Morgunblaðið - 20.08.1938, Blaðsíða 8

r b
MORGUNBLAÐIÐ
'macF imAqxAÆ’JkcLfrpsruLL
Staða konunnar í þjóðfjelaginu Ameríska leikarasambandið hef- Stjórn verslunarhússins gekk strax
var ekki upp á marga fiska ir sent Roosevelt Bandaríkjafor- inn á að láta þær fá liærri laun.
í Englandi á miðöldum. Þær máttu seta áskorun um að banna öllum ★
ekki sitja til borðs með karlmönn- erlendum leikurum að leika í Ame- Indverji einn heldur því fram
um, ekki tala nema þær væru rxku, bæði í kvikmyndum og á að iiaiin hafi lengsta skegg í heimi.
spurðar og eiginmenn þeirra höfðu leiksviði. Segir í áskoruninni að Það er yfirvararskegg sem er
Tjett til að slá þær ef þær voru alt of margir amerískir leikarar tveggja metra langt og hangir nið-
óliiýðnar. Synirnir þruftu ekki að ga'ngi atvinnulausir. ur sitt hvorum megin við munn-
htýða mæðrum sínum, þar sem
konan var aðeins skoðuð sem þræll
£Cu&ru&£i,
Einhleypan
vantar 1. okt.
stóra og minni stofu, helst sain-^e'm' Opiö 1
liggjandi, í nýtísku húsi með1
öllum þægindum. Fyrirfram-
' greiðsla á alt að ársleigu gæti.
kömið til greina. Uppl. í síma
2901 eða 2890. j
Laugardagur 20. ágúst 19381.
j Kaupum flöskur, stórar og
smáar, whiskypela, glös og bón-
dósir. Flöskubúðin, Bergstaða-
stræti 10. Sími 5395. Sækjum
6.
vikin. Þegar Indverjinn fer xxt á
götu er drengur í fylgd með hon
mannsins.
★
Kennari einn spurði nemanda
«inn: — Hvað kosta 12 bananar
ef stykkið kostav 25 aura.
Nemandinn komst í hin mestu
vaudræði og beið góða stund eftir
að einhver hvíslaði að lionum, en
varð svo að gefast upp.
Jæja, sagði • kenharinn. Við
skulum láta sem þú hafir verið
ÍUCIíyivtibncfuv

Bikum þök, fyrsta flokks
vinna. Sími 4965. Benedikt.
Saumaðir dömukjólar og
blúsur á Óðinsgötu 26, niðri.
Jfauns&apue
sendur í búð til að kaupa 12 ban- Blanc.fjallsins Meðal ráðherranna
ana. Við skulum setja sem svo að
jeg sje kaupmaðurinn. §
Drehgurinn Ijek að hann kæmi
inn í bííð, og sagði: — Eru til
bananar? ú" .
— Já, alveg ágætir bananar,
þeir kosta 25 aura stykkið.
Látið mig hafa 12 stykki.
/
En nú komst nemandimi aftur
í vandræði, því hann gat ekki
reiknað út hve mikið haun ætti að
borga. Alt í einu datt honum
Frægur sænskur Iæknir, prófess'
or Heymann í Stokkhólmi var ný- um, sem heldur í enda skeggsins
lega kallaður til sjúklings sem á til þess að Indverjinn flækist ekki J
heima austur í Indlandi. Sjúkling- í þvíl
urinn er hátt settur enskur em-
bættismaður og búist er við að Enskur frímerkjasafnari keypti
íxann verði fluttur á Radiumsjúkra sjer árið 1902 10 shillinga frímerki
hælið í Stokkhólmi, en það er fyrir 15 shillinga. Hann setti frí-
talið eitt besta radíum-sjúkrahús í merkin í skrifborðsskúffu sína, þai
heimi. sem liann gleymdi því þar til í
sumar. Nú er frímerki þetta 16.000
Á næstunni munu þrír franskir króna virði.
ráðherrar ganga á efsta tind Mont ★
Fyrsta dagblað, sem sendi sjer-! hattabúðin. Handunnar hatta-
er foi-sætisráðherran Chautemps. stakan frjettaritara til að fylgjast viðgerðir sama stað. Hafnar-
með í styrjöld var blaðið Herald stræti 18.
Franska prinsessan Isabella, sem í Loudon. Það var í Karlistaupp-
uppi var á 16. öld, skrifaði mjög reisninni á Spáni árið 1838. Þetta ^
nákvæma dagbók. Bók -þessi liefir sanxa blað er ennþá gefið út og mn‘
í langaix aldur verið í eign franskr befir sjerstakan frjettaritara á
ar aðalsfjölskyldu, en nýlega var ^páni nú.
I K. F. U. M. Almenn sam—
j koma annað kvöld kl. 8,30. Sr._
Fr. Fr. talar. Allir velkomnir.
Friggbónið fína, er bæjarini
bfesta bón.
L O. G. T.
St. EININGIN nr. 14, fer á.
morgun, sunnudag, 21. þ. m. íí
berjaför að Tröllafossi. Áskrift-
arlisti liggur frammi í Hanska—
gerðinni Austurstræti 5. Lagt
á stað frá Góðtemplarahúsinu;
Athugið: Hattar, Húfur og kl. 9 árd. Fjölmennið!
aðrar karlmannafatnaðarvörur.
Dömusokkar o. tfl. Karlmanna-
Nefndin.
bókin seld á uppboði í Londoix fyr-
ir 400.000 krónur.
★
Hin stóra fræga Miðjarðai’hafs-
Loks er hjer sagxm um mamiinn
sem tj'ndi gleraugunum sínum.
Hann var svo nærsýnn, að hamx
— Þjer skrifið þetta
inn hennar mömmu.
reikning-
snjallræði í hug. Haixn sagði um
leið og hann gekk til sætis síns. stöðva fllla g
arinnar, þar sem fje var ekki fyrir
hendi til að reka þá áfranx.
★ ★
Erlend blöð birta fregnir xxixx að Afgreiðslustúlkur í stórxx ame-
Þjóðverjar sjeu að byggja stærsta rísku verslunarhúsi fengu launa-
farþegaskip heimsins á skipasmíða uppbót nýlega eftir að hafa gert
stöð í Stettin. Skip þetta á að einkennilegt „verkfall“. Einn morg
sögn að verða 90 þús. snxálestir un-inn rnættu þær allar x
borg, Nizza, er í svo miklunx pen- ?at pbki leitað að gleraugunum
ingavandræðum að nýlega varð að tyr exx lxann hafði funcHð þajx
sporvagnaumferð borg
aftur.
Nýr silungur í sunnudag.smat-;
Ódýrastur í Fiskbúðinni
Frakkastíg 13. Sími 2651. i
Brjesefni í möppum. Gott-
úrval, en litlar birgð-
ir. Bókaverslun Sig-
urðar Kristjánssonar,
Bankastræti 3.
o
Kaupum flöskur, flestar teg.
Soyuglös, whiskypela, meðala-|
glös, dropaglös og bóndósir. —
r p . . . .Versl. Grettisgötu 45 (Grettir),!
)reíabanKinn Sækjum heim. Sími 3562. ,
Kaupum flöskur, flestar teg-
annast kaup og sölu allra undir, soyuglös, dropaglös með
verðbrjefa. j skrúfuðu loki, whiskypela og
....... , bóndósir. Sækjum heim. Versl.
búðinni EF LOFTUR GETUR ÞAf) Hafnarstræti 23 (áður B. S. t.)
að stæi’ð.
ópxxðraðar og með ógreitt hár. EKKI — — ÞÁ HVER? Sími 5333.

(fl o ,
cJbv
Mma
%
fyrir haustið.
MARGARET PEDLER:
DANSMÆRIN WIELITZSKÁ 26.
því ekki, hve þetta mál kom illa við MÖgdu. En hún
sá, að Magda tók það nxjög nærri sjer.
„Þxx skalt ekki taka þetta nærri þ.jer“, sagði hún
hughreystandi, en rjett í því opnaði Melróse hurðina
og tilkyixti, að lafði Raynham væi’i komin og biði x
lesstofunnl.
Eftir augnabliks hilt stóð Magda rólega á fætur og
gekk xit, niður í lesstofuna.
Lafði Raynham sat við arineldinn, eix stóð á fætur
þegar Magda kom xnn. Hún var lítil vexti og óásjáleg,
gamaldags í klæðaburði, með grátt og^sljett hár. Hún
var ekki sjerlega aðlaðandi útlits. En þar sem hún
stóð andspænis Mögdu teinrjett og Ixreyfingarlaus var
hún virðuleg ásýndum, eins og allra hversdagslegasta
fólk getur verið, er það verður fyrir djúpri sorg.
Magurt andlit hennar var með sársaukadráttum og
hvarmarnir rauðir af vökum. Hún horfði á Mögdu
ásakandi augnaráði, áður en.hún ávarpaði hana:
„Hvað hafið þjer gert syni mínum?“
„Hvar er hann?“
„Jeg hefi ekki hugmynd um hvar liann er“, svaraði
hún. „Jeg veit ekki einxx sinni, hvort sbnur minn er
lífs eða liðinn“.
Hún þreifaði ofan í töskxx sína og tók fram böglaða
pappírsörlt, sem hún rjetti Mögdu. Það var eins og
kökkur sæti fastur í hálsinum á Mögdu er hún tók
við henni.
„Yiljið þjer, að jeg lesi þetta?“, spui’ði hún.
„Þjer verðið að lesa það“, svaraði hún hörkulega.
„Það er stílað til yðar. Jeg fann það — þegar hann
var farinn“.
Hxxn hafði ekki augun af Mögdu meðan húxx las
brjefið:
„Jeg veit ekki, hvort jeg hefi nokkurntíma dirfst að
gera mjer vonir xxixx að yðxxr gæti þótt vænt xxnx mig.
Eii þjer vorxxð svo góð við mig, að þjer fenguð mig
tii þess að ímynda mjer það. Nú veit jeg, að þjer
kærið yður ekkert unx mig, og munið aldrei gera, og
því fer j^g' leiðar minnar. Það er ekki rúm fyrir okkur
bæði í þessixm heimi. Þess vegixa fer jeg“.
Magda leit upp, er hún hafði lesið þetta samhengis-
lausa, ástríðufulla hróp ixnglingsinS, senx heldur, að
hanix geti ekki lifað án konunnar, sem hefir hrifið
hina drengslegu og auðmjúku lund hans, og mætti
liryggu og vægðarlausu augnaráði lafði Raynhams.
„Hvers vegna ljetuð þjer hann ekki í friði?“, spurði
hún með erfiðismunum. „Jeg hjelt, að þjer hefðuð
nógu nxarga karlmenn, til þess að slá yður gullhamra
og stjana í kringum yður! Kit var það eina, sem jeg
átti. Hvers vegna lofuðuð þjer mjer ekki að hafa hann
í fi’iði? Hvað kærðuð þjer yðixr um ást lxaixs? Þjer
áttuð ekkert að gefa honum á móti!“
„Jú“, andmælti Magda hneyksluð. „Yður skjátlast.
Mjer þykir vænt uixx Kit. Jeg gaf hoixxxm vináttu
nxína“. \
„Vináttxx?“, endurtók ganxla konaix liæðixislega. „Vin-
áttxx? Gxjð miskunni veslings piltinum, sem þjer gefið
vináttu yðar. Þjer hafið eyðilagt fyrir honum allá þá
möguleika, senx haixn hafði til frama. Eyðdagt líf
hans! Jeg er bxxinn að missa hánix. Jeg veit ekki hvört
hanix ei’ lífs eða liðinn. — Jeg er viss um, að hann er
dáinn“, bætti liún við sárhrygg.
„M.jer þvkir leitt, ef —“.
„Þykir leitt!“, tók lafði Raynhanx franx í fyrir henni
æðislega. „Yðxxr þykir leitt, að sonur minu hefir fyrir-
farið sjer —“.
„Það hefir hann ekki gert“, sagði Magda ákveðin,
en örvæntingarfull. „Hann var alt of skynsamur til
þess“.
„Já“, svaraði móðir hans beisklega, „þangað til þjéxr
sjxiltxxð honum!“
Lafði Raynham stóð á fætur og gekk út að dyran-
unx, eins og húix væri íxú bxxin að segja það, senl hiim.
vildi sagt liafa.
Magda horfði á liina litlu og' óásjálegu konu hverfáx
út xxr stofunni, án þess að gera nokkra tilraun til þess.
að afti’a henni.
Síðustu orð lafði Raynham höfðu alt í einu mint
haiia á hiu beiskjulegu orð Miehaels Quarringtons, er-
hann sagði, að hann liataði konur eins og liana.
Hún var skelfingu lostin. Hvernig augunx myudi
hann líta á þær slúðursögur og þá dónxa, senx hann
myndi án efa heyra í sambandi við Kit Rayixham?
Myndi hann dærna haixa, eins og hann hafði áður dæmt
hana ?
Hún fann alt í einxx til ofsareiði gagnvart lafði
Raynham. IJún liafði ætlað sjer að gleyma fortíðinni,
ætlað að láta hainn gleyma henni, manninn senx hafði
sært hana með fyrirlitningu sixxni, nxeira en hún hafði
verið særð, nokkurntíma á æfi sinni. Eix íxú var eins-
og alt lijálpaðist að með það að draga fram í dagsins
ljós einmitt það, sem mest hafði vakið fyrirlitningu
hans.
„Jeg skil ekki, hvernig hægt er að kenna mjer um
það, þó pilturinn hegði sjer eins og flón“, sagði hún,
við Gillian, gröni í bragði. „Móðir hans Ijet eins og:
hxxn væri ekki með öllum mjalla“.
Gillian virti hana fyriT sjer, alvörugefin á svip. Húix
skildi vel sjónarmið móður Kits Raynham. Eix húu
þekti líka Mögdu svo vel, að hún vissi, að hún var:
ekki eins slænx og lafði Raynham taldi haila.
„Jeg held, að það hafi gleymst að skapa í þig
lxjarta, Magda“, sagði liúix ofur rólegu.
Magda brosti dauflega.
„Yeistu, að þxx ert ékki fyrsta manneskjan. sem