Morgunblaðið - 08.10.1935, Blaðsíða 8

MORGUNBLAÐIÐ
Þriðjudaginn 8. okt. 1935,
8
STffyntuiujac
Munið fisksímann 1689
reynið viðskiftin.
c
Og
Kaupi gamlan kopar. Vald.
Poulsen. Klapparstíg 29.
Kaupi ísl. frímerki, hæsta
verði. Gísli Sigurbjörnsson,
Lækjartorgi 1 (opið 1—4 síðd.)
Hvert sem þjer flytjið, þá
verður samt altaf næst í Nýju
Kiskbúðina, Laufásveg 37, sími
4052.
Bálfarafjelag Islands.
Innritun nýrra fjelaga í Bókaverslun
Sn*bjarnar Jónssonar. Argjald kr. 3.00.
Æfitillag kr. 25.00. — Gerist fjelagar.
Standlampar og borðlampar
hvergi ódýrari en í Hatta- &
skermabúðinni, Austurstræti 8.
Bókband og námskeið í bók-
bandi. Er byrjuð aftur á bók-
Þandí ihíhU. Héfí eins og að
undanförnu námskeið í bók-
bandi og gyllingu. Rósa Þor-
leifsdóttir, Lækjargötu 6 B
(gengið í gegnum Gleraugna-
söluna).
Prjónagarn, sjerlega fallegt,
svefntreyjur og bækur til að
prjóna eftir. Verslun Lilju
Hjalta.
Fíleraðir dúkar og Shantong
dúkar, einnig handgerðir.
Verslun Lilju Hjalta.
Skermagrindur seljást fyrir
hálfvirði í Hatta- & skerma-
búðinni, Austurstræti 8.
Rjúpur, með niðursettu verði,
fást næstu daga í ísbiminum.
Sími 3259.
Skermar úr silki og perga-
ment, afar ódýrir. Hatta- &
skermabúðin, Austurstræti 8.
i Fowwalan, Hafnarstræti 18,
kaupir og sclur ýmiskonar hús-
gcgn og lítið notaðan karl-
mannafatnað. Sími 3927.

Otto B. Amar löggiltur út-
varpsvirki, Hafnarstræti 11. —
Sími 2799. Uppsetning og við-
gerðir á útvarpstækjum og loft
netum.
Kenni börnum og unglingum,
og les með skólafólki. Sigríður
Eiríksdóttir, Þórsgötu 18.
HCui&naz&L
Hinn margeftirspurði augna-1 2 til 3 herbergja íbúð vantar
brúnalitur kominn aftur. Hár- mann í fastri atvinnu. Upplýs-
greiðslustofan Bergstaðastræti ingar í síma 3573. (Sigríður
36, sími 2458. Jónasdóttir) .
Það dugði. Jesse Taylor frá
Bellaire í Texas, var um daginn
sottur í fangelsi fyrir svik. —•
Nokkrum dögum síðar kom konan
hans og bað grátandi um leyfi til
að dvelja í fangelsinu með manni
sínum. Lögreglustjórinn vildi ekki
leyfa henni það. Frú Taylor gekk
þá út á götuna og braut allar
rúður sem til voru á pósthúsinu.
Nú sitja hjónin bæði í sama klefa.
Mikil upphæð. Framkvæmdar-
stjórinn fyrir hljómleikahöllinni
í London, Albert Hall, býst við
að selja aðgöngumiða fyrir
500.000 sterlingspund í vetur, en
hann hefir líka eitthvað upp á
að bjóða fyrir þessa peninga, þar
sem hann er búinn að ráða lista-
menn, svo sem Grace Moore,
Tauber, Kreisler og fleiri heims-
þekt nöfn.
— Jeg býst fastlega við þjer.
Gústaf Svíakonungur fekk fyrir
nokkrum dögum síðan brjef með
eftirfarandi utanáskrift: „H. M.
Gustav V.“, Hjer var auðsjáanlega
ekkert um að villast. Konunguf
skar upp brjefið, en varð ekki
lítið undrandi, er hann sá hvað
stóð í brjefinu:
„Elskan mín! Jeg býst fastlega
við þjer á Odenplani á mánudags-
kvöld kl. 6. Vertu stundvís góði.
Elsa“.
K
f
I
A
$
R
G
L
T
t
o
E
ii
0
B
N
F
A
s
L
R
K
U
A
R
R
Prófessor: Hve margar ferðir fór
Cook umhverfis hnöttinn?
— Þrjár.
— Rjett- Og í hverri ferðinni
dó hann?
508 Afsláttur 508
Nú gefum við helmings afslátt af öllum fyrirliggj-
andi glerjum og umgjörðum. Til dæmis Celluloid um-
gjarðir með gyltum eyrnagormum, sem hafa kostað kr-
13,25, eru nA seldar fyrir kr. 6,65 o. s. frv. Skoðið vöruif
vorar og sp**rið helming krónunnar.
Komið og notið tækifærið.
n
Gleraugnasalao, Lækjargotu 6 B.
gegnt Amtmannsstíg.
•-** Allir Reykvíkingar iesa augiýsingar Morgunblaðsins.
fANGlNN FRA TOBOLSIL 55.
„Hún kennir við skólann*', svaraði annar lög-
ergluþjónninn. Hann var þar úr nágrenninu og
þekti hana vel.
„Hvað er langt síðan þjer háttuðuð**, spurði
maðurinn frá Ogpu.
„Jeg var als ekki háttuð**, svaraði hún þegar í
stað.
„Þið farið seint að hátta, hjer í sveitinni, þykir
mjer, seinna en við í Moskva**, sagði hann tor-
trygginn.
„Maður þarf að læra mikið, þegar maður á að
kenna öðrum. Þegar jeg get ekki sofið, les jeg
oft langt fram eftir nóttu“.
„Til klukkan eitt á næturnar?** Hann var hár
og grannur, og leit á hana ógnandi svip. „Verið
þjer ekki með nein látalæti. Þjer voruð með þess-
um mönnum í kvöld!“
H.ún hristi höfuðið.
„Þú þarna“, maðurinn sneri sjer að Rakov,
„sagðir þú ekki, að þessi stúlka hefði komið til
þín og viljað fá hjá þjer hesta?“
Rakov hneigði sig auðmjúklega. „Jú, herra
minn, hesta og sleða“.
„Hjer er enginn herra“, tók maðurinn fram í
fyrir honum, og sneri sjer að stúlkunni. „Hvað seg-
ið þjer við þessu, fjelagi?**
„Hann segir ósatt, þessi gráðugi bóndi — hann
segir ósatt í von um að fá borgun. Hann myndi
geta slegið móður sína í rot fyrir eitt egg!“ sagði
María Lou ákvöf.
„Hí, hí, hí“, Rakov hló lymskuíega. „Jeg ætti
að fara að skrökva — jeg — Rakov! Jeg, sem
vitað er að læt alt ganga til Sovjet-ríkisins! Jeg
er heiðarlegur maður!“
„Þú ert þjófóttur — og þú átt byrgðir af komi“,
hjelt María Lou áfram, ásakandi rómi.
de Richleau Iagði við hlustimar. Hann dáðist
að kænskubragði Maríu Lou.
„Það kemur þessu máli ekki við“, sagði Ogpu-
maðurinn. „Við vitum, að þessir flóttamenn eru
að reyna að fá hesta til þess að komast undan
lögreglunni. Það er því all-undarlegt, að Rakov
skuli einmitt áegja, að þjer hafið viljað fá hesta.
Getið þjer gert grein fyrir því?“
„Rakov hefir heyrt það á skotspónum, að þessir
menn vilji fá hesta, og Rakov er mjög gráðugur
í peninga. Hann er þannig gerður, að hann gæti
stolið hestum frá föður sínum, og svo sagt, að
faðir sinn hefði selt þá, ef hann gæti grætt tíu
kopega á því“.
Bóndinn varð vonskulegur á svip. Hann gekk í
áttina til hennar og reiddi hnefann til höggs.
„Gættu þín“, hrópaði maðurinn frá Ogpu, og
hrinti honum til hliðar. Síðan sneri hann sjer að
Maríu Lou. „Þjer hafið ekki sannfært mig. Við
vorum hjer fyrir nokkrum klukkustundum, hvar
voruð þjer þá?“
„Niðri í þorpinu**, skrökvaði hún hortug.
„Klukkan ellefu um kvöld?“
„Það var ekki orðið svo framorðið**.
„Klukkan var að minsta kosti tíu. Hvar voruð
þjer?“
„Hjá kunningjum mínum“.
„Hún var hjá öðrum að biðja um hesta, áður en
hún kom til mín“, hvæsti Rakov út úr sjer.
„Jeg veit ekkert um flóttamennina, nje hesta
þeirra,** mælti hún. „Viljið þið ekki hafa ykk-
ur hjeðan í brott, svo að jeg geti komist til hvíld-
ar“. —
„Jú, þegar mjer finst tími til þess kominn**,
svaraði Ogpu-maðurinn. „Við ætlum að gera hjer
húsrannsókn**. Hann leit á eftir lögregluþjónunum,
sem hurfu inn í svefnherbergið, og fór sjálfur að
draga 4t skúffur og opna skápa. Rakov horfði á
með illgirnislegu glotti.
Lögregluþjónarnir komu aftur fram í stofuna.
„Nitchivo**, sagði annar þeirra. „Við sáum ekkert
grunsamlegt — og rúmið var óhreyft**.
Ogpu-maðurinn benti upp á loft. „Hvað er þama
uppi, fjelagi?*1
„Ekkert“, s^araði María Lou ákveðin. „Aðeins
þakið“.
„Við skulum athuga það nánar“.
„Það er enginn stigi þangað upp. Við verðum.
jafnan að gera við þakið uatn frá, þegar leKi kem-
ur að því“.
„Hvar hengið þjer laukinn á haustin**.
„Jeg rækta ekki lauk. Allan lauk, sem jeg þarf,.
kaupi jeg hjá Rakov, hann er ódýrari hjá honum
en í kaupfjelögunum“.
„Hún er ágæt, hún María Lou“, hvíslaði her-
toginn, sem lá við hliðina á Rex upp á loftskörinni.
„Já, hún á ekki sinn líka“, hvíslaði Rex. Hann
hafði lært það mikið í rússneskri tungu, að hann
skildi, hvað fram fór niðri.
Bóndinn náfölnaði alt í einu. Þetta var hræði-
leg ákæra, sem var borin á hann í áheyrn sendi-
boða frá Ogpu. „Það er ekki satt“, mótmælti hann
óttasleginn. „Jeg kaupi sjálfur í kaupfjelagi**.
Hinn hávaxni maður leit á hann óblíður á svip..
„Þú færð að standa fyrir máli þínu síðar. Það er
hermdarverk, að selja vörur lægra verði en kaup-
fjelögin**.
„En það er ekki satt“, kveinaði bóndinn og
neri saman höndunum í örvæntingu. Konan mín
og börnin borða mikið af lauk. En það sem af-
gangs er, gef jeg Sovjet**.
„Jeg ætla að líta nánara upp á loftið“, sagði
Ogpu-maðurinn, og hvesti stálgrá augun á Maríu
Lou. „Það vil jeg sjá, þó að jeg verði að rífa niður
þakið til þess. Hver veit, nema þeir hafi falið sig
þar“.
„Leitið þá að þeim“, hrópaði hún hátt á frönsku,
til þess að þeir gætu heyrt það upp. Svo bætti hún
við á rússnesku: „Gerið það sem ykkur sýnist. Ríf-
ið húsið niður, ef ykkur býður svo við að horfa —
mjer stendur á sama, nú fer jeg að hátta'*. Hún