Morgunblaðið - 17.07.1935, Qupperneq 3

Miðvikudagimi 17. júlí 1935.
MORGUNBLAÐIÐ

Útvarpsstjórinn brýtur
hlutleysi útvarpsins.
Hann læfnr úfvarpið flyfja rang'a
og villandi yíirlýsingu, tll þess
að verja embæftisaf^löp sín.
Jónas Þorbergsson útvarps-' til þess að mótmæla
gtjóri Ijet sjer sæma að nota þessu gerræði
Ríkisútvarpið í gærkvöldi til útvarpástjóra og atvinnumála-
þess að flytja þjóðinni ráðherra.
sumpart alranga og sum það er alveg fullvíst, að
part villandi frásögn þorri útvarpsnotenda um land
af þeirri ráðstöfun hans Og at- alt ®un mótmæla gerræðinu
vinnumálaráðherra, að reka og krefjast þess skilyrðislaust,
Vilhjálm Þ. Gíslason magister Sigurður Einarsson verði
frá frjettastarfsemi útvarpsins ekki einráður um það, hvaða
|og setja Sigurð Einarsson fyrr- erlendar frjettir útvarpið flyt-
um Flateyjarklerk allsráðandi ur*
i>ar. —•——
| Þessi aðfarð útvarpsstjóra,
að nota útvarpið til þess að Do..| Q PpmhlirQ
avara rjettmætri gagnrýni, sem UCI llUtlI g
ifram kemur opinberlega í blöð- fiðluleikari.
um á hans starf sem embættis-
haanns ríkisins, þekkist hvergi
þg hefir aldrei verið leyfð hjer
fyr en nú.
Þessi frekja útvarpsstjóra
mun hafa verið gerð í trássi
við útvarpsráð, því að Morg-
unblaðið átti í gærkvöldi tal
við formann útvarpsráð,
Þýski laudsfiokkur-
inn sigrar Frain, 6-0.
Fyrri hólfleikur fafn, 0*0.
Við "fráfail Pául O. Bernburgs
og hafði hann þá hvorki
heyrt nje sjeð yfirlýs-
ingu útvarpsstjóra.
Jónas Þorbergsson hefir þvíi
með þessu frumhlaupi sínu
enn á ný
brotið hlutleysisreglur
útvarpsins.
“ Þar sem Morguhblaðið fekk
« , , . „ fiðiuleikara. heíir hornð ur bænar-
ekki afnt af yfirlysingu ut- x. , ..
. ., „ . . , htmu kunnur maður. Flestir konn
varpsstjora Æyr ,en semt 1 gær- . .. .
, , . , _ uðust við mánnmn af aispurn eða
kvoldi, var ekki unt að svara
henni til fulls í þessu blaði. llofðu he^rt hann leika á hlJóðfæri
Aðeins skal það fram tekið fiðluna, hvort það var nú
nú þegar, að heldur á dansleik, konsert eða
það er með ollu tilhæfu- VÍð jarðarför- Færri Þektu til
, jaust hlítar hans dula skap á hak við
. . ’ . „ „. glaðværðina á yfirborðinu.
að Vilhj. Þ. Gislason hafi
, , , ... , ,,, f Bernburg kom td Reykjavikur
sjalfur oskað eftir, að lata af-
laust eftir aldamot, haiði aður ver-
frjettastarfi smu við utvarpið. .■ , . .
Þetta lætur þo utvarpsstjon e .. ,. „ „ „.
sjer sæma að senda þjoðmm „ „ , - , •
gegnum Ríkisútvarpið!
Vilhj. Þ. Gíslasyni var sagt
, . ... „ . _ kalskur, haíði litið sem ekkert lært
upp frjettastarfið, an þess að
tiðiuleik, en helt hjer þo hljom-
leika og kom upp hljómlsveit
strokhljóðfæra fyrstur manna.
ur alls fagnaðar í bæjarlífinu.
Hann var með afhrigðum músi-
hann óskaði eftir að láta af
því starfi.
Hitt er annað mál og þessu
óviðkomandi, að útvarpsstjóri Það var um Bernkurg að
og atvinnumálaráðherra buðu kann ^ekl hvert lag eftir eyranu,
V. Þ. G. að halda fullum laun- en fíur áhnga hafði hann á
um hjá útvarpinu og vinna þar horð ^ margan lærðan smllmg.
alt annað starf. Það er hin M3er er Úað minnisstætt, er hann
slæma samviska, sem hjer seg- eitt s*nn ljek með hljómsveit sinni
ir til sín. a nndan leiksýningu okkar stú-
En þetta rjettlætir á engan denta. Sýmngin var vlst ekki upp
hátt þá ósvífni gagnvart út- á marga fiska, en Bernburg setti
varpsnotendum, að setja Sig- það líf og fjör í áhorfendur, að
urð Einarsson einan yfir frjetta þeir heimtuðu aukalag, og fengu,
stai'fsemina. Sá maður nýtur því Bernburg ljet ekki slíkt standa
ekki trausts útvarpsnotenda upp á sig, og horfðu svo með vel-
vegna hlutdrægni og pólitísks þóknun á eftirfarandi leiksýningu.
ofstækis. | Bernburg var ákaflega hjálpfús
Fjelag útvarps-
notenda mun
boða til mót-
mælafundar.
' maður og vildi alla gleðja, en
' greiðvikinn fram úr hófi ef hon-
jum áskotnaðist leitthvað. Alla ævi
i bjó hann þó við lítil efni, en
Jfaðir hans var með ríkustu mönn-
Fjelag útvarpsnotenda í um 1 Danmörku á sínum tíma og
Reykjavík mun í þessari viku átti m. a. ítök í Kryolit og kop-
boða til almenns fundar með- arnámum í Grænlandi. Hann var
al útvarpsnotenda [Gyðingur að ætt, en efnin gengu
Sæmilegt veður var i gærkvöhli
er landsflokkurinn þýski kepti
gegn Fram, Þó var toluverður
norðanvindur og því mikið betra
að spila á suð'urmaTkið. Áhorfend-
ur voru hátt á 3. þúsund manns,
og er Þjóðv.. hlnpu inn á völlinn
og heilsuðu, var þeim ágætlega
tekið af áhorfendum, eins og á
sunnudagskvöldið. „Fram“ fekk
einnig kgaitar viðtökur. Olafur
Þorvarðsson foringi þeirra vann
hlutkestið og kaus að leika und-
an vmdi.
Þýska B-landsliðið:
LudTvig Wenz, Max Scháfer,
Theodor Sch'wender, Rudolf
Strasser, Josef Rasselnherg,
Rudolf Kiehl, Kurt Langenbein,
Haus Búchner, Helmuth Seitz,
Rudolf Heim, Hans Pickartz.
Fram:
Þráinn Sigurðsson, Ólafur Þor-
varðsson, Grímar Jónsson, Lúð-
vík Þorgeirsson, Sigurður Hall-
dórsson, Sigurgeir Krist jánsson,
Jún Sigurðsson, Harry Frederik-
sen, Jón Magnússon, Högni Á-
gústsson, Ragnar Jónsson.
1. hálfleikur
hyrjaði með sókn „Fram“ og þeg-
ar í byrjun hljóp markv. Þjóðy.
út úr markinu, misti af knettin-
uin en framh. .„brendu af“ og yf-
ir. VaT leitt að missa þannig gef-
ið marlt. Skiftist nú leikurinn
marka í milli lengi vel og átti
„Fram“ nú fult eins mikið í
leiknum. Þjóðv. leika ekki vel og
miklum mun síður en á sunnu-
da.gskvöldið. Samleikur þeirra er
mjög í molum og framverðir og
vörn Fram er traust. Sigurður
Halldórsson skýtur nú hart og
fast, markv. Þjóðv. missir knött-
inn, en þó mistekst áhlaupið. Nú
herða Þjóðv. sóknina, og bjargar
Þráínn hverju skotinu af öðru,
en bakverðir og framverðir
„hreinsa“ vel frá markinu, er
Þjóðv. sækja mest á. „Fram“
sækir nú vel á, en öllum áhlaupum
er hrundið. Eins fer um sókn
Þjóðv. síðar, Þráinn bjargar svo
að segja gefnu marki og Ólafur
og Grímar berjast vel og drengi-
lega. Jón Magnússon missir marks
og litlu síðar fær Fram auka-
spyrnu á vítateigslínu. Þar átti
dómarinn að veita vítaspyrnu, úr
því hann stöðvaði leíkinn á ann-
að borð, því brotið var framið
innan vítateigs. Mark „Fram“ er
í mikilli hættu, knötturinn hrekk-
ur fyrir markið af marksúlu, en
þó tekst að bjarga markinu. Skot
frá Sig. Halldórssyni hittir
markásinn og Þjóðv. skjóta yfir
af honum á efri árum hans.
Það er að vonum, að þeir sem
kyntust Bernburg nánar, sakni
hans látins, en harmur er kveðinn
af hörnum og vandamönnum við
fráfall hans.
L. S.
og frámhjá, en í hvert sinn er
þeir hitta á markið er Þiáinn þar
fyrir og ver það af mestu snild.
Þjóðv. bregður Sigurði, en ekk-
ert næst úr -aukaspyrnunni.
Þjóðv. hefuv mjög mistekist í
þessum hálfleik, en Fram varist
ágætlega. Endar hálfleikurinn,
með jafntefli, 0—0.
2. hálfleikur
hefst enn með sókn „Fram“. Jón
Sigurðsson nær góðu upphlaupi,
en markv. nær skotinu. Venju-
lega hleypnr hann , altof mörg
skref með knöttinn, en dómarinn
lætur því óhegnt.
Þráinn bjargar nú þi'isvar í röð.
Nú sækja Þjóðv. bæði fast og
lengi og þó vörn Fram bjargi
hvað eftir annað, er óhugsandi að
; þeir haldi út þvílíka sókn lengi,
j enda fer svo að er 10 mín. eru
| af hálfleiknum Ékorar Seitz, hinn
'ungi miðfi'amherji mark og 2 mín.
^ síðar annað mai'k.
Við þetta er sem' „Fram“ fall-
ist liendur og er nú með, öllu xxti
um sókn af þeirra hálfn að und-
anteknum 4—5 upphlaupum. sem
þó er fljótlega lirnndið. Þráinn
bjargar að vísu enn oft ogáhakv.
einnig, en ekkert dugar, Þjóðv.
leika nú ágætlegp. saiixiúir>!hg þó
hrikalaust. Skorár Buchner eft-
ir 17 mín., Lángetibein er 32 míu.
eru af þessum, IuUfleik, og Seitz
enn 2. Síðasfá utarkiðer. skor-
að eftir 41 mín., og halda Þjóðv.
sókninni til enda, en ekki skoruðu
þeir oftar. Lauk því leiknum með
sigri Þjóðverja með 6—0.
Þjóðv. Ijeku vel síðari hálfleik,
en hinii fyrri miklu Áölhir1. Virð-
ist bveyting sú, er þeir gerðu á liði
sínu ekki til bófa og markv. t.
d. ótraustur. Bestu menn þeirra
voru framverðir og framherjar og
bakverðir voru traustir. Þó skör-
uðu Rasselnberg, Seitz, Langén-
bein og Pickartz, enn fram úr.
Fram ljek af miklum dugnaði
og krafti allan fyrri hálfleik og
á heiður skilið fyrir leik sinn
þá. í síðari hálfleili gáfust þeir
svo til upp er mörkin krimu; nema
bakv. og Þráinn. Hamr var hinn
ágætasti markvörður allan leik-
inn og er ekki liægt aði.ókenna
honum um mörlt þau, sem sett
voru. Bakverðirnir Ólafur og
Grímar v.óru einnig góði-r, en gátu
vitanlega ekki staðist — voru
orðnir mjög þreyttir — liina
|áköfu sókn Þjóðv., sjerstaklega í
síðari hálfleik.
Framverðirnir voru duglegir að
vanda, en gugnuðu yið mörkin.
Framherjar fengu fá tækifæri og
eyðilögðu þau sem buðust. Högni
var bestur þeirra, en „hrendi þó'
af“. Jón Sigurðsson hafði lítið
að gera og eins Jón Magnússon,
sem helt sig ekki nægilega fram-
arlega í síðari hálfleik. Harry var
duglegur, en þreyttist fljótt í
síðari hálfleik.
Það er auðsjeð eftir þennan
j leik, að ekkert vit er í því að
einstök fjelög leiki gegn þessum
landsflokki, svo tU styrktarlausll
(of lítið að fá aðeins einn inann).
Og eins má sjá hitt, að fái úr-‘
valsflokkur að keppa t. d. tvisvar
við landsflokkinn, er alls ekki'útL
lokað að sæmilegur áraúgúh“náistl;
------- ,;auA |i
drmí'Aff I*
Eftir leikinn sátu Þjóðverjar-
í boði lijá „Fram“ að öiarði. Þay
afhenti Fram Funkenbepg ritara
norræna fjelagsins í Berlín að
gjöf málverk af Almannægjá, eftir
gamlan „Fram“-mann, Eirík Jóns-
son, og hverjum mánni í Hði
Þjóðverja merkí f jelagsins |,ðg
mynd af kappHði Frams. Frú
Koch, konu. blaðamannsms váT
afhent að gjöf sú-tað sauðskinn og
brúða í íslenskum búning. Gjaf-
irnar afhenti Samúel N. Ketils-
son stúdent, en Funkenberg þ&kk-
aði með snjallri ræðu.
K. Þ.
■r

VH
ðfl
Þýsku knattspyrnu-
mennirnir í lieiin-
sókn »6 Álafossi.
í gærdag fór Gísli Sigur-
björnsson með þýsku knatt-
spyrnumennina upp að Reykj-
um og að Álafossi.
Þótti Þjóðverjunum gaman
að koma að Reykjum og sjá
vermireitina þar.
Sigurjón Pjeturssön, verk-
smiðjueigandi, hafði boðið
knattspyrnumönnunum að Ála-
fossi. Tók hann á móti þeim
opnum örmum, eins og hans
var von og vísa.
•Fyrst var gestunum sýnd
verksmiðjan og framleiðsluv'ör-í
ur hennar. Leist þeim vel ál
ÁIal’o.ss-dúkana og teppin. > s
Frá verksmiðjunni var hald-
ið að útisundlauginni og skýrðij
Sigurj ón þar fyrir gestunum
starfsemi sína og íþróttaskól-
ans. Sigurjón mælti á enska
tungu, en dr. Erbach þýddi jafn
óðum á þýsku fyrir landa sína.
Þá var haldið í fimleikahús-
ið. Þar voru fyrir 40 ungar
meyjar, heilsuðu þær gestun-
um með íslenska fánanum og
söng. Einnig þar talaði Sigur-
jón og mæltist honuni ágæt-
íega sem fyr.
Næst var útileikhúsið sko'li-
að og íveruhús þeirra, sem er’u
í íþróttaskólanum.
Að lokum var gengið í sund-
höllina. Þar sýndu hinar 40
meyjar — sem fyr er getið —-
sund, og þótti hinum þýsku
gestum mikið til þess koma,
enda tókst sýningin með ágæt-
um.
Þegar lokið var að skoða alt
á Álafossi, bauð Sigurjón uþþ
á skyr, ávaxtamauk og rjóma,
og leysti síðan alla út með gjöf
um, að höfðingjasið.
Dr. Erbach og Funkenberg
forstjóri þökkuðu hinar ágætu
viðtökur með nokkrum orðum.
Ennfremur þakkaði Gísli Sigur-
björnsson Sigurjóni hið höfð-
inglega boð, sem þýsku gest-
irnir mundu minnast lengi með
hlýjum hug.
Þjóðverjarnir ljetu óspart í
ljósi ánægju sína yfir þessari
för og hafa þeir beðið Mbl.
að skila þakklæti til hlutaðeig-
anda fyrir heimboðið.