Morgunblaðið - 25.03.1941, Síða 8

/ i

Þriðjudagur 25. mars 19411.
míaup s&apuc
VENUS-RÆSTIDUFT
drjúgt — fljótvirkt — ódýrt.
Nauðsynlegt á hverju heimili
HÚSGÖGNIN YÐAR
mundu gljáa ennþá betur, ef
t>jer notuðuð eingöngu Rekord
húsgagnagljáa.
FERMINGARKJÓLAEFNI
íhvítir Silkisokkar, hvít Undir-
sett, Peysufatasvuntu og slifsis
efni mjög falleg, Silkisokkar
allar stærðir, Barna hálfsokkar
Bolir á fullorðna og börn. —
Verslun Guðrúnar Þórðardótt-
ur, Vesturgötu 28.
DRÁTT ARHESTUR
stór og fallegur, óskast keyptur
Upplýsingar í síma 2157, eftir
klukkan 7.
MEÐALAGLÖS og FLÖSKUR
keypt daglega. Sparið millilið
ína og komið til okkar, þar sem
Jjjer fáið hæst verð. Hringið
síma 1616. Við sækjum. Lauga-
vegs Apótek.
ÞAÐ ER ÓDÝRARA
t ð iíta heima. Litina selur
HJÖrtur Hjartarson, Bræðra
borgarstíg 1. Sími 4256.
KAUPUM FLÖSKUR
stórar og smáar, whiskypela
glös og bóndósir. Flöskubúðin
Bergstaðastræti 10. Sími 5395
Sækjum. Opið allan daginn.
KAUPUM FLÖSKUR og GLÖS
háu verði. Sækjum samstundis
Sími 5333. Flöskuversl. Kalk-
ofnsvegi við Vörubílastöðina.
SALTFISK
þurkaðan og pressaðan fáið
þjer bestan hjá Harðfiskölunni
Þverholt 11. Sími 3448.
KÁPUR og FRAKKAR
fyrlrllggjandi. Guðm. Guð-
mundsson, dömuklæðskerl ■
Klrkjuhvoll.
Hafnarfjörður:
KAUPUM FLÖSKUR.
Kaupum heilflöskur, hálfflösk-
ur, whiskypela, soyuglös og
dropaglös. Sækjum. — Efna
gerð Hafnarfjarðar, Hafnar-
firði. Sími 9189.
&ZCÍítfnninycw
KNATTSPYRNUFJELAGIÐ
VÍKINGUR
tilkynnir: Dregin voru út í gær
á skrifstofu lögmanns eftirtal-
in númer í hlutaveltuhapp-
'drætti fjelagsins:
Nr. 251 250,00 í peningum.
•— 2621 100,00 í peningum.
*— 2486 50,00 í peningum.
•— 4203 50,00 í peningum.
<— 4330 25,00 í peningum.
•— 2650 25,00 í peningum.
-— 1330 1 tonn af kolum.
«— 1328 Kjötskrokkur.
<— 1145 1 sekkur rúgmjöl.
-— 2848 Skrifborðslampi.
•— 572 Ferð til Akureyrar.
»— 5161 Knattspyrnuskór.
»— 2213 Kvæðasafn Guðm.
Guðmundssonar.
— 4645 Ferð til Borgarness
Munanna sje vitjað til Sig-
lurðar Þórðarsonar c/o Skúli Jó-
Jhannsson & Co., Hafnarstræti 18
HAMIN6JUHJÓ1IÐ
81. dagur
„Það eruð þjer, sem liafið farið
þannig að ráði yðar við hann, að
hann gæti eins verið verslunar-
vara. Og nú ættuð þjer að sleppa
honum, meðan enn er tími til þess,
að jeg geti bætt fyrir það tjón,
sem þjer hafið unnið honum“.
„Tjón! Og það ætlið þjer að
bæta fyrir? Þjer? Þjer, sem eruð
ekki annað en mistilteinn, sem er
að reyna að finna eitthvað til
þess að krækja sjer í!“
★
„Jeg get ímyndað mjer að þjer
lítið þannig á það“, sagði ísabella.
„Þjer eruð svo ósigrandi! Hafið
þjer aldrei gert yður ljóst, að það,
sem Kester vill, er tilfinningin
fyrir því, að maður þarfnist hans?
,Eftir alt það, sem jeg hefi gert
fyrir hann‘, segið þjer og skiljið
ekki, að maður eins og Kester vill
geta haldið, að það sje, lianp, sem
geri eitthvað fyrir yður, en ekki
öfugt. Þjer hafið ímyndað yður,
að þjer gæfuð honum svo mik-
ið . . . já, jeg hefi haft auga með
yður . . . . en í raun og veru hafið
r
Eftir GWEN BRISTOW
'a.
SKEMTIFUND
heldur K. R. í kvöld kl.
8i/» í Oddfellowhúsinu.
Til skemtunar verður; Kvik-
mynd 1. S. I. frá íþróttamótum,
sýningum og kappleikum í
sumar. Hr. Alfred Andrjesson:
Gamanvísur og upplestur. —
Dans. Þeir K. R.-ingar sem að-
stoðuðu við álfadansinn í vetur
eru boðnir á fundinn og vitji
aðgöngumiða í dag á afgreiðslu
Sameinaða. Borð ekki tekin frá.
Mætið því stundvíslega. Knatt-
spyrnunefndin sjer um fundinn.
Húsið lokað klukkan 10i/2- Að
eins fyrir K. R.-inga. .
Stjórn K. R.
þjer ekki gefið honum neitt af
því, sem hann liefir helst viljað
og þarfnast. Smásigi'ar, hvíslandi
hrósyrði . . . Eleanor! Kester hef-
ir leitað til mín, af því að jeg
gef honum sjálfstraust. Og þjer
skuluð ekki reyna að halda í hann,
því að J>að þýðir ekki neitt. Þjer
Iiafið gert nógxx mikið ilt þegar“.
Eleanor heyrði varla, hvað Isa-
bella sagði. Hxxn var svo reið, að
hún heyrði aðeins hljóminn af orð-
unum. Nú stóð hún ósjálfrátt upp,
og ísabella eiixnig. Hún vissi ekki,
hvenær þær höfðu staðið á fætur,
en hún heyrði, að ísabella var svo
hraðmælt, að hxxn gaf sjer varla
tíma til þess að draga andann.
★
„Kester er kominn af lietjunx.
Hveruig senx mennirnir í Laime-
ættinni hafa verið, hafa konurn-
l ar, sem elskuðu þá, ávalt lcomið
því iixn lijá þeinx, að þeir væru
lietjur. Þetta, sem karlmennirnir
kalla yndisþokka ungmeyjanna
frá Suðurríkjununl . . . jeg á auð-
vitað við ungar stúlkur úr fjöl-
skyldum eins og minni og Kest-
ers . . . er ekkert xxema hæfileik-
inn til þess að gefa mönnununx
sjálfstraxxst. Við gerum þetta ó-
sjálfrátt, án þess að vita af því.
En finnum við rnann, sem okkur
þykir verulega vænt ixm, eru eng-
in takmörk fyrir því, senx við get-
um gert fýrir hann. Og vitið þjer,
lxvernig við förxxm að þessn'! Nei,
það vitið þjer auðvitað ekki, ann-
að eins flón og þjer! Við gei'um
það nxeð því að hrósa þeim fyrir
])á eiginleika, senx við ósknm, að
þeir væi’xx gæddii’“. Hún hló háðs-
lega. „.Þetta skuluð þjer liafa í
huga næst. En í þetta sinn hafið
þjer beðið ósigur. Það eitt veit
jeg! Kester er svo leiður á yður,
að hann ]xolir ekki minninguna
um það, að þjer sjeuð til. Það er
ráðlegast, fyrir yður að sleppa til-
kalli til hans, og gera það á eins
viðkunnanlegan liátt og'þjer, á j'ð-
ar vísu, getið“.
)» >

ikOS'jJWlLStO^jOJA.
ll.
Sækjum. Sendum.
Vönduð vinna.
— Sími 419 6. —
STULKA
vön sveitarstörfum óskast frá
sumarmálum á fáment heimili
nálægt kaupstað. Mætti hafa
með sjer barn. A. v. á.
SENDISVEIN
vantar okkur nú þegar. Flösku-
verslunin. Kalkofnsveg. Sími
5333.
STULKA,
sem kann garðrækt, getur feng-
ið góða atvinnu við kálgarðana
á Álafossi í sumar, Gott kaup.
Uppl. á afgr. Álafoss.
HREINGERNINGAR.
Aantið í tíma. Guðni og Þráinn.
Sími 5571.
OTTO B. ARNAR
öggiltur útvarpsvirki, Hafnar-
stræti 19. Sími 2799. Uppsetn-
ing og viðgerðir á útvarpstækj-
um og loftnetum.
LÍTILL
SUMARBÚSTAÐUR
óskast til leigu. Upplýsingar í
síma 1270.
EITT EÐA TVÖ HERBERGI
með baði, óskast. Sími 2139.
Ckiftuð-funtlií
ARMBANDSÚR
,Crusader‘ fjórkantað, tapaðist
á leiðinni frá Baldurshaga —
Reykjavík — Hafnarfjörð til
Keflavíkur sunnudaginn 23.
mars. Aftan á úrið er grafið:
„WITH ALL MY LOVE, PAT“.
Fundarlaun kr. 30,00. Finnandi
beðinn að afhenda úrið á lög-
reglustöðina.
Hún sneri sjer á hæli og gekk
út að dyrunum. En Eleanor stóð
nxeð báðar hendur í vösum og
krepti hnefa. Reiðin svall í henni.
En hún hugsaði í sífellu: „Ef jeg
segi orð, verður það eitthvað
liræðilegt. Ó, góði guð, hjálpaðu
nxjer til þess að þegja“.
Þegar ísabella var komin út að
hurðinni, leit lixxn um öxl og
sagði: „Þetta var það, sem jeg
vildi sagt hafa. Nxx skal jeg senda
fötin yðar upp og gæta að, hvqrt
bíllinn yðar er kominn“.
Hún lokaði hurðinni á eftir
sjer, eu Eleanor stóð lengi í sömu
spoi’um. Hxxn hafði ákafan hjart-
slátt, og fingurnir voru svo stirð-
ir, að húii átti bágt með að rjetta
úr þeim, er hún tók hendurnar úr
vösunum. Ilana verlcjaði í hvern
lið af áreynslunni við að stilla sig.
En liún var mjög fegin því, að
hafa ekkert sagt eða gert, því að
lxefði luxn sagt, eitthvað, liefði hún
oi’ðið alveg hamslaus af bræði,
það var hxxn viss um. Hún sneri
sjer snai-lega við, er barið var að
dyrum. En það var aðeins negra-
stúlkan með fötin hennar.
Ophelía sagðist hafa strokið
kjólinn hennar og nærftöin með
heitu járni og vonaði, að þau
væru svo þur, að hxui gæti farið
í þau. En kápan var enn vot, og
eins skórnir. En þarna voru skór
af húsmóður liennar, sem hún
mátti fá.
Eleanor þakkaði henni fyrir
hjálpina. En hún vildi heldur fá
kvef af því að fara í sína skó
vota, en fara í skó af Ísabellxx.
Síðan gekk hún að snyrtiboi’ðinu.
★
Ilár hennar var nærri því orðið
þxirt, svo að hxxn fljettaði það í
snatri og svipaðist xim á snyrti-
borðinu eftir hái’nælunum sínum.
Alt í einxx vai’ð axxgnaráð hennar
starandi, og hxm hjelt áfram að
einblína á lítinn hlut á borðinxx,
sem glampaði á. Hjarta hennar
tók aftxxr að bei'jast ákaft, er hún
tók hann í hönd sjer. Þetta var
litli silfux'hnífurinn hans Kesters!
Eleanor sneri honum við og las-
nafn Kesters á honum. Iiún kóln-
aði upp og liitnaði til skiftis. En
hvað það var líkt Kester að
skilja hahn eftir þarna! Eleanox'
krepti hnefann utan um hnífinn,.
en opnaði haun aftxxr. Hún fylt-
ist alt í einxx Iieift. „Hanii er flug-
beittur“, hugsaði hxxn. „Jeg gætí.
skorið í sundur andlitið á henni
með honum!“ En síðan kiptist hún
við. Aldrei hafði henni flogið til
lnxgar fyr, að gera nokkxxrri xnann-
eskjxx nxein. Aftur var barið að
dyrurn, og hxxxx sneri sjer fljótt
við og kallaði óþarflega hátt:
„Kom inn!“ Þetta var Ophelía„
sem tilkynti, að bíllinn væri kom-
inn.
Eleanor faldi hnífinn í lófa
sínum. Stúlkan rjetti henni káp-
xxna, og hún tók hana á handlegg-
inn. Síðan gekk hún framhjái
henni og niðxxr stigann. Isabella
stóð við iitidyrahurðina og sagðí
Cameo, að Eleanor kæmi rjett
strax. Þegar Eleanor koxn þang-
að, sagði hún: „Yerið þjer sælax’“.
Og Eleanor sagði: „Vei’ið þjer
sælar“. Hxxn gekk hratt x'xt að
bílnum og lxjelt frakkanum yfir
lxöíidinni, senx var krept, utan uro
linífinn.
★
Regnið streymdi stöðxxgt niður
í stríðxun straumuin. Cameo ók
gætilega, og Eleanor sat aftur í
vagninum, nötrandi af kulda og
eftirstöðvunx eftir hina áköfx:
geðshræiúngu og bræði, sem hafðí,
gripið hana.
Hx'xn var örmagna eftir að liafa
stilt geðofsa sinn. Þetta var í í’auxi
og veru í fyrsta sinn, senx hún
hafði verið reið, án þess að haf;x
látið reiðina lilaupa xxxeð sig í
gönur, og henni liafði aldrei dott-
ið í hug fyr, að það gæti vei’ið
svona ei’fitt að stilla skap sitt.
Framh.
IPQAÐ hvílist
ai«8 fler&ugum frá
THIELE
KARLMANNS-
ARMABANDSÚR
tapaðist á sunnudagskvöld hjer
í bænum. Finnandi vinsamlega
beðinn að hringja í síma 4036.
Fundarlaun.
Einn aílra sjaldgæfasti sjúk-
dónxui’, sem sögur fara af, er sá,
að menn nxissi hæfileikann til þess
að verða þyrstir. í sögu lækna-
vísindanna er aðeins vitað um
fjögur tilfelli þessa sjxxkdóms.
*
Um 5% af íbúuxn jarðar liafa
svokallaða „lita-heyrn“. Þegar
þetta fólk lieyrir vissa tóna, sjer
það fjrrir sjer vissa liti, eða öfugt.
★
Til þess að sanna það, að kai’l-
mennirnir í bæ einum frönskum
væx’u hjegómagjai’nari en kven-
fólkið, setti blaðamaður upp speg-
il á umferðamikilli götu og ljet
gefa gætur þeim, senx franx lijá
gengu. Á einum klukkutíma námu
19 rnenn staðar þarna og spegl-
uðu sig, en aðeins 18 konur.
★
— Ilefi jeg nokkurntíma sagt.
þjer, hvernig hann Ólafur bað
míxi?
— Bað hann þín?
★
— Hefurðu samið erfðaskrá?
Sjúklingurinn á banabeði: — Já .
jeg hefi ánafnáð aleign mín^ lækix—
inum, senx bjargar lífi niínxx.
★
Ganxall læknir hitti einn af fyr-
veraiidi sjúklingum sínxim og-
spxxrði, hvernig honum liði.
— Ef þjer takið ]>að ekki illa
upp, læknir góður, þá Iíður mjer
eiginlega ljómandi vel nxxna, svar-
aði gamla konan.
★
Virðuleg frú kom inn í bxxð og-
sagði:
— Jeg ætlaði að fá afnxælisgjöf'
fyrir litla telpu. En það á að vera
eitthvað, sem gagn er í, ekki að-
eixis leikfang, sem hún hefir gam-
an af skamma stund, heldur eitt-
hx’að, sem hún hefir ánægju af og
foreldrar hennar kunna að meta.,
gjarna eitthvað, senx glæðir smekk
hennar og hagsýni.
— Við höfum úr uógxi að velja.
Hvað höfðuð þjer hugsað yður að;
gefa mikið fyrir þetta?
— Ja, svona 50 aura til krónxx ,
var svarið.