Morgunblaðið - 30.08.1939, Blaðsíða 8

Morgunblaðið - 30.08.1939, Blaðsíða 8
-r 8 JCaup.s&apuc j Afmœliskort 1 Bókaverslun Sigurðar Kristjáns sonar, Bankastrœti 3. ÚTSALA byrjar hjá okkur í dag. Hansk- ar o. fl., með afar lágu verði. Glófinn, Kirkjustræti 4. ÚTVARPSTÆKI (Telefunken) til sölu með góðu verði. A. v. á. NÝR SILUNGUR DAGLEGA Ödýrastur og bestur í Fisk- búðinni Frakkastíg 13. — Sími 2651. KALDHREINSAÐ þorskalýsi sent um allan bæ. — Bjðm Jónsson, Vesturgötu 28. Sími 3594. KAUPUM FLÖSKUR, rtórar og smáar, whiskypela, #lös og bóndósir. Flöskubúðin, Bergstaðastræti 10. Simi 5395. Sækjum. Opið allan daginn. KAUPUM FLÖSKUR glðs og bóndósir af flestum teg- undum. Hjá okkur fáið þjer á- valt hæsta verð. Sækjum tfJ yðar að kostnaðarlausu. Sími 5833. Flöskuversl. Hafnarstr. 21 '&ZC&tfnnMujav VENUS SKÖGLJÁI mýkir leðrið og gljáir skóna <if- burða vel. VENUS-GÓLFGLJÁJ afburðagóður og fljótvirkur. — Ávalt í næstu búð. HESTAR teknir í hagagöngu og fóðrun yfir skemri eða lengri tíma í Saltvík á Kjalarnesi. Stefán Thorarensen. Sími 1619. FRIGGBÓNIÐ FlNA, er bæjarins besta bón. BESTI FISKSlMINN er 5 2 7 5. SLY S A VARN A JELAGIÐ, skrifstöfa Hafnarhúsinu við Geirsgötu. Seld minningarkort, tekið móti gjöfum, áheitum, árs- tillögum o. fl. ERUM KOMNIR I BÆINN. Tökum að okkur hreingerning- ar eins og að undanförnu. — Guðni og Þráinn, Sími 2131, I. O. G. T. BARNAST. SVAVA OG DIANA Berjaferð austur í Ölfus sunnudaginn 3. sept., ef veður leyfir og sæmileg þátttaka. — Fargjald kr. 3,50, 3,75 og 4,00. Fjelagar verða að gefa sig fram við gæslumann Steindór Björns- son, Sölfhólsgötu 10, og taka farmiða fyrir fimtudagskvöld 31. ágúst. <}£Á&ru&&L 3—5 HERBERGJA íbúð með öllum þægindum til leigu í húsi rjett við Miðbæinn 1. október. Sími 1890. Miðvikudagur 30. ágúst 193$ Rauða akurliljan og rænda krúðurin <“:<í<:"X"M^<K<.:";<.>'X"i"X"X<í<<:"K":“X"H"X“X«:“X“ FRANQALDSSAGA „Eltið hann!“ hrópaði Fleury. „Hundrað franka fær sá, sem fyrst nær í hann!“ Og síðan byrjaði eltingarleikur- inn. Það var ekki á því að villast. Þetta var Englendingurinn, sem var þarna á brúnni, með byrði sína á bakinu. Hann sást greinilega í skímunni frá ljóskerinu, sem hjekk þar á háum staur. Hann var ekki nema um hundrað metra á undan eltingarmönnunum og þeir þustu á eftir honum með æðisgengnum ópum. Nú var hann á miðri brúnni, eins og risi og virtist óeðlilega stór og vanskapaður, þar sem hann gnæfði við himinn. með byrði sína. Nú komu allir hermennirnir, sem staðið höfðu á verði í Carre- four de la Poissonnerie, og tóku þátt ý eltingarleiknum. Og yfir höfðum þeirra voru gluggar opnaðir, og fólk gægðist út, vakið af værum blundi, for- vitið að vita, hvað um væri að vera. Og alstaðar var sem skyti upp nýjum og nýjum mönnum, er slóust með í hópinn og vildu ná í Rauðu akurliljuna. Fleury var á eítir mönnum sín- um, og Martin-Roget og Chauve- lin gengu hratt við hlið hans og reyndu að fá upplýsingar hjá lion um um það, sem skeð hafði. „Hvað hefir komið fyrir V ‘ „Paul Friehe, með stúlkuna í yfirliði á bakinx^ — og annar mað ur með aðalsmanninn fyrverandi — það voru í raun og veru ensku njósnararnir, dulbúnir — þeir slógu lampann niður, svo að alt varð dimt — og sluppu á brott _____£( „Hver andsk....“ „Það þýðir ekkert að bölva, Martin-Roget borgari“, sagði Fleury æstur á hlaupunum. „Þjer og Chauvelin borgari berið ábyrgð á þessu. Það voruð þjer, Cliauve- lin borgari, sem settuð Paul Friche á vörð inni í veitingahús- inu — þjer sögðuð honum fyrir verkum--------“. Oo-?“ „Paul Friehe — hinn rjetti Paul Friehe var borinn í sjiikrahúsið með brotna hauskúpu fyrir skammri stundu. Það er líka án efa verk Rauðu akurliljunnar“. „Það getur ekki verið“, sagði Chauvelin ragnandi. „Hversvegna ekki?“ „Maðurinn, sem jeg talaði við fyrir utan Le Bouffay-------“. „Var ekki Paul Friche!“ „Hann stóð á verði með tveim- ur mönnum“. „Það voru ekki hermenn“. „Og maðurinn í veitingahúsinu --------f‘ „Það var ekki Paul Friche“. „— — — sem klifraði upp í gluggann f‘ ‘ „Var heldur ekki Paul Friche“. Eltingarleikurinn hjelt áfram og varð æ viltari. Það var eins og veiðihundar væru á (hælunum á fótvissum hjera. Hann var nú kominn út á Feydean eyjuna og hljóp hiklaust út í hið þjetta götu- net á eyjunni bak við Le Petite Hollande og Palais de la ville- streux, þar sem Carrier fulltrúi bjó. að tók altaf nokkrar sekúnd- ur að ákveða, hvert halda skyldi, og á meðan fjekk maður- inn með byrðina svigrúm til þess að komast lengra á undan. „Fljótt nú út á brúna“, hrópaði Fleury til þeirra, sem voru næstii' honum. „Látum hann reika um á eyjunni. Hann keinst ekki þaðan, nema hann fleygi sjer í Loir“. Á einu augabragði höfðu menn- irnir hlýtt skipuninni. Þeir þótt- ust vissir um, að eftir stundar- korn myndi þessi snari Englend- ingur vera króaður inni, því að þegar vörður var unx allar brýr, gat hann ekki snúið við og frá Gloriee eyjunni, þar sem hann var ef til vill nú, var engin brú frá vinstri árbakkanum. Hann ■myndi því verða veiddur eins og rotta í gildru. „Hann getur ekkert af sjer gert, nema fleygja sjer í Loir“, sagði Fleury sigri hrósandi. „Fulltrúinn mun skemta sjer enn betur en hann hafði búist við“, bætti hann við. „Það lítur út fyrir, að við getum handtekið njósnarann rjett fyrir utan hliðið á La Villstreux“. Martin-Roget var stöðugt að hugsa um Yvonne og hertogann. „Þjer gleymið því ekki, borg- ari“, sagði hann við Fleury, „að Kernogan hertogi og dóttir hans voru í „Dauðu rottunni“ og eiga því að fylgja með hinxx úi’þvætt- inu“. Fleui’y andvarpaði óþolinmóð- lega. Hvað kærði hann sig um eitt eða tvö aðalsmenni, þegar að hann var í’jett að veiða þá dýrmætustu bráð, sem hugsanleg var. Chauve- lin mælti ekki orð frá vörum. Hann gekk hratt við hlið Fleurys, rjett á eftir hermönnunum, beit á jaxl og dró andann ótt og títt, Hann einblíndi xit í myrkrið, þar sem argasti óvinur hans og hug- sjón hans var falinn. ann getur ekki sloppið frá eyjunni“, hafði Fleury sagt. Og nú gat ekki liðið á löngu, áður en hann yrði veiddur í gildr- una, Vörður var um brýr, hermenn um alla eyjuna og Marat-sveitir á verði og Loir alt í kring. Og Chauvelin, hinn skæði óvin- ur, Fleury gráðugur eftir launun- um, og Martin-Roget, sem hafði gamals órjettar að hefna, allir voru þeir rjett í námunda við hann. Að vísu var eins og myrkrið hefði gleypt hann og byrði hans, þessa stundina. En hvar gat hann falið sig? Fleury hló og skemti sjer hið besta. Hann safnaði hermönnum sínum saman og skifti þeim niður í flokka við brýrnar undir stjórn flokksforingja. „Látum hann gísta á eyjunni í nótt, ef hann langar til“,. sagði Fleury. „Við verðum viðbúnir að taka á móti honum, ef hann bærir á sjer“. Slæpingjar og umrenningar sló- ust með í hópinn og hlupu fram og aftur um göturnar. Borgar- vörðurinn tók líka þátt í leitinni og brann í skinninu eftir að vinna fundarlaunin frá Marat-sveitunum. Fleury dró dár að foringja-. þeirra og sagði: „Við f innum njósnarann! Þetta kemur j’ður ekki við!“ Og þarna hefði án efa orðið all- hörð atrenna, ef Chaxxveliix hefðl ekki skorist í leikinn. „Hvers vegna lofið þjer borg- arverðinum ekki að taka þátt í leitinni? Hann getur kannské rek- ið refinn út úr fylgsni sínu og þá geta hermenn yðar náð honum því fyr“. Kapteinninn samþykti þetta, þó ■ nauðugur væri og hugsaði með sjer, að launin gætxx þeir barist um síðar, þegar xxjósnariixn værii fundiixn. „Viljið þjer ekki tala víð sveit- - arforingja yðar, borgari“, sagði Chauvelin síðan x-ið Fleury. „Það • verður að halda þeinx við efnið“. „Nei“, svaraði Fleury stuttnr í spuna. „Það er best fyrir j'ður og Martin-Roget, borgara, að fara til fulltrúans og segja hoixxxm, hvað; gerst hefir“. „Hann verður brjálaðxxr úr hræðslu, þegar harnx frjettir, að njósnarinn leikur lausum hala á. eyjunni“. „Þjer verðið að sefa hann“, sagði Fleury. „Segið honum, að jeg hafi sjálfur sjeð xxm allar nauðsynlegar ráðstafanir. Mann- djöfxxllinn getur ekki sloppið, nema hann drekki sjer og stúik- xxnni í ánni Loir!“ VT óttin hafði unxvafið Naixtes- ■*■ borg sínunx dökka hjúp. Höll hai’ðstjórans, La Villestreux, lá í myrkri, en tvö lítil ljós, sem lýstux upp fyrir utan hölliixa, sýndu, að þar stóð hinix skraxxtbxxni vagn fulltrúans, sem var ávalt til taks jafnt að nóttxx sem degí, til þess að koma honum bxxrt á flótta, ef þess gerðist þörf. Og eins og endranær var hópur af fóllti 1 kringum vagninn. Það horfði með; sljófxxm augum á skraxit hans og- heyrði ökumannixxn og póstekflinn». Framh.. u í þorpi nokkrxx í Uixgverjalandi. sem Brasow heitir, tók almenn- ingur dómsvaldið í sínar hendur fyrir skömmu. Það var verið að jarða mann, sem hafði fyrirfarið sjer. Þegar prestur hafði kastað rekum á kistuna, gripu nokkrir nxenn ekkjuna, fleygðu henni ofan í gröfina og mokuðu svo á af kappi. Prestur hijóp í dauðans of- boði að ná í lögregluna, en ekkj- an var dáiix þegar hún náðist. Gjörræðismennirnir sögðust hafa gert þetta vegna þess, að það væri eingöngu liennar sök, að mað- uriixn hefði fyrirfarið sjer. ★ Enda þótt 20 ár sjexx nú liðin síðan hildarleikixum mikla lauk, er hvergi nærri búið að „gera hreint' ‘á vígstöðvunum. Þar erxx altaf að fínnast sprengiefni, sprengjur og spréngikúlur. Sam- kvæmt opinberum frönskum heim- ildum fxxndxxst 307.000 sprengikúl- ur hjá Somme árið 1937. Alls hafa fundist rúmlega miljón hlaðnar sprengjur og spxængikúlur. Surns staðar hafa fundist heilar fallbyss- ur og fallbyssuvígi, sokkin í jörð. Árið 1937 fundust enn nokkrar neðanjarðar geymslur sprengiefna, seni vorxx algerlega óskemd. ★ Þegar Hedtoft Hanseix kom heim tfl Danmerkur og sagði frá Islandsför sinni og Staxnxings, birtist um það skopkvæði í blað- inu „Fædrelandet“. Þar sendur síðast: Deix Rejse stod i Sxxkces’ens Tegn, og Stauning blev overmandet. Da han saa „Hekla“, en Eruption sköd Iljertet helt op' i Halsen. Nu faar vi se. om det sidder der, naar han kommer hjem frá Valsen. Hagskýrslur Dana um landbún- að seg.ja að þar í landi sje 150 tegundir illgresis, sem' valda 100 milj. króna tjóni á ári á ökrum og görðum. ★ I mörgum vinjum vestan til í Sahara eyðimörkinni hefir ekki komið dropi xxr lofti í 12 ár. Vatn fer því þarna þverrandij og það er ekki annað sýnna en að eyðimöi’k- in mxxni gleypa vinjarnar. Víða er komið þykt sandlag eins og lxella á pálmablöðín. ★ Yfirhershöfðingí Japana heitir kanína, ef nafn lxans er þýtt. ★ Símastjórnin í Englaxxdi hefir verið að rannsaka það hvað síma- samtöl væri löng þar í landi, og sjerstaklega reynt að komast eft- ir því hvað óþarfa símtöl væri mflrill hluti af símanotkuninni. Við þetta. hefir komið í ljós, að venju- legt samtal vinstúlkna var 20—30 mínxxtur, en sumar „kjaftakerling- ar“ komust upp í klukkutíma sam- tal í símanum. ★ í Ungverjalaixdi hafa til skamms tíma verið settar hömlur á notk- Un fegxxrðarmeðala, andlitsdufts, farða og varasmyrsla. Nú hafa þessar liönxlur verið afnumdar. Konur ráðherranna konxu því til leiðai’. SápaS-fundi&j KARLMÁNNSARMBANDS- UR (Kronos Sport) tapaðist í gær á leið frá Agli. Vilhjálmssyni aó. Hafnarpakkhúsi. Finnandi geri aðvart í síma 2568, eða Helga Sigurðssyni hjá Agli Vilhjálms- syni. Fundarlaun. stUlka pskast í vist. Magnús J. Brynj- vplfsson. Garðastræti 16. f ATAVIÐGERÐIR og vending og pressun fata.- Bergstaðastræti 48 A (kjallara) SOKKAVIÐGERÐIN, Hafnarstræti 19, gerir við kven- sokka. Fljót afgreiðsla. — Símf. 2799. Sækjum sendum. ROTTUM, MUSUM og alskonar skaðlegum skor- kvikindum útrýmt úr húsum og skipum. — Aðalsteinn Jóhanns- son, meindýraeyðir, sími 5056r. Reykjavík.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.