c.o. Útvarpsst. Vatnse.
^ Sæmundur Jónsson, kaupm., Bald. 2
Olafnr Geirxxon:
Baldur Johnsen, stud. med.
Úlfar Pórðarson, stud. med.
Kristján Steingrímsson, stud. med.
Frfi I»rtra Johnxen, Sóleyjargötu 7:
Dr. Hannes Þorsteinsson, þjóðskjalav.
Sturla Jónsson, kaupm., Lauf. 51
P’riðrik Jónsson, kaupm., Lauf. 51
Á. G. Kyiandx:
Sig. Jónsson, verslm., S. í. S.
Björn Konráðsson, ráðsm., Vífilsst.
Tryggvi Guðmundsson, ráðsm., Kleppi.
Sigffix Rlöndahl:
Frú Sigríður Einarsd., c.o. Landsíminn
Frk. Guðrún Scheving Thorsteinsson
Frú Lára Sigurðard., Rán. 21
Jón Fy]>órxxon, vetfurfræölngiir:
I>ork. Þorkelss., cand. mag., Veðurst.
Frú Th. Guðmundsd., cand. mag., s.st.
Frk. Guðrún Reykholt, Ríkisútvarpið
J. Sigiiröxson, Laug. 136:
Sveinn Sveinsson, s.s. Pórólfur
Gunnar Gissursson, Bygðarhorni
Magnús Jónsson, Haðarst. 4
Agflxta JóiLxd., Starilal, Kjalarnexi:
Halldór Eiríksson, Laug. 55
Gunnfríður Rögnvaldsdóttir, Sjafn. 7
Ragnh. Magnúsd., Kirkjuv. 14, Hafnarf.
Ágúxt Sæniundxxon, RAn. 29 A:
Kristinn Hafliðason, c.o. Bæjarsíminn
Baldvin Jónsson, c.o. Landssíminn
Lárus Ásbjörnsson, c.o. s.st.
Krixtlnn Einarxson, l-aug. 15:
Prfl Borghildur Ólafsson, Barónsst. 78
K. Hansen, slmritari, Sóleyjarg. 15
Karel Glslason, rakari, Bankastr. 12
l»órir Kjartanxxon, Lauf. 3:
Reinh. Andersen, klæðskeri.
Magnús G. Jónsson, cand. mag.
Guðjón Einarsson, c.o. Eimskip.
Ciíuöjón Arngrínisson, e.o. Kveldúifur:
ólafur Jónsson, c.o. Kveldúlfur
Kristján Benediktsson, s.st.
Maríus Helgason, loftskm.
Rergpóra Rergx, c.o. Geyxir:
Frú Unnur Jónsdóttir, Hverfisg. 90
Frk. Sigr. Björnsdóttir, c.o. Ben. S. Þór.
Frk. í>órunn Ólafsd., c.o. v. Kr. Sig.
Leif Mulier, Stýr. 15:
Gunnar Marteinsson, Laug. 31
Þorsteinn Ólafsson, Skólabrú 2
Guðmundur Sívertsen, Mjóstr. 3
Oxkar Gfxlaxon, gullxm.:
Jónatan Jónsson, gullsm., Laug. 35
Guðm. Porsteinsson, gullsm., Bank. 12
Guðm. Andrjesson, Laug. 50, gullsm.
Kjartan Finarxxon, Hverfixg. 43:
Guðlaugur Þorláksson, Sjafnarg. 10
Gottskálk Gíslason, Laug. 45
Halldór Guðmundsson, Lauf. 55
llragi Olafxxon, I-jóxvallagötu 10:
Sigurjón Stefánsson, c.o. Hemco
Jens Bjarnason, c.o. Sláturfjel. Suðurl.
Theódór Magnússon, Frakkastíg 12
Arni Árnaxon:
Jón Kr. Jónsson, Bræðraborgarst. 3
Ágúst Guðmundsson, Klapparst. 38
Gísli Guðmundsson, Njarð:irg. 37.
Einar Kristjánsson
óperusöngvari.
Ilingað hafa borist fregnir af
Einari Kristjánssyni, sem, eins
og lesendum blaðsins er kunnugt,
er ráðinn við Ríkisóperuna í
Dresden-
Einar „debutéraði" þar nýlega
og var það í tenórhlutverki í óper-
unni „Arabella“, sem er nýjasta
verk eftir frægasta núlifandi tón-
jskáld Þjóðverja, Riehard Strauss.
Frumsýningin á „Arabella" fór
fram í Dresden í sumar og vakti
sá atburður athygli um hinn mú-
síkmentaða heim. — Fekk Einar
ágæta blaðadóma og segir meðal
annars í blaðinu „Der Freiheits-
kampf“:
„Hlutverk Elmers söng hinn
ungi íslendingur, Einar Kristjáns-
son. Tenórrödd hans er einkenni-
lega björt og skær og mjög ljett í
meðferð tónanna- Menn minnast
þá hins óvenju kraftmikla og
bjarta raddhljóms tenóranna úr
hinu sænska kóri, er söng í Dres-
den í vor--------“.
Viltu gleðja
gamlan mann?
A Laugarnesspítala er sjúkling-
ur, sem heitir Sæmundur Stefáns-
son 74 ára að aldri. Alt frá því
hann fæddist, og lengi fram eftir,
ljek þjóðfjelagið hann grátt, þang-
að til það fekk konum vist, þar
sem hann nú um langa hríð hefir
dvalið. En þar unir hann sjer nú
glaður við sitt.Er búinn að gleyma
öllu, og deilir ekki við neinn. —
Hann hefir fyrir áeggjan og til-
stilli góðra manna gefið út æfi-
sögu sína. Hún er ljót að því sem
að þjóðfjelaginu snýr. Og eru von-
andi síðustu leifarnar af þeirri ó-
mensku, þeim týranhætti, sem of
oft átti sjer stað, og fram kom
við þá sem þurftu að flýja á náðir
mannanna. Hún sýnir enn fremur
að giinsteina á stundum að troða
ofan í sorpið. Þarna er góð sál.
Þessi gamli maður sendi mjer
nýverið 30 eintök af bók sinni
sem gjöf til Hallgrímskirkju í
Saurbæ. Seldi jeg þau eftir fyrir-
lagi lians á kr. 1.50 stk. — Hefir
þannig fengist fyrir þær kr. 45.00.
Kvitta jeg því h.jer með fyrir
þessa gjöf, og þakka innilega. —
Góðir menn og konur sem lesið
línur þessar. — Viljið þjer ekki
gleð.ja þennan gamla sjúkling, með
því að kaupa bókina hans, það sem
Chang Hsue-Liang
nn er óselt. Hún er í prýðisgóðu
bandi og er verðið í rauninni
ekki nema fyrir því. Ef það væri
fyrir gamla manninn eins og ofur-
lítill geisli gegnum raunir þær,
sem hann á sínum tíma varð að
þola, þá vaxið þjer líka við það
að hafa búið þeim geisla beina
braut.
Akranesi, 5. október 1933.
Ól, B. Bjömsson.
Farþegaskipi hvolfir-
Sunnudaginn 1. október hvolfdi
japönsku skemtiferðaskipi undan
Kumamotos strönd. Vita menn
með vissu um það að 22 menn
druknuðu, en rúmlega hundrað
var saknað. Aðeins 40 björguðust.
Astæðan til slyssins er talin sú,
að skipið hafi verið of hlaðið fólki,
þar sem líka ilt var í sjóinn,
50 þúsundir manna deyja
úr köldusótt.
Frá Nanking { Kína kom sú
símfregn um mánaðamótin, að
rúmlega 50 þúsundir mann hefði
látist úr köldusótt í hjeraðinu
.Hupan. Var víða svo, að ekki
ætluðu að fást neinir til að grafa
þá dauðu.
Stribling hnefaleikari
verður fyrir slysi.
Fyrir skömmu var hinn al-
kunni hnefaleikari Young Strib-
ling að aka á bifhjóli, og rakst
þa á bíl. Meiddist hann mikið,
og var fluttur á næsta sjúkrahús,
en þar urðu læknarnir að taka af
honum vinstri fótinn. Mun hann
því ekki geta tekið þátt í hnefa-
leik framvegis.
Getur tm fyrirgeflð ?
„Má jeg tala við yður nokkrar
mínútur í herbergi yðar, Sir Lawr-
ence“, sagði bann. „Jeg hefi skila-
boð fra föður mínum viðvíkjandi
Neurota".
Paule athugaði hann gaumgæf-
lega um stund, svo sneri hann sjer
að innri dyrunum og sagði: „Kom-
ið þjer með mjer, jeg get sjeð af
5 mínútum, fyrst þjer óskið þess“.
17. kapítuli.
Þegar þeir voru orðnir einir í
þessu afskekta herbergi Paules,
reyndi Samuel fyrst að láta sem
hann væri í essinu sínu. Hann setti
pípuhattinn á borðið, fleygði glóf-
unum niður í hann, og rjetti mak-
indalega úr sjer í hægindastóln-
um. Paule horfði Mtlaust á hann,
honum voru ljós sjúkdómseinkenni
þessa gests síns.
„Þjer gleymið víst að jeg hefi
aðeins 5 mínútur til að tala við
yður“ sagði Paule- „Jeg er önnum
kafinn fram til miðdegisverðar“.
„Verið þjer ekki svona fjandi
ófjelagslegir“, hrópaði ungi mað-
urinn. „Jeg ónáða yður þó ekki
svo oft. Þjer hljótið að hafa tíma
til að tala nokkur orð við mig.
Við græðum auð f jár eins og er —
og þjer eruð með í því“.
„Peningar eru ekki aðalatriði
fyrir mig“, var hið kæruleysislega;
svar.
„Græða fje — og sjá skapaða
peninga, er aðalánægja mín“,
sagði Samuel einlæglega. „En það
var samt ekki það sem jeg ætlaði
að tala um. í dag lcem jeg sem
fjelagi yðar — og vil leita náða
hjá yðu«r“.
„Hvað hjálpar ]>að — þjer fylg-
ið engum ráðum“.
hershöfðingi hefir að undanförnu
verið á ferðalagi um Evrópu og
hefir meðal annars heimsótt bæði
Dani og Svía. Var honum tekið
með rnikill viðliöfn í höfuðborg-
unum.
Hann kvað Evrópuför sína gerða
í því skyni að kynnast iðnaði,
landbúnaði og skólafyrirkomulagi.
Hann kvaðst vinna að því að sam-
eina Kínverja, og það gæti hann
gert best á þann hátt, að fá þang-
að erlenda sjerfræðinga.
Hann er sonur Chang-Tso-Lin
hershöfðingja og yfirdrotnara í
Mansjúríu. Hann var orðinn hers-
höfðingi um tvítugt og þegar
hann var 29 ára var hann stjórn-
andi jafn margra miljóna manna-
Samuel hreyfði sig — auðsjáan-
lega órólegur.
„Þjer skiljið það ekki“, sagði
hann ákaft. „En jeg- er alveg kom-
inn úr öllu jafnvægi“.
Hið góða skap Samuels var nú
gjörsamlega horfið. Djúpar hrukk-
uir lágu um munn hans — og blóð-
hlaupin augun voru friðlaus. Var-
ir hans skulfu sem í krampa, þeg-
ar hann tók aftur til máls.
„Þau kvelja mig stöðugt —
fyrst faðir minn og svo Honerton
frænka- Faðir minn er hættur að
tala af viti. Hvar sem við erum,
stariir hann áaflátanlega á mig, og
ef jeg spyr hann hvað sje að —
hristir hann aðeins höfuðið. —
„Þeir tóku Ernst — og þeir taka
þig líka“. — Jeg þoli þetta ekki
lengur. — Það eyðileggur mig. —
Iíver tekur mig — hvað hefi jeg
gert V ‘
Hann þagnaði. Paule sagði ekk-
ert heldur, en sat kyr og beið-
„Og svo er það Honerton
frænka“, hjelt Samuel láfram. „Það
er hreint og beint búið að fæla
mig þaðan úr húsinu. Þó hún sje
uppi — þá veit hún ef jeg kem —
og þó hefi jeg bannað Martin að
láta hana vita ef jeg er þar. —
En. hún sendir strax eftir mjer.
Sjálf liggur hún eins og einhver
vofa á legubekk við gluggann. Jeg
reyni að vera glaðlegur, en hún
kemur orðunum til að firjósa á
vörum mjer“.
„— Er ekki alt í lagi fyrir þjer,
Samuel — er það?“
„Hví í fjandanum ætti ekki alt
að vera í lagi‘ ‘ ?
Rödd hans var næstum orðin að
hrópi. Hann tók vasaklút sinn og
þerraði stóra svitadropa af enni
sjer.
„Hún líðnr af sama óráðinu og
Til þess að sameina Kína gerði
hann bandalag við Chiang-Kai-
Shek og var síðan tekinn í stjórn-
ina í Nanking. Síðan er hann
voldugasti maður í kínverska.
ríkinu, eða þeim hluta þess, sem
telur Peking höfuðboir'g sína.
Ilann telur það ekki nauðsynleg-
ast að Kínverjar auki herafla
sinn. Ilonum er meira í mun að
koma skipulagi á viðskiftalífið,
iðnað og skólamiáll, og til skólanna
hefir liann lagt, fram stórfje frá
sjálfum sjer.
Myndin hjer að framan er tekin
af honum í Kaupmannahöfn. Er
hann í miðju, en til hægri handar
honuni stendur Yoo, sendilierra
Kínverja í Danmörk-
faðir minn“, hjelt hann áfram.
„Hún vill koma mjer burt frá
verksmiðjunni — og þegar jeg
þverskallast horfir hún á mig
eins og faðir minn. Þau horfa
beint í gegnum mann. Það er auð-
vitað hlægilegt — en jeg held
jeg missi vitið, Paule“.
Paule þagði enn. Samúel var
risinn á fætur, og æddi fram og
aftur um gólfið.
„Jeg veit ekki til þess að jeg
hafi gert neitt sjerstaklega illt af
mjer í þessum heimi“, hjelt liann
áfram röksemdafærslu sinni, „eða
að jeg eigi nokkra óvini. — Jeg
borga þjónustufólki mínu góð
laun — gef þjónunum á matsölu-
húsunum ríkulegt þjórfje — eink-
um yfirþjóninum. Það er satt, að
jeg dreifi ekki peningum mínum
í kringum mig eins og skæðadrífu,
en það getur enginn talið mig
nirfil í fjárútlátum. Þó við græð-
um fje, þá tökum við það ekki frá
neinum-
„En gefið þjer nokkuð til dæm-
is til spítala eða kirkna, hersins
eða vanskapaðra barna? Og það
er þó daglega leitað til almenn-
ings um slíkt“.
„Jeg hefi aldrei á æfi minni
gefið einn eyri til sjúkrahúsa“,
sagði Samúel ánægjulega. „Það er
alveg á móti lífsreglum mínum. —
Með tilliti til góðgerðasemi, þá
álít jeg hana vera í ætt við svik
og pretti — og að greina það alt
sunduir', hefi jeg engan tíma til“.
„Nú er það svo að skilja“, taut-
áði Paule. „Hefir faðir yðar
eða frænka nokkurn tíma gefið
yðu® í skyn hversvegna þau hagi
sjer svona gagnvart yður — sjeu
svona lendardómsfull ?“
„Þau hafa enga verulega á-
stæðu“ sagði Samúel með ákafri