Morgunblaðið - 22.09.1939, Síða 4

Morgunblaðið - 22.09.1939, Síða 4
4 MORGUNBLAÐIÐ Föstudagur 22. sept. 1939. Tilkynning. Járniðnaðarpróf verður haldið í okt. n.k. Þeir seni óska að ganga undir það sæki umsóknarbrjef til Ásgeirs Sigurðssonar forstjóra í Landssmiðjunni. Hið íslenska Fornritafjelag. Nýtt bindi er komið út: Vatnsdætasaga Hallfreðar saga, Kormáks saga, Hrómundar þáttr halta, Hrafns þáttr Guðrúnarsonai. EINAR ÓL. SVEINSSON gaf út. Verð kr. 9,00 heft og kr. 16,00 í skinnbandi. Fæst hjá bóksölum. Aðalútsala: Bókaverslun Sigfúsar Eymundssonar s % Áwalt fyrirlfggtandi: TÓMATAR AGÚRKUR HVÍTKÁL - BLÓMKÁL GULRÆTUR - RABARBARI GULRÓFUR KARTÖFLUR Eggert RristfáDSSon & €o. h.f. m # EF LOFTUR GETUR ÞAÐ EKKI - - — ÞA hver? Hraðferðir Sleindórs til Akureyrar um Akranes eru alla miðvikudaga og laugardaga. Miðstöð og útvarp í bifreiðunum. Afgreiðsla okkar á Akureyri er á B; reiða?töð Oddeyrar. §teindór - ^sibií 1580. MorgunblaOlð með morgunkaffinu Fimtugur: Snæbjórn Stefánsson, skipstjóri Fæddur er hann í Reykjavík 22. sept. 1889. Sonur þeirra alkunnu sæmdarhjóna Sesselju Sigvaldadóttur ljósmóður og Stef- áns Egilssonar múrara, sem störf uðu hjer í Reykjavík alla þá tíð. sem kraftar þeirra entust, hvort á sínu sviði. Stefán dó í hárri elli fyrir nokkrum árum, en Sesselja dvelst hjá Sigvalda lækni í Grindavík, syni sínum. Ef segja ætti sögu Snæbjarn- ar skipstjóra, þá yrði sú saga saga sjávarútvegsins í Reykjavík og þróunarsaga hans stig af stigi frá byrjun skútutíðar til nútíma togara. Sú saga verður ekki skráð lijer, þótt þörf væri á því. Mikill væri sá menningarauki, ef einhver, sem upplifað hefir það tímabil, lýsti því greinilega, svo menn fengi hugmynd um, hvað þeir menn hafa orðið að leggja á sig, sem staðið hafa í því stríði. Snæbjörn byrjaði sem barn að stunda sjó, eins og svo margir Reykjavíkurdrengir á hans aldri. Tólf ára gamall rjeðist hann á fremur lítinn kúttera frá Hafn- arfirði, sem „Sigga“ hjet. Ekki bar á öðru, en hann stæði við vað- baujuna eins og þeir, sem eldri og reyndari voru. Var spáð vel fyrir drengnum og hann álitinn efni- legur. Segja mætti það sem dæmi um dugnaðinn, að soðfiskpokann bar hann milli Hafnarfjarðar og Reykjavíkur heim til foreldranna á vegleysum þeim, sem þá voru. Stundaði hann skakið þar til hann fór á stýrimannaskólann og út- skrifaðist af honum aðeins 17 ára gamall. Var það mjög fátítt, að svo ungur maður tæki próf það- an. TJm þetta leyti er að verða breyt ing á útveginum, því nú eru fyrstu togararnir að koma. Nú hugsar Snæbjörn að hætta við skúturnar og komast á togara. Var hann svo heppinn að kornast í skiprúm hjá frænda sínum, brautryðjandanum og dugnaðarforkinum Halldóri Þorsteinssyni skipstjóra á „Jóni forseta". Það segir sig sjálft, hvert lán það er fyrir unglinga, sem eru að byrja brautina, og eru fullir eftirtektar og áhuga, að komast í þjónustu slíks yfir- manns, sem var á sinni tíð al- harðduglegastur sjómaður á flot- anum og sá maðurinn, er gaf það eftirdæmi, sem hefir mótað ís- lenska togarayfirmenn alt til þessa dags. — Snæbjörn undi sjer vel á „For- setanum“, enda þótt oft hafi ver- ið erfið vinnan, og man sá vel, er þetta ritar, sem var samtímis Snæ- birni á skipinu, að þó vinnan væri hörð, bar aldrei á óánægju um borð, heldur miklu fremur góður skilningur á þörfum útgerðarinn- ar hjá skipshöfninni, og því al- menn ánægja yfir fengnum afla og tilheyrandi erfiði. Nú vildi Snæbjörn sjá meira. 19 ára fer hann til Englands og hygst að sigla með Englending- um, sem eins og allir vita voru manna færastir í þann tíð að Snæbjörn Stefánsson. veiða með botnvörpu. Dvaldi hann þar og kyntist aðferðum þeirra Englendinga, þar til hann var 22 ára að hann rjeðist heim aftur sem stýrimaður á íslenskan tog- ara. Síðan hefir hann óslitið starf að á togurum, og lengst af á tog- urum h.f. Kveldúlfs. En á meðan ófriðurinn gamli geisaði, og ekki varð siglt vegna kolaleysis og allskonar hafta, tók hann það fyrir að sigla formaður á ýmsum stærri mótorbátum, og komst oft þar í krappan dans, að sögn, í vetrarferðum fyrir Horn- ströndum. Heill komst hann með sína menn úr hildarleiknum. En eftir að togararnir byrjuðu að sigla til Englands á ný síðustu ó- friðarárin, þegar hinn ótakmark- aði kafbátahernaður gerði höfin ótrygg, ljet Snæbjörn ekki standa á sjer, en sigldi ótrauður allan tímann til enda, og aldrei hlekt- ist honum á. Nema ef kalla mætti áfall, að hann var nærri dauður úr spönsku veikinni út í Fleet- wood haustið 1918. Eins og að Jíkum lætur hefir margt drifið á daga Snæbjarnar þessa löngu sjó- mannsævi, og ætla má, að ekki sje öllu lokið enn. Eitthvert háska- legasta ástand var að hans sögn, þegar Egill Skallagrímsson lá á hliðinni í Halaveðrinu heilan sól- arhring. í þessu ástandi og slíku ofviðri mátti enginn sig hræra. hvar sem menn voru' í skipinu, og ekki annað sýnna en sykki þá og þegar. Stóð þá Snæbjörn í brúnni allan tímann, talaði kjark í menn sína, sem ,með honum voru þar, ljet fjúka hnittiyrði, eins og hon- um er oft lagið á hverju sem geng ur. En upp kom Egill og allir með; sigldi hana síðan skipi sínu í höfn, en talsvert hafði það bilað, sem von var eftir hin hörðu faðm- lög Ægis. Snæbjörn hefir verið alla sína skipstjórnartíð mjög aðgætinn og varkár sjómaður, og svo einnig veiðimaður, sem skildi til fulls, hvern skaða menn gera útgerð skipsins, ef illa er farið með veið- arfæri. En því miður vill oft bresta á, að það sje virt sem vert er. — Snæbjörn er maður hreinlynd- ur og fer engar krókaleiðir. Læt- ur hvern hafa sinn dóm hiklaust í eyrun, en forðast alt baknag og fyrirlítur það. Hann hefir mjög verið misskilinn af þessum sökum og fellur honum: þungt, þegar vin- ir hans eiga í hlut. Snæbjörn siglir nú sem skip- stjóri á togara frá Grimsby, og er ilt til þess að vita, að hann og aðrir framúrskarandi menn skuli neyðast til að sigla á útlendum skipum, og veit jeg að engir óska þess frekar en þeir, að útvegur- inn íslenski rísi úr þeim rústum, sem hann er í, svo þeir fái aft- ur tækifæri að vdnna fyrir fóstur- jörðina, enda þótt kaup skip- stjóra sje miklum mun minna hjcr á landi. —■ Snæbjörn er giftui Þórdísi Andrjesdóttur, ágætri konu, ætt- aðri úr Flatey á Breiðafirði. Þau eiga einn uppkominn son, Aðal- stein, sem| ætlar sjer að feta í fót- spor föður síns. Við óskum þjer, Snæbjörn, alls góðs, kunningjar þínir og sam- verkamenn, á þessum merkisdegi þínum, og við vitum, að þú átt eftir að afreka margt enn og fögnum því, þegar friður kemst á aftur, svo við allir getum tekið til óspiltra mála á ný. Sjómaður. >00000000000000000 ! Lærlð ensku I X hjábreskumháskóla-kandidat. y X BERT JACK. ? <> Sími 3519. Sóleyjargötu 13. X Y Heima daglega 1—3. 0 ><><><^»<><><><><><><><><><><><><><> ><><><><><><><><><><><><><><><><><> Xmmf--* a HarOfiskur | Rlklingur | visin 6 Laugaveg 1. Sími 3555. o Y Útbú Fjölnisveg 2. Sími 2555. Y <><>0<><><><>c><><><><><><><>0<>< o&fou/u ÍBÚÐIR, stór&r og smáar og einstök herbergi. LEICkJENDUR, hvort sem ar fjölikyldufólk eQa einhlaypa. Bmáauglýsingar Morgunbl&Sæ- ins ná altaf tilgangi sfnum. I

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.