Morgunblaðið - 07.01.1934, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Reykjavíkurbrjef.
6. janúar.
Veðráttan
vikuna 1.—6. janúar.
Með nýárinu kólnaði nokkuð í
'veðri og gerði snjójel ilm vestur-
liluta landsins, en veður var frem
nr stilt. Síðari hluta vikuímar hef-
ir verið mjög umhleypingasamt,
iliver lægðin af annari komið suð-
vestan af hafi og farið hjer norð-
austur yfir sunnanvert ísland.
Aðfaranótt láugardags fór
rstormsveipur norðaustur yfir land-
'ið og hefir hann valdið mikilli
snjókomu um mestan hluta lands-
ins. —
1 Hveradölum á Hellisheiði er
snjódýptin nú um 50 m.m.
Fiskverslunin.
’ Áramóta birgðakönnun á salt-
fisknum er nú um garð gengin.
Reynast birgðirnar vera um 14.500
smál.. Er það um 2600 sml. meira
«n á sama tíma í fyrra. Þess ber
að geta í því sambandi að aflinn
1933 og leifarnar frá 1932 voru
um 13.000 smál. meira en fiski-
magnið 1932, og hefir því selt ver-
íð árið 1933 um 11.000 smál. meira.
en árið 1932. Má það heita vel að
verið.
Af áramótabyrgðunum er verk-
aður stórfiskur um 1500 smál.
minni en 1932, en aftur á móti er
Labrador og pressufiskur um 3000
smál. meiri.
Útflutningurinn í desember hef-
ír verið jafn og verðið svipað og
verið hefir, og eru nýfarnir fimm
farmar, og verið að fitja upp á
fjórum, sem allir munu fara í
þessum mánuði. Mun það nema
4—5 þús. smálestum.
Söluhorfur munu vera frekar
góðar, en þó eigi von á neinni
verulegri verðhækkun.
Aflaleysi.
Þorskafli er nú alveg óvenju-
léga tregur á öllum miðum togar-
anna. Er talið að ein orsök þess,
e. t. v. aðalorsökin, sje óvenju-
legur sjávarhiti. 8° hiti mældist
í sjó nú nýlega norður á nyrstu
Halamiðum, en kjörhiti þorsksins
mun vera nokkrum gráðum neðar.
Er merkilegt til þess að hugsa,
að suður um öll lönd hafa verið
frost og fannkyngi, en hjer á ís-
landi eða í sjónum umhvei’fis
landið, hefir hiti verið svo af-
brigða mikill, að hann truflar
<lýralíf og atvinnuvegi.
Suðurlandablikan.
Frá niarkaðslöndunum við Mið-
jarðarhaf, er saltfisk okkar kaupa
berast nú þær fregnir, sem í-
. skyggilegar eru, um að búast megi
við vaxandi hömlum á innflutn-
ingi þangað. Er ómögulegt að
leiða neinum getum að því á
þessu stigi málsins, hve miklar
<og alvarlegar afleiðingar sú hafta
stefna kann að hafa á þjóðarbú-
skap vorn íslepdinga. Teppist
fiskútflutningur okkar að miklu
leyti. verða það okkar biísifjar,
sem vandsjeð er hvernig við
stiindumst.
(Irikkland er nú lokað fyrir fiski
hjeðan, vegna þess að Grikkir ein-
skorða innflutning sinn þannig,
að kaupa af engri þjóð meira en
ssömu þjóðir kaupa af þeim.
Þetta er okkur sjerlega baga-
legt nú, vegna þess, hve tiltölu-
lega mikið af núverandi fiskbirgð-
um er smáfiskur, Sein útgengileg-
ur væri annars á grískum mark-
aði. —
Fisksölusamlagið.
Hriflungar hafa tekið sjer fyr-
ir hendur að reyna að rægja fisk-
sölusamlagið, eins og þeirra er sið-
ur gagnvart þjóðþrifastofnunum.
Þykjast þeir þar mæla fyrir munn
smáútgerðarmanna, telja að þeir
sjeu sjerlega óánægðir með sam-
lagið.
Falsið og flærðin er augljós þar
sem annars staðar í skrifum
Hriflunga.
Því, eins og allir landsmenn
vita, eru það einkum smáútgerð-
armenn sem liag hafa af störfum
samlagsins, þayeð þeim er trygt
— þeim að fyrirhafnarlausu,
sama verð og öðrum, sem t"‘k
hafa á því, að sjá um alla tít-
flutningsverslun, auk ]iess sem fisk
söiusamlagið yfirleitt hefir komið
í veg fyrir alment verðhrun.
Síldarútflutningurinn
Xefnd manna sat hjer á rök-
stólum í fyrra mánuði til að ræða
um stofnun síldarsölusamlags á
svipuðum grundvelli og fisksölu-
sanílagið. Er vafalaust til mikils
að vinna, ef síldarverslunin kemst
í tryggan farveg.
Síðan einkasölufarganinu ljetti
af síldarversluninni hafa slídarút-
flytjendur, seni kunnugt er, náð
til nýrra og mikilla markaða í
Mið-Evrópu.
En því miður liafa þessir nýju
markaðir ekki notast svo vel sem
skyldi, vegna þess, að síldarút-
flytjendur liafa ekki haft mögu-
leika til þess að koma versluninni
fyrir, svo vel sem æskilegt væri,
síldin verið send þangað í um-
boðssölu og sendingar afgreiddar
óskipulega.
Er vonandi að síklarútflytjend-
ur geti komið sjer saman um að
láða bót á þessu.
Bændafundir.
í síðastliðinni viku hafa verið
haldnir almennir bændafundir í
Árnes- og Rangárvallasýslum. —
Hafa þar verið rædd ýms áhuga-
mál bænda, sem á dagskrá eru, og
úrlausnar þurfa á næstunni.
Mun vera í ráði að efna til al-
menns bændafifndar fyrir alt
landið á þessum vetri.1
Allir stjórnmálaflokkar hafa
tekið þátt í fundum þessum.
Fundurinn í Árnessýslu var
haldinn að Tryggvaskála á föstu-
daginn. Þar var Jónas frá Hriflu
meðal ræðumanna. Allmargt
bænda var á fundi þessum, sem
fylgt hefir Framsókn að málum.
En mjög kom það greinilega í
Ijós, að fylgi þeirra við Jónas
Jónsson var mjög þorrið, frá því
sem áður var.
Úr herbúðum
rauðliða.
Kosningamoldviðri rauðliðanna,
sósíalista og Tímamanna, fvrir
bæjarstjórnarkosningarnar byrj-
aði að ]>essu sinni um áramótin.
Veðrið er svipað og vant er.
Að öðru leyti en því, að hann %r
noltkuð tvíátta í þetta sinn.
Sósíalistar ráðast á samherja
sinn, Hermann Jónasson, og segja,
sem rjett er, að hann liafi nndan-
farin 4 ár ekkert gert í bæjar-
stjórn, ekki aniiað en gleyma þeim
loforðum, sem hann gaf reykvísk-
um kjósendum í janúar 1930, er
hann stóð á kosningafundum, ný-
útskrifaður úr Hrifluskóla, og Iof-
aði bæjarbúum að hann skyldi
með framúrskarandi dugnaði sín-
um kippa hjer öllu í nýtt horf.
Dugnað liefir hann sýnt í þessu:
Blindu fylgi við Hriflumann; rógi
um Reykjavík og kjaftavaðli.
Sósíalistar eru sýnilega smeyk-
ir um, að eitthvað af sínu Iiði
slæðist yfir á Hermann, þó Her-
mann Jónasson, sje velflestum
Reykvíkingum í alla staði and-
stæður og hvimleiður, þá finnist
einhverjum hann skárri að
skömminni til en frambjóðendur
Alþýðuflokksins
Þess vegna er þetta kosninga-
moldviðri rauðliðanna óstöðugra
og hring'landalegra en það hefir
áður verið.
Hræðsla sósíalista.
Hræðsla sósíalista við í hönd
farandi bæjarstjórnarkosningar er
átakanleg, jafnframt því, sem hún
er skiljanleg.
I upphafi var sú ákvörðun tekin
innan flokksins, að vanda fram-
boðið sem allra best. Átti í því
efni að taka tillit til yngri sem |
eldri. Það átti að hleypa nýju lífi
í liðið. Þeir gömlu áttu að hverfa.
Nema Stefán Jóhann.
En þegar til kom, gleymdust öll
tillit til yngri og eldri, fyrir því
eina tilliti, að hafa listann eins
cg Hjeðinn Valdimarsson vildi. —
Vilji hans í þessu máli átti að
vera lög flokksins.
Fyr álitu menn, að olíuvald
Hjeðins og- ríkidæmi hefði ekki
stigið honum lengra. en til mag-
ans. En nú kom það greinilega
í ljós, að valdamenskan hafði
stigiðjionum til höfuðsins.
„Altaf drepur hann
af sjer mann —“
Fyrsti árangurinn af einræðis-
brölti Hjeðins í flokknum var það,
að Sigurður Jónasson einkasölu-
forstjóri, áður nefndur „seriös1 ‘,
uppgafst á því, að taka sósíalist-
ann sjálfan sig alvarlega, og sagði
sig úr Alþýðuflokknum. Honum
varð litið á Hjeðinn. Og hann
liugleiddi með sjálfum sjer: -—
Svona mikill hræsnari, svona há-
launagráðug sósíalistasprauta er
jeg ekki. — „Seinast ofbauð Sig-
urði“ — eins og í vísunni stendur.
Og hann fór.
En Hjeðinn rak upp heljarmilc-
inn nróssalilátur í Alþýðublaðinu,
er hann tilkynti brottferð Sigurð-
ar úr flokknum. Hann ljet hátt-
virta kjósendur jafnframt vita, að
flokknum væri mikill hagur í því
að losna við Sigurð -Tónasson. —
Var á Hjeðni að skilja, að Sig-
urður hefði alla tíð verið Alþýðu-
flokknum til óþurftar og bölv-
unar.
En menn, sem fylgt hafa Hjeðni
að málum hingað til, ráku upp
stór augu við þessa tilkynningu
hans. TTpp rann fyrir þeim ljós:
Það eru slíkir óþurftarmenn, sém
sósíalistar hafa fyrir borgarstjóra-
efni!
Þáttur Ólafs
Friðrikssonar.
TJngir jafnaðarmenn áttu að fá
örugt sæti á lista Alþýðuflokksins.
Tilnefndur var Pjetnr Halldórss.,
formaður í fjelagi þeirra. Hjeðinn
kom í veg fyrir það. Hann setti
samverkamann sinn, Kristínus
Arndal í Pjeturs stað. En þá kom
Ólafur Friðriksson til sögunnar.
Honum hefir á skömmum tíma ver
|ið bolað út úr stjórn Dagsbrúnar,
Hfifski matirstillin,
fallegu úr egta postulíni, höfum við nú aftur fyrir 1—24
manns. Öll einstök stykki oftast fyrirliggjandi.
Einnig kaffi-, te- og ávaxtastell, sömu tegundar.
K. Einarssoi & Björnsson.
Skrifstofisiarf.
Ung stúlka, sem kann vjelritun, ensku og hraðritun
á ensku, getur fengið atvinnu hálfan eða allan daginn, eftir
samkomulagi. Umsóknir sendist A. S, I. fyrir 10. janúar
auðkendar „Vjelritun“, með tilteknri kaupkröfu og upp-
lýsingum um kunnáttu.
stjórn Alþýðusambandsins og frá
ritstjórn Alþýðublaðsins.
Nú átti að bola honum úr bæj-
arstjórn.
Hann gat svo átt von á sams
konar. „eftirmælum“ og Sigurður
Jónasson fekk hjá Hjeðni í Al-
þýðublaðinu, sem orðaði vinar-
kveðju sína á þessa leið til flokks-
manna: Farið hefir fje betra.
Feginn er jeg að losna við hann.
Og mikil gæfa er það flokki okk-
ar, að slíkir menn hverfa þaðan( !)
En Ólafur Friðriksson fór ekki.
Hann komst í sæti Kristínusar
Arndal. Einræði Hjeðins hrökk
ekki til.
Tekinn upp í skuld.
Ólafur Friðriksson lítur yfir
farinn veg'. Þar kemur hann auga
á núverandi ritstjóra Alþýðublaðs
ins. —
Um hann sagði Ólafur á dögun-
um. Það er ekki alveg víst að
saman fari ]>ett,a tvent, ritstjóra-
hæfileikar, og hæfileikinn til að
skulda Hjeðni Valdimarssyni f.je“.
Þar kom Ólafur því ui>p, að
ritstjórinn, Finnbogi Rútur, komm
únisti inn við beinið, var tekinn
að blaðinu, upp í skuld Hjeðins.
En seinna kom það á daginn,
að þessi aðfengni ritstjóri hefir
það tvent sameiginlegt, að skulda
Hjeðni Valdimarssyni og vera
hraðlýgnari og óvandaðri í alla
staði en Iiinn brottrekni Ólafur.
Fer vel á því.
———■■—
Póliiík útlæg
ór kirkjtimii.
Hirðisbrjef þýska ríkis-
biskupsins.
Kalundborg 6. jan. F. Ú.
Þýski ríkisbiskupinn yfir ev-
angelisku kirkjunum hefir gef-
ið út hirðisbrjef um kirkjumál
Þýskalands, og komst þar svo
að orði, að einingu kirkjunnar
standi hin mesta hætta af stjórn
málaáróðri þeim, sem nú geri
vart við sig innan þeirra. Mæl-
ir hann svo fyrir, að hjer eftir
skuli 1 kirkjunum prjedika hið
hreina fagnaðarerindi, án nokk
urs tillits til stjómmála, sömu-
leiðis skuli kirkjulegar kröfu-
farir bannaðar, og þeir prestar
muni verða settir úr embættum,
sem uppvísir verða að því að
nota kirkjuna og athafnir henn
ar í pólitískum tilgangi.
Gleymið ekki að vátryggja
Vátryggtngarf jelagið
NORBE i f.
Stofnað í Drammen 1857.
Brnuatryggiag.
Aðalumboð & íslandi:
Jón Ólafsson, málaflm.
Lækjartorgi 1, Reykjavík.
Súni 1250.
Duglegir nmboðsmenn gefl
sig fram, þar sem nmboðs-
menn ekki eru fyrir.
Frá Spáni.
Byltingin bæld niður.
Madrid 6. jan.
United Press. PB.
Vegna þess, að ríkisstjórnin
og leiðtogar hægriflokkanna
óttast ,að ný byltingartilraun
sje yfirvofandi á Spáni, hefir
verið frestað að framkvæma
um mánaðartíma fyrirhuguð-
um náðunum pólitískra fanga.
— Eigi er kunnugt hvort Ler-
rouxstjórninni er kunnugt, hverj
ir eru aðalleiðtogar uppreistar-
innar nú, en hann ljet svo um
mælt, að það mundi verða til
þess að valda nýjum æsingum,
ef byltingarsinnar þeir, sem nú
eru í fangelsi, væri látnir laus-
ir, því að víst væri, að þeir
myndi halda áfram sinni fyrri
iðju. Loks kynni að verða lit-
ið svo á, að ríkisstjórnin l.ieti
þá lausa, af því að aðstaða
hennar væri veik, en svo væri
ekki. — Innanríkisráðherrann
hefir tilkynt, að hann muni
segja af sjer innan skams, þar
eð hans hlutverki hafi verið
lokið, er búið var að fram-
kvæma varúðarráðstafanirnar á
dögunum, með þeim árangri, að
byltingartilraunin mishepnaðist.