Morgunblaðið - 21.06.1935, Blaðsíða 8

8
MORG UNBLAÐIÐ
Föstudaginn 21. júní 1935.
................ ’iiniuiiM ....j
Allir Reykvíkingar lesa auglýsingar Morgunblaðsins. <r
Jáiupsúujuu:
SZCkytMtvrujcut
Kaupum gamlan kopar. Vald. Ferðaskrifstofa íslands, Aust
Poulsen, Kíapparstíg 29. Sími urstræti 20, sími 2939, hefir af-
greiðslu fyrir flest sumarhótel-
Hangikjöt, nýreykt. Nordals- in gefur ókeypis upplýsing-
íshús. Sími 3007. ar um ferðalög um alt land.
'Sfff íuiis
‘uo^ uí8uqwfX'nSalSuP *inui93t
‘iqoqjB}m;jg ujj rpuiq jXx\[
•BJiay: í5.ihui So n3nfq ‘jnsiM §f j* ga nI S| gf| f| gfi M g
^oCqnqnp S!sokl I»0 il |I5V®i** ii» S ö II ■
•^ofqn^soq giSunq Siuuio ‘^ofq
B^soq g'uqus ‘^J^Cpo ‘qio;s i ^ofq
-n^soq ‘jjnq i ^ofqn^soq gnj^qis ‘
— -uuneuisg»pnuuns j
Lundi fæst í Nordalsíshúsi.1
Athugið! Hattar og fleira
nýkomið. Karlmannahattabúðin,
Hafnarstræti 18. Hattaviðgerð-
ir, handunnar, sama stað.
flytur auglýsingar yðar
og tilkynningar til
flestra blaðlesenda um
alt land, í sveit og við
sjó - utan Reykjavíkur.
........................ }
»•••••••••••••••••••••••• j
Gestur á lióteli: Hvað á þetta Blaðið kemur Út VÍkulega
að þýða, þjer komið með einn
svartan og einn brúnan skó?
Hótelþjónn: Það er skrítið,!
þetta er í annað skifti í dag, sem !
það kemur fyrir.
Stórlúða, smálúða, steinbítur
og reyktur fiskur. Fiskbúðin,
Brekkustíg 8. Sími 1689.
Veggmyndir og rammar í
íjölbreyttu úrvali á Freyju-
götu 11.
Erfðafestuland til SÖlu. —
Upplýsingar í síma 4445.
Postulínskaffistell með heild
söluverði á Laufásveg 44.
Ekkert blað er lesið jafn
víða í SVEITUM lands-
ins og
Bor^arljarðar
freðkjðt
er best.
Hiitblðln Herðubreið.
; Hafnarstræti 18. Sími 1575.
f Saarfljótinu br.eytt. Þjóðverjar
ætla sjer að gera miklar endur-
bætur í Saar. Meðal annars er nú
unnið að því að breyta farvegi
^ Saarfljótsins þannig, að það verði
I skipgengt.
| Konungurinn í bíó. Nýlega fór
jGustav Svíakonungnr í fyrsta
skifti á ævinni í kvikmyndahús.
Astæðan fyrir að konungurinn
ý'ór í bíó var sú, að hann langaði
jtil að sjá brúðkatipshátíðahöldin
á kvikmynd.
iMinning Mark Twains 30. nóv-
ember í haust ero 100 ár liðin síð-
an hinn frægi ameríski skoprita-
höfundur Mark Twain fæddist. í
tilefni af því er nú vérið að und-
irbiia stórkostleg hátíðaliöld, sem
haldin verða í fæðingarríki hans,
Missouri.
Blindur hundur skorinn upp.
Um daginn var hundur af Aire-
dal-Terrier kyni skorinn upp við
angnveiki, á hundaspítala í Lond-
on. Hundurinn hrestist brátt og
fekk fulla sjón aftur. Hann sýn-
ir nú þakklæti sitt með því að
heimsækja spítalann daglega.
Fimmfeurarnir eru orðnir auð-
ugir. — Dionne-fimmfeurarnir í
Kanada áttu eins árs afmæli 1.
júní. Á þessu eina ári hafa þeir
grætt 700 þús. krónnr með því
að borða ýmislegar fæðutegundir.
Verslnnarfyrirtæki hafa sjeð sjer
hag í að auglýsa hve vel þeir
þrifist af þessu eða hinu, sem þau
selja.
Reykjavík — Altmreyrl
Akureyri — Reykjaiík
Alla Mánudaga, Miðvikudaga og Föstudaga.
Frá Akureyri sömu daga.
Afgreiðsla á Akureyri er á Bifreiðastöð Oddeyrar.
Blfreiðasiöð Sfeindérs^
Sími 1580.
V œn tanlegl.
APPELSÍNUR, 240, 300 og 390 stk.
KARTÖFLUR.
Eggert Kristjdnsson & Co.
Siml 1400.
í 8NORVNNI. 30.
Maðurinn varð hamstola á svip, þegar hann
skildi að hjer var alvara á ferðum.
— Ætlið þið að setja mig í fangelsi?, æpti
hann.
— Við höfum ekki annars úrskosti, góði mað-
ur. Við verðum að vita hver stóð fyrir þessu. Og
hver veit, — jeg lofa samt engu — nema við
tökum mjúkum höndum á yðar yfirsjón, ef þjer
játið afdráttarlaust, og leynið engu.
Leynilögreglumennirnir gengu hljóðlega að
honum og tóku stöðu sitt hvorum megin við hann.
— Nú skal jeg segja yður nokkuð nýtt, sagði
Pank. Jeg veit hverjum þjer selduð leikhúsið og
fyrir hvern þjer bygðuð þenna ógeðslega stað.-
Þjer vinnið því engum gagn — og síst yður sjálf-
um — með því að neita að segja okkur nafn
hans. Þjer farið aðeins heimskulega að ráði yðar.
— Vitið þjer það, sagði maðurinn þverúðar-
fullur. Það hefir enginn lifandi maður hugmynd
um það.
— Hvað um það, jeg veit það. Jeg veit líka
hver bifreiðarstjórinn var, og hvar hann er nú.
Og eitt get jeg sagt yður enn, húsbóndi hans, og
sá, sem keypti leikhúsið af yður, er einn og sami
maðurinn.
— Það er ekki satt, hrópaði Edwards.
— Jú, svaraði Pank rólegur og ákveðinn. —
Hann heitir Edward Keynsham, og þjer verðið
honum að engu liði með því að neita!
Edwards hneig niður í stólinn örvinglaður og
yfirbugaður. En sá, sem var mest hissa, var
Matterson ofursti.
— En hvernig í veröldinni vitið þjer það, stundi
Edwards.
— Það er sama. En játið nú fyrir ofurstanum,
að það sje rjett, hjelt Pank áfram. — Þá sýnir
hann yður ef til vill einhverja miskun.
— Já, það er gagnslaust að neita, þar sem
þjer vitið það þegar, stamaði Edwards. — Þjer
hafið á rjettu að standa. Það var Edward Keyns-
ham lávarður.
20. KAPÍTULI.
Næsta eftirmiðdag var ráðstefna haldin í skrif-
stofu Matterson ofursta í Scotland Yard. Matter-
son sat að venju við skrifborð sitt, Smithers og
Pank voru þar líka. Og úti í einu horninu sat
hraðritari.
Mr. Edwards var vísað inn.
— Já, það voru nokkur atriði, sem þjer ekki
vilduð svara í gær viðvíkjandi Edward Keynsham
lávarði, sagði Matterson.
— Þjer komist ekki að neinu illu um hann,
mælti Edwards; svo ef þið viljið heyra eitthvað
niðrandi um hann, er jeg ekki rjetti maðurinn
til frásagnar.
— Þjer vitið, að hjer er um yfirheyrslu að
ræða, mælti Matterson.
— Já, svaraði hinn, og gaut augunum til hrað-
ritarans.
— Hvernig var það, sagði Edward lávarður yð-
ur aldrei, til hvers hann ljeti smíða gálgann í
leikhúsi yðar? Hann hlýtur að hafa sagt yður
ástæðuna.
— Já, að vísu. Hann sagðist vilja fá gálgann
til þess að hræða gamlan, taugaveiklaðan mann
til þess að gera þarft og gott verk.
— Og vissuð þjer, hver þessi taugaveiklaði
maður var?
— Nei, það hafði jeg enga hugmynd um.
— Hafið þjer hugsað um þetta síðan?
— Hvernig hefði jeg getað annað.
— Nú, sagði Matterson, þegar þjer hugleidd-
uð málið, datt yður þá ekki í hug, að annar mað-
ur var einmitt hengdur daginn eftir þennan ,,leik“
ykkar.
— Hamingjan góða! hrópaði maðurinn. — Nú,
f
þegar þjer segið það, man jeg eftir því. Þessíf
Brandt var einmitt hengdur morguninn eftir.
— Og yður datt ekki í hug að þetta gæti ver-
ið skilt?
— Nei, það veit almáttugur guð, sagði hann
með sannfæringu, — mjer datt það ekki í hug.
— Ágætt. Þá trúum við yður. En þektuð þjer
Edward lávarð áður?
— Já. Jeg var myndasmiður, og tók stundum
myndir, þegar veislur voru á Keynsham höll. Og
einu sinni tók jeg kvikmynd fyrir lávarðinn. Einn
dag mætti jeg honum úti á götu, og þá spurði hann
mig, hvernig mjer vegnaði. Þá sagði jeg honum,
að jeg væri búinn að byggja kvikmyndatökuhús,.
og hann kvaðst mundu koma og líta á það ein-
hvern daginn.
— Og annað vitið þjer ekki um Edward lá-
varð ?
— Nei.
— Vitið þjer hvar hann er nú?
— Nei.
Matterson var hugsi um hríð svo sagði hann:
— Jeg held að þjer getið ekki hjálpað okkur
meir, Edwards. Híi við teljum ekkert ilt í því,
sem þjer hafið gert, eftir ástæðum yðar. Þjer
hafið því ekkert að óttast frá okkar hendi. En þó
vildi jeg spyrja yður eins og biðja yður að hugsa
yður vel um, áður en þjer svarið. Þegar Edward
lávarður, fór fram á, að opið undirÁhlemmnum.
skyldi vera full 25 fet, gaf hann yður þá ekki til
kynna, hve langt hann ætlaði að fara með hinn
,,taugaveiklaða, gamla mann“?
— Nei, það gerði hann ekki, svaraði Edwards
ákveðið.
Matterson sneri sjer að Smithers og spurði:
— Viljið þjer spyrja Mr. Edwards einhvers„
áður en hann fer?
— Nei, það held jeg ekki.
— En þjer, Pank?