Morgunblaðið - 20.02.1936, Síða 8

3
MORGUNBLAÐIÐ
Fimtudaginn 20. febr. 1936-
SfcCkynititujav
Takið eftir! „Freia“, Lauga-
veg 22 B, er flutt á Laufásveg
2.
Munð Rakarastofuna á Bald-
ursgötu 11. Sjergrein: Dömu-
klippingar.
ana
Við Laugaveg er ágæt sölu-
búð, ásamt skrifstofuherbergi
til leigu fyrir lágt verð. Sími
3646.
H jálpraeðisherinn.
í kvöld kl. 8 verð-
ur mikil barna-
demonstration, (20
stúlkur). Leikæfingar, upplést-
ur og söngur. Aðgangur 50 au.
fyrir fullorðna og 25 aura fyr-
ir börn.
Friggbónið fína, er bæjarins
besta bón.
Ný ja þvottahúsið, * Grettis-
götu 46, hefir síma 4898.
Café — Conditori — Bakarí,
Laugaveg 5, er staður hinna
vandlátu. - Sími 3873. ö. Thor-
berg Jónsson.

Hótel Vík býður yður best
eftirmiðdagskaffi. — Engin ó-
makslaun.
‘iMrvnci'
i Viðgerðarverkstæði mitt ger-
ir við allskonar heimilisvjelar
og skrár. H. Sandholt, sími
2635, Þórsgötu 17.
i Unglingsstúlka óskast til að-
stoðar á fámennu heimili í
Hafnarfirði, sími 9151.
i-------------------------------
1 Við hreinsum fiðrið úr sæng-
urfötum yðar samdægurs. Fið-
urhreinsun íslands, sími 4520.
'i______________________________
| Saumastofan, Grundarstíg 8,
sími 4399, saumar kjóla, kápur,
dragtir, drengjaföt, frakka og
allskonar ljereftasaum. Vönduð
vinna, fljót afgreiðsla. Helga
Jónasdóttir.
Orviðgerðir, fljótt afgreidd-
ar, Hafnarstræti 4, Sigurþór.
Gluggahreinsun. Sími 1781.
ræðu Þorsteins Briem í gær,
þar sem liann talaði um gróða
ríkissjóðs af Áfengisversluninni,
sem fleytt hefir núverandi stjórn
yfir ýmsa erfiðleika, vitnaði hann
m. a. til vísunnar alkunnu:
„Þeir lifa þar á mysu og mjólk,
en mest á brennivíni.“
A'
»■“1
Borðið í Ingólfsstræti 16
sími 1858.
«4.
Þriggja herbergja íbúð með
nútíma þægindum óskast frá
14. maí. Skilvís mánaðarleg
fyrirframgreiðsla. — Góð um-
gengni. Þrent í heimili. Tilboð
merkt „Skilvís“, sendist fyrir
23. þ. mán.
úraviðgerðir afgreiddar- fljótt
og vel af úrvals fagmönnum
hjá Árna B. Björnssyni, Lækj-
artorgi.
Saumastofan, Hafnarstræti
22 (yfir ,,Irma“), saumar:
Dömukjóla, barnafatnað og
drengjaföt. Einnig ljereftasaum
allskonar og undirföt. Zig zag.
Tekur mál og sníðir.
Fatapressun Vesturbæjar,
hefir fengið nýja gufupressu.
Sækjum. Sendum. Sími 4923.
Vesturgötu 3.
tvinnubótavinnan verður að
halda áfram fyrir 350
menn. Fjöldi heimila í bænum
líður skort vegna langvarandi at-
vinnuleysis“, segir formaður Dags-
brúnar, Guðmundur Ó., í þrídálk-
aðri fyrirsögn 'í Alþýðublaðinu í
gær, til þess að minna lesendur
blaðsins rækilega á, að núverandi
stjórnarflokkur lofaði því fyrir
kosningar að afnema atvinnuleysið
í skyndi.
*
T-jegar Reykvíkingar þurfa að
leigja herbergi, eða þegar
einhleypir menn eða fjölskyldur
þurfa að finna sjer húsnæði, þá
er hægurinn hjá að bæta úr, með
því að setja auglýsingu í Morgun-
blaðið.
Tndverskur fakír sýnir um þess-
ar mundir listir sínar í London.
Hann les reiprennandi í hvaða
bók sem er, og leikur með fimi
mikilli á knattborð, með bund-
ið fyrir augun.
*
’C’ imtíu ár eru liðin síðan Da-
•“■ imler fullgerði fyrstu bifreið
sína — er nefnd var „aflvagninn".
29. janúar 1886 er talið afmæli
bílsins.
*
(^Jtúlka ein í Ameríku, sem var
kjörin fegurðardrotning
Bandaríkjanna, árið 1927, hefir ný
lega í áttunda sinn gengið í heilagt
hjónaband. Lengsta hjónaband
hennar hefir verið eitt ár og 12
dögum betur, en hið stysta stóð
uðeins í 3 vikur.
Jáuifis/iapMV
Skápgrammófónn (Sónora)y
sem nýr, með mörgum plötum
til sölu ódýrt. Sími 3646.
*
O káldkonan Ingeborg Voll-
quartz var eitt sinn í stjórn
Ritliöfundafjelagsins danska. Á
fjelagsfundi var mikið rifist, og
átti að steypa stjórninni.
Þá stóð upp skáldkona þessi og
kvaðst hafa fullan rjett til þess
að sitja áfram í stjórn þessa fje-
lags, því hana hefðu kosið þeir
fjelagsmenn, sem enga hæfileika
hefðu sem skáld, en slíkir væru,
sem kunnugt er í miklum meiri-
hluta í fjelaginu.
*
Bóndakonia í Englandi lá á
banasæng. Þetta var í Dunferline.
En konan var frá Ecclefechan,
Hún hafði rnjög þráð bernsku-
stöðvarnar. Hún sagði því við
bónda sinn, að hún heldi að hún
myndi ekki liggja lcyr í gröf sinni
í Dunferline.
Bóndinn sá í kostnaðinn, ef
fljdja ætti líkið í fjarlæga sveit.
En hann sagði samt:
i
Jeg skal lofa þjer því, að ef þú 1
ekki liggur kyr hjer í Dunferline,
þá skal jeg flytja þig til Excele-1
fechan. En mjer finst við gætum ]
reynt hvórt til þess þarf að koma.
Kenni akstur og meðferð bif-
reiða, bæði undir minna og
meira próf, fljótast og ódýrast.
Sími 3805. Zophonías.
Gabon svefnherbergissett, tví-
sett rúmstæði með fjaðra mad-
ressu. Toilet mubla, nýtísku. —
Einn klæðaskápur, þriggja
hurða og 2 náttborð, 2 stólar,
selst afar ódýrt. Kr. Kristjáns-
son, sími 4762, kl. 4—7.
Nýkomið! Kvenbuddur úr
skinni 0,85 og 1.35, barnabudd-
ur 40 aura. Seðlaveski, skrif-
möppur, ferðaáhöld og margs-
konar kvenveski — alt nýjasta
tíska. Leðurvörudeild Hljóð-
færahússins og Atlabúð.
Islenskar og erlendar plötur
og nótur, eru til í nokkru úr-
vali. Nálar, fónar, harmónikuiv
fiðlur O. fl. Hljóðfærahúsið og
Atlabúð.
Armbönd, spennur, hnappar
nýjasta tíska- Blússur, pils og
kjólar. Alt sanngjarnt verð. —-
Ninon, Austurstræti 12 II.
Orgel og piano, ný og notuð
til sölu og leigu. Hljóðfærahús-
ið, Bankastræti 7.
Kaupum tóma poka. Nordals-
íshús. Sími 3007.
Kaupi gamlan kopar. Vald.
Poulsen, Klapparstíg 29.
u—— ■ ■ i . i .........— —« •
Kaupi gull og silfur hæstar.
verði. Sigurþór Jónsson, Hafn-
arstræti 4.
Kaupí gull hæsta verði. Árni.
Björnsson, Lækjartorgi.
Frosin lambalifur. KaupfjeL.
Borgfirðinga.
Kaupi ísl. frímerki, hæsta..
verði. Gísli Sigurbjörnsson,.
Lækjartorgi 1 (opið 1—4 síðd.þ
m
• Fimm menn um miljón. 36.
skulum koma aftur inn á skrifstofuna — jeg þarf
að segja yður nokkuð“.
Glampa brá fyrir í augum Mr. Ryde á bak við
gleraugun. Huneybell fanst sem jámkló gripi í
flibba sinn og um leið rak önnur hendi honum
högg undir síðuna. „Þarna getið þjer sjeð, Huney-
bell“, sagði Thomas Ryde, án þess að hækka rödd-
ina. „Að örlögin elta ávalt svikarann“.
Það sást ekki á Thomas Ryde, að hann reyndi
neitt á sig, en frá fómarlambi hans kom hálf nið-
urbælt og örvæntingarfult óp------.
Andrew Huneybell steyptist, með höfuðið á
undan og hendurnar fálmandi út í loftið, niður um
loftgatið og niður í myrkrið.
Thomas Ryde heyrði þegar hann lenti í gólfinu
og leit niður. Hann sá óglögt svarta titrandi hrúgu.
Hann hörfaði aftur og hlustaði. Alt var kyrt og
hljótt. „Huneybell", kallaði hann. Ekkert svar,
engin stuna heyrðist þangað upp. Thoms Ryde
lagði aftur við hlustirnar. Ekkert hljóð heyrðist á
hæðinni. Hann gekk aftur gætilega niður járnstig-
ann, sem í raun og veru var mjög háll og brattur,
fór niður í kjallarann og kveikti ljósið. Sjerhver
meðalmaður hefði hörfað aftur með skelfingu við
þá sjón, sem mætti Mr. Ryde. Fyrst þreifaði hann
eftir slagæðinni á hinum deyjandi manni, sem lá
endilangur á gólfinu, og síðan lagði hann höndina
á hjartað. Froðan í múnnvikunum og náfölvinn,
sem færðist yfir andlitið, var hvorttveggja eins og
hann hafði vænst eftir. Hann fór sjer að öllu ró-
lega. Sneri höfðinu til. Stakk síðan hendinni í
vasa hins dauða manns og tók vasabók hans. —
Henni stakk hann upp í ermi sína. Að Iokum leit
hann rannsakandi augum á líkið og gekk síðan
hægt og rólega upp stigann og fram í fremsta
geymsluherbergið. Þegar hann hafði gengið úr
skugga um, að enginn væri kominn inn, gekk hann
að litlu púlti, sem stóð í afþiljuðum klefa, sem
Huneybell hafði haft fyrir skrifstofu. Hann lyfti
lokinu upp og tók whisky flösku, sem hann hafði
sjálfur sett þar fyr um morguninn. Síðan skvetti
hann úr henni á borðið og góflið, tók glas, fylti
það með whisky og kastaði því á gólfið. Eftir það
fór hann inn á skrifstofu sína. Enginn hafði trufl-
að hann við verkið. Hann þvoði sjer vandlega um
hendur, hengdi hlífðarjakkann upp á snaga og
burstaði hann vendilega, áður en hann fór í hann.
Svo fór hann aftur inn á skrifstofuna og hringdi
á næstu lögreglustöð. Alt þetta hafði hann fyrir
fram ákveðið að gera og framfylgdi því nákvæm-
lega. Hann hafði líka á reiðum höndum hvað hann
ætlaði að segja við lögregluna.,
„Þetta er hjá Thugwell & Co„ Thugwell Row
nr. 6. Það hefir komið fyrir hræðilegt slys h’jerna.
Einn af fulltrúum okkar datt niður kjallarastigann
og jeg er hræddur um, að hann hafi rotast. Viljið
þjer gjöra svo vel og senda lögreglulækni og
sjúkravagn hingað. Og getið þjer komið sjálfur?"
„Komum rjett strax“.
Thomas Ryde var hugsi á svip, þegar hann lagði
heyrnartólið á. Nei, hann hafði víst ekki gleymt
neinu. Hann dró vasabókina fram úr ermi sinni og
leit með leiftrandi augum á hinn örlagaþrungna
miða, sem hún hafði að geyma. Hann lagði hann
varlega í vasabók sína, setti bókina í eitt hornið á
púltinu, og stakk peningaseðlunum — 280 pund-
um — í arineldinn, án þess að kippa sjer^ hið
minsta upp við það.
Dutley sat í skrifstofuherbergi sínu og beið frá.
kl. 1 e. h. til klukkan rúmlega tvö. Á borðinu hjá
honum lá umslag með sextán hundruð pundum í.
Hann borðaði morgunverð einn síns liðs. Mr. Hun-
eybell ljet ekkert frá sjer heyra. Loks fór hann
að ókyrrast og hringdi á þjóninn og bað hann um
fyrstu kvöldblöðin. Þar kom hann óðara auga á
eftirfarandi greinarstúf:
Hræðilegt slys í geymsluhúsi í City.
Andrew Huneybell, fulltrúi hjá versl. Simon
& Co., Thugwell Road nr. 6, fanst í dag örendur
í kjallara hússins. Að öllum líkindum hefir hann
runnið til í hinum hála járnstiga, sem Iiggur niður
í kjallarann og hálsbrotnað við fallið. Líkið var
flutt í Líkskoðunarhúsið, og verður rannsókn haf-
in á morgun, föstudag. Mr. Huneybell lætur eftir
sig ekkju.
Dutley lagði blaðið frá sjer. Hann fann til sam-
viskubits og sú tilfinning yfirgnæfði vonbrigði
hans. En svo mundi hann eftir, að Huneybell hafði
sjálfur tekið hina örlagaþrungnu ákvörðun. Hann
hafði verið dauðadæmdur frá þeirri stundu, að
hann af eigin fúsum vilja, hafði barið að dyrum
í Greenwell Avenue. Dutley hringdi bjöllunni. —
„Burdett“, sagði hann, þegar þjónn hans kom inn.
„Við verðum hjer í nótt. Við förum ekki niður í
Greenwell Avenue, fyr en á morgun. Sjáðu um, að
Wolf fái að vita það“.
„Já, herra minn“.
„Hvað ertu með á bakkanum?“
„Það er brjef frá ungfrú Bessiter“.
Dutley tók brjefið, opnaði umslagið og las eftir-
farandi línur:
Kæri Charles!
Þetta þýðir ekkert. Þú ert búinn að vera altof