Morgunblaðið - 26.03.1939, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Sunnudagur 26. mars 1935,
Heilhveitimjðl.
Höfum nú aftur okkar viðurkenda heilhveitimjöl,
malað
Minningarorð um írú
Björgu Árnadóttur
úr besta hveiti heimsins, Manitoba nr. 1.
Daglega nýmalað frá myllu okkar hjer.
Fæst í Liverpool-verslununum, og í 50 kíló sekkjum beint
frá myllunni.
Mjólkurljeiag Reykjavlkur.
Eitt ár til
og bíllinn er ónýtur.
Ryð og ómálaðir blettir á bíl-
um geta, á skömmum tíma,
skemt þá svo, að mjög dýrt
sje að gera við bá.
Nú er besti tíminn
til að láta sprautumála bíl-
inn yðar. Hjá okkur verða
„gamlir bílar nýir“.
® Mjög sanngjarnt verð. ®
Síprciutumdlningarverkstœði
GUNNARS PJEIURSSONAR
í húsi verksm. Harpa.
Ljúffengir fiskirjettir
úr Miinnelrfis-fiskiiiijölinii.
Fæst í V2 kg. pökkum í öllum matvöruverslunum.
Leiðarvísir fylgir með rúmlega 40 uppskriftum.
Björg Árnadóttir húsfreyja
á Grettisgötu 16 hjer í
bæ, ljest að heimili sínu s.l.
mánudag. Jarðarför hennar fer
fram frá Dómkirkjunna á
morgun.
Björg var fædd 22. ágúst 1853. For-
eldrar hennar voru Árni Kristjánsson
bóndi á Hóli Ljósavatnshreppi,, og
kona hans, Sesselja Árnadóttir. Þaa
Árni og Sesselja fluttu bú sitt vest-
ur í Húnaþing, meðan Björg var enn
í æsku, ólst hún þar upp með þeim. í
Húnaþingi var heimili hennar full 50
ár, en ættmenn hennar flestir eru aust-
ur um Þingeyjarsýslu.
Björg giftist árið 1883 eftirlifandi
manni sínum, Guniilaugi Gunnlaugssyni.
Bjuggu þau fyrst í Miila, en síðan í
rúm 20 ár á Syðri-Völlum við Mið-
fjörð. ÁriS 1920 brugðu þau Björg og
Gunnlaugur búi norður þar, og fluttu
til Eeykjavíkur. Hafa þau dvalið hjer
síðan.
l’egar foreldrar Bjargar fluttu vest-
ur, varð eftir einn sonur þeirra, er
Kristján hjet. Hann bjó síðan lengi á
Ófeigsstöðum í Kinn. Hann var faðir
minn. Af þessum sökum sá jeg ekki
þessa frænku mína fyr en hún var
kcmin nálægt sjötugu. Man jeg að mjer
varð mjög starsýnt á hana. Virtist
mjer jeg varla hafa sjeð vænni konu á
hennar aldri, og mundi vel hafa trúaö,
Fæst í næstu verslun.
Heildsölubirgðir
Farið að dæmi hennar
og borðið
ALLBRAN
daglega.
H. Benediktsson & Co.
Sími 1228.
að hún væri 20 árum yngri.
Björg var svo skapi farin, að hún
hlaut að ráða, þar sem verkahringur
hennar náði til. Vissi jeg og engan, er
þa'tti ráð hennar óholl. Hún kunni
kvenna best að skapa sjer hamipgju
og að njóta hennar. Hún þekti ekki
hik nje efasemdir. Hún var og hinn
mesti lánsmaður. Gædd hinni bestu
heilbrigði, andlega og líkamlega og
mjög sjaldgæfu starfsþreki. Hamingju-
söm var hún í hjónabandi. Átti góðan
mann og mannvænleg börn.
Þeim hjónum, Björgu og Gunnlaugi,
varð 9 barna auðið, en auk þess áttu
þau tvö fósturböm. Eitt barna þeirra
komst ekki úr æsku. Það var stúlka, er
dó tveggja ára gömul, og sonur þeirra
Þorvaldar Ijest fullorðinn. Sjö bama
þein’a eru á lífi, Bjöm, Gunnlaugur,,
Árni og Guðmundur, allir hjer. í
Reykjavík. Og dætur þrjér: Ingi-
björg og Margrjet, báðar hjer í Reyk.ia
vík, og Jóhanna húsfreyja í Litla-
Ósi í Miðfirði.
Sigurður Kristjánsson.
I XARTÖFLUMJÖL I
— fyrirliggjandi —
Eggert Kristjánsson & Go, h.f.
.. -«
BEST AÐ AUGLYSA 1 MORGUNBLAÐINU.
Farsóttir og ínanndauði í Rvík
vikuna 5.—11. mars (í svigum töl-
ur næstu viku á undan): Háls-
bóiga 55 (27). Kvefsótt 630 (660).
Barnaveiki 0 (1). 'Gigtsótt 2 (5).
Iðrakvef 16 (21). Iuflúensa 162
(123). Kveflixngnabólga 63 (30).
Taksótt 1 (7). Skarlatssótt 2 (1).
Munnangur 1 (0). Ristill 0 (1).
Ileimakoma 0 (1). Mannslát 6 (6).
Landlæknisskrifstofan. (FB.).
Með
Birger
Ru ud
í Skíða-
skálan-
um
rmsœmsr
Eftir Vivax
Skíðaskálanum, laugardagsmorgun.
Birger Ruud
stekkur 40 m. í fyrradag.
SÍÐAN Birger Ruud kom hingað anstur í Skíðaskála
hefir hann liaft ærið nóg að starfa, þó stökkin eigi
ekki að byrja fyr en á morgun, sunnudag. Þau Rund-hjónin
voru afar hrifin af móttökunum í Skíðaskálanum, enda voru
þær prýðisgóðar. Var skálinn álengdar að sjá eins og æfin-
týrahöH.
Strax á föstudagsmorgun fór Birger Ruud að skoða stökk-
pallinn. Hafði hann með nokkurri óþreyju beðið eftir að fá
tækifæri til að sjá hann. Verkaœenn voru að vinna við pall-
inn, við að moka snjó á hann. Birger Ruud skoðaði pallinn
hátt og lágt og mældi og reiknaði. Síðan átti li&un langt tal
við verkstjórann, sem sjer um vinnuna við pallinn, og lagði á
ráðin, hvernig bera skyldi snjó á hann.
Meðan Birger Ruud var að skoða stökkbrautina, var hann
ýmist efst. uppi eða neðst niðri á sljettu, og þegar hann rendi
sjer niður brekkuna á flughraða innan um grjót og hvað sem
fyrir var, mátti heyra undrnnarhróp frá verkamönnunum.
Þetta var nú karl, sem kunni iðn sína.
Álit hans á stökkpallinum.
Ruud var búinn að skoða pallinn um kl. 10 og tímann
fyrir hádegi notaði hann til að skoða sig um í nágrenninu.
Jeg fór með honum í þessa för og bar margt á góma. Skíða-
meistarinn sagði mjer meðal annars frá ýmsum eyfiðleikum,
sem norskir íþróttamenn eiga við að etja. Til dæmis er það
svo, að þektur íþróttamaður á ef til vill erfiðara með að fá
atvinnu en einhver annar, þó undarlegt megi AÚrðast. Bn at-
vinnurekendur hugsa sem svo: Maðurinn er ef til vill góður
og vel hæfur í starfið, en hvað á jeg að gera við mann, sem
er í burtu við íþróttamót liálft árið?
Margt fleira var rætt um. Þar á meðal stökkpallinn.
Birger Ruud sagði, að stökkpallur þessi væri mjög góður og
lægi á góðum stað, en sá væri einn galli á honum, að ekki
væri farið eftir teikningunni og aðrenslið bygt úr timbri og
upphækkað. Fyr en það væri gert, væri ekki hægt að ná veru-
lega góðu stökki af pallinum. Eins og aðrenslið væri nú, mætti
ekki búast við lengra stökki en 40—45 m. Aftur á móti mætti
fá nokkuð hátt og gott svif og það gæti bætt áhorfendum,
upp hvað stökklengdin væri lítil.
Síðar um daginn stökk Birger Ruud af pallinum áður
en liann var fullgerður. Maðnr einn, sem var staddur hjá
stðkkpallinum og sá stökkið, sagði á eftir. — .Jeg held að jeg
hafi aldrei verið jafn lirifinn á æfi minni.
Skíðakappganíían.
Birger Ruud fylgdist vel með göngunni og gekk með
kappgöngumönnunum góðan spöl til að sjá kepnina sem best.
Að göngunni lokinni spurði jeg hann að því, hvernig honum
hefði litist á hina íslensku göngugarpa og syaraði hann strax:
— Nr. 1, 15, 22 og 32 gengu sjerstaklega vel. Þeir liöfðu
bestan og fallegastan stílinn og höfðu minst fyrir göngunni.
En það er ékki þar með sagt, að ekki sje hægt að bæta g'öngu-
stíl þeirra. Góður skíðagöngukennari gæti kent þeim mikið og
um leið gert úr þeim góða skíðamenn.
Nr. 1, 15, 22 og’ 32 voru þessir: Jónas Ásgeirsson (1), sem
varð fimti í röðinni, en gekk fyrstur alla leiðina. Magnús
Kristjánsson (15), sem vann gönguna. Jóhann Sölvason (22),
sem varð þriðji og Guðmundur Guðnrandsson (32), sem varð
annar í göngunni. Vívax.