Morgunblaðið - 06.01.1935, Page 4

4
MORGTTNRLAPIB
Suntmdagiitn 6. jan. 1935.
QfbEldishótanir
RlþýöublaQsins.
Er það með vitund og
illja ríkisstjórnarinnar,
að Alþýðublaðið Iieimt-
ar að landinu sje stjórn-
að með hervaldi?
Undanfarna daga (2. og 3.
þ. m.) hafa birtst mjög ofsa-
legar árásargreinar í Alþýðu-
blaðinu. Greinar þessar eru. rit-
stjórnargreinar, og er árásun-
um beint að þingflokki Sjálf-
stæðismanna, og þó alveg sjer-
staklega að formanni flokksins,
Ólafi Thors.
Alþýðublaðið gerir greinina
,,Áramót“, eftir formann Sjálf-
stæðisflokksins að orsök þess-
ara árása. Sú grein birtist í
Morgunblaðinu 31. des. sl.
Tilgreinir biaðið allmargt, er
það segir, að í þeirri grein
standi, en fer þar í öllum at-
riðum rangt með. Rangfærir
sumt herfilega, en lýgur flestu
frá rótum. Við þetta bætir svo
blaðið stórorðum hótunum um
það að beita valdi við Sjálf-
stæðismenn — ef með þurfi.
Af því að það er Sjálfstæðis-
flokkurinn, sem blaðið gefur
fyrirheit um, að beitt verði
valdi við, þótt einkum sje því
stefnt að formanni flokksins,
þykir rjett að svara þessum
greinum.
Vjer viljum þó strax taka
það fram, að skoðun vor er sú,
að ógnanir þessar og hávaði er
ekkert annað en gaspur, skrifað
til þess meðal annars, að fá ó-
vitrustu og orustugjörnustu liðs-
menn flokksins til að gnísta
tönnum og dreyma sæludrauma
um sigra og herfang.
Mönnum kann nú að virðast
ástæðulítið að svara þessu. En
því má ekki gleyma, að Alþýðu-
flokkurinn hefir tekið forystu
stjórnarflokkanna á þingi, og
ræður algerlega þeirri stefnu
í landsmálum, sem nú er stjórn
að eftir, — að Alþýðubiaðið er
þannig aðalmálgagn stjórnar-
innar, og að það, sem í rit-
stjórnargreinum þess birtist,
verður því að forminu að telj-
ast rödd ríkisstjórnarinnar,
meðan því er ekki mótmælt af
henni sjálfri. Því mætti spyrja
ríkisstjórnina, hvort áður
nefndar greinar í Alþýðublað-
inu sjeu skrifaðar og birtar með
vitund hennar og vilja, og hvort
hún vill bera ábyrgð á og
' standa við það, sem þar er sagt.
Eins og eðiilegl er, reynir Al-
þýðublaðið að færa fram ástæð-
ur fyrir því, að hefjast verði
handa, til þess að beita valdi
við Sjálfstæðismenn. Ástæðan
segir blaðið að sje sú, að Sjálf-
stæðisflokkurinn sje ofbeldis-
flokkur, sem tekinn sje að her-
væðast, og ætli sjer að hefja
uppreisn og brjótast til valda
í landinu, afnema lýðræðis-
stjórn og alt persónufrelsi. —
Þessu segir blaðið, að formaður
fiokksins hafi lýst yfir marg-
sinnis op’nberlega, en þó alveg
sjerstaklega í greininni ,,Ára-
mót“ í Morgunblaðinu 31. des.
sl. og í ávarpi til landsfundar
Sjálfstæðismanna 21. apríi s.I.
Áramótagrein Ólafs Thors,
f ormanns S j álf stæðisf lokksins,
hefir eflaust komið fyrir sjónir
flestallra fulltíða manna í land-
inu. Það sýnist því vera von-
lítið verk fyr’r Alþýðublaðið að
segja, að þar standi alt annað
en þar stendur.
Ólafur Thors byrjar grein
sína á því, a§ skýra frá því, að
Sjálfstæðismenn hafi ekki enn
náð að fullu því marki, sem
öllum er kunnugt að þeir hafa
sett sjer: Að tryggja öllum
kjósöndum þjóðfjelagsins jöfn
áhrif á löggjöf og stjórn lands-
ins; m. ö. o.: að koma á full-
komnu lýðstjórnar skipulagi. —
Segir hann að úrslit kosning-
anna hafi kveðið niður vonir
þeirra manna, sem haldið hafi
að hin nýja stjórnarskrá „gæfi
sæmilega trygglngu fyrir jöfn-
um áhrifum kjósanda á stjórn-
málin.“
í fyrri hluta greinarinnar
rekur hann í stuttu máli þau
brot, sem síðasta Alþingi hafi
framið á móti rjettufn lýðstjórn
arreglum, og lýsir þörfinni á því
að tryggja betur, heldur en nú
er gert, lýðræði í löggjöf og
stjórnmálum.
Þessu snýr Alþýðublaðið al-
veg við. Fyrirsögn greinarinnar
(í blaðinu 2. janúar) er: „Sjálf-
stæðisflokkurinn boðað upp-
reisn og ofbeldi.“ Síðan segir,
að nýársboðskapur formanns-
sins „hljóti að vekja ugg og
kvíða allra Iandsmanna.“
„Þessi nýársboðskapur flokks
foringjans“, segir blaðið „verð-
ur ekki skilinn "á annan veg en
þann, að flokkurinn hafi ákveð-
ið að yfirgefa hinn þingræðis-
lega grundvöll í stjórnmálabar-
áttu sinni, og mæta ekki á
næsta þingi og búast í þess stað
t:l uppreisnar og ofbeldisverka
gegn núverandi stjórn.“
Síðan segir, að formaðurinn
(Ól. Th.) og flokksmenn hans
hafi haft hótanir um það á
síðasta þingi, „að gripið yrði
til óyndis úrræða af I.lokksins
hálfu“, ef minni hlutinn fengi
ekki þær lagasetnin - ir, er hann
krefðist. Og út frá þessu kemst
blaðið að þeirri niðurstöðu, að
Sjálfstæðismenn munu að lík-
indum afnema Alþingi og
kveikja í þinghúsinu!
Eins og áður segir, vitnar
blað’ð með svipaðri ráðvendni
í ávarp Ól. Th. til Sjálfstæðis-
manna á landsfundinum í vor.
Sýnishorn af ráðvendni blaðs-
ins er eftirfarandi samanburð-
ur:
í ræðu sinni á landsfundin-
um talaði Ól. Th. um úrelta lög-
gjöf, þar á meðal meiðyrðalög-
gjöfina. Komst hann svo að
orði:
„Er þá meðal annars vert að
drepa á, hve skaðleg áhrif ó-
svífin blaðamenska hefir á and-
legt líf þjóðarinnar, og hver
nauðsyn er, að löggjöfin taki
í taumana. Það á ekki að þurfa
að vera neinum vandkvæðum
bundið, að lögfesta á þessu
sviði ákvæði, sem reynslan er
búin að sýna aö eru nauðsyn-
leg, og sem vanta í eldri lög-
gjöf, eingöngu af því að spill-
ing nútímans er komin langt
fram úr hugmyndaflugi lög-
gjafa þeirra tíma. Vandinn er að
eins sá, að hafa hugfast, að það
er valdi lýginnar, en ekki sann-
leikans, sem á að hnekkja. —
Óíakmarkað frelsi til að segja
sannleikann hispurs- og afdrátt-
arlaust, jafna í ræSu og riti,
og hver sem hlut á aS máli, er
friðheilagt og óskerðanlegt í
lýðfrjálsu landi“.
(ísafold 24. apríl 1934).
Þegar Alþýðublaðið skýrir
frá þessu, er það á þessa leið:
„Mönnum er í fersku minni
yfirlýsing Ólafs Thors, er hann
tók við forystu Sjálfstæðis-
flokksins í vor, um að flokkur-
inn mundi undir hans stjórn
og ef hann kæmist til valda að
kosningum afstöðnum, stjórna
með ofbeldi og kúgun, tak-
marka eða afnema skoðana-
frelsi, ritfrelsi og málfrelsi, og
taka sjer til fyrirmyndar þá
erlendu fasistaflokka, sem tek-
ist hefði að útrýma „rauðu hætt
unni“ og afnema með öllu þing-
ræði og lýðræðil.“
Það þarf ekki að leggja neinn
dóm á þessa meðferð Alþýðu-
blaðsins á heimildum. Hún
dæmir sig sjálf svo greinilega,
að enginn vafi er um það, að
allir lesendur blaðsins verða
með sjálfum sjer sammála um
það, að gjörsamlegra æruleysi
í blaðamensku muni trauðla
finnast.
í síðari hluta Áramótagrein-
ar Ól. Th. lýsir hann í stuttu
máli ástandi atvinnuvega lands
ins og síðan þeim hermdarverk-
um, sem meiri hluti síðasta
þings framdi á þeim, sjerstak-
lega sjávarútveginum. Um hið
síðara segk hann:
„Alt er þetta fremur vitfirr-
ing en yfirsjón, eins og það er
líka fremur vissa en spá, að rík-
isstjórnin rís ekki til lendgar
undir afleiðingum sjálfskapar-
víta sínna, sem bætast nú ofan
á alla utan að komandi örðug-
leika.
Þessi stjórn á sjer því ekki
langan aldur.“
Eins og menn sjá, gerir Ól.
Th. hjer ráð fyrir að sjálf-
skaparvíti stjórnarinnar muni
velta henni, og að tilræði henn-
ar við atvinnuvegina muni leiða
til óvenjulegra atburða. Skilur
eflaust hver vitiborinn maður,
að hann á þar við hrun atvinnu
veganna, og þær hörmungar,
sem af því hruni hljóta að
stafa. En Alþýðublaðið snýr því
bara við, og segir að hann boði
byltingu og ofbeldisverk, sem
Sjálfstæðisflokkurinn sje að
undirbúa.
Öllum landslýð er það kunn-
ugt, að Sjálfstæðismenn. ræða
landsmál og stjórnmál af miklu
meiri stillingu og miklu minni
byltingaranda, heldur en sósí-
alistar. Það er einnig öllum
vitanlegt, að mestur hluti at-
vinnurekanda og annara þeirra,
er mikil ábyrgð hvílir á, eru
Sjálfstæðismenn. Upphlaup og
snöggar byltingar eru fjarri
skapi og hagsmunum þeirra
manna. í fullu samræmi við
þetta er það, að Sjálfstæðis-
menn taka ætíð bæði sign og’
ósigri með miklu meira jafn-
aðargeði, heldur en sósíalistar.
Það er enn fremur kunnugt
að allar tilraunir, sem gjörðar
hafa verið til ofbeldisverka hjer
á landi á síðari árum, hafa ver-
1 gerðar af núverandi stjórn-
arflokkum.
Þegar athugaðar eru þessar
staðreyndir, sem hverju manns-
barni hjer á landi eru kunnar,
og einnig það, að Sjálfstæðis-
menn hafa ætíð fengið lang-
mest kjósandafylgi allra fíokka
með sínum málstað, þegar þjóð-
arúrskurðar hefir verið leitað,
og eiga því allra flokka
mest framtíð sína undir því,
að fólkið fái að ráða, þá er það
fáránlegt, og virðist jafn vel
vera undarlega heimskulegt, að
reyna að telja fólki trú um það,
að Sjálfstæðismenn sjeu þyrstir
í byltingar og óeirðir, og vilji
setja ofbeldi í stað þjóðarvilja.
Oss finst því, að það sje
mjöð eðlilegt, að almenningur
í landinu vilji fá skýrlngu á því,
hvers vegna málgagn stjórnar-
innar ber fram jafn augljósa
firru og þá, að Sjálfstæðis-
menn sjeu að undirbúa bylt-
ingu með ofbeldi og afnámi lýð-
ræðis.
Skýringin er alveg við hend-
ina:
Stuðningsmönnum stjórnar-
innar er það auðvitað jafnljóst
og öðrum, að meiri hlutinn á
þingi styðst við minni hluta þjóð
arinnar. Jafnljóst er þeim það,
að sú stórkostlega þjóðskipu-
lagsbreyting í kommúnistiska
átt, sem gjörð var á síðasta
þingi, og ætlað er fram haldi á
næsta þingi, er gegn vilja
margra þeirra, sem fylgdu
stjórnarflokkunum við síðustu
kosningar. Af reynslu annara
þjóða vita þessir menn, að slík-
ar minni hluta ráðstafanir fá
ekki staðist í lýðfrjálsu landi.
Þessum mönnum hefir því eðli-
lega flogið það í huga, að
stjórnin verði að koma sjer upp
einhverju því, sem komið geti
í stað lýðfylgis, og það yrði að
sjálfsögðu að vera einhvers-
konar lið, sem beitt gæti valdi.
Núverandi stjórn sækir allar
fyrirmyndir í lögg.jöf til Rúss-
lands. Og því skyldi hún þá
ekki einnig sækja þangað fyrir-
myndir að því, að halda þeirn
lögum við lýði?
Þannig munu nánustu fylgis-
menn stjórnarinnar hugsa. En
sökum þess, að þeim stendur
enn nokkur ógn af almennings-
álitinu, eru þeir að afsaka
stjórnina fyrir fram. Afsökun
þeirra er sú, að Sjálfstæðis-
menn sjeu að hefja uppreisn,
og þess vegna verði að safna
liði og beita við þá valdi.
Vjer höfum ekki neina trölla
trú á gætni og hyggindum ríkis-
stjórnarinnar, en þó er það skoð
un vor, að hún muni ekki við-
riðin þessar Alþýðublaðsgrein-
ar, sem gerðar eru hjer að um-
talsefni, eins og vjer líka álít-
um, að það sje vanræksla henn-
ar en ekki vilji, að aðalmál-
gagn hennar er saurblað.
Þess vegna endurtökum vjer
spurninguna: Er það með
vitund og vilja stjórnarinnar,
að greinar þessar eru ski’ifaðar
og b'rtar, og vill stjórnin bera
ábyrgð) á þeim árásum, sem i
þeim eru gerðar á Sjálfstæðis-
flokkinn og sjerstaklega for-
mann hans?
Og þessari spurningu er sjer-
staklega beint til atvinnumála-
ráðherrans:
Virðist yður það gætilegt, eft-
ir það, sem flokkur yðar hefir
knúið fram á nýafstöðnu þingi,
að bornar sjeu fram þær hót-
anir og ógnanir til Sjálfstæð-
ismanna, sem birtust í höfuð-
blaði flokks yðar, í greinum
þeim, sem hjer er rætt um?
Ef þjer ekki svarið þessu með
skynsemd, munum vjer gera
stjórnina ábyrga fyrir öllu því,
sem í ritstjórnargreinum blaðs-
ins stendur. Er þá væntanlega
skammlaust að eiga orðastað
við það.
Jafnframt því, að Skandia-
mótorar hafa fengio miklar
endurbætur eru ]ieir nú
lækkaðir í verði.
CrH Proppé
Aðalumboðsmaður.
Tíl dægradvalar
fyrir börn og fullorðna:
Kúluspil — Monte Carlo — Rúll-
etta — Domino — Lúdó — Halma
— Milía — Keiluspil — Messanó
— Gólfspi! — Flóaspil — Whist-
spil — Bílaþjófurinn — Bílaveð-
hlaup — Skák — Póstspil — Apa-
spil — Kringum jörðina — Stafa-
spil — Myndalotterí — Á rottu-
veiðum — Hringspil — 15 spil —
Stop — ? Svar — Svarti Pjetur —
Tallotterí og fleiri spil.