Morgunblaðið - 09.09.1939, Síða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Laugardagur 9. sept. 1939.
Minningarorð um
frú Sigurlaugu Pálsdóttur
Idag verður jarðsungin frú
Sigurlaug Pálsdóttir, síðari
ikona Ásmundar kennara Gests
sonar. Hún andaðist í Lands-
spítalanum 2. þ. m. eftir 5 daga
Jegu þar, en hafði áður legið
TÚmföst heima í 3 mánuði. Sig-
urlaug var fædd að Heiði í Mýr
<Jal 9. apríl 1896, og voru for-
eldrar hennar Páll bóndi Ólafs
son (umboðsmanns á Höfða-
brekku, Pálssonar prófasts 1
Hörgsdal) og kona hans Guð-
rún Brynjólfsdóttir, bónda á
Heiði, og var Sigurlaug elst
ibarna þeirra. Guðrún ljest fyr-
ir 20 árum (1919), en Páll er
•enn á lífi, kominn hátt á átt-
ræðisaldur. Er hann nú hjer
síaddur til þess að fylgja dótt-
ur sinni til grafar; hann er far-
inn að kannast við þau, þungu
sporin á eftir ástvinum sínum,
þó að lund hans haldist enn þá
ljúf og ljett.
Sigurlaug giftist 15. júlí 1933
eftirlifanda manni sínum, Ás-
rnundi kennara Gestssyni, er þá
.átti heima á Laugavegi 2, og
bjuggu þau þar lengst af, en
fluttust síðar vestur á Seltjarn-
arnes, og var síðasta heimili
•þeirra í Breiðablikum í Sel-
tjarnarnesshreppi. Þelm varð
tveggja barna auðið, er heita
iPáll Gestur (5 ára) og Guðrún
■Gerður (3 ára), yndisleg börn.
Um frú Sigurlaugu má það með
sanni segja, að hún var búin
fjjeím bestu kostum, er góða
eiginkonu og móður mega
prýða. Hún ljet ekki mikið yf-
Sigurlaug Pálsdóttir.
ir sjer, en öllum vildi hún gott
gera og allra mein bæta, og
það vita þeir best, sem til þektu,
að hvarvetna kom hún fram
til góðs, og um alla híbýla-
prýði var hún manni sínum svo
samhent sem best mátti vera.
Hún var skynsöm kona og á-
gætlega að sjer til munns og
handa, og svo þrekmikil var
hún, að aldrei heyrðist til henn
ar æðruorð, þótt dauðinn biði
hennar svo að segja í hverju
spori hin síðustu árin. Fyrir
2 árum tók hún brjóstmein, er
ekki varð við ráðið, þótt lækn-
inga væri leitað bæði hjer á
landi og erlendis; en hún taldi
ekki harmatölur sínar, heldur
talaði hún kjark í alla, er um-
gengust hana, og dayjandi var
hún ástvinum sínum hin sama
glæsilega fyrirmyndin, sem hún
jafnan hafði verið. Vinur.
Færeyjaför K.R.-
inganna
Samtal við fararstjórann
CI æreyjafarar K. R. úr 2.
* flokki komu heim með
m.s. Dronning Alexandrine
síðast.
Láta þeir hið besta yfir
förinni,' og var alstaðar tek-
ið með mestu gestrisni, eftir
því sem fararstjóri þeirra,
Hersteinn Pálsson, sagði í
viðtali við Morgunblaðið.
Poul Nielasen lögþingsmaður tók
á móti knattspyrnumönnunum, er
þeir komu til Thorshavn og bauð
þá velkomna og síðan var þeim
skift niður á heimilin, þar sem
þeir áttu að búa. Alls voru í för-
inni 17 manns, 14 knattspyrnu-
menn, fararstjórinn og þjálfarinn,
Sig. Halldórsson, og kona hans.
K. R.-ingarnir keptu eins og vit-
að er 5 leiki, 3 í Thorshavn, 1 í
Klakksvik og 1 í Trangisvaag. Var
fyrsti leikurinn sá eini, sem keþt
var eingöngu við 2. flokks lið,
annars voru kapplið Færeyja
blönduð mönnum úr 1. og 2. fl.
— U.m knattspyrnumennina er
það að ségja, sagði Hersteinn, —
að þeir færeysku voru fljótari að
hlaupa, þar sem þeir voru vanir
völlúnum, þó að þeir væri< slæmir,
— erfiðir og blautir, eftir rign-
ingar — og úthaldsbetri. En ís-
lendingarnir höfðu yfirburði, hvað
meðferð knattarins og leik snertir.
Fyrsta leikinn, í Thorshavn,
unnu íslendingar með 3 -.0. En
næsta leik, í Klakksvik, biðu þeir
ósigur með 2:0, enda var völlur-
inn mjög slæmur, ýmist stórgrýtt
möl eða tún. Þó hefðu K. R.-ing-
arnir án efa staðið sig betur, 'ef
þeir hefðu verið betur sofnir og
óþreyttir eftir ferðina. Þriðji leik-
urinn var háður eftir að komið
var til Thorshavu aftur. Sá leikur
endaði með algerum sigri K. R,-
inga, 9:2. Þá voru þeir farnir að
venjast vellinum. Fjórði leikurinn,
við 1. flokk Færeyinga, endaði
með 1:3. Fimti og síðasta leikur-
inn, í Trangisvaag, var einna sögu-
legastur. Lengdi dómarinn þann
leik um 4 mínútur, þegar íslend-
ingar höfðu 1:0, og ljet ekki
hætta, fyr en Færeyingar liöfðu
einnig skorað mark.
Út af þessu varð nokkur senna,
segir Hersteinn, en alt endaði þó
í sátt og samlyndi áður en yfir
iauk.
Áður en við forum frá Færeyj-
um, vorum við leystir úr með gjöf-
um. Flokknum var, eftír kveðju-
sámsæti í Thobshavn, afhent af
forseta I. S. F. bikar og smásmíði
af vopnum, sem notuð eru við
grindadráp, skutnll, hnífur, spjót
og haki.
En til minningar um ísland gáf-
um við forseta í. S. F, og stjórn
H. B., sem bauð K. R.-ingunum,
K. R.-merkið og litla íslenska fána.
í Thorshavn skildum við og eftir
knött, sem allir knattspyrnumemi-
irnir rituðu nöfn sín á.
— Þið fenguð grindadráps-
„vopn‘ ‘ — en sáuð þið grindadráp ?
— Ónei, það var það eina, sfem
var leiðiníegt í Færeyjum, að fá
ekki að sjá grindadráp. En við
fengum uppbót: Yið lærðum fær-
eyska þjóðdansa og dönsuðum þá
sumir af lífi og sál.
! Grand Hotel
Kobenhavo
rjett hjá aSSal jámbrautar-
stöðinni gegnt Frelsis-
styttunni.
Öll herbergi með síma
og baði.
Sanngjamt verð.
Margar íslenskar fjölskyldur
dveljast þar.
Minkar
(Lahrador) fyrsta. flokks til
sölu. Upplýsingar hjá Marinó
Jakobssyni, Laugaveg 35, kl.
12—2 i dag.
Þórir Bergsson hefir birt eftir sig nokkrar sögur á uncl-
anförnum árum í íslenskum tímaritum. Hafa sögur þess-
ar vakið mikla athygli, enda er hann alveg tvímælalaust
einn af okkar bestu rithöfundum, og margar af þeim sög-
um, er hjer birtast, listaverk.
Tvær nýar bækur:
Þórir Bergsson: Sógur.
Helga Sigurðardóttir: 160 fiskrjettir
Fást
i bókaversl-
unum.
Bókaverslun
Isaíoldarprent-
smiðju.
Sími 4527.
Helga Sigurðardóttir hefir áður gefið út nokkrar bæk-
ur og samið fjölda greina til leiðbeiningar húsmæðrum.
Má þar nefna: „Lærið að matbúa“, „Bökun í heimahús-
um“, „150 jurtarjettir“ o. fl. Helga hefir mörg undan-
farin ár kent matreiðslu í skólum og á námskeiðum og
hefir því ágæta þekkingu á þessum málum.