Morgunblaðið - 15.01.1943, Page 4

4
IfORGUNBLAÐIÐ
Föstudagur 15. janúar 1943»
Samtryggifig islenskra botnvorpunga
hefir ákveðið að stofna til almennrar samkepni um
Botnvðrpuskip íramtfðarinnar
Er öllum íslenskum þegnum boðið að taka þátt í sam-
k.epninni, sem háð er eftirfarandi reglum og fyrirmælum:
Óskað er tillagna um rúmskipan, vistarverur, örygg-
isútbúnað, vjela- og tækjabúnað, og fyrirkomulag í botn-
vörpuskipi, sem er frá 400 til 600 rúmlestir að stærð
(brúttó), og er ætlað til fiskveiða við ísland.
Tillögur skulu skýrðar með uppdráttum, í mælikvarða
1 móti 200, er sýna fyrirkomulag ofan þilfars og neðan
í aðalatriðum, og form skipsins og rúmskipan í nokkurn-
veginn rjettum hlutföllum.
Úrlausnir skulu sendar fyrir hádegi 1. október 1943,
til skrifstofu fjelagsins í Austurstræti 12, Reykjavík, í
ábyrgðarbrjefi merktu „BOTNVÖRPUSKIP FRAMTÍÐ-
ARINNAR“. Tillögur og uppdi-ætti skal merkja með sjer-
merki höfundar, en nafn hans og heimilisfang skal fylgja
:með í lokuðu umslagi, sem er merkt á sama hátt.
Úrlausnir verða lagðar fyrir fimm manna dómnefnd,
sem skipuð verður eftir tilnefningu Fjelags ísl. botnvörpu-
skipaeigenda, Skipstj. og stýrimannafjel. Ægis, Vjelstjóra-
fjel. íslands, Sjómannafjel. Reykjavíkur og Samtr. ísl.
botnvörpunga.
Ákveðin eru þrenn verðlaun, 1. verðlaun kr. 10.000 00,
2. verðlaun kr. J.500,00 og þriðju verðlaun kr. 5.000,00.
Til þess ?tð úrlausn hljóti 1. verðlaun, þurfa fjórir dóm-
nefndarmenn að greiða henni atkvæði, en ella meirihluti.
Enginn höfundur getur öðlast nema ein verðlaun.
Hinar verðlaunuðu úrlausnir verða eign Fjelags ís.l.
Ibotnvörpuskipaeigenda.
Samtrygging íslenskra bolnvörpnnga
Vegna jarðarfarsr
Jén» Hdlldórssonar hús-
^a^niimeistitra verða all-
ar vinnustofur rae^Iima
Hús^agnameistarafffela^s
Reykfavíkur lokaRur ffrá
hádegl I dag.
Vegna jarðarfarar
Jóns Halldóssonar, hús-
{jfagnasmfiðameistara verð-
ur verslun og vinnustofu
okkar lokað Irá kl. 13-16
í dag, fföstudatfinn 25. þ. m.
Magnús Benjamínsson & Co.
Ljúsmyndastofa mfn
verö ar lokuð allan daginn
i da^ vegna fartlarfarar.
Sigurður Guðmundsson
Ijósmymlari Laugaveg 12
Jón Halldórsson trjesmlðameistari
Með Jóni HíUIdórssyni er fall-
inn frá einhver vinsælasti
borgari Reykjavikurbæjar. Hann
var þó ekki Reykvíkingur að
uppruna, heldur Vestfirðingur
og hjelt ávalt sjerstakri trygð
við átthaga sína og vestfirska
siði.
Hann fæddist að Vöðlum í
Önundarfirði hinn 15. sept. 1871
og var því rúmlega 71 árs er
hann ljest. Ólst hann upp hjá
foreldrum sínum og stundaði alla
algenga vinnu, meðal annars sjó,
bæði á opnum bátum og þilskip-
um. En sjerstakur dugur hefir
verið í piltinum, fram yfir það
almenna, því að rúmlega tvítug-
ur rífur hann sig upp úr um-
hverfi sínu, fer með hvalveiða-
skipi til Noregs og hefur þar
trésmíðanám. Þar var hann þó
aðeins vetrarlangt, fór þá til
Kaupmannahafnar og hjelt nám-
inu áfram þar. Árið 1897 tekur
hann þar sveinspróf og hverfur
að því loknu heim, vinnur m. a.
við smíði holdsveikraspítalans í
Laugarnesi og innanhúss í Lands
bankahúsinu gamla.
Haustið 1899 fer Jón aftur
utan til frekara náms. Var hann
þá fyrst tæpt ár í Kaupmanna-
höfn, en síðan 3 ár í Berlín, lærði
í báðum stöðunum teikningar á
vetrum, en vann við húsgagna-
smíði á sumrum. Að því loknu
ferðaðist hann nokkuð um, til
þess að kynnast hinu bezta.í sér-
grein sinni, dvaldi m. a. nokkra
hríð í Dresden og Vínarborg.
Þetfa þykir máske ekki mikið
nú, en það var óvanalegt á þeim
tíma. Jón þáði aldrei eyri sjer
til styrktar, vann sig'afram af
eigin ramleik og er sjerstaklega
í sambandi við það eftirtektar-
vert, hve rækilega han bjó sig
undir lífsstarfið.
Eftir heimkomuna var hann
meðstofnandi að húsgagnavinnu-
stofu' árið 1905, er nefnd var
Sigurjón Ólafsson & Co. á Skóla-
vörðustíg 6. Þetta fyrirtæki gekk
ekki að óskum, en upp úr því var
stofnað ‘08 firmað Jón Halldórs-
son & Co. og stóð Jón fyrir því
fyrirtæki frá stofnun þess til
dauðadags.
Þetta eru helstu drættirnir í lífi
Jóns Halldórssonar.
Hjá Jóni kom snemma fram
áhugi á iðnaðarmálum, skrifaði
t. d. athyglisverða grein um iðnað
á íslandi í ísafold, er hann var
Minningarorð
KJ0T-
(HAKKAVJELAR)
No. 6 og 10.
jAve-r-p a O'C
Jón Halldórsson.
í Khöfn seinna skiftið. Hér heima
hlóðust brátt á hann störf í sam-
bandi við iðnað. Hann stóð fyrir
þeim þrem iðnsýningum, sem
haldnar hafa verið hjer síðustu
áratugina (1911, 1924 og 1932,
allar opnaðar á afmælisdegi Jóns
Sigurðssonar, 17. júní). í Iðnað-
armannafjelaginu í Reykjavík
var hann kosinn í fjölmargar
nefndir, var formaður þess 1921
—1925 og varaformaður eftir það
og til 1936, er önnur skipun var
gerð á stjórn fjelagsins. En þá
var hann gerður að heiðursfje-
laga í Iðnaðarmannafjelaginu.
Jón var fjelagslyndur maður
og var í ýmsum fjelögum, öðr-
um en hjer eru nefnd, og hvar-
vetna góður liðsmaður.
Jón sat sem fulltrúi iðngrein-
ar sinnar á öllum iðnþingum, sem
háð hafa verið hjer, enrtfremur
í iðnráði Reykjavíkur frá stofnun
þess 1928 og út árið 1937, en
þá var gerð nokkur breyting á
því. Hann sat í stjórn Sparisjóðs
Reykjavíkur og nágrennis frá
stofnun hans 1932 til síðasta að-
alfundar sjóðsins, eða í 10 ár.
Við Iðnskólann kendi Jón
teikningu í 30 ár samfleytt og
má því segja með nokkrum sanni,
að allir fullnuma húsgagnasmiðir
bæjarins sjeu út af honum kom:i-
ir.
Það sem veit sjerstaklega að
Reykvíkingum í sambandi við
starf Jóns í Iðnaðarmannafjelag-
inu, er það, að hann átti frum-
kvæði að því að fjelagið gæfi
bænum líkneski af Ingólfi Arnar-
syni, fyrsta landnámsmanninum
og fyrsta íbúa Reykjavíkur. Það
var fyrir hans atbeina að Iðn-
aðarmannafjelagið í Reykjavík
færði Reykjavíkurbæ virðulegri
og dýrri gjöf en nokkurt annað
fjelag hefir gert alt til þessa.
Það er í rauninni óþarfi að
lýsa Jóni sem einstaklingi fyrir
Reykvíkingum. Sem atvinnurek-
andi, forstöðumaður fyrir tiltölu-
lega stóru fyrirtæki, sjerstak-
lega fyrri hluta starfstímans,
átti han að vonum í ýmsum erj-
um, en að því er jeg best veit
lauk þeim ávalt í sátt og sam-
lyndi. Jón hafði altaf sjerstakt
lag á að sætta kaupandann við
það verðlag, sem framleiðslan
hlaut að kosta.
Annars er fyndni hans og mein
lausa gletni ví^fræg um bæinn.
Þrátt fyrir alla þá trygð, sem
hann hjelt við Vestfirði og vest-
firska siði, var hann einlægof
Reykvíkingur. Og þrátt fyrir
ljettlyndi hans’og gamanyrði, er
hann hafði ávalt á takteinuio,
hvenær sem maður hitti hann,
var hann alvörumaður undJT
niðri og alla tíð einlægur tró-
maður.
Jeg gat þess í upphafi þess-
arar greinar að Jón hefði verið
einhver vinsælasti borgars
Reykjavíkurbæjar. Jeg held a®
þar hafi verið of vægt til orð*
tekið. Var hann ekki ástsælast-
ur allra borgara bæjarins?
Á. Á.
Jón Halldórsson
Þeir, sem áttu þína kynning,
þeirri munu síðast gleyma.
Alla daga mæta minning
munu þeir í brjósti geyma.
Gott er jafnan góðs að minnast-
Góðum dreng er lán að kynnast-
Snillings andinn, hagleiks hðndin
hófu þig til sæmdar ráða.
Ungur fórstú í leit um löndin,
leit til frama og æðri dáða.
Sýndir alla æfi í verki
iðnar þinnar göfga merki.
Hollur í ráðum, heillundaður,
hverja skyldu vildir rækja,
frjáls og glaður, friðsæll maðnr,
flestum betri heim að sækja,
gerðir mörgum glaðar stundiÞ
góðir voru þínir fundir.
Voru af heilum rótum runnar
rausn þín öll og vinagleði.
Undirstraumur alvörunnar
ávalt rann í traustu geði-
Reyndir að feta vandaveginn,
vera jafnan sannleiks meglJ1-
Fjarri deilu og dægurmáh
dvaldir þú á hljóðum stundufE
Ofar hismi heims og táli
hugurinn var á æðri fundum-
Traust á hæstum höfuðsrniði
hverri í raun þjer kom að 1
Nú er þögn í þínu ranni,
þín að vitja tjáir eigi.
Erfið leit að öðrum manni,
er þitt sæti fylla megi.
Minningarnar mönnum lengur
munu lifa, góður drengur.
Freysteinn Gunnarsson.
AIll i óvíssn
fund Glra^é^
og de Getnlle
C* regnin um fund Girau s ^
* De Gaulle hefir ekki v® ^
staðfest í London. Hefir sl ^
fyrst var sagt frá þessu,
vitneskja um það, að De G* ír*
hafi engan boðskap feng f
Giraud, síðan hann koma
rQrSnlftíri SÍUU