Morgunblaðið - 26.03.1935, Page 8

JL
MORGUNBLAÐIÐ
Þrigjudaginn 26. mars 1935.
Smá-auglósingar
Vagnhestur og notaður vagn
óskast til kaups. Upplýsingar
í síma 3064.
Nýja Fiskbúðin, Brekkustíg
8 er ávalt vel birg af nýjum
fiski. Hringið í síma 1689. At-
hugið húsmæður! Þjer getið
fengið fiskinn hvort þjer viljið
uppþrifinn og tilbúinn í pottinn
eða á pönnuna. Hringið í síma
rt89.
Hársnyrting. Hárgreiðslustof-
an Venus, Kirkjustræti 10, hef-
ir fengið til sín sjerfræðing með
ýmsar nýjungar í hársnyrtingu.
líinnig ágætur augnabrúnalitur.
Gjörið svo vel og hringið í
síma 2637.
Litla Blómabúðin, Skóla-
vprðustíg 2, sími 4957. Mikið
úrval af allskonar matjurta-
og blómafræi. Enn fremur
Blómlaukur, Georgínur, Gladí-
ólur, Begóníur og Anemónur.
Alt mjög ódýrt.
Maturinn á Café Svanur er
góður og ódýr.
Nýir kaupendur að Morgun-
blaðinu fá blaðið ókeypis til
næstkomandi mánaðamóta.
BÓKBANDS-VINNUSTOFA
mín er í Lækjargötu 6 B (geng-
ið„ inn um Gleraugnasöluna).
Anna Flygenring.
„Spírella“. Munið eftir hinum
viðurkendu Spírella-lífstykkj-
úm. Þau eru haldgóð og fara
vel við líkamann. Gjöra vöxt-
inn fagran. Skoðið sýnishorn á
Bergstaðastræti 14. Sími 4151.
Tfr viðtals kl. 2—4 síðd. Guð-
rún Helgadóttir.
3ilorgtttií)Iaí>i£i
ll$Ir kaupendur
að Morgunbíað-
intL fá blaðlð ó-
kcypfs tíl næst-
komandí mán-
aðamóta.--------
Pantið blaðið í sima
1600.
Hár.
Hefi altaf fyrirliggjandi hár við
íslenskan búning.
Verð við allra hæfi.
Versl. Goðafoss
Laugaveg 5. Sími 3436.
Notið
vörur.
)) fltaTHm I ÖLSEINl ((
Biðiið ávalt
iim liið besta.
EQGEKT CLABS8EN
Skrifstofa: Oddfellírwtr^isiB,
Vonarstrætl 10.
(ftmgangur rnn ansfenrdyr).
T 35 aura
ágæt postulíns-bollapör.
Matardiskar, djúpir og grunn. 0.45
Desertdiskar margar teg. 0.35
Matarstell 6 manna 12.75
Oskubakkar m. teg. frá 0.50
Kökudiskar frá 0.50
Matarskálar frá 0.75
Fægiskúffur 0.75
Hárgreiður m. teg. frá 0.35
Höfuðkambar frá 0.35
Vasahnífar m. teg frá 0.75
Tappatogarar 0,25
Barnaboltar frá 0.75
Bamahringar frá 0.35
Dúkkur m. te*g. frá 0.75
Hálsfestar m. teg. frá 1.00
L A J
u
K
U
r R ♦ 1 Sími 1 J1234|

í
Bankástræti 11.
Góð Iiú$cign til sölu..
Sólríkt hús í austurhluta bæjarins, örstutt frá miðbænum, er-■
til sölu nú þegar.
Fasteignin er með íbúðarkjallara, tveimur hæðum og herbergjum
í rishæð. — Útborgun stilt í lióf. Greiðsluskilmálar að öðru levti
þægilegir. — Allar nánari upplýsingar gefur
Gunnar E. Benediktsson, lögfr.^
Bankastræti 7. Viðtalstími 4—5. Símar 4033 og 3853..
Xil Eyrarbakka og
Stokkseyrar
Byrjum okkar hentugu eftirmiðdagsferðir á morgur
kl. 5'/2 síðd.
Bifreiðaslðð §feindórs.
Sími 1580.
BABYLON. 52.
— Jeg varð ekki beint ósáttur við hann. En jeg
fann hann eitt kvöld vera að smyrja lík'í einu
við hafnarheberginu ....
— Hvað segið þjer?
— Jeg fann hann vera að smyrja lík í svefn-
herberginu í konungsíbúðinni, svaraði Racksole
án þess að láta sjer bregða.
Mennirnir störðu hvor á annan og Racksole fylti
aftur glas Babylons.
Þjer verðið að segja mjer söguna, sagði Baby-
lon og hallaði sjer makindalega, í hægindastól-
inn, og kveikti sjer í vindli.
Racksole sagði honum síðan alla sólarsöguna,
sem gerst hafði í sambandi við þjóðhöfðingjann
frá Posen, með öllum smáatriðum, eftir því sem
hann þekti þau best. Þetta varð löng og flókin
frásögn og tók hjer um bil klukkutíma. Meðan
á henni stóð, sagði Felix litli ekki orð, og var tæp-
lega hægt að sjá eina hreyfingu á andlitsvöðvum
hans; aðeins starði hann gegn um reykjarþokuna.
Klukkan á arinhillunni sló tólf.
— Það er þá kominn tími til að fá sjer whisky
og sóda, sagði Racksole og stóð upp, eins og hann
ætlaði að hringja bjöllunni, en Babylon gaf hon-
um bendingu að hætta við það.
— Þjer sögðuð mjer, að Sampson Levi hafi veri-
ið í áheyrn hjá furstanum í dag en þjer hafið
ekki sagt mjer árangurinn af því samtali, sagði
Babylon.
— Nei, af því jeg veit enn ekki um hann. En
jeg veit það vafalaust á morgun. En þangað til
efast jeg ekki um, að gyðingurinn hafi neitað að
lána furstanum þessa miljón, sem hann vantar.
Jeg hefi ástæðu til að halda, að peningamir hafi
.vésrið lánaðir öðrum.
— Hm! sagði Babylon og varð hugsi. Síðan
bætti hann við, kæruleysislega: — Annars er jeg
alls ekkert hissa á þessum útbúnaði til að njósna
þarna gegn um barherbergið.
— Hvers vegna eruð þjer ekki hissa á því?
— O, bara af því þetta er svo auðvelt að fram-
kvæma. Hvað mig snertir, gætti jeg þess altaf vel
að skifta mjer aldrei af þessháttar ráðabruggi.
Jeg vissi auðvitað vel, að það átti sjer stað, en jeg
fann jafnframt, að það var fyrir utan minn verka-
hring. Mitt starf var það að sjá fyrir fæði og hús-
næði af bestu tegund handa þeim, sem vildu
borga það, sem upp var sett, og það starf fram-
kvæmdi jeg. Ef eitthvað annað fór hjer fram,
rjett við nefið á mjer, þá hafði jeg fyrir löngu
ákveðið að skifta mjer alls ekki af því, nema því
aðeins að mjer væri tilkynt það, og auðvitað var
það aldrei gert. En engu að síður skal jeg játa,
að það er nú altaf eithvað spennandi við svona
viðhurði, og það hafið þjer eflaust orðið var við
líka. —
— Það hefi jeg, sagði Racksole blátt áfram,
enda þót tjeg sje hræddur um, að þjer hlægið að
mjer fyrir það.
— Engan veginn, sagði Babylon. — Nú, ef jeg
má gerast svo forvitinn: Hvað ætlist þjer fyrir
næst?
— Það er einmitt það, sem mig langar til að
vita sjálfan, sagði Racksole.
— Jæja, sagði Babylon, eftir ofurlitla þögn, —
við skulum þá snúa okkur að því. í fyrsta lagi:
Pafið þjer nokkuð gaman af því að heyra það,
að jeg sá Jules í dag?
— Gerðuð þjer það? spurði Racksole og reyndi
að vera rólegur. — Og hvar?
— Það var snemma í morgun, í París, rjett áð-
ur en jeg fór þaðan. Við hittumst af hreinni til-
viljun og Jules virtist hissa að sjá mig. Hann
spurði kurteislega hvert jeg væri að fara, og jeg
sagðist vera á leið til Sviss. Mjer hafði sem sje
dottið í hug, að mjer myndi líða betur þar, og að
jeg ætti heldur að snúa að London bakinu og ekki
fara þangað aftur. Samt sem áður snertist mjer
aftur hugur og jeg ákvað að fara til London,
þrátt fyrir alt, og eiga það á hættu að láta mjer
hundleiðast þar, þar sem jeg nú hefi ekkert við
að vera. Þá spurði jeg Jules um hanS ferðalag og
hann kvaðst vera á leið til Constantinopel að líta
á nýtt franskt gistihús, sem þar væri til sölu. Jeg
óskaði honum góðrar ferðar og við skildumst.
Constantinopel — einmitt — sagði Racksole,----
það væri víst rjetti staðurinn fyrir hann.
— En svo sá jeg hann eftir'það! bætti Baby-
lon við.
— Hvar?
— Hjá Charing Cross stöðinni, rjett áður en jeg
hafði þá ánægju að hitta yður. Hr. Jules hafði þá .
ekki farið til Constantinopel, eftir alt saman.
Hann sá mig, ekki, annars hefði jeg stungið því
að honum, að stytsta leiðin frá París til Constan- -
tinopel lægi ekki yfir London.
— En ósvífnin í skepnunni! æpti Theodore
Racksole. — Hvílík dæmafá, takmarkalaus ósvífni..
XXII. KAPÍTULI.
— Vitið þjer nokkúð um fortíð þessa Jules?
spurði Racksole um leið og hann helti í vínglas
sitt. —
— Alls ekkert, svaraði Babylon. — Jeg held
jeg hafi ekki vitað það fyr en þjer sögðuð mjer
það, að rjetta nafn hans væri Thomas Jackson, þó
jeg vitanlega vissi, að það var ekki Jules. Heldur
ekki vissi jeg, að ungfrú Spencer væri konan hans,
en þó hafði jeg hugboð um, að þau myndu standa
í einhverju nánara sambandi en störf þeirra hjer
útheimtu. Jeg veit ekki um Jules — jeg held
áfram að kalla hann svo — annað en það, að í