Morgunblaðið - 08.11.1934, Blaðsíða 5

lfORUUNBLAÐIÐ
5
„AF AvöXTUNUM SKULUÐ ÞJER ÞEKKJA Þ V‘.
EPLI PERUR VINBER
CilU&Valiu.
Landssamband
iðnaðarmanna.
í 313 og 314 tolnblaði Alþýðu-
Iblaðsins í ár gerir Pjetur <4. Guð-
mundsson lævíslega tilraun til
þess að sundra samtökum iðnaðar-
manna.. Hann hefir að vísu gert
fleiri tilra\inir til þess, en þær
} 3iafa mishepnast til þessa. í grein
sem hann skrifar í ofannefnd tölu-
bliið Alþýðublaðsins, ræðst, hann
ö Landssamband íðnaðarmanna,
snýr út úr lögum ]»ess og legg'ur
rangan skilning í mörg ákvæði
þeirra.
getið, að það þektist í nokkru
sambandi, að fulltrúar f jelaga,
sem ekki eru í sambandinu, hefði
atkvæðarjett á þingum þess,
meira að segja ekki setuleyfi eða
mátfrelsi. En kannske hann ætli
að taka það fyrirkomulag u]»p í
þeim samböndum, sem hann er
að bagsa víð að stofna. \
Loks segir hann seint í grein-
inni: „Sveinafjelögin geta sent
fulltnia sína í iðnráðin, og’ þeir
sömu fulltrúar eiga rjett til setu
Skal jeg fyrst leyfa mjer að | á iðnþingi* Þeir mega sitja þar. En
leiðrjetta helstu missagnir hans ogíþeir mega engu ráða um það, sem
;skýra svo að nokkru önnur atriði > þar gerist. Þeir mega sitja og
í grein hans og skrif ]»ans um mál-«horfa á og hlusta á hvernig iðju-
iið yfirleitt. jhöidar, iðjurekendur, iðnfræðing-
Fyrst slær hann fram þeirri fuli ar og verkfræðingar skipa mál-
yrðingu að sambandið sje fyrir iðnaðarmanna í landinu. . .“
iðnrekendur en ekki iðnaðarmenn ; Hjer fer Pjetur vísvitandi rangt
:alment. Seinna afsannar hann með, til þess að villa og afvega-
þetta þó sjálfur með því að taka leiða. Sveinafjelögin geta sent
upp þá grein í sambandslögunum, fulltrúa sína í iðnráðin og tekið
(sbm annars eru prentuð 1 heild í fullan þátt í meðfefð mála á þingi
Tímariti Iðnaðarmanna), sem á- og haft áhrif á afg'reiðslu þek-ra
kveður um fulltrúa á iðnþingi. Það þar, ef þau ba.ra ganga í samband-
eru fulltrúar iðnfjelaganúa í iðn- 5ð; ef einmitt Pjetri tekst ekki að
ráðunum, (sveinafjelaga og meist- að spilla því, að þau gangi í það;
■ arafjelaga, þar sem skifting er ef honum tekst ekki að bola full-
•orðin, og sama er að seg'ja um trúum sveinafjelaganna frá þátt-
stærri iðngreinir, þót.t, eklti sjeu töku í meðferð málanna, með því
skift.ar. Þeim er sanik^æmt til- að halda þeim utan við sambandið.
iögum Landssambandsstjórnarinn- En hvað er svo það, sem P.jet-
ar um kosningar til iðnráðanna. ur er að gera með þessum skrifum
ætlað að hafa tvo fulltrúa, ann- sínum? Hann er að gera iðnaðar-
-an fyrir sveina, og hinn fyrir stjettinni ]>á mestu bölvun, sem
meistara. Þar eru því allir iðn- hugsast getur. Hann er að reyna
aðarmenn teknir með, og Lands- nð konia inn í hana pótitísknm
samband Iðnaðarmanna rjettnefni. flokkadrætti og þrasi. Hann er að
Næst hneykslast hann á því, að sundra en ekki safna. Hann er
í lögunum er á.kveðið, að fjelög ekki að vimia að heill og' heiðri
íðjurekenda geta veríð nieð í sam-, stjettarinnar. Hann er ekki að
bandinu. Það á að verða til ]»ess, vinna lienni gagn. Það er honum
að þeir hat'i þar tögl og haldir. aukaatriði. Hann er að eins að
þótt þeir hl.jóti altaf að vérða. hugsa um pólitík. Aðeins að reyna
margfalt fámennari á iðn]>ingi, en|að draga iðnaðarmenn í einlitan
fulltrúar iðnaðarmanna. En ekki | pólitískan dilk og nota þá sjer þar
• skýrir Pjetur nánar, hversvegna j til vegtyllu. Þetta sýna meðal
hann lieldur, að iðjuhöldar muni , annai's hin alkunnu pólitísku slag'-
ráða öllu í sambandinu, og ekki ; orð. sem hann notar í lok grein-
Skólabörnin
og ytri aðbúnaður þeirra.
Eftirfarandi grein hefir einn af kennurum bæjarins
sent blaðinu til birtingar, þar sem hann bendir á málefni,
er oft hefir verið vikið að hjer áður, hve nauðsynlegt það
er að samvinna og samstarf verði framvegis meira en verið
hefir milli kennara barnaskólanna annarsvegar, og for-
eldra þeirra barna, sem skólann sækja. Væri æskilegt, að
•er hann vissari í skilgreiningu' arirmar. „Hinn • vinnandi lýður.
iðnaðarins en svo, að hann segir ^ (í iðnaði)“. Eins og iðnaðarmenn
að iðja sje atvinnurekstur, þar sjeu ekki allir vinnandi menn.
sem iðnaðarmenn sjeu notaðir á| -leg þekki engan iðnaðarmann,
sama hátt og vjelar og tæki. Þeir sem ekki vinnur, meira að segja
hafa. hingað til verið fúú' iðnaðar- með höndunum. Jafnvel Pjetur
mennirnir, sem vinna að fram-
leiðslu iðnvaranna.
Fulltrúar iðjunnar hljóta altaf
• að verða í miklum minnihluta í
sambandinu, eins og lög þess eru
nú, en þeim var gefinn Jvostur á
: að vera með í því, til þess að öll
iðju- og iðnaðarstjettin gæti lagst
á eitt við að koma fram áhuga- og
nauðsynjamálum sínum. Með því
> er engra rjettur fyrir borð 'borinn.
Ófrjálslega þykir Pjetri að ver-
ið, að lögin skuli ekki heimila
utan-sambandsfulltrúum atkvæði á
iðnþingi. Jeg hefi ekki lieyrt þess
valdi aðstandenda að hafa áhrif
á til hins betra.
1) Látið börnin fara snemma þð
i sofa á kvöldin. Börn, sem eiga gð
i vera komin í skóla. kl. 8, þurfa
að vera sofnuð ekki síðar en kL - 9
að kvöldinu.
2) Hjálpið þeim til og vrr^jið
þau á að láta bækur ög áhölcf í
töskuna sína að kvöldinu. A8 moQfn
inum eru þau oft svo mjög að iTýta
, sjer, að eitthvað gleymlst,
kennurum tækist að hrinda af stað samtökum meðal for- lnl?fti að taka með. Það Vt.l(iny
eldra til að bæta úr þessu. , ■,
r | siðan ymsum oþægnulmn, þega> i
kenslustund kemur.
I.
arar geta snúið sjer til með sín '
i 3) úætið þess, að börffin Itþmi
Nýtt skólaár er fyrir skömmu áhugamál, er við koma nppeldi stimdvíslega í skólann. Það er .tnis-
liafið. Æska borgarinnar er eim barnanna, námi þeirra og þroska, skilin miskiuisemi a8 æíla að löfci
þá er varla í annað hús að venda
til að ræða þessi mál en til dag-
blaðanna.
einu sinni sest að innan veggja
skólans, til að afla sjer þekkingar
og þroska.
Hættir og daglegar reglur skól-
anna hafa þegar tekið á sig það’
form, sem þeim er ætlað, og starfið
er í fullum gangi. Kennararnir
liugleiða, livernig best verði unnið,
svo sém mest verði komist ákjós-
anlegum árangri af löngu starfi og
mikilli fyrirhöfn nemenda og kenn-
ara.
Nokkrum sinnum hefir verio op-
inberlega á það minst, hversu brýu1
]>ör.f væri á samvhmu kennara Ög ] skólanum lan„t fram eftil.
foreldra um kenslu og uppeldismál.
#'
Alíir, sem iim þessi mál lmgsa af
II.
Barnaskólarnir Iijer í borginni
liefjast kl. 8 að morgni. Flestir
kennarar eru sammála m», að það
sje óheppilega snemt, harnanna
vegna. Foreldrar mnnu ajment vera
sömu skoðunar. En svo slæmt. sem
]>að er að rífa börnin úr rúmnnhm
kl. 7—7(4 á morgnana og reka þau
í skólann, þá er þó enn fráleilara,
börnin þnrfa að dvelja í
kvöld-
i hversu
inu. Það verður að teljast vand-
ræða ástand, að halda börnnm í
barninu að sofa 5—10 mínútur
lengnr, ef það leiðir tii þess, ’íið
barnið nær ekki í skólann fyr^ut
eftir að hringt hefir veríð Víl
kenslustundar. Barnið fær ámiun
ingu í skólanum fyrir óstuudfþsi.
Samviskusöm börn taka sjor útöi-
urnar nærri, sem dregur ‘fíðan'úr
námshæfni þeirra. Menn yerðáfjíð
muna, að skólastarfið « i þ^iibig
háttað, að krefjast verðoi' «tú5*í-
vísi til hins ítrasta.
í .4) Börnin þurfa að nærast
hverju áður en þau fara í sfcSIeþin.
Meltingarfærin eiga að íá eittþlað
til að fást við strax og komið jer á
fætur. Best er að borða volgao
, skóla eftir ld. 4 á dagiun. Markið I‘«*agraut og mjólk, og ter þá ajflf-
sanmiála nm það, að slík samvmna . J)essu e£ni á ag vepa þaðj ag Hkóli sagt að taka skeið af Iy« m» Iftið.
s.je æskileg og gíeti bætt og ljett!
vandasamt starf beggja aðila. Enn
]>á er samvinna kennara og for-
eldrá'. t. d. lijer í Reykjavík, því
niiður mjög lítik — í flestum til-
fellum er hún alls engin. Ilefir
liefjist kl. 9 og sje lokið kl. 4.
i Fáist börnin ekki til að hoi ða haf>a
sjálfur getur varla haldið því
fram, að liann vinni eltki.
Landssamband iðnaðarmanna og
iðnráðin eru og eiga að vera ó-
pólitísk samtök meðal iðnaðar-
manna allra, Eu það er Pjetri
þyrnir í augum. Síðan hann fyrir
fáum árum gekk í Iðnaðarmanna-
fjelagið í Reykjavík, hefir hann
unnið að því látlaust, að koma á
pólitísku rifrildi meðal iðnaðar-
manna, Hann samdi pólitíska
stjórnarskrá fyrir Iðnaðarmanna-
fjelagið, sem var feld. Hann
reyndi að smeygja pólitík inn >
Fyrirkomulag skólahaldsins í verða þau að drekka k#aó,
böfuðborginni er harla langt frá ' ''Mga mjólk.
þessu marki. Og það eru engirj Flest börn liafa bita moð sjer í
möguleikar til að nálgast markið skólann. Er það sjólfsagt, þégur
án bættra ytri aðstæðna. Skortur þau fá ekki mjólk í skólanum, Það
skort forystu til að gangast t'yrir j skólahúsa útilokar eitt út af fyrir er of langur tími fyrir .skótabÖr$n,
sig fyamkvæmd þessa máls. , se«» hreyfa sig mjög í stvmdarhljo-
Börnin í Reykjavík hafa ræki- ununi, neyta einskis irá kl.JIJ/J
lega sprengt. af sjer þau hús. sem ^-> e®a 1 hkólapestið þa» f
þeim eru ætluð til að nema í. Það ekki og á ekki að vera mikið.
er beinlínis óhæfa, hversu stafla Lítil mjólkurflaska og smv.rð brauð-
þarf nú börnunum í skólahúsin sneið er nægilegt og hfppilqgá&t,
frá kl. 8 að morgni til 6 og 7 að ; 5) Loks verður að mimia á klæðri
kvöldi. Þrengslin í skólunum eiga að barnanna. Gerð og tilbögun fatu
all-verulegan ]>átt í því að draga aðarins er ávalt mikilvagt atriði
er starfandi f jelags-j úr lieillavænlegum árangri skóla- til viðlialds heilsu og vellíðana’.
j Fæstir eru í jafnmikilli þörf fýfii
liöllan og lieppilegan klæðnað seu>
ur, 'að bætt verði verulega úr búsa- skólabörnin. Þau fara beint úr túxo
lö»' Landssambandsins, og segir skorti borgarinnar til skólahahls. inu út í hvaða veður sem er —
rangt frá í greininni í Alþýðu- j Bendi eitthvað í ]>á átt, að enn sum koma of snemma og verða að
blaðinu, að sjer hafi verið bannað j verði óliæfilegur dráttnr á þessu bíða úti livernig sem vif rar. Auk
að sitja og hlusta á. Hann er far-knýjandi menningarmáli, þá verða þess fara börnin út í hves ju sti£bd-
inn að rita pólitískar greinar í kennarar — allir sem einn — að arbljei, eftir að hafa setið imíi >
Tímarit Jðnaðarmanna. og draga berjast fyrir málinu og fá í lið beitri kenslustofu. Hlýr klæðnaðnr
það þar með út af sínu rjet-ta verk * með sjer foreldra. Mnn þá sigurinn verður að vernda börnin íyrir þi:s»
fjelagsskap nieðal foreldra í þessu
skyni.
Kennnrum er auðvitað ókleift
— enda oft alls ekki lieppilegt —
að leita til hvers einstaks mn ýms
hugðarefni, er við kemur þeirra
starfi, og þeir vildu ræða við for-
eldra og veita og fá leiðbeiningar
um.
Meðan ekki
skapur meðal foreldra, sem kenn- vistarinnar.
Þáð má ekki dragast árinu len;
sviði. Hann er að reyna að stofna aiiðunninn.
pólitískt sveinasamband, til þess
að koma. á ófriði, meðal iðnaðar-
manna, og í sama tilgangi virðist
þessi grein hans skrifuð. |
.Teg vona, að fáir iðnaðarmenn j jafnófullkomið og nú á sjer st-að,
láti blekkjast af þessmn sundrung j er enn meiri nauðsyn nákvæmrar
artilraunum hans. Samtök iðnaðar j umönnunar fyrir börmmum, bæði
III.
Meðan ástandið um ytri aðstæð-
ur til barnafræðslu Reykvíkinga er
manna eru svo ung og óþroskuð
ennþá, að taka verður vara' á
þeim, sem vilja þau feig, af livaða
ástæðum sem er.
Helgi H. Eiríksson.
af hálfu kennara og foreldra.
I þetta sinn vil jeg minna á nokk-
ur efnisleg atriði — ef svo mætti
að orði komast — er við koma
skólavist barnanna og stendur í
um snöggu hitabreytinguui. Ver.ði>«
þá að ininnast þess, að til þess er
ullin langsamlega beppilegust. Það
er hryggilegt að sjá stúlkubörn —
stundum í frosti og fönn — í bf>»>-
ullar-' >eða gerfisilkisokkum og 1
ermaJausum kjólfiðum.
Slíknr óhæfu klæðnaður á skþla-
börnnm leiðir oft til þess, að böi >-
in veikjast meira eða minna, g«1.a
ekki sótt skólann og ta.pa n!i;o >,
sem ekki næst aftur þann veturlr
— Auk aUra annara óþísginda
N.