Morgunblaðið - 12.11.1940, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 12. nóv. 1940
FRAMH. AF ÞRIÐJU SÍÐU.
VINNUDEILUR.
,Sambandsþing ungra S.jálfsta'Sis-
manna, haldið í nóvember 1940, telur
þjóðarnauðsyn, aS atvinnúrekstur
landsmanna stöðvist eigi af ástæðum,
sem landsmenn ráða við sjálfir, með-
an svo horfir sem nú.
J’ingið beinir eindregnum tilmælum
til verkamanna og atvinnurekenda, að
semja hið fyrsta um kaupgjaldsrnálin,
þannig að komist verði hjá vinnustöðv-
im af þeim sökum“.
SKATTALÖGGJÖFIN.
„Sambandsþing ungra Sjálfstæðis-
manna, haldið í nóvember 1940, lýsir' manna, haldið í nóv. 1940, lýsir yfir
yfir því, að það telur brýna nauðsyn 11JV’> að Þai® Jelur eitt af höfuðskilyrS-
bera til, að hraðað verði heildarendur- ,lm til eflingar landbúnaðinum, að
skoðun skattalöggjafar landsins, enda | hændum verði gert kleift að breyta
verði hún þannig úr garði gerð, að, landbúnaðarháttum sínum svo, uð þeir
sjálfsbjargarhvöt einstaklinganna og at- j geti notað til framleiðslunnar betri
vinnuvegir landsmanna geti þrifist, að j vinnuaðferðir, er sjeu í fylsta samræmi
tekið verði tillit til mismunandi á- N’ið kröfur nútímans og breytta tækni“.
Samþyktir sambandsþings
ungra Sjálfstæðismanna
styrjöldinni lýkur og væntanlegt verð-
hrun skellur á“.
Eftirfarandi tillögur voru
samþyktar varðandi landbúnað-
armál:
BÆTTIR B ÚNAÐARHÆTTIR.
„Sambandsþing ungra Sjálfstæðis-
hættu cinstaklinga og atvinnuvega, en SJÁLFSEIGNARÁBÚÐ.
á sambærilegan atvinnurekstur verði
sömu skattar Iagðír“.
EFLING SJAVARUTVEGSINS.
„Sambandsþing ungra Sjálfstæðis-
manna, haldið í nóvember 1940, lýsir á-
næg.ju sinni yfir þeirri viðrjettingu, sem
hafin er í sjávarútvegi landsmanna,
< g telur þjóðamauðsyn, að hún verði
eigi barin niður þegar í upphafi, held-
«r verði svo að þessum atvinnuvegi
búið, að liann geti staðist verðsveiflur
þær og skakkaföll, sem yfir geta dunið
áður en varir“.
IÐNAÐURINN.
„Samliandsþing ungra Sjálfstæðs-
maiina, haldið í nóvember 1940, telur
nauðsynlegt að styðja heilbrigðan inn-
Jendan iðnað og miða allar aðgerðir
við, að hann geti staðist eftir að óeðli-
leg höft eru niður fallin“.
FRJÁLS VERSLUN.
,,SambandsJ)ing ungra Sjálfstæðis-
rr.anna, haldið í nóvember 1940, telur að
hag þjóðarinnar s.je best borgið með
frjálsri verslun, og skorar á ríkisstjórn-
ina að halda áfram á þeirri braut,
að ljetta af verslunarhöftunum, eftir
því sem ytri ástæður frekast leyfa“.
SUNDRUNGARÖFLIN.
„Sambandsþing ungra Sjálfstæðis-
manna, haldið í nóvember 1940, lýsir
yfir þv,í að það telur höfuðskilyrði
fyrir framtíð þjóðarinnar að landbún-
aður og sjávarútvegur landsmanna
megi eflast og þróast. Til þess að svo
megi verða er nauðsynlegt að gott sam-
starf sje milli manna, bæði til sjávar
og sveita, og vítir þingið harðlega fram-
komu þeirra, sem vinna að fjandskap
milli þessara aðila“.
NAUÐSYN SAMVINNU.
„Sambandsjiing ungra Sjálfstæðis-
manna, haldið í nóvember 1940, telur
þjóðarnauðsyn, að samstarf sje milli
höfuðflokka um stjóm landsins eins
og nú horfir. Þingið vítir þess vegna
harðlega viðleitni núverandi samstarfs-
flokka Sjálfstæðismanna til að tor-
velda og sundra þessari samvinnu".
SPARNAÐUR.
,,Þing Sambands ungra Sjálfstæðis-
manna, haldið í nóvember 1940, skorar
á ríkisstjómina að íhuga gaumgæfilega
Jiá hættu, sem afkomu þjóðarinnar
stafar af þeirri verðbólgu, sem styrj-
íildarástandið hefir skapað, og gera
ráðstafanir til þess að stundarvelmeg-
«n atvinnuveganna í landinu leiði ekki
til aukinnar opinberrar eyðslu ríkis,
bæjar- og sveitarf jelaga, sem óhjá-
kvæmilega hefði í för með sjer enn
rneiri erfðleika fyrir þ.jóðina þegai’
•t8S0l88S8l0l8©©©88888®89888í8í399!0SG^G888868S
„Sambandsþing ungra Sjálfstæðis-
manna haldið í nóv. 1940 lýsir yfir, að
jiað telur sjálfseign bænda á ábúðar-
jöröum þeirra meginskilyrði fyrir vel-
gengni landbúnaðarins. Þingið skorar
þess vegna á Alþingi að nema þegar úr
lögum jarðránsákvæði 17. gr. jarðrækt-
arlaganna“.
RAFORKA FYRIR SVEITIRNAR.
„Sambandsjiing ungra Sjálfstæðis-
rnanna, haldið í nóv. 1940, skorar á
þingmenn Sjálfstæðisflokksns að
halda áfram hinni löngu baráttu
flokksins fyrir raforkuvirk.jun sveit-
anna, og lýsir yfir áijæg.ju sinni út af
því, að andstæðingar S.jálfstæðis-
flokksins virðast nú horfnir frá fyrri
mótstöðu sinni gegn þessu þjóðþrifa-
máli“.
SJÁLFSTÆÐISMÁLIN.
Þá voru samþyktar eftirfar-
andi tillögur í sjálfstæðismálun-
um. Hafði Sigurður Bjarnason
frá Vigur framsögu nefndarinn-
ar, sem um þau fjallaði.
„Sambandsþing úngra S.jálfstæðis-
manna, haldið í Reykjavík í nóvem-
ber 1940, beinir þeirri áskorun ti! ís-
lenskrar æsku og allra góðra Islend-
inga að fylkja sjer nú með djörfung
og þjóðlegri festu um sjálfstæðis- og
þjóðernismálin. I þeim efnúm telur
Sambandsþingið r.jett, að fylgt sje eft-
irfarandi stefnu:
1. Sambandslagasamningnuin við
Dani sje sagt upp formlega þegar á
næsta Alþingi og þar með gengið end-
anlega frá skipan Jieirra mála, sem
þaj' um ræðir.
2. Ennfremur sje á næsta Alþingi
hafist handa um þær stjómlagabreyt-
ingar, sem til þess þurfa að stofnset.ja
h.jer lýðveldi í stað konungsríkis.
3. I þriðja lagi sje látin fara fram
ítarleg heildarendurskoðun á stjórn-
skipun landsins í sambandi við stofnun'
lýðveldisins, sem miði að því að tryggja j
sem best framtíð hins íslenska lýðveld-
is á traustum og heilbrigðum lýðræðis-
grundvelli. Telur Sambandsþingið, að
ríkisstjórnin ætti nú þegar að fela
hæfustu mönnum rannsókn og undir-
búning þessa máls. »
4. I fjórða lagi sje lögð á það auk-
in áhersla með fjelagssamtökum, í upp-
eldis- og menntastofnunum þjóðarinn-
ar og með hverju því móti, sem verða
má, að örfa og glæða íslenska þjóð-
erniskend og þjóðrækni, þar sem í því
felst besta vöm þjóðarinnar við óheil-
brigðum áhiifum hins þvingaða sam-
býlis við erlent setulið og varðveisla ís-
leijska þjóðernisins jafnffamt undir-
staða sjálfstæðis ríkisins í framtíð-
inni.
Þá var samþ. eftirfarandi til-
laga vegna gálausra skrifa Al-
þýðublaðsins:
inni“.
„Sambandsþing ungra S.jálfstæðis-
manna átelur mjög harðlega hin á-
byrgðarlausu skrif Alþýðublaðsins að
undanförnu varðandi málefni landsins
út á við og afstöðu vora ti! ófriðarað-
ilanna. Telur Sabmandsþingið alg.jör-
lega óviðunandi, að formaður Alþýðu-
í'lokksins, Stefán Jóbann Stefánsson,
gegni áfram embætti utanríkismálaráð-
herra, með því að léta slík skrif við-
gangast óátalið í málgagni flokks síns
og með því móti stöðu sinnar vegna,
gefið ófriðaraðilum hættulegt tilefni til
þess að taka mark á skrifum blaðsins.
Sambandsþingið telur brýnustu nauð-
syn á J)ví, að meðferð utanríkismál-
anna sæti á hverjum tíma þeirri skip-
an, er nýtur sem fylst trausts almenn-
ings í landinu og beri því að skipa
þeim málum með hliðsjón af því, al-
gjörlega án tillits til nokkurs annars".
í tilefni af hinu endemislega
hátterni Snæbjarnar bóksala
var eftirfarandi tillaga samþ. í
einu hljóði:
„Sambandsþing ungra Sjálfstæðis-
manna lýsir yfir megnustu fyrirlitn-
ingu á hinum óþ.jóðhollu skrifum Snæ-
b.jarnar Jónssonar bóksala, Reyk.javík,
um íslensk málefni í enska blaðinu
,,Speetator“, og telur slíka framkomu
eiga að sæta refsiábyrgð“.
SAMBÚÐIN VIÐ
SETULIÐIÐ.
A^arðandi afstöðuna til setu-
liðsins og hernámsins var eftir-
farandi tillaga samþykt:
„Þing Sambands ungra S.jálfstæðis-
manna, haldið í Reykjavík í nóv. 1940,
telur stórum vítavert að æðstu embætt-
ismenn ríkis og bæjarfjelaga sit.ji sam-
kvæmi og veislufagnaði hjá yfirmönn-
um hins erlenda setuliðs, sem hernum-
ið hefir landð.
Telur Jiingið að það fordæmi, sem
með því sje geí'ið, skapi aukna hættu
á skaðlegu og vansæmandi sambandí al-
mennings við hið erlenda setulið.
Álítur Sambandsþingið að þegar hafi
skapast það viðhorf meðal nokkurs
hluta borgaranna, sem geri hiklausar og
róttækar ráðstafanir í þessum ef'num
nauðsynlegar“.
Eftirfarandi tillaga var sam-
þykt frá Leifi Auðunnssyni,
Dalseli:
„Sainbandsþing ungra S.jálfstæðis-
manna, Iialdið í Reykjavík í nóvem-
ber 1940, lýsir ánægju sinni yfir
bókaútgáfu Menningarsjóðs og Þjóð-
vinafjelagsins, og treystir því, að út-
gáfufyrirtækið haldi fast við pólitískt
hlu.tleysi og verði í framtíðinni lands-
mönnum til aukins þroska“.
' BRAUTRYÐJENDUM ÞAK K AÐ.
I Þá voru þeim Torfa Hjartar-
syni, ‘bæjarfógeta á ísafirði, og
Thor Thors, aðalræðismanni í
New York, send þakkarskeyti
frá þinginu í tilefni af braut-
ryðjendastarfi þeirra í þágu
Sambandsins.
Á sunnudagskvöld sátu full-
trúar Sambandsþingsins sam-
sæti í Oddfellowhöllinni með
Miðstjórn Sjálfstæðisflokksins.
Var þar hinn besti fagnaður,
sungið og margar ræður fluttar.
ST.IÓRNARKOSNING.
í þinglok í gær fór fram kosn-
ing í stjórn Sambandsins. Var
Gunnar Thoroddsen einróma
kosinn forseti og meðstjórnend-
ur þeir Jóhann Hafstein, Sig-
urður Bjarnason frá Vigur,
Leifur Auðunsson Dalseli, Rang.
og Magnús Jónsson, Mel í
Skagafirði.
Varastjórn skipa þessir
menn: Hermann Guðmundsson,
Óttar Möller, Guðmundur Guð-
mundsson, Gísli Gíslason, Páll
Daníelsson.
Að lokinni stjórnarkosningu
ávarpaði hinn nýkjörni forseti
þingið og hvatti til einhuga á-
taka. Hann kvað unga Sjálf-
stæðismenn hafa valið sjer hið
góða hlutskipti. Þeir ættu glæsi-
legan málstað og fyrir hann
væri gott að berjast og þessi
málstaður yrði borinn fram
til sigurs.
Jóhann G. Möller, forseti
þingsins sleit því næst þinginu
og árnaði fulltrúunum og mál-
efni Sjálfstæðisflokksins allra
heilla.
iLauk Sambandsþinginu með
því að hrópað var ferfalt húrra
fyrir fósturjörðinni.
Fimtugur; Þorsteinn
frá Hofðabrekku
Vandaður sðfi
óskast. Uppl. í síma 5735.
Hin fræga saga
eftir
Walter Scott
er komin út i
skrautútgáfu með
yfir 200 myndum.
Verð aðeins
kr. 7.50 i
góðu bandi.
Þorsteínn Einarsson frá Höfða-
brekku í Mýrdal, nú bóndi á
Brekku í Sogamýri við Reykja-
vík. er fimtugur í dag.
Það þótti mikið í ráðist hjá
Þorsteini hjer um árið, er hano
festi kaup á hinni stóru og erf-
iðu.jörð, Iíöfðabrekku og fór að
búa þar. Margir spáðu þá illa fyr-
ir Þorsteini, því að efnin voru lít-
il, en jörðin erfið og mannfrek.
En Þorsteinn sýndi í þéssu, sem
öðru, að hann vissi hvað hann var
að fara. Hann hafði ekki setið
mörg ár á Höfðabrekkunni, er
jörðin hafði tekið stórfeldum um-
skiftum. Hami girti túnin og marg
faldaði þau, girti liaga, svo a'ð
alt varð hægara um hirðing fjár-
ins- hygði upp fjenaðarhús, ■ einn-
ig stórt og vandað íhúðarhús og
rafstöð. Allar þessar miklu um-
hætur gerði Þorsteinn á fáum ár-
um og ]>að var eins og alt Ijeki
jí höndum hans, eijda fór þar sam-
i an hugvít og snild í handhragði.
Það var sama hvað Þorsteinn tók
sjer fyrir hendur, hann gat alt;
fjölhæfnín var svo mikil og hann
hikaði aldrei við, að reyna nýj-
ungar. Þótt oft væri lítill vinnu-
krafturinn á Ilöfðahrekkunni,
varð hann hrátt meðal gildusf.it
bænda í sveitinni. Og það er al-
veg víst, að ef atvikin hefðu ekki
ráðið því, að Þorsteinn varð að
bregða búi á Höfðabrekkunni,
hefði hann orðið fyrirmyndar
stórbóndi þar. En hin ágæta og
dugmikla kona hans, Elín Ilelga-
dóttir frá Þykkvabæ, misti heils-
una og varð að dvelja á spítala.
Yegna þessa mikla áfalls, sá Þor-
steinn sig tilneyddan að bregða
húi á Ilöfðahrekku, en keypti þá
býlið Brekku í Sogamýri og býr
þar nú.
Yinir og kunningjar Þorsteins
senda honum hlýjar kveðjur á
þessum tímamótum og óslra þess
mmlega, að aftur megi birta á
lífsíeið hans. Vinnr.