Morgunblaðið - 11.07.1939, Blaðsíða 8

JKaujis/Uifiuc
BARNAKERRA
í góðu standi, óskast. Uppl. í
síma 1029.
SP ART A—Drengjaföt.
Laugaveg 10 — við allra hæfi.
KALDHREINSAÐ
horskalýsi sent um allan bæ. —
Björn Jónsson, Vesturgötu 28.
Slmi 3594.
DÖMUFRAKKAR
ávalt fyrirliggjandi. Guðm. Guð
mundsson, klæðskeri. Kirkju-
hvoli. Sími 2796.
ÞORSKALÝSI.
Laugavegs Apóteks viðurkenda
Jjorskalýsi í sterilum ílátum
kostar aðeins 90 aura heilflask-
an. Sent um allan bæ. —
3ími 1616.
MEÐALAGLÖS
Fersólglös og Soyuglös, keypt
daglega. Sþarið milliliðina og
komið beint til okkar ef þið
viljið fá hæsta verð fyrir glös-
m. Laugavegs Apótek.
KAUPUM
aluminium, blý og kopar hæsta
verði. Flöskubúðin Bergstaða-
stræti 10. Sími 5395.
LEGUBEKKIRNIR
sru bestir á Vatnsstíg 3. Hús-
gagnaversiun Reykjavíkur.
KAUPUM FLÖSKUR
glös og bóndósir af flestum teg-
undum. Hjá okkur fáið þjer á-
valt hæsta verð. Sækjum til
yðar að kostnaðarlausu. Sími
5333. Flöskuversl. Hafnarstr. 21
KAUPUM FLÖSKUR,
stórar og smáar, whiSkypela,
glös og bóndósir. Flöskubúðin,
BergstaðasLceti 10. Sími 5395.
Sækjum. Opið allan daginn.
DAGLEGA NÝTT FISKFARS
Freia, Laufásveg 2. Sími 4712.
HANDKNATTLEIKS-
STOLKUR
Ármánns. Næstá æfing er á
fimtudaginn kl. 8 e. h. á tún-
inu á horni Sóleyjargötu og
Njarðargötu. Nokkrar stúlkur
geta komist í flokkinn enn.
VENUS-GÓLFGLJÁI
afburðagóður og fljótvirkur. —
Ávalt í næstu búð.
VENUS SKÓGLJÁI
mýkir leðrið og gljáir skóna af-
burða vel.
FRIGGBÓNIÐ FÍNA,
er bæjarins besta bón.
ROTTUM, MÚSUM
og alskonar skaðlegum skor-
kvikindum útrýmt úr húsum og
skipum. — Aðalsteinn Jóhanns-
son, meindýraeyðir, sími 5056,
Rvík.
I. o. G T.
ST. VERÐANDI NR. 9.
Fundur í kvöld kl. 8. Inntaka.
Frjettir frá Stórstúkuþingi. Or
sumarferðalagi, með skugga-
myndum (Ámi Óla).
Þriðjudagur 11. júlí 1939.
Framhaldswaga — Þjer getið byrjað i dag
Rauða akurliljan og ræuda brúðuriu
heimskulega og spjátmngslega.
manni. Hún skildi heldur ekki þá
innilegu hrifningu, sem Sir And-
rews Ffoulkes, Hastings lávarð-
ur og fleiri mætir menn í þessum
hópi sýndu honum. Og henni hefði-
þótt A'ænna um, að Tony hefði
valið sjer greindari mann að vini.
En þó þótti henni vænt um hann.
fyrir þá innilegu vináttu og trygð,
sem hann sýndi kunningjtnn sín-
nm, þótti vænt um hann sem að-
laðandi manneskju. En alt sitt
traust setti hún til hins Ieyndar-
dómsfulla vinar, sem bar ham-
ingju þeirra fyrir brjósti og hrant
heilann nm hver hann gæti verið..
„Jeg er nú satt að segja hrifnari
af hinum leyndardómsfuITa vmi>
yðar en Sir Percy Blakeney“,
svaraði hún brosandi. „En hann er
þó mjög elskulegur og konan hans-
er hreinasti engill. Jeg hlakka tií
að dvelja hveitibrauðsdaganna á
heimili þeirra“.
„Blakeney liefir boðið mjer að
dvelja í Combwick Hall, eins lengi
og við viljnm,. Við förum þangað
beina leið að vígsluatliöfhinní lok-
inii, og sendum síðan hraðboða
til föður þíns, til þess að biðja-
hanú Jyrírgefningar ög blesstm-
ar“.
„Veslings pabbi“, andvarpaði:
Yvonne aftur. En meðaumkun.
henhar var þó ekki þung á meta-
skálunum, þegar öll hennar lífs-
hamirtgja var annarsvegár.Og hún«
lagði hönd sína örugg í'hönd Tony'
lávarðar.
Framh.
5aj\u2-fu*uUð
RYKFRAKKI
grár hefir verið tekinn £ mis—
gripum á Morgunblaðsskrif-
stofunni. I vösunum voru grá-
bláir skinnhanskar o. fl. Vin-
samlega skilist til Morgunhl.
STÚLKA
óskast í vist nú þegar. Má vera^
unglingur. Inga Thoroddsen^
Túngötu 12, Sími 2623.
STÚLKA
óskast til lasinnar konu. Afgr..
vísar á.
OTTO B. ARNAR,
löggiltur útvarpsvirki, Hafnar-
stræti 19. Sími 2799. Uppsetn-
ing og viðgerðir á útvarpstækj-
um og loftnetum
JCe*ts£ci'
KENNI AÐ SNÍÐA
og taka mál, alslags kvenfátn-
að. — Herdís Brynjólfsdóttir,.
Bergþórugötu 23. Sími 2460.
HRAÐRITUNARSKÓLINN
tekur nemendur nu þegar. -
Sími 3703.
Pierre Aáet hefir æst bændur í grend
V- , .
við Nantes upp a moti Kernogan her-
toga. Uppreisnin mishepnast og Pierre
Adet er dæmdur til dauða, en tekst að
flýja, og er faðir hans hengdur í hans
stað.
Fjórum árum síðar er Kemogan her-
togi landflótta á Englandi, ásamt dótt-
ur sinni Tvonne. Hertoginn er mjög
hrifinn af Martin-Roget, sem biður
Yvonne, og þykist vera banakastjóri
frá Brest, en er í raun og veru enginn
annar en Pierre Adet, sem ætlar nú að
hefna föðurmorðsins. Aftur á móti er
hertoginn andvígur þeim ráðahag, að
Yvonne eigi Anthony lávarð, einkavin
hins óviðjafnanlega Sir Percy Blaken-
ey, en þau unnast og ætla að gifta sig
álaum þetta kvöld.
„Jeg skal kynna þig fyrir hon-
um, þegar við erum gift, elskan
mín“, svaraði hann fe.imnislega, en
bætti síðan við með drengslegri
hrifningu: „Jeg get varla trúað,
að þetta sje veruleiki, þetta er of
yndislegt til þess að vera satt!“
„Hvað — lávarðurf'
„Að þú kærir þig um mig. Því
aS þjer hlýtur að" þykjá vænt um
mig, annars myndir þú ekki sitja
hjerna — — annars myndir þú
ekki hafa gefið sámþykki þitt —V’
„Þjer vitið, að mjer þykir vænt
um yður“, sagði hún stillilega.
„Annað væri óhitgsandi“.
„En líttu á mig. Hjarta mitt er
að springa af öllu því, sem mig
langar til þess að segja, og þó
get jeg ekki sagt eitt.orð af viti.
Þú hlýtur að fyrirlíta mig!“
Aftur ljek gletnislegt bros um
varir Yvonne de Kernogan, sem
var að eðlisfari mjög alvörugefin.
Hún sagði ekkert. Þrýsti aðeins
hönd hans hlýlega.
Ertu hrædd ?“, spurði hann
alt í einu:
„Hrædd 1 Við hvað?“
„Að stíga þetta skref
„Jeg held, að jeg myndi ekki
gera það, ef jeg væri hrædd“, svar-
aði hún blíðlega.
„Ó, ef þú værir það“, hjelt hann
áfram. „Jeg segi það satt, að nú,
þegar mjer er fyrst fyllilega ljóst,
hvað það er að fá þín, og hve
hræðilegt það væri að missa þig,
vildi jeg þó heldur gánga í gegn-
ntn þær sálarkvalir en að þú ef til
vill yrðir óhamingjusöm eða værir
í vafa um hvað þú vildir“.
Hún leit aftnr með blíðlegu
brosi á hann.
„Eina verulega sorgin, sem úr
þessu gæti hent mig“, sagði hún
alvarlega, „væri að þurfa að sjá
af yður, lávarður".
„Guð blessi þig fyrir þessi orð,
ástin mín“, hvíslaði hann. „En
líttu ekki svona á mig. Jeg veit
ekki nema jeg missi vitið af ham-
ingju. Og mig langar mest til þess
að hlaupa á fætur og hrópa upp
um hamingju mína“.
„Það verður ekkert úr henni, ef
þjer gerið það. Þá myndi faðir
minn koma til skjalanna, og æfin-
týrið vera uti“.
„En það verður yndislegt æfin-
týr“, andvarpaði hann.
„Svo yndislegt", svaraði hún
blíðlega, „að jeg er hrædd um, að
eitthvað komi fyrir, sem spilli
því“.
„Ekkert getur skeð“, sagði hann
x sannfærandi róm. „Martin Roget
er fjarverandi, og hans hátign
prinsinn, sleppir ekki hertogan-
nm, föður yðar, frá sjer“.
„Vinur yðar hlýtur að vera
duglegur, að geta haldið svona
mörgum þráðum í höndum sjer,
okkar vegna“.
„Jæja“, sagði hann og skifti alt
í einu um umræðuefni. „Nú er
komið langt fram yfir miðnætti“.
„Jeg veit það. Jeg hefi verið að
líta á klukkuna og hugsa um hvað
gera skyldi. Jeg fer oft heim úr
samkvæmum með Lady Ffoulltes
og gistj bjá henni. Pahbi er altaf
hrifinn af því, og í kvöld verður
hann sjerstaklega hrifinn, þar sem
hann telur mig þá örugga fj'rir
yður. Lady Ffoulkes veit tim
leyndarmálið. Eftir nokkra stxxnd
fer jeg heim með henni, skifti þar
ixm föt og hvíli mig, meðan jeg
bíð eftir að stundin nálgist. Hún
fer með mjer til kirkjunnar, og
þar hitti jeg yður, lávarður“,
bætti hún við og andvarpaði, en
andlit hennar Ijómaði af ham-
ingju. „Þetta verður yndislegt æf-
intýri!“
„Presturinn kemur kl. 6%, ást-
in mín. Hann gat ekki komið fyr.
Því næst förum við til kirkju
þinnar, og þar knýtir presturinn
þinn þá þræði, sem enski prestur-
inn hefir ef til vill. ekki getað
knýtt nógu fast saman. Eftir slík-
ar siðavenjur hljótum við að vera
vel gift pg ekkert getur aðskilið
okkur. Heldur þú það bætti
hann'við kvíðafullur.
„Nei, ekkert“, svaraði hún. „En
veslings pabbi“,
„Honum rennur brátt reiðin.
Jeg trúi ekki, að honum hafi verið
alvara að gifta þig Martin-Roget.
Það er aðeins stífni frá hans
hendi. Hann getur ekki fundið
mjer svo mikið til foráttn, annað
J)AÐ voru gestir til kvöldverðar
hjá Ungum hjónum og fimm
ára gömul dóttir þeirra fekk að
sitja til borðs, en síðan átti hún
að fara áð sofa. Klukkan 9 var
hún háttnð og lögð í rúm sitt. En
þá greip hana einverutilkenning.
og hún hallaði á móður sína og
sagði henni að hún væri hrædd
að vera ein.
-v Já, en 'góða barnið mitt.
Þægar telpur era aldrei einar,
sagði móðirin. Gnð er altaf hjá
þeim.
— Ný tilraun til að sofna.
Að fimm mínútum liðnum
heyrðist kallað úr svefnherherg-
■inu:
— Mamma, okkur guði leiðist
voðalega.
★
j^ÝLEGA vildi það til í London
að einhver gárungi gerðist svo
djarfur að gera gys að efri. inál-
stofu þingsins. Það er ótrúlegt, en
samt satt, að einn morgunn blöktu
bláröndóttar náttfatahuxur á
flaggstöng efri málstofunnar, en
flaggstöng þessi gnæfir yfir næstu,
hús í 320 feta hæð.
en það, að jeg er ekkert gáfna-
ljós og mun aldrei afreka miklu,
nema þá að elska þig, Yvonne, en
það geri jeg líka af öllu hjarta,
líkama og sál. Og jeg er viss um
að faðir þinn fyrirgefur mjer,
þegar hu_m sjer, að þú ert ánægð
og líður að öllu leyti vel _______ “
Eins og endranær skorti á mælsku
Tonys lávarðar, svo að hann gat
ekki með orðum lýst nærri því
öllu, er liann \Hldi sagt hafa.
Hann roðúaði og strauk yfir hið
sljetta hár sitt.
„Jeg veit vel, að þú ert langt
yfir mig hafin“, hjelt hann á-
fram. „Svo fullkomin, að jeg er
einskis verður í samanburði við
þig. En jeg á nóg af peningum
og áhrifamiklum vinum, og Sir
Percy Blakeney, göfugasti mað-
ur Énglands, kallar sig vin minn“.
Hún brosti að áhuga haiis. Hún
elskaði haim einmitt fyrir ófram-
færni lians og hið stóra og ást-
úðlega hjarta, sem var fyllra en
svo af göfugum tilfinniúgum að
hann fyndi þeim orð.
„Hefirðu nokkurn tíma hitt ynd
islegri mannf bætti hann við í
hrifningu.
Yvonne de Kernogan brosti aft-
ur. Hún sá Sir Percy Blakeney
fyrír sjer. Hinn glæsilega heims-
mann, semr virtist aðallega hafa
áhuga fyrir að finna upp nýja
tísku, vera í fallegum fötum og
segja spaugsyrði til ánægju fyrir
vin sinn prinsinn og það hefðar-
fólk, sem jpfnan þyrþtist í kríng
um hann. Hún sá fyrir sjer þenna
mann, er átti mikið fje og miklar
eignir og xártist fús til þess að
eyða hvorutveggja í skemtanir.
Henni f jell vel við Sir Percy Blak-
eney, en hún skildi ekki, hve hin
yndislega Marguerite Blakeney
gat verið hrifin af þessum
Sá, sem fyrstur tók eftir þessu,
gerði starfsfólki þingsins aðvart.
Engin skýring fekst á þessu ó-
svífna athæfi önnur en sú, að ein-
hver gárungi hefði ætlað að lítils-
virða hina virðulegu málstofu og
þingmenn málstofunnar sitja með
sveittan skallan og hugsa um
hvernig þessi ósvífni náungi hafi
farið að því að komast ósjeður
fram hjá varðmönnunum upp í
flaggstangarturninn!
★
Nafnið á kínverska hænum
Swatow, sem undanfarið hefir oft
verið getið í erlendum frjettum
Morgunblaðsins, hefir birst í ýms-
um myndum í erlendum blöðum.
í enskum blöðum er það skrifað
Swatow, þýskum Swatau og frönsk
um Soua-Teou, svo að aðeins sje
nú nefnt lítið dæmi. En kínversk-
an þykir líka erfitt tungumál.
★
Bílstjórinn, sem fyrstur allra ók
yfir Alpafjöll, er nú húinn að aka
bíl í samfelt 42% ár. Á þeim tíma
hefir honum aldrei hlekst neitt á.
Ilann er Englendingur og heitir
Henry Bramson.
EGGERT CLAESSEN
hestarjettarmálaflutnmgsmalhir..
Skrifstofa: OddfðUowhúsiS,
Vonarstræti 10.
flBBgaHgur um auBtnrdyrfv