Morgunblaðið - 03.05.1934, Side 3
MORGUNBLAÐIÐ
3
fHosteinn Ö. Siephensen
leikari.
Mai*;rj” lnvi:;.'bínu: munu kann-
•.ast við haiin aí: ieiksviðinu í
Iðnó. Hí'fir luinn dvaiist við leilc-
nám í Iviiöf'ii í vetur og liafa lion-
nm verið falin lilutverk í þremur
íleikritum í Kjrl. leikhúsinu, í „Skál
liolti" Kambans, í .,.Jeremíasi“ eft-
ív SteiV, Zweig' qjt nú síðast í
rússnesku leikriti „Brikl", sem ver
ið er að sýna um þessar mnndir.
Hafa llafnarblöðin lokið lofsorði
;á Þorstein o«' telja þau hann með
sefnileg'ustu nemönclum leikskól-
Þorst. C. Etephensen.
nuiis. Mega leiklisíarvinir hjer
;«ieðjast ^fir því, að fá fleiri lærða
lcikara í jiessum bæ en hingað til
' hefir verið kost-ur á. Verðnr þvt
• ekki neitað. að leiklist vor er í|
talsverðn ófremdarástandi nú sem
stendur. og hljóta því jafnan ný-
ir nienn að vekja vonir nm, að
betvi tímar sjeu fyrir höudnm í
"því efni.
Þorsteinn Ö. Stephensen varð
stúdent árið 1 í) 2 5. l'm nokkur
undanfarin ár liiiföu Mentaskóla-
nemandur þá sýnt einn sjónleik
í hverjum vetri'og hafa'gert, það
síðan. Ætla jeg, að þeir, sem sóttu
leikkvöld Mentasköhms a þessum
; árum. muni seint gleyma Þorsteini
í þeim hlutverkum, er hann l.jek
þar. N’eturinh lí)27—’28 sýndi Hf.
Reykjavíkurannáll gámanleik, sem
lijet „Ahralíám“, og Ijek Þor-
steinn þar tvö smáhlutverk.
Sama vctur stofnuðu stúdentar
leikfjHag'. ..Leikfjelag stndeuta",
«og vol'u í stjórn þe.ss Lárns Sig-
urbjörnsson, Olal'u,* Þorgrímsson.
•Guðni Jónsson og Þorsteinn Ö.
-Stephcnsen, seiu allir hiifðu á sín-
• um tíma verið leikstjórar í Menta-
rskólanuin. Sýndi fjelag'ið þá um
veturinn ,,Flau1aþyrilinn“ (Den
stumlesiöse) et'tir Holberg, og ljek
Þorsteinn1 þar aðalhlutverkið,
Vielgeschrei, í'lautaþyi'ilinn sjálf-
.;an. Sú sýning' fekk mjög góða
dóma, ekki síst Þovsteinn fyrir
meðferð sína á þessu skemtilega
hlntvevki. Um |)á sýningu sngði
•einnig' óvilhallur dómari. að leikur
'inn hefði eigi farið ver úr hendi
eu svipaðir stúdentaleikir í Ox-
ford, sem haiin hafði sjeð.
Upp úr Leikfjelagi .stúdenta
spratt samvinna við HaraldBjörns
son, leikara unv liátíðarsýningu á
.,.Fjalla-Kyviiuli" 1930, Ljek Þor-
steiun þar Björn hreppstjóra.
Skapaði liann með.leik sínum á-
gæta íslenska bónda-„typn“, sem
margir dáðnst að. Veturimi 1930
—1931 Ijek Þorsteinn Bertel í
...Þreinur skáktun”. Gerði hann g
þýðingu leiksins og vöktu söngv-
uniÍL' mikla athygli fyrir það, lvve
.ágœtlega þeir voru þýddir. Vet-
uvinn 1932—33 Ijek liann loks
Erogctad í „Heimilisbyúðimni",
eftir Ibsen, sem frú Soffía Guð-
langsdóttir gekst fyrir að sýna þá
uin veturinn.
Hugur Þorsteiivs hneigðist
snennna að leiklistinni, enda
leyndi það sjer ekki þegar í
■fyrstu hlutverkunum, sem liann
Ijek, að hann hafði alveg- ótví-
ræða hæfileika í þá átt. Því afrjeð
hann að sinna hugðarefni sínu
fyrii' alvöru síðastliðið haust, sótti
um upptöku í sltóla Kgl. leikhviss-
ins í Khöfn og' fekk hana' þegar.
Þar hefir liann stundað nám sitt
aí miklu kappi og dugr.aði í vet-
■ur og mvm halda því áfram, ef á-
stæður leyfa. Hefir hann not.ið
þess við námið, hversu vel hann
var undir búinn á ýmsan hátt,
hafði fengið talsverða praktiska
æfingu á vslen&ka leiksviðinu og
ágæta undirstöðúmehtun bæði af
skólanámi sínu og lestri leikbók-
menta áður en hann fór.
Pjárþagur Þorsteins nvun vera
fremur þröngur, enda dýrt að
kosta sig við nám í öðru landi af
eigiu ramleik. Það mun því
nokkuð undir atvilcuni kornið,
hvort hann getur haldið áfram
námi sínu lengur eu í vetur. En
það er von mín og nvargra ann-
ara, vegna framtíðar íslenskrar
le'iklistar, að Þorsteini megi auðn-
ast að afla sjer allrar þeirrarment
unar í list sinni, sem kost-ur er á.
því að af þeim, sem nú fást við
leiklist hjer, veit jeg engan, sem
meira má af vænta, ef Iiann fær
að njóta sín.
Guðni Jónsson.
Ríkissjóður
og sundmálin.
Sú varð nú raunin, að Sigur-
jón á Alafossi varð á nndan bkk-
ur hjer í Reykjavík með snndhöR-
ina sína, •— á undan sjálfnm höf-
nðstaðnum með sínar þr.játíu þús-
undir íbúa og ríkinu í sameiningu,
Við óskum Sigurjóni til hamingju
með afrek sitt og efvunst ekki um.
að íþróttaskóli'nn allur rís upp
von bráðar eins og Sigurjón seg-
ir að hann skuli vera.
En þessar ágætu framkvæmdir
eins einstaklings bregða björtu
Ijósi vfir hið ömurlega ástand
sundmálamva í Reykjavík, svo að
mönnum er nvv meira en nóg boð-
ið. Bærimv og ríkið í sameining'u
áttu að velt-a þessum steini, en
annar aðilinn, ríkið sjálft, er ekki
farinn að lyfta sínum rninsta fingri
til hjálpar, — ekki farið enn í
dag að leggja svo mikið sem fimrn
aura í þessa stórnauðsynlegu stotn
un, Sundhöllina. í Reykjavík.
Sun'dlaugar, sem bygðar era í öðr-
um bjeruðum, njóta rikisstyrks að
hálfu, og er í alla staði gott tii
þess að vita. Er þetta raunar við-
urkenning þess opinbera á því, að
ankin sundment er þjóðþrifamál
hið mesta, af |>vi að sundið sje
holl íþrótt og 'fögur og jafnvel
lífsnauðsvnleg, — eins og' sund-
menn ávalt halda frarn. Þá er
niðurstaðan sú, að sundiðkun er
heilbrigðismál og menningarmál
og enn fremur slysavarnamál. En
eru ]iaö þá þessi mál, sem mega
að þessu leyti vanrækt vera af
hált'u rílcisins um ótakmarkaðan
tíma; þeg'ar nær þriðjungur þjóð-
arinnar, saman kominn á einum
stað, á í hlut, höfuðstaðurinn sjálf
ur og fjöldi æskumanna úr öllvirn
landshlutum, sem hjer dvelur á
liverjum vetri ? Ekki er svo lit-lu
kostað tíl heilbrigðismála al-
ment. En þær ráðstafanir duga
best, sem laða hina uppvaxandi
þjóð til að treysta varnir síns eig-
in líkama gegn hvers kyns veilvv
og veikindum. Hefði mönnum ver-
ið þetta svo Ijóst sem skyldi. væri
sundhöllin í Reykjavík longu
ltomin upp.
Barátta fyrir aukinni sund-
kunnáttu á að vera einn liinn
sjálfsagðasti liður í baráttunni
fyrir slysavörnum alment. Margar
slysafregnir birtast árlega, en liitt
síðnr, þegar t. d. sundkunnátta
bjargai* frá druknun. Um mörg'
af slíkum atvikum vita nauða-
fáir. Umtali um þau fylgir jafn-
an nokkur viðkvæmni, af því að
þau minna á slysin hin hörmulegu.
En ÖII útbreiðslustarfsemi fyrir
slysavarnir stendur í beinu sam-
bandi við slílc atvik og er fram
komin þeirra vegna. Rjett er því
að vekja iðulega athygli manna
á gildi þeirra varna, sem oft geta
að lvaldi kornið.
Hjer er saga, sem sundkennari
sagði mjer nýlega.
Sjómaður, senv er að fara á vakt
um kvöld, dettur vit. Fyrst eftir
stundarf.jórðung er mannsins sakn
að. Myrkrið grúfir yfir. Emi
kann að vera von, þyí að maður-
inn er syndur. Skipinu er smiið og'
siglt, í þveröfuga átt. Svo gæfu-
samlega tekst, til, að skipverjar
finna fjelaga sinn, sem hafði nvi
lvaldið sjer uppi í hálftíma með
rólegum og öruggum tökum. Yatn
ilhu var hann vanur og kunni að
spara kraftana á sundinu. Purðu
lítið brá honum við að falla út-
byrðis, hann eygði þegar mögu-
lcikann á björgun á þann hátt,
sem varð.
Það er sjálfsögð skylda bæði
sjómanna og annara að verða vel
syndir. Og það er skylda þjóðfje-
lagsins að leggja fram sinn hluta
til sundmála höfuðstaðarins. .Drátt
urirm er orðinn alt of langtvr.
Bæjarbúum her að vera á verði
um það, að alt sje gert, sem lvægt
er, til þess að þoka sundhallarmál-
inu til framkvæmda þegar i stað.
II. Tr.
Sildarnel
(REKNET).
Nýkomin besta tegund, fínt og veiðið garn, með allra
bestu fellingu. Sjerstaklega hentugt fyrir Jökuldjúpið.
Veiðarfæraverslunin „Geysir“.
Karlmannaskðr,
Sterkir og góðir,
eins og myndin sýnir,
aðeins 13,75.
Hvannbergsbræður.
E.S.
fer til Bréiðafjarðar; laugardag-
inn 5. þ. m.
Viðkomustaðir samkv. ferða-
áætlun.
Flutningi veitt móttaka á
nvorgun.
Rósól
hárþvottadaftið
hreinsar
vel öll
óhreinindi
úi* hárinu
og gerir
það
IVi gur-
gljáandi.
Hf. Efnagerð Reykjavfkur
Kemisk-teknisk verksxniðja.
E.S. LYRR
fer h.ieðan í dag, 3. þ. m.,
kl. 6 síðd. til Bergen, um
Vestmannaeyjar og Thors-
havn.
Flutningur uJkynnist sem
fyrst. — Farseðlar sækist
fyrir hádegi í dag.
1116. Blamason t Smlth.
Einlægni Þjóðverja
í afvopnunarmálum.
Berlín 30 apríl P.U.
Berlínarfrjettaniaður franska
blaðsins „Eeho de París“ ritar um
afvopnunarræðu vou Neuraths, og
fullyrðir, að Þjoðverjum sje það
mikið áliugamál, að lcomast að
samkomulagi í afvopnunarmálinu.
Til þess. bendir það, segir hanu.
að nýlega hefir verið útnefnd-ur
s je rstakvu* af vopmuiarm ál a f ul 1-
trúi í Þýskalandi. Blaðamaðurinn
efa,st, ekki um, að þegar Neurath
í lok ræðvi sinnar talaði um hina
framrjettu luind Þýskalands, þá
liafi það veyið sagt í fullri ein-
lægni.
Ulfar í Noregi.
Oslo, 2, maí. FB.
Prá Harstad er síhiað, að vilf-
ai sjeu m.jög mergöngulir í Ofót-
ausfirði. S'umstaðar hafa íundist
leifar lireindýra, sem bersýni-
lega liafa orðið úlfuin að bráð.
Foringi Hlðlprœðlshersina
segir af sjer.
London 2. maí. FÚ.
Edward Higgins, yfirhershöfð
ingi Hjálpræðishersins, hefir
lýst yfir því, að hann muni láta
af yfirstjórn Hjálræðishersins í
nóv. n.k. Hann hefir verið yfir-
hershöfðingi Hjálpræðishersins
síðan Bramwell Booth andaðist
1929 og hefir verið í þjónustu
Hersins í 47 ár.
Manntjón af bruna.
Oslo, 2. maí. PB.
Elclúr kom upp í nótt í hvvsi
Höverstads yfirlcennara í-Yoksen-
lia. við Tryvannsbrautina. Tvær
ungav* stúlkur, sem í húsinu voru
biðu bana af kolsýrueitrun. Yav
(iiuiur þeirra dóttir yfirkennarans,
en bróðir hennar beið bana. er
hami hljóp út úm glugga til ]>ess
að forða sjer út úr eldinum.
M.s. Dronning
Alexandrine
fer annað kvöld kl. 6 til Isa-
fjaiðar, Siglufjarðar, Ak«Y
eyrar. Þaðan sömu leíð 11
fcaka.
Farþegar sæki farseðla -
dag.
Fylgibrjef yfir vörur komi
í dag.
SktpiafgrBlAsIe
Jas Zlmsea.
Tryggvagötu. — Sími 3025.