Morgunblaðið - 04.01.1938, Side 8

6
MORGUNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 4. janúar 1938-
J&Wjtsfíiini íc
© Spennandi ástarsögur seldar
meS gjafverði á Frakkastíg 24.
Gsiseldavjel, sem ný, til
sölu og sýnis á Brávallagötu
20. Verð eftir samkomulagi.
'TíwJ
K
Munið ódýru brauðin:
Rúgbrauð 50 au.
Normalbrauð 50 au.
Franskbrauð 1/1 40 au.
do. Yz 20 au.
Súrbrauð 1/1 30 au.
do. t/2 15 au.
Vínarbrauð allar teg. 10 au.
Allar kökur með sjerstak-
lega lágu verði. Kringlur 1 kg.
á 1 kr. Skonrok mjög smátt að
eins 1 kr. kg. Tvíbökur sjer-
staklega góðar 2 kr. kg. Fje
lagsbakaríið, Klapparstíg 17.
Sími 3292.
Kaupi íslensk frímerki hæsta
verði. Gunnar Guðmundsson.
Laugaveg 42. Viðtalstími 1—4
e. h.
Kaupum flöskur, bóndósir,
meðala- og dropaglös. Sækjum.
Verslunin Grettisgötu 45 —
í(Grettir).
Kaupum flöskur og glös og
bóndósir. Bergstaðastræti 10
(búðin) frá kl, 2—5. Sækjum.
Fæði. Nokkrir menn og kon-
ur geta komist að í fæði, gott
og ódýrt. Mun ódýrara íyrir
konur. Sjerborð. Laufásveg 14.
ona ein í Hollandi, sem
1 hafði 8 daga gamalt
barn á brjósti, drakk eina
flösku af portvíni skömmu áð-
ur en hún gaf barninu að
drekka. Barnið misti meðvit-
undina er það hafði drukkið
móðurmjólkina. Önnur móðir,
sem hafði 6 mánaða gamalt
barn á brjósti, reykti 20 sigar-
ettur á dag. Barn hennar varð
tmáttlaust og átti bágt með
svefn o. s. frv. I báðum tilfell-
um fanst eitur það sem mæð-
urnar höfðu neytt í blóði barn-
anna.
*
Dýragarðurinn í New York
hefir nýlega bætt við sig dýr-
í/Wztfnninn'CW
Fiskbúðin Bára, Þórsgötu 17.
Sími 4663.
St. Verðandi nr. 9. Fundur
í kvöld kl. 8 e. h. Inntaka
nýrra fjelaga. Önnur mál. Eft-
ir fundinn fer fram áramóta-
skemtun með eftirfarandi at-
riðum: 1. Ræða. Kr. Þ. 2. Ein-
söngur S. E. 3. Upplestur. G.
G. 4. Gamanvísur G. E. 5.
Flautusóló. Kr. Þ. Dans. Hús-
inu lokað kl. 10.30 e. h. Ókeyp-
is fyrir skuldlausa fjelaga.
Friggbónið fína, er bæjarins
oesta bón.
um og þar á meðal einni kú.
Það kom í Ijós, er kýrin hafði
verið almenningi til sýnis nokk-
ura daga, að mörg börn í borg-
inni höfðu aldrei á ævi sinni
sjeð þvílíkt dýr!
¥
Ungur maður í Melbourne
komst að þeirri sorglegu stað-
reynd á dögunum, að kærastan
hans var orðin skotin í öðrum.
Vonsvikni kærastinn tók þá til
sinna ráða og stal loðkápu og
fölskum tönnum, sem heitmey
hans hafði átt til þess að hún
gæti ekki litið eins vel út!
*
Pessi saga er frá „vilta vestr-
inu“. Presturinn liafði hald-
ið langa ræðu í kirkjunni nm
kraftaverk og eftir messu kom
gamall kúreki til hans og bað um
nánari skýringu á kraftaverkum.
Hann hafði ekki skilið ræðu prests
ins til fulls.
Presturinn hugsaði sig um dá-
litla stund og fór svo að útskýra
málið fyrir kúrekanum. Klerkur
komst samt fljótt að því, að orð
hans höfðu lítil áhrif.
Alt í einu datt honum ráð í
hug. Hann rak kúrekanum mikinn
löðrung.
— Fanstu nokkuð til? spurði
prestur.
— Jeg skyldi nú halda það,
sagði kúrekinn.
— Jæja, góði vinur, sagði þá
presturinn, ef þú hefðir fekki
fundið neitt til, hefði það verið
kraftaverk!
Árið 1890 byrjaði Kokicki Mi-
kimoto, sonur fátæks kaupmanns
í Japan, að búa til gerfiperlur.
Nú er hann orðinn auðugur mað-
ur og hefir m. a. unnið landi sínu
gagn með því að veita því stór-
lán hvað eftir annað.
*
Kennarinn: Hvernig getur mað-
ur vitað hvort það er óleyfilegt
eða ekki, sem maður gerir.
Drengurinn: Alt, sem er veru-
lega skemtilegt, er óleyfilegt.
*
Ný radiumnáma hefir fundist
norðarlega í Kanada og þar vinna
nú 105 manns við að vinna radium
úr jörðu. Sagt er að 40.000 sjúk-
lingar í heiminum þurfi á radium-
lækningu að halda, en að ekki
sje hægt að veita hana vegna
skorts á radium. Nii vonast menn
eftir að hægt verði að vinna svo
mikið radium í þessari nýju námu,
að hægt verði að fullnægja eftir-
spurninni.
Undírrituð les allar venju-
legar námsgreinar með skóla-
börnum. Til viðtals á Leifsgötu
12 kl. 4—5 og 8—9 síðd. —
Sími 1310, Rósa Finnbogadótt-
ir kennari frá Auðsholti.
Saumanámskeið byrjar aft-
j ur 5. þ. m. Saumastofa Guð-
irúnar og Veru, Bergstaðastræti
‘9.
Bókbandskensla. Lærið að:
binda yðar eigin bækur. Rósa-
Þorleifsdóttir. Listbókbindari..
Vonarstræti 12.

Röska stúlku vantar á gott
Iheimili í nágrenni Reykjavíkur.
Upplýsingar í Vinnufatagerð
Islands. Sími 3666.
ísenskar ágætar
karlöllur
í pokum og lausri vigt.
Versl. Visir.
EGGERT CLAESSEN
hæstarjettarmálaflutningsmaður.
Skrifstofa: Oddfellowhúsið,
Vonarstræti 10.
(Inngangur um austurdyr).
Unglingsstúlka óskast í vist
nú þegar með annari. Upplýs-
ingar Inglfsstræti 21 A.
Otto B. Arnar, löggiltur út-
varpsvirki, Hafnarstræti 19.---
Sími 2799. Uppsetning og við-
gerðir á útvarpstækjum og loft-
netum.
í}C&&ru&<yL
Herbergi með húsgögnunr
óskast helst í miðbænum. Til-
boð óskast merkt: Foss.
Herbergi til leigu fyrir reglu-
saman og áreiðanlegan mann.
Skálholtsstíg 7. Fæði fæst á
sama stað.
KOL OG SALT
I simi 1120 4«
ANTHONY MORTON;
ÞEKKIÐ ÞJER BARÖNINN? 29.
þýfið fyrir sig eða breytt um málróm. Hitt vissi Brist-
ow með vissu, að T. Baron var þegar orðinn erfiður
viðureignar.
Scotland Yard fjekk um þessar mundir stöðugt
tilkynningar um smáþjófnaði hjer og þar, og heldra
fólkið í borginni varð fyrir töluvert miklu tjóni. Það
eina, sem Bristow gat sagt með vissu, var það, að
þjófnaðir þessir áttu sjer jafnan stað við veisluhöld
eða dansleiki. Og þegar hann athugaði samkvæmin
nánar með yfirboðara sínum, komst hann að raun um
tvent, sem nokkru máli skifti.
Þjófnaðurinn virtist fylgja Fauntley fjölskyldunni.
— Lafði Fauntley og lávarðurinn, Lorna, John Mann-
ering og greifafrúin af Kenton og fimm eða sex aðr-
ir gestir, virtust ávalt vera viðstaddir, þegar þjófn-
aður átti sjer stað. Ennfremur virtist ekki vera stol-
ið nema verðlitlum skrautgripum. Dýrmætari stein-
ar, eins og t. d. Liska-gimsteinninn, sem Fauntley lá-
varður átti, voru látnir í friði.
— Ke-ynið að afla yður allra fáanlegra upplýsinga
um þjónustufólkið hjá þessu fólki, Bill, sagði Lynch.
— Jeg fer að halda, að það sje húsþjófur, sem fær
okkur í þenna eltingarleik við sig.
Bristow sendi marga leynilögreglumenn af stað til
þess að kynna sjer þjónustufólkið í þeim húsum, sem
þjófnaðir áttu sjer stað í. Og eftir að hafa lesið all-
ar skýrslurnar, komst hann að raun um, að ekkert
af þjónustufólkinu virtist grunsamlegt.
— Jæja, sagði Lynch. — Annaðhvort verður ná-
unginn leiður á leiknum, áður en við handsömum
hann, eða hann kemnr upp um sig einn góðan veður-
dag.
— Sú ke'nning verður varla til þess að greiða úr
flækjunni, sagði Bristow. — En við getum víst ekki
gert annað betra en bíða, nns hann leggur út í meira
stórræði.
— Það er jeg einmitt að gera, svaraði Lynch þur-
lega.
Mannering skemti sjer ágætlega.
Honum var vel til Williams BristoW. Alt, sem hann
lieyrði um hann frá mönnum, sem hann hafði sam-
band við, eins og Rauða Flanagan, Flick Everson,
Levy Schmidt og fleirum, virtist benda til þess, að
hann væri besti maður. En það var prakkarinn í hon-
um sem hafði fengið hann til þess að gera honum
þenna grikk í búð Levys, og Gyðingurinn hafði feg-
inn viljað hjálpa lionum, því að með því móti fekk
hann tækifæri til þess að fá góðar vörur fyrir lítið
verð. Mannering hafði fljótt sjeð, að Levy var ágætur
liilmari og hafði náð í marga góða menn og sjer gagn-
lega gegnum hann.
Honum hafði reynst erfiðara að selja þýfið en ná í
það.
Hann var fæddur fjárhættuspilari, og hin rólegu ár,
sem hann hafði dvalið nppi í sveit, voru fyrir hann
eins og draumur nú. Það var að vísu nokkur svölun
að hætta stórri upphæð á hest og láta hann svo um
alla fyrirhöfnina, en það var ekki nógu spennandi. En
bið nýja spil hans vantaði ekkert í þá átt.
* *
Nú var persónulegt frelsi hans komið undir hans
eigin snarræði, og tekjnr hans undir nákvæmni hans
og varfærni. Nú átti hann öflugan mótstöðumann, þar
sem var alt þjóðfjelagið og lögregla þess.
Hann hafði rækilega hugsað málið Erfiðleikarnir
voru miklir og áhættan, en launin líka eftir því.
Ráðið var, að fá lögregluna til þess að berjast við
einskonar skugga. Ef hann gat ekki skapað tvær per-
sónur, sem voru hvor annari óháðar, voru líkindi til
þess að hann myndi fyr eða síðar reka sig á. En gæti
hann fengið Bristow og Lynch til þess að eltast við
„skugga“ hans, meðan hann sjálfur gat rólegur verið
að verki, var honum borgið.
* *
Honum var ljóst, hve mikið lögreglan vissi á þessu
stigi málsins. Auðvitað hafði hún grun á einhverjum
manni, sem var í þeim hópi, sem þjófnaðurinn átti
sjer jafnan stað.
Og hann var eklti í nokkrum vafa um, að þeir settu
hinn leyndardómsfulla T. Baron í samband við livarf
Kia- og Kenton-skartgripanna. Það var meira að segjaj
ekki ósennilegt að leynilögreglumaður yrði látinn
njósna um allar ferðir Fauntley-fólksins, án þess að-
það vissi um það sjálft.
Það yrði líklega nauðsynlegt að taka aðra stefnu,.
þó ekki yrði nema um tíma.
En það var aðeins eitt, sem Mannering hafði á-
hyggjur út af. Honum datt ekki í hug að taka neitt
tillit til Fauntleys lávarðar, því að hann hafði grætt
öll sín auðæfi í stríðinu, og liann hafði enga samúð
með slíkum bröskurum. En öðru máli var að gegnaj
með Lornu!
Mannering var ekki vel ljóst, hvernig tilfinningar
lians voru í hennar garð. Að vísu hafði lionum litist
betur á hana strax í fyrsta skifti og hann sá hana en>
nokkra leikkonu. En hann var bitur. Hann var liættur
að hugsa um Maríu Overdon nú, en hin eitraða kald-
hæðni, sem hryggbrot hennar hafði valdið í huga hans;
var afar rótgróin, og hann var sanníærður um, að hún:
hefði orðið orsök þess, að hann gæti aldrei orðið ást-
fanginn í nolckurri konu framar.
En hvernig var þá hugur hans til Lornu?
Hann hafði ákveðið að hafa heimili Fauntleys, sem
bakhjall, en alment var það álitið, að það væri þegj-
andi samþykt, að hann og Lorna ætluðu að eyða æfi-