Morgunblaðið - 22.12.1933, Blaðsíða 11

Morgunblaðið - 22.12.1933, Blaðsíða 11
MORGUNBLAÐIÐ 11 Frankinn og stjórnarskiftin í Frakklandi. Sá tími er á enda, þegar gullið streymdi til Frakklands, og frankinn var talinn örugg- ■asti gjaldeyrir í heimi. Traust- ið á frankanum hefir breyst í vaxandi vantraust. Á síðast- liðnum vikum hefir útboð á frönkum farið sívaxandi, og gullið hefir streymt burtu frá Frakklandi, aðallega til Eng- lands. Á rúmlega einum mán- uði hefir gullforði í Frakklands hanka minkað um 4200 milj. franka, úr 82000 milj. í lok 'Októbermánaðar niður í 77800 miljónir í byrjun þ. m. Þrátt fyrir þetta er gullforði Frakk- landsbanka þó stöðugt mikill, h.u.b. 80% af seðlamergðinni. En bæði í Frakklandi og ann- ars staðar hafa menn þó upp á síðkastið talað opinberlega nm þann möguleika, að frank- inn kunni að fara sömu leið- ina og bæði pundið og dollar. Hið vaxandi vantraust á frankanum á fyrst og fremst rætur sínar að rekja til fjár- hagserfiðleika franska ríkisins. Fyrir 7 árum verðfesti Poin- ■caré frankann og rjeði fram 'úr fjárhagsvandræðunum. — Á. næstu árum jukust tekjur ríkisins svo mikið, að árið 1929 nam tekjuafgangur 12 þúsund miljónum franka. En nú er þessi tekjuafgangur etinn upp og meira en það. Tekjuhallinn á fjárlögunum nemur nú h.u.b. •6000 miljónum franka. Þessi tekjuhalli er í rauninni ekki svo háskalega mikill, þegar þess er gætt, að útgjöld franska ríkisins eru um 50000 miljónir franka. Frökkum væri innan handar að jafna þennan tekju- halla, ef flokkarnir gætu kom- ið sjer saman um, hvernig það skyldi gert. Allir flokkar hafa lengi viðurkent nauðsyn þess, að tekjuhallinn verði jafnaður, sumpart með auknum sparnaði, sumpart með álögum. En hvaða álögur á að hækka? Á hvaða sviðum ber að spara? Þetta hafa flokkarnir ekki getað komið sjer saman um. Þess vegna fóru menn að óttast, að þing og stjórn í Frakklandi mundi ekki getað ráðið fram úr vandræðunum. í október lagði stjórn Dala- diers fyrir þingið tiílögur um lækkun á launum starfsmanna ríkisins og hækkun á tekjuskött um o. fl. álögum. Daladier brýndi fyrir þinginu nauðsyn þess að tillögurnar yrðu sam- þyktar. „Frankanum er alvar- leg hætta búin, ef tekjuhallinn verður ekki jafnaður", sagði stjórnarforsetinn. En seint í okt. fjell stjórn Daladiers við atkvæðagreiðlsu um lækkun á launum starfsmanna ríkisins. Sarraut myndaði þá stjórn. — Hún var að mestu skipuð sömu mönnum og stjórn Daladiers, nefnilega aðallega mönnum úr „radikala“ flokknum. En Sar- raut tókst ekki betur en fyrir- rennara hans. Ásteitingarsteinn inn var aftur kjör starfsmanna ríkisins. í lok nóvember fjell stjórn Sarrauts, þegar sósíalist- ar báru fram tillögu um, að starfsmenn ríkisins, er hafi minna en 12000 franka í laun, verði undanþegnir skattahækk- un. Chautemps myndaði nú stjórn, skipaða sömu mönnum og áður. „Hlutverk mitt er að bjarga frankanum“, sagði hann þegar hann tók við völdum. Ástandið í Frakklandi að undanförnu hefir gert það að verkum, að menn hefa ósjálf- rátt minst sumarsins 1926, þeg- ar fjárhagsvandræðin og van- traustið á frankanum jókst dag frá degi og hver stjómin tók við af annari, en engum tókst að ráða fram úr vandræðunum, fyr en Poincaré tók stjórnar- taumanaa í sínar hendur. Enn sem komið er hefir ástandið í Frakklandi þó ekki verið nánd- ar nærri eins alvarlegt og sumar ið 1926. En fjárflóttinn frá Frakklandi að undanfömu hef- ir þó verið frönskum stjómmála mönnum alvarleg bending um þá hættu, sem vofað hefir yfir frankanum. Og þessi hætta hefir nú loksins gert það að verkum, að neðri málstofa þingsins hefir fallist á bæði lækkun á launum starfsmanna ríkisins og skattahækkanir. Það má því búast við að vantraustið á frankanum muni nú að minsta kosti minka, þótt það hinsvegar varla verði upp- rætt með öllu. Gengislækkunin í U.S.A. og öðrum „pappírs- !öndum“ veldur eðlilega vax- andi erfiðleikum í Frakklandi og öðrum „gull-löndum“. •— Lengi hefir v.erið talað um þann möguleika, að Frakkar neyðist með tímanum til að lækka gengi frankans vegna samkepn isgetu þeirra við „pappírslönd- in“. Þess ber þó að gæta, að Frakkar eiga hægra en flestir aðrir með að vera sjálfum sjer nógir og eru því minna háðir utanríkisverslun en flestar aðr- ar þjóðir. Við þetta bætist að franskir borgarar óttast fátt meira en gengislækkun. Gull- gildi frankans er að eins 20% af gullgildinu fyrir stríðið. — Franskir sparifjáreigendur hafa þannig orðið fyrir stór- kostlegu tapi vegna gengislækk unar frankans á árunum eftir stríðið. Engin stjórn í Frakk- Jandi þorir því að lækka gengi frankans að nýju, nema knýj- andi ástæður sjeu fyrir hendi. Höfn í des. 1938. P. -<m» Dýravemdarinn, nóvember og desemberhefti, eru nýkomin út. — 5aga Hafnarfjarðar. Gleymdust eða hvað? 1 sögu Hafnarfjarðar, þar sem getið er um fjelagslíf í bænum, er mjer það nokkurt undrunarefni, að ekki skuli vera minst á skipstjórafjelagið „Kári“, um leið og önnur fje- lög eru nefnd. Fjelag þetta hefir þó gefið fult tilefni til að á það yrði minst í riti, sem „Sögu Hafnarfjarðar,“ þar sem það hefir barist fyrir ýms- um þeim málum, sem varða heill bæjarins og verið frum- málshefjandi að þeim, svo sem hafnar- og vitamálum o. fl. Eftir að hafa rekið mig á þennan ágalla, tók jeg að at- huga nánar afstöðu ritsins til skipstjórastjettarinnar og kómst þá að þeirri niðurstöðu, að hún er svo eftirminnilega sniðgeng- in, að á hana er varla minst, og þá vart, nema þegar skipstjórí er með í kaupm á skipi. Þó er þess sjaldan getið, hvort við- komandi skipstjóri hafi tekið við stjórn skipsins, eða ekki, annars hefði það getað verið þeirra hluta vegna. Hjer skal þess getið, að það er vegna 4. heftis ritsins, sem grein þessi er rituð, og þess sem þar er sagt um þessi efni. Skipstjóraferils aðeins eins skipstjóra er að nokkru getið, og maður hefir það á tilfinning- unni, að skipstjóraferils hans mundi alls ekki frekar getið en annara, ef ekki hefði vilj- að svo til, að hann varð einn hinn mesti útgerðarmaður sinn- ar tíðar. Það vekur athygli, að þess er einmitt getið, að tveir mestu athafna- og iðjuhöldar bæjarins síðan 1890, eða þar um bil, hafi verið skipstjórnend ur, og virðist slíkt ekki síður gefa tilefni til þess að stjett- arinnar hefði verið rækilega minst, sem hinnar hagnýtustu stjettar þessa bygðarlags, ásamt stjómannastjettarinnar í heild, sem hornsteins hafnfirskrar vel megunar, er aðrar stjettir byggja svo tilveru sína á, með tilliti til þeirrar margviður- kendu staðreyndar, að yfirleitt verði alla lífsbjörg Hafnfirð- inga í sjóinn að sækja. Hefði mátt búast við því, að svo mikil ræktarsemi hefði hafnfirskum sjófarendum verið sýnd, að þeirra hefði verið getið að mak legleikum, ekki einungis þeirra sem skipstjómendur hafa verið og sjerstakt tilefni var til að nefna, heldur og þeirra, sem með hreystilegri framgöngu og karlmensku dugðu best, þá er bardaginn við Ægir var sem harðastur. Slíka menn tel jeg merkismenn á sínu sviði, og fæ ekki sjeð hvað veldur, að slíkra er ekki getið, þar sem margra ágætismanna er getið í ritinu, sakir dugnaðar á þeirra vettvangi. Mundu nú Hafnfirðingar telja Fyrirliggjandi: Appelsínur Jaffa 144 stk. Súkkat. Sætar möndlur. Bláher. Rúsínur. Gráfíkjur. Kartöflur. Eggert Kristjánsson & Co. Besta jólagjöfiii er góður regnfrakki. Fást bestir hjá 0. Biarnason 5 fieldstefl. Ilimi viðurkendi lovil-lindsroeini er tilvalin jólagjöf jafnt handa konum sem karlmönnum. Verð við allra taæiL Bókaverslun Þór. B. Þorlákssonar. « Bankastrætí 11. sig ekkert eiga þessum mönn- um upp að unna, mönnum, sem t. d. hrifu hið annars óvissa her- fang, úr Ægisgreipum með karlmensku sinni og hugdirfð. Frægur varð Skúli landfógeti forðum fyrir slíka dáð. Eru slíkt smámunir í sögu Hafn- arfjarðar, og smámenni, sem ekki sje í frásögur færandi, eða þess vert að geta þar? Eins og áður er sagt, er get- ið um ýmsa dugandi menn bæj arfjelagsins, en hvað skipstjóra stjettina áhrærir, þá er fjelags hennar að engu getið og ein- staklinga ekki fremur en áður er sagt. Þegar til dæmis er get- ið um bæjarútgerðina, er sýnd mynd af fyrsta togara hennar „Maí“, svo og framkvæmda- stjóra, en ekki minst á skip- stjóra skipsins, frekar en hann hefði aldrei neinn verið, hans aldrei þurft með, — skipið aldrei farið úr höfn. — Ekki fletta menn því upp í riti þessu, til fróðleiks sjer um það, hver verið hafi fyrsti skipstjóri bæ j arútgerðarinnar. Minst er á kútter „Surprise“ sem hins fiskisæla kútters. Að geta þess hver staðið hafi fyrir þeirri fiskisæld, hver skipstjór- inn hafi verið, hefir víst álitist aukaatriði, enda ekki á það minst. Hinsvegar er þess getið, að Bergur Jónsson hafi gert skipið út á móti Einari Þorgils- syni í 18 ár, en ekki er hann svo kyntur lesendunum frekar. Jeg hefði síst búist við því, ÍAFOSS NVlIMDIl' €6 ^lwiiNumvöKij* vimtiN Hafnarstræti 4. Sími 3040. Kaupið Spll og kerti lijú okkur. Konfeki- öskjur mikið og fallegt úrval. Silli & Valdi Síðosta hanDikjötið kom úr reykingu í morgun. XUUtVZldi, Besta jólagjöfin er, Við, sem vinnum eldhússforfin.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.