Morgunblaðið - 22.01.1938, Blaðsíða 8

8
MORGUN BLAÐIÐ
Laugardagur 22. jan. 193?.
*i^ ^
J&MlflS&apAW
Sveskjur. Gráfíkjur, Þurkuð
Epli. Ný Epli. Sítrónur. Þor-
steinsbúð. Grundarstíg 12. —
Sími 3247.
Hornafjarðar kartöflur. Gul-
rófur í heilum pokum og smá-
sö!u. Þorsteinsbúð sími 3247.

Barna'i'.'.naí jelagið „Sumar-
gjöf“. Eeikningar yfir viðskifti
við dagheimili fjelagsins í
Grænuborg og Vesturborg 1937
fást greiddir hjá gjaldkera
,,Sumargjafar“, Ingólfsstræti 14
í dag klukkan 4,30—5,30.
íslenskt böggla og rjómabús-
smjör. Rjómamysuostur. Réykt-
ur rauðmagi. Þorsteinsbúð. Sími
3247.
K.F.U.M. Almenn samkoma
annað kvöld kl. SY>. Síra Sig.
Pálsson og Jóhs. Sigurðsson
tala. Auk þess verður söngur
með undirleik. Allir eru vel-
komnir. Á sama tíma heldur
U. D. fundu fyrir 14—17 ára
pilta. Allir piltar á þeirn aldri
ru velkomnir.
Kaupi íslensk frímerki hæsta
verði. Gunnar Guðmundsson.
Laugaveg 42. Viðtalstími 1—4
e. h. Sími 4563.
Lifur og hjörtu. Kjötbúðin
Herðubreið. Hafnarstræti 18.
Sími 1575.
Kaupi íslensk frímerki hæsta
verði og sel útlend. Gísli Sigur-
björnsson, Lækjartorg 1. Opið
1—3i/2.
Kaupi gamlan kopar. Vald.
Poulsen, Klapparstíg 29.
Vjelareimar fást bestar hjá
Poulsen, Klapparstíg 29.
Friggbónið fína, er bæjarins
oesta bón.
Tvö samliggjandi herbergi
með húsgögnum, til leigu fyrir
einhleypan karlmann. Öldugötu
12. Sími 4626.
Egg! Egg!
Nýorpin Egg 1.50 */> kg.

Grettis^. 57 og NjálsR. 14.
kkert getur Alþýðubl. haft
rjett eftir. Vísan sern Gísli
rakari hefir verið að syngja um
,,hangelsið“ og hægrabrosið. er
svona:
Um útlitið á Jónasi æðimargur
spyr;
álit mitt þið getið hjerna lesið:
,,Hangelsið“ í svipnum er
heldur minna en fyr
og — hægrabrosið puntar
upp á „fjesið“.
Þessa vísu birti Alþýðublað-
ið í gær og var hver einasta
hending meira og minna af-
bökuð.
Lagið við vísu þessa er hið
alkunna sænska lag ,Nár björk-
orna susa‘, sama lagið og er við
nýja sósíalistasönginn um Finn
Jónsson, sem margir sósíalistar
syngja um þessar mundir:
Þá stofnar Finnur ísfirski
ofurlítinn sjóð
úr öllu því, sem græddi hann
með Frissa.
Þegar viðskiftin við Finn verða
gæfurík og góð,
i þá gerist margur sjómaðurinn
hissa.
♦
Enskur bóndi skaut á dögunum
risavaxna rottu. Rottan var um
80 cm. á lengd. Blaðið, sem seg-
ir frá þessari frjett, getur þess,
að bóndinn hafi ekki verið und-
ir áhrifum víns.
Kosningavísur streyma nú ín
blaðsins úr öllum áttum.
Svo mikið hefir borist af vísum,
að varla. verður hægt að birt^,
þær allar, en hjer eru sýnishorn:
Kommar svelgdu krata þá,
kjaftinn gegldi Einar.
Stalins-veldi stækka á,
stóðu á eldi sveinar.
Enginn gluggi er á þeim rann,
í sem brugga hjúin.
Nafnið Skuggi hefir hann,
heitir Mugga frúin.
Ottuðust bæði íhaldsvæng,
af sjer klæðin reittu,
og með næði í einni sæng
ástargæða neyttu.
*
Henry Wise Hobsson, heit-
ir yngsti biskup rnót-
mælenda í Bandaríkjunum.
Hann hefir nýlega látið byggja
kirkju á hjólum. Biskupinn hef-
ir fengið leyfi til að hætta störf-
urn við St. Páls kirkjuna í
Cincinatti og í þess stað þjóna
við „St. Pálskirkjuna á þjóð-
vegunum“. í hjólakirkjunni er
rúm íyrir predikunarstól og 24
sæti fyrir söfnuðinn, en auk
þess er hátölurum komið fyrir
utan á hjólakirkjunni til þess
að þeir, sem ekki komast inn í
kirkjuna, geti samt hlýtt á
messur.
*
karlmenn í Bandaríkj-
unum hafa verið spurð
500
ir að því, hvaða augnalitur þeim.
líkaði best á kvenmaiuisaugum..
Mikill meiri hluti, eða 65 af luindr
aði fanst græn augu fallegustn
20% hjeldu með bláum augum og;
10% fanst brún augu fallegust, em
grá augu fengu aðeins 5%-
greiddra atkvæða.
*
Næsta sumar verður alþjóða
mót kvenskáta haldið í
Vínarborg. Búist er við 10.000!
þátttakendum frá næstum því öll-
um löndum heims. Frú Baden-
Powell, sem nú er stödd í Suður-
Afríku, verður á kvenskátamóti
þessn.
*
Ismail Chavurch heitir 108 ára
gamall maður, sem býr 40
kílómetra vegalengd frá borginni
Smyrna. Á dögunum var honum;
stefnt sem vitni fyrir rjettinn f
Smyrna. Gamli maðurinn labb-
aði bæði til borgarinnar og heim
til sín sama daginn.
*
James Tressider hjet fyrsth
maðurinn í heiminum, sem sagði
„halló“ í síma. Haínn var þá að-
stoðarmaður lijá Graha.m Bell.
Mörg erlend blöð rifja þetta upp»
nú í sambandi við Iát Tressiders,
en hann ljest nýlega á Reimili
sínu í Kanada.
DÓSENTS VÍSUR
fást á afgreiðslu Morgunblaðsins.
n«a
M Æxn.rsasm-.'T
KOL
smi Jtll
mbbkmwhim
ismm
ANTHONY MORTON:
ÞEKKIÐ ÞJER BARÖNINN? 43»
svoleiðis er, að ein af þínum gömlu ást----ein af
þínum gömlu vinkonum kemur til borgarinnar í lok
næstu viku, og----
— Ein af mínum gömlu ástmeyjum, sagði Manner-
ing hugsandi á svip — Mimi, Madaline, Aliee------
Randall hristi höfuðið, og Mannering var að velta
því fyrir sjer, hvort vinur hans væri enn að gera að
gamni sínu.
Hann gaf honum hornáuga og tók als ekki eftir því,
að hann var sjálfur orðinn stirður og grettur í and-
liti. En svo rak hann alí í einu upp skellihlátur, sem
var ekki vitund glaðlegur.
—- Nú, þú átt við Maríu Overdon?
— Já, svaraði Randall og virti vin sinn fyrir sjer.
En nú sá hann Mannering brosa eðlilega. Hann virtist
fullkomlega hafa náð valdi yfir taugum sínum.
Randall varp öndinni ljettilega.
— Jeg veit ekki, hvernig tilfinningar þínar eru í
því máli, en mjer fanst það vera skylda mín að segja
þjer frá því. Þú hefir altaf verið fjarverandi úr borg-
inni, þegar hún hefir komið, svo að mjer datt í hug,
að þú í þetta skifti------.
— Það er aðeins fyrir tilvfljun, að jeg hefi verið í
burtu, þegar hún hefir komið. En hvað er það eigin-
lega, sem þú vildir sagt hafa, ef þú gætir talað?
Randall ypti öxlum og svo hrökk það út úr honum:
— Hún ætlar að fara að gifta sig!
* *
Mannering rak upp stór augu, en var nú fullkomlega
~rólegur.
—- Nei, hver skrambinn! Hver er sá hamingjusami.*
— Einn af hinum nýju kunningjum lafði Kenton
frá Ameríku.
‘— Húrra!, sagði Mannering hlæjandi og kveikti sjer
í vindling. — Peningar og alt tilheyrandi!
Nú hló Randall líka. — En ef þú vilt koma til okkar
og búa hjá okkur á meðan á þessu stendur, veistu, að
við höfum rúm fyrir þig. Um þessar mundir er mjög
innileg vinátta á milli Fauntley-fjölskyldunnar og
greifafrúarinnar, svo að þú kemst varla hjá því að
hitta Maríu og manninn, ef þú verður í bænum —- —
— Já, en þetta brúðkaup verður alveg einstætt.
Lafði Mary öðrum megin og greifafrúín hinum megin
og hinn almáttugi Dollar við borðendann, alveg ein-
stætt, Jimmy!
— Já, en jeg hjelt, að þú-----
-— Myndi ekki geta risið undir þessum stórfenglegn
viðburðum? Nei, það voru þeir tímar, en þeir er i
liðnir. Nú skeður ekkert, Jimmy. Mannering brosti —
en bros hans var dauflegt.
— Þú ert skrítinn náungi!, sagði Jimmy Randall
þurlega. — Jeg er hættur að botna í þjer í seinni tíð.
— Það er víst satt — jeg er skrítinn. Hefir þú hitt
Toby nýlega?
— Bæði já og nei. Jeg kom á skrifstofu hans í
morgnn, en kom of seint til þess að fá að tala við
hann. Það var einhver náungi, að nafni Bristow, sem
varð á undan mjer inn til hans.
— Bristow!, sagði Mannering undrandi, og honum
fanst hann sjá alt í þoku. Mjer finst jeg kannast
við nafnið. Hann hló uppgerðarlega. Brisow hjá Plend-
er. Hvað þýddi það?
— Æ, það er alveg satt. Það er hann, sem rann-
sakar livarf Kenton-brjóstnálarinnar! Ilefurðu heyrt
þá sögu, Jimmy?
— Hefir nokkur manneskja í London sloppið við
hana", andvarpaði Jimmy.
* *
Þegar Jimmy var farinn, sat Mannering aðgerðar-
laus í tuttugu mínútur og reykti. Allar hugsanir hans
snerust um eitt og sama. — Hvernig stóð á því, rð
Bristow fór til Toby. En auðvitað var það útilokað,
að — en þó----------
Hann komst ekki lengra í hugleiðingunum. Það var
engin ástæða til þess að ætla annað en heimsókn
Bristows til málfærslumannsins væri hrein tilviljun.
En. Mannering hafði ekki lireina samvisku, og því var
liann hræddur. Hann sat kyr í herberg sínu hálfa
klukkustund og bjóst við því á hverri mínútu, að
síminn myndi liringja, eða Rlender og Bristow birtast.
Iilið við hlið. Ilann reyndi að telja sjer trú um að þetta
væri heimskulegt. En — Rósaperlurnar, gimsteinarnir„
sem hann hafði selt Grayson, og æfintýrið með Rristow
í veðlánabúðinni — alt voru þetta glæfraverk, og það
var ólíklegt, að nafnið „Barón“ gæti gabbað alla til
lengdar.
— Ilertu upp hugann, sagði hann við sjálfan sig. —
Símaðu til Toby, ef þú færð ekki frið í sálu þinni á-
annan hátt!
í þriðja skifti þenna sama dag leit hann í spegil-
inn, og nú sá hann, hvernig svitinn spratt fram á enni
hans. Hann brosti, og spegilmyndin brosti illgirnislega
á móti.
— Það, sem valda mun þjer mestum erfiðleikum f
framtíðinni J. M., — það eru taugar þínar, sagði hann.
Honum var töluvert hughægra, þegar hann var bú-
inn að ákveða að fá sjer bíl og aka til Plenders.
Plender var í skrifstofu sinni og virtist vera í óveniu
góðu skapi.
— Segðu mjer, sagði hann og þrýsti hönd Manner-
ings, — getur það verið, að þú, með þitt góða mann-
orð, verðir orðaður við hneyksli ? Það væri ekki sem.
verst! Jeg sje dagblöðin fyrir mjer: Plender — mála-
færslumaður Mannerings! Það væri ekki afleit aug-
lýsing.
— Jeg er svo aðgerðarlaus um þessar mundír, að-
jeg skil ekki í því, að hneyksli komist í námunda við
mig, svaraði Mannering. — Og þó að svo færi, að mjer
yrði blandað í einhverja hneykslissögu, þá er jeg
löngu búinn að segja málafærslumönnum mínum upp!