Morgunblaðið - 16.02.1934, Blaðsíða 6

6
MORGUNBLAÐIÐ
Sigvaldi Bjarnason
tr j esmíðameistari.
I dag er til moldar borinn mæt-
«r borgari þessa bæjar, Sigvaldi
Bjarnason trjesmíðameistari. —
Hann var fæddur 31. des. 1860,
að Fremsta-Gili í Húnavatnssýslu
og ólst hann þar upp, og í Mýra-
koti hjá foreldrum sínnm, Bjarna
bónda Jónssyni og konu hans,
Halldóru Jónsdóttur. Þau munu
hafa verið fátæk mjög, sem ráða
má m. a. af því, að þegar Sig-
valdi var um tekt, fluttu þau
hjónin, ásamt þrem börnum sín-
um — og var Sigvaldi eitt þeirra
— vistferlum og í vinnumensku,
til síra Eggerts Ó. Briem að Hösk-
uldsstöðum á Skagaströnd. Nítján
ára að aldri (1880) flyst Sigvaldi
til Reyk.javíkur og tekur þá þeg-
ar til að nema trjesmíði hjá hin-
um góðkunna trjesmíðameiþtara
Magnúsi sál. Árnasyni. Árið 1890
fluttist Sigvaldi vestur á Bíldudal
og' vann hann var að hinum miklu
mannvirkjum, bryggju- og húsa-
smíðum, er Pjetur J. Tborst.eins-
son sál. Ijet gera þar vestra; þar
komst Sigvaldi í kynni við eftir-
lifandi konu sína, Guðrúnu Pjet-
ursdóttur frá Bjarnarhöfn á Snæ-
fellsnesi, hina mestu dugnaðar-
og myndarkonu, og giftust þau
á Bíldudal 17. des. 1892. Er frú
Guðrún komin hátt á 85. aldursár
sitt, lasburða m.jög fyrir ellihrum-
leika sakir og langvarandi van-
héilsu. Þau eignuðust tvö börn,
er önduðust á ungbarnaskeiði. —
Þá tóku þau hjónin að sjer
dreng einn í æsku. Sigurð Snorra-
son, sení nú er bahkagjaldkeri í
Vestmannaeyjum, og hafa þau
g'engið honum í foreldrastað.
Meðan þau Sigvaldi og Guðrún
dvöldu á Bíldudal, ráku þau gisti-
og veitingahús þar í kauptúninu
um nokkurra ára skeið, unz B.jörn
Leví skósmiður hjeðan úr bænum
tók það að sjer; fluttust þau þá
hingað til Reykjavíkur og hafa
dvalið hjer síðan.
Halldór Bjarnason sýslumann í
Barðastrandarsýslu (d. 1. febr.
1905), bróðir Sigvalda. styrktu
þau h.jónin á námsárum hans eft-
ír föngum. þótt, eigi væri efnin
mibil.
— Starfsemi Sigvalda ’ sáluga
Bjarnasonar hjer í bænum var
bæði margþætt og mikilsverð á
mörgum sviðum, enda naut hann
hvarvetna óskoraðs trausts og'
virðingar allra þeirra, er hann
komst í kynni við. Yfirvöld bæj-
arins skipuðu hann oft og iðu-
lega matsmann í ýmsum málum
og kom þá jafnan fram frómlyndi
hans, hlutvendni og sanngirni. —
Brunabóta- og húsavirðingamaður
var hann hjer í 'bænum í 32 ár,
í bygginganefnd frá 1912—1918,
í niðurjöfnunarnefnd óvenjulega
lengi eðá á 12 ár, og ritari styrkt-
arsjóðs iðnaðarmanna um langt
skeið, einn af stofnendum h.f.
„Völundur" o. s. frv.
Sigvaldi var alúðlegur og á-
stundunarsamur fjelagi í ýmsum
mannúðarf jelögúm þessa bæjar,
m. a. einn af stofnendum Good-
Templarastúkunnar Verðandi nr.
9, frá 9.. júlí 1885 og einn meðal
hinna ágætustu fjelaga Odd-
Fellowreglunnar, frá 15. febrúar
1901. í þessum fjelögum, sem ann-
arstaðar, var Sigvaldi Bjarnason
jafnan sannur og trúr fjelagi til
dauðadags, 2. þ. m., enda voru
honum oft falin mörg áríðandi
trúnaðarstörf innan þessara fje-
laga og utan, er hann rækti með
stökustu trúmensku og samvisku-
semi, sem öll önnur störf; er því
mikill söknuður að fráfalli hans af
þeim sviðum lífs hans sem öðrum.
í trú- og stjórnmálum var Sig-
valdi enginn flysjungur; þar var
hann sem endranær, fastur fyrir
og bygði skoðanir sínar á þeiiá
grundvelli sannfæringar sinnar og
reýnslu, sem hann áleit þjóð sinni
fyrir bestu.
í daglegu lífi sínu og umgengni
við aðra menn, var Sigvaldi
Bjarnason einkar prúður maður;
orðvar, óáleitinn, umtalsfrómur
og stiltur vel. Hann var fróður
um margt, víðlesinn og hagorður,
sífelt glaður í viðmóti og góðlátur.
Smiður þótti hann góður og vand
virkur, enda vel að sjer í iðng'rein
sinni sem mörgu öðru, er hann
lagði hug og hönd að. Þótt aldrei
væri hann efnaður maður og því
síður fjáður, var hönd hans jafnan
útrjett til hjálpar og líknar naúð-
stöddum meðbræðrum hans og fje-
lögum og þá eigi síst er „fátæk
og veiklum börn“áttu hlut að máli,
enda var hann barnavinur hinn
besti.
Lífernishætt.ir Sigvalda Bjarna-
sonar lýstu því best, hver lífs-
regla hans var: Áreiðanleiki og
einurð, hógværð, kurteisi og sann-
sögli.
AUir þeir mörgu fjelag'ar hans
og vinir er þektu hann best, vita,
að þetta er ekkert oflof og í engu
ofmælt.
Blessuð sje minning þessa góða
vinar og fjelaga!
Reykjavík, 16. febr. 1934.
Jón Pálsson.
Ekkjan Vilborg Benediktsdóttir
andaðist að heimili sínu, íshús-
stíg '5, í Keflavík hinn 15. jan. s.l.
Hún var fædd 9. sept. 1857 í Tröð
á Álftanesi í Gullbringusýslu, og
var því rúmlega 76 ára. Foreldrar
hennar voru sæmdarhjónin Bene-
dikt Benediktsson bóndi og kona
hans, Guðríður Halldórsdóttir, er
bjuggú fyrst að Tröð og síðan í
Akrakoti á Álftanesi.
Til Keflavíkur fluttist Vilborg
heitin árið 1886, vann hjá Duus
kaupmanni í 7 ár, þar til hún gift-
ist Bjarna heitnum Ólafssyni út-
vegsbónda 4. okt. 1893, en misti
hanu 2. maí 1929. Hafði hún því
dvalið í Keflavík í samfleytt 48 ár.
Vilborg eignaðist, þrjú börn,
eina dóttur og tvo syni, sem öll
eru á lífi, Vilborg, ekkja Sigurðar
heit. Bjarnasonar kaupfjelagsstj.
frá Hafnarfirði, Albert, og Ólafur,
sem báðir eru dugandi og vel
metnir formenn í Keflavík.
Andlátsfrjett er altaf mikilsvert
umhugsunarefni, sorg og söknuð-
ur þeirra, sem tengdir eru ættar-
og vinarböndum, svo skaði og'
hrygð í bygðarlagi, þegar þeir
falla fyrir sigð dauðans, sem sýnt
hafa dugnað innan og utan heim-
ilis.
Eftir Vilborgu heitina liggja
mörg og vel unnin störf, því að
Vilborg Benediktsdóttir.
hún var ein af þeim konum sem
aldrei fjell verk úr hendi. Allir
sem þektu hana undruðust hið
mikla fjör og ljettlyndi, er hún
hafði til að bera fram á síðustu
stundu. Hjún var búkona góð og
kunni vel að gæta fengins fjár,
en var þó rausnarleg', hjálpsöm og
stórgjöful. Vilborg var vel skyn-
söm og trúhneigð kona, las mikið
af góðum bókum, sjerstaklega á
seinni árum, eftir að um hægðist
hjá henni. Trygglyndi hennar var
viðbrugðið, þeir sem einu sinni
urðu vinir hennar, áttu þar ætíð
góðan vin, sem vel reyndist, í blíðu
og stríðu. íslenska gestrisni átti
hún í ríkum mæli, og þótti öllum
gott að sækja hana heim, á hið
rausnarlega og myndarlega heim-
ili liennar.
Þjóðholl var hún og' fylgdist, vel
með öllum opinberum málum. Eft-
ir lát manns síns bjó hún áfram
í húsi sínu í Keflavík. undir
verndarvæng sona sinna og
tengdadætra; hún knnni ekki við
annað en að búa búi sínu, eins
og áður, og tók þátt í útgerð bæði
í orði og verki fram til hinstu
stundar, svo mikill var starfshiig-
ur hennar.
Ættingjar og vinir minnast henn
ar og sakna. Við þökkum henni
fyrir alt sem hún auðsýndi okkur,
gjafir, heilræði, umhyggju og
hjálpsemi.
Blessuð sje minning hennar.
Ættingi og vinur.
Rannsókn
hdloftanno
Berlin, 15. febr. FÚ.
Rússar ráðgera að senda flugbelg
upp í háloftin í næsta mánuði.
Engin áliÖfn á að rera með belgn-
um, en honum á að vera fjarstjórn-
að frá stjörhuturni einum nálægt
Moskva, og allar athuganir á að
gera með sjálfvirkum tækjum. Bú-
ist, er við að hann verði 14 klukku-
tíma í loftinu, og komist í aJt að
40 kílómetra hæð.
Miimingarrit BJörns Jón$§onar
í það rita:
Ólafur Björnsson, ritstjóri.
Einar H. Kvaran, rithöf.
Ólafur Rósinkranz.
Guðm. Finnbogason.
Síra Ólafur Ólafsson.
Indriði Einarsson.
Síra Magnús Helgason.
Haraldur -Níelsson, próf.
Guðm. Guðmundsson, skáld.
Bjarni Jónsson dómkirkjupr.
Friðrik B. Bergmann.
G. Björnson landlæknir.
Guðm. Friðjónsson.
V. Guðmundsson frá Engey.
Eigið þjer þetta rit.
Það er 160 bls., 1 stóru broti með mörgmn myndum og kostar
aðeins kr. 1.50. Fæst í bókaverslnnnm.
Krysfal hveiti
höfum við fyrirliggjandi í 50 kg. pokum.
Kaupmenn og Kaupfjelög! Athugið að hafa þetta viður-
kenda hveiti ávalt til í verslunum yðar.
Eggert Eristjánsson &Co.
Beykvíkingar
og nágrannar.
í dag hefst ný saga í Vikuritinu, „Gull Faraós“,
sem er afar-spennandi frá byrjun til enda. —
VIKURITIÐ hefir náð mestri útbreiðslu
allra skáldsagnarita hjer á landi. Látið því ekki
ginna yður til að kaupa eitthvert annað rit í
þess stað, þótt reynt verði að fleka yður til þess
á einn eða annan hátt.
Veðráttan
í desember.
Tíðarfar var óvenjulega hlýtt,
snjólaust lengst af, græn tún og
blóm í túnum og görðum. Fjen-
aður lá víða úti og lítið sem ekk-
ert var gefið. Sunnan lands og
vest&n var nokkuð úrkomusamt
,og veðurlag óstöðugt, oft suðlægir
rokstormar. Á Austurlandi var
lengstum öndvégistíð.
Hitinn var 5.7° yfir meðallag,
hlýjast norðanlands en tiltölulega
kaldast á Austur- og Suðurlandi.
Mestnr hiti var mældur á Hrauni
í Fljótum 16,6 stig' hinn 3. des-
ember
Sjávarhitinn fyrir sunnan og
vestan land var 2,8° yfir meðal-
lag.
Jarðvegshiti var hjá rafmagns-
stöðinni hjá Elliðaám 5.3 st. á
meterdýpi en 8 st. á 2 metra dýpi.
A Sámsstöðum í Fljótshlíð var
hann 4,4 st. á meterdýpi, eða 1.2
st. lægri en í nóv.
TJrkoma var allmikil, 31% um-
fram meðallag. Langmest vestan
lands. 133% umfram meðallag, en
norðan lands og norðan til á Aust-
urlandi mjög lítil. Mest mánaðar-
úrkomá var í Hveradölum, 437.9
mm.
Þokur voru sjaldgæfar nema á
Suðurlandi.
Snjólagið var 14% á á stöðvum,.
þar sem 5 ára meðallag hefir verið
tekið, en það er 61% hvítt af
snjó. Var snjólagið nú í desember
heldur minna heldur en það er
í meðallagi í maímánuði á þessum
5 stöðvum. Bílfært var á fjall-
vegum mest allan mánuðinn. —
Mesta mæld snjódýpt var 12 em.
á Þórustöðum vestra hinn 19.
Jarðskjálftar. Mælarnlr sýndw
t.vo litla kippi um miðjan mánuð-
inn og voru upptök þeirra úti í
Atlantshafi, rúma 1100 kílómetrffl
suðvestur frá Reykjavík.
Jimmy Clobby, nafnkunnur
hnefaleikari í miðþungaflokki,
andaðist í New York í vetur. —
Hann var -1-3 ára gamall og' á
hncfaleikum sínum hafði hann
grætt 2 miljónir dollara. Þrátt
fyri.r það var það úrsknrður
lækna, að hann hefði dáið úr
hungri og kulda.