Morgunblaðið - 22.09.1935, Qupperneq 5

MORGUNBLAÐIÐ
.'Simmidaginn 22. sept. 1935.
fgj ^WKinww Hr ii' mrnammtmMmm*****.-
Ennþá
seljum við:
jKaff'stell, 6 manna 10,00
'Kaffistell 12 manna 16,00
Matarstell 6 manna 14,35
Matarstell 12 manna 19,75
.Bollapör, postulín 0,35
Vatnsg-Iös, þykk 0,30
.Ásjettur, gler 0,25
Pottar m. loki 1,00
IMatskeiðar og gafflar 0,20
Vekjarakhikkur 5,00
Vasaúr frá 10,00
tSjálfblekungasett 1,50
&. Einarsson
& Bförnðflon.
Bankastræti 11.
#
:með áfastri verslunarbúð,
til sölu nú þegar.
Nánari upplýsingar gefur
. Hallur Þorleifsson,
.Barónsstíg 65. — Sími 2444.
En lengra er ekki hugsað á
rheimilinu því.
Og eftir öllu ráðlagi stjórnar-
innar að dæma, eru líkur sterk-
ar til þess, að sumarið sem er
.að líða hafi ekki reynst neinn
lærdómstími fyrir samsteypu-
stjórn þá, sem nú situr að völd-
um. —
Hjer um daginn, þegar haft
var orð á því hjer í blaðinu, að
taka þyrfti upp öflugan sparn-
að þegar til afgreiðslu fjárlag-
;anna kæmi, sendi Tímablaðið
frá sjer fyrirspurn um það tii
Sjálfstæðismanna, hvaða út-
gjöld ætti að minka, hvað að
skera niður.
Rjett eins og blaðinu fyndist
að verkaskifting milii stjórnar-
liðs og stjórnarandstæðinga
ætti að vera þessi: Stjórnarlið-
ið raðaði flokksmönnum á
bitlingajötu og efndi til nýrra
og nýrra útgjalda, uns sjálfir
eyðsluseggirnar sæju, að teflt
wæri á fremsta hlunn.
En þegar um sparnað væri
væri talað, þá væru það stjórn-
arandstæðingar, sem ættu að
leggja ráðin á, og koma þeim
i framkvæmd.
Gagngerð breyting.
Rjett er að draga engar tylli-
vonir upp um það, að lagrær-
ingar og niðurskurður á fjár-
lögum geti gerbreytt fjárhags-
ástæðum þjóðarinnar. Lagfær-
ing fjárlaga er einn — og vita-
skuld mikilsverður — liður í
því endurreisnarstarfi, sem
framundan er.
En til þess að líf þjóðaxúnn-
ar sje trygt í framtíðinni, þarf
beinlínis að koma því til leið-
ar, að hjer verði hægt að reka
arðsama atvinnu til lands og
sjávar.
Það vita allir, að sjávarút-
vegurinn hefir ekki borið sig
undanfarin ár.
Og nú koma boð frá bændum
um það, að framleiðslukostn-
aður á kindakjöti sje í ár ttr.
1,27 á kg. En vei'ðið sem bænd-
ur fengu fyrir kjötið í fyrra
hjer innanlands var 86 aurar
á kg., eða rúmlega 40 aurum
lægra.
Hve mikið skyldi fi&kurinn
mega hækka í verði, ef rniða
ætti við framleiðslukostnað?
Og þannig mætti lengi telja.
Sjer hver heilvita maður, að
meðan atvinnuvegir lands-
manna eru látnir fúna niður í
fen ói'eiðu og skulda, þá er eng-
in viðreinsravon.
Umbótamenn.
Ekki vantar þó menn hjer,
sem þykjast vinna að umbót-
um á þjóðlífi og þjóðfjelags-
háttum vorum.
Flestir þeirra manna, sem
hæst gala um umbótahugsjón-
ir sínar, glápa útskeifum aug-
um á háttu og handbrögð
manna út um víða veröld.
Einn glápir á Rússland, ann-
ar Þýskaland, þriðji Italíu,
fjói'ði England og þar frarn
eftir götum. Og öll þjóðráðin,
sem hingað flytjast með svo
að segja hverri skipsferð, eiga
^ð koma okkur íslendingum að
gagni.
En hvers er að vænta af
hollráðum utan úr heimi um
þessar mundir? Er ekki allur
hinn svo kallaði siðmentaði
heimur meira og minna af göfl-
unum genginn? Væri ekki nær
fyrir okkur smáþjóðina hjer
úti í hafinu, að leita að leiðum
og ráðum hið innra, með okkur
sjálfum, og læra af sögu oklt-
ar og lífsreynslu, þó takmörk-
uð §je, hún er þó altaf hold
af okkar holdi, ef svo mætti
segja.
En slíkt má ekki heyrast í
herbúðum hinna rauðu um þess-
ar mundir. Fortíð og sögu þjóð-
arinnar vilja þeir dylja og
gleyma.
Þó frjálst framtak og einstak
lingsdugur sje undirrótin að
öllum framförum í landi hjei',
og einokun, fjötrar og ófrelsi
hafi nærri drepið þjóðina úr
hungri, þá tala hinir rauðu og
rauðbröndóttu „umbótamenn“
um það í fúlustu alvöru, og
fylgja því fast fram, að hjer
skuli öllu steypt að nýju í
spennitreyju einokunar og ó-
frelsis.
Reynsla bænda.
Nefnd frá Búnaðarþingi seg-
ir, að framleiðsluverð á dilka-
kjöti sje nú kr. 1,27 á kg.
í gi-ein, sem Jón Árnason
framkvæmdastjóri Sambands-
ins skrifar um það mál, kemst
hann að þeirri niðurstöðu, að
meðan núverandi erfiðleikar
sjeu á kjötsölu til útlanda, þá
sje ekki nema um tvent að
velja, að nota innlenda mark-
aðinn sem best, eða draga úr
framleiðslunni!
Segir hann, sem rjett er, að
hátt verð á kjötinu á innan-
landsmarkaði dragi úr neysl-
unni að mun, þeim mun meira
lendi af kjötinu á hinum lakari
erlenda markaði, ef hann þá
hrekkur til.
En hver leiðin sem verður
farin er J. Á. bendir á, þá er
eitt víst, að eftir því sem fjár-
hagsástæður manna í kaupstöð-
uhum eru betri, atvinna þar j
blómlegri, eftir því fá bændur
meiri möguleika til þess að ná
góðu verði fyrir afurðir sínar.
Ólánlegt.
Með þetta fyrir augum væri
það eðlilegt, að bændur lands-
ins legðu kapp á, að fylgja
þeim að málum, sem rnest og
best hugsa um, að atvinnulíf
aukist og eflist við sjávarsíð-
una.
En svo ólánlega hefir tekist
til á undanförnum árum, að alt
of margir sveitabændur hafa
hjer farið aðra leið. Þeir hafa
slegið pjönkum sínum saman
við sósíalista.
Fyrir aðgerðir sósíalista hef-
ir atvinnuvegum hnignað við
sjávarsíðuna, atvinnuleysi auk-
ist, hagur almennings versnað.
Á þann hátt hafa sósíalistar
beinlínis spilt fyrir lífsbjörg og
möguleikum bændanna, auk
þess, sem þeir hafa beinlínis
unnið að því, að auka álögur
bænda og gera framleiðslu
þeirra dýrari.
En þrátt fyrir þetta hafa fjöl-
margir bændur fylgt sósíalist-
um að málum. — Þetta er að
breytast. Það vita menn.
Bændur, sem fylgt hafa
Fi'amsóknarflokknum t. d., eru
nú orðnir gersamlega frá-
hverfir núverandi samsteypu-
stjórn, síðan sýnt er orðið, að
þó Framsóknarherrarnir sjeu
að nafninu til tveir, er það vilji
sósíalista, sem ríkir í einu og
öllu í Hvítahúsinu við Lækjar-
torg.
Þegar Loftur byrj-
aði að mynda.
Loftur í Nýja Bíó hefir ekki
starfað sem ljósmyndari nema í 10
ár.
Þetta mun flestum bæjarbúum
finnast ótrúlegt, svo rótgróinn er
liann oi'ðinn bænum. En hvað urn
það, Loftur auglýsir þetta sjálfur
og þá hlýtur það að vera rjett.
Vjer fórum á furid Lofts í tilefni
af afmælinu og báðum hann að
segja frá því, hvernig hann gerð-
ist ljósmyndari.
FYRSTA ÍSL. KVIK-
MYNDIN.
— Ái'ið 1924, segir Loftur, tók
jég kvikmynd, sem nefnd var
„Ævintýri Jóns og Gvendar“. Að-
alhlutverkin ljeku Eiríkur Beeh,
forstj., Haraldur Á. Sigurðsson
konsúll, Tryggvi Magnússon full-
trúi, Svanhildur Þorsteinsdótt.ir og
Friðfinnur Guðjónsson.
Mynd þessi var s|nd í Nýja Bíó
og gekk á hverju kvéldi í heila
viku.
Þetta þótti góð aðsókn í þá daga
og mun hún aðallega hafa verið
svona góð af því þetta var fyrsta
íslenska leikkvikmyndin, svo og
vegna þess að hún þótti dálítið
„ófín“.
Þegar jeg sá hvað mjer gekk
vel með þessa mynd rjeðist jeg í
að taka aðra mynd, alvarlegs efn-
is, en það var „ísland í lifandi
myndxim“. Hún hefir verið sýnd
margoft í Nýja Bíó, við fádæma
aðsókn.
— Var hún ekki sýnd erlendis?
6 \
%^adolin&
E
L
J
alt það besta sem að málningu lýtur
Þingvellir
I dag allan daginn. 2 krónur sætið fyrir fullorðna,
1 krónu sætið fyrir börn.
Lœkkað verð aðelns i dag.
Þið, sem ekki hafið komið á Þingvöll í sumar, notið
nú veðurblíðuna og lága verðið og akið á frægasta
og fegursta stað landsins, með hinum þjóðfrægu
bifreiðum
Sielndérs.
Kaupmenn!
SHrísgrjón
í 50 kg. pokum, góð og ódýr.
Á dansleikinn i Hveragerfii
verða bílferðir í dag kl. 3 síðd.
Bifreiðasföðin Hek(a.
Sími 1515.
Ntofnf 26.00C Einasti ncrski banklnn með skrifstofur i Bergen, Oslo og Haugenmd )e og vara§|óðlr LOOO norskar krónur.
BERGENS PRIVATBANK