Morgunblaðið - 23.03.1943, Síða 4

M ORGUNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 23. mars 1943.
Mjölknrsamsalan tllkynnir:
Bæjarstjórn Reykjavíkur samþykti 4. þ. m.
að banna öllum mjólkurbúðum bæjarins að nota
trektir við mælingu mjólkur og rjóma, frá eg með
1. apríl n.k.
Fyrir því tilkynnist heiðruðum viðskiptavin-
um vorum, að frá þeim tíma geta búðir vorar ekki
afgreitt nefndar vörur á flöskur eða önnur stút-
þröng ílát.
NINON
Vordragtir
ný nppteknar
Bllslltar (tweed) og svartar
------- Bankastrætl 7
Fyrirlggjandi í heilum tunnum:
Pftpar — Kanell
Allrakanda
legall — Karry
BanOnr pflpar
Engflfer
GUÐMUNOURi Ó
Austurstræti 14.
FALLEGIR
KJOLAR
NÝKOMNIR.
T K S K A N
Sjerverslun með kvenfatnað
Laugaveg 17.
oooooooooooooooooooooooooooooooooo<x>
Háif jörðin Leiðólfsstaðir
í Dalasýslu er til sölu, laus til ábúðar frá næstu far-
dögum. Ibúðarhús úr timbri. Hlöður fyrir heyfeng.
Töðufail ca. 150 hestar, auk útheysslægna. Laxveiði
fylgir, einnig fallvatn til virkjunar. Upplýsingar
géfur eigandi jarðarinnar
Jóhann Bjarnason, Búðardal. Sími 8.
Fjelag matvörukaupmanna.
Aðalfunður
í kvöld kl. 8.30 í Kaupþingssalnum.
Dagskrá: Venjuleg aðalfundarstörf.
Stjórnin.
BÆKDR
Vinsældir og áhrif
Eftir Dale Carnegie.
Vilhjálmur Þ. Gíslason
þýddi. Fjallkonuútgáfan.
Rvík 1943.
Vinsældir og áhrif. Ekki verð
ur annað sagt, en að titill
þessarar bókar sje girnilegur til
fróðleiks, því hver vill ekki eiga
vinsældum að fagna og vera á-
hrifamaður. En hitt er spuming,
hvort slíkt verður lært af bók-
um. )
Bók sú, sem hjer hefir komið
á sjónarsviðið í íslenskri þýð-
ingu, hefir selst óhemju mikið í
Bandaríkjunum, þar sem hún
hefir komið út í hvorki meira nje
minna en 56 útgáfum, og ein-
takafjöldinn er kominn hátt á
þriðju miljón.
Þegar maður fer að lesa bók-
ina, er eitt af því fyrsta, sem
maður rekur sig á, það, hversu
það sem bókin kennir, liggur
flest 1 augum uppi, ef svo mætti
segja. Það er líka svo, að það
þarf oft að benda mönnum á það
augljósasta og sjálfsagðasta í
fari þeirra og umgengni, þeim
dettur það ekki í hug fyr en svo
er gert, og er þá vissulega betra
að gera það í rituðu máli, held-
ur en hver færi að segja kunn-
ingjum sínum, í hverju fram-
komu hans væri ábótavant, því
af þessu gætu spunnist stælur,
og maður græðir aldrei á þeim,
segir Dale Carnegie.
Jeg veit, að margir verða hissa
á að heyra það, að menn græði
ekki á stælum og pexi við ná-
ungann, en eftir að hafa lesið
kaflann úm þetta í bókinni, verð-
ur það svo ofur einfalt og eðli-
legt, að mörgum verður sjálf-
sagt á að hugsa: Að jeg skyldi
ekki sjá þetta í hendi mjer. En
það er nú svo, að vaninn er mátt-
ugur, og menn fylgja gjarnan
gömlum venjum í framkomu og
sambúð við náungann, og sjá
ekki, að þær eru aðeins til ama
og óvinsælda.
Fjölda manns finst, að þeir
þurfi endilega að breyta skoðun-
um annarra, ef þær eru gagn-
stæðar skoðunum þeirra sjálfra.
En \ eykur slíkt á vinsældir
þeirra? Er ekki hinum mannin-
um alveg eins sárt um sína
skoðun og mjer? Og auðvitað
móðgast hann einungis, ef jeg
held því fram, að skoðun hans
sje fyrra, en mín hin eina rjetta.
En í bókinni, sem hjer er um
að ræða, eru líka ráð til þess að
koma öðrum á sitt mál, án þess
að móðga þá og espa. — Þjer
eruð alveg prýðilegur maður að
þessu leyti, en því miður er
þetta, sem þjer haldið fram ekki
sem allra rjettast o. s. frv.
En hitt er víst og satt, að
maður þarf ekki að halda, að
maður sje orðinn vinsæll og á-
hrifamikill, strax og maður hef-
ir lesið þessa bók. Til þess er
vaninn of sterkur hjá flestum,
og höfundur bendir á það, að
maður þurfi helst að lesa hana
of t ef lesturinn á að bera árang-
! ur. Og svo eru líka til, sem
betur f er, menn, sem kunna þessa
bók alla og máske meira til, án
þess að hafa nokkumtíma litið
í hana, — en þeir eru ekki marg-
ir.
! Bókin er raunverulega beisk
ádeila á síngimina, sem svo
miklu illu kemur til leiðar í þess-
um heimi. Hún sýnir glöggt böl
það, sem af því leiðir, að taka
ekki tillit til annarra en sjálfs
sín. Hún bregður meira að segja
upp óbeinlínis myndum af betri
veröld, sem koma mætti, ef menn
aðeins áttuðu sig á því, að hverj-
um er jafn sárt um sjálfan sig
og þjer eða mjer, og þær kendir
verður maður að forðast að særa.
Tillitssemin má sín meira e«
flest annað í umgengní manna
innbyrðis.
Það þarf ekki að taka það
fram, að þýðingin er prýðilega af
hendi leyst. Vilhjálmur Þ. Gísla-
son kastar ekki höndum til neins
sem hann gerir. Og margir geta
mikig á bókinni grætt, ef þeir
lesa hana vel og vandlega, og
fáir held jeg að sjeu þannig hm-
rættir, að þeim finnist hún rugl,
hafi þeir nokkra skynsemi til að
bera já annað borð. Bókin opnar
manni nýja heima, hamingjusam.
ari og beri, og maður er hissa á
því, að hafa ekki sjeð af sjálf-
um sjer, að svona á umgengni
manna að vera. i S.
Ályktanir Búnaöarþíngs um
varð landbúnaðarvara o. II.
Iblöðum og tímaritum hafa
birst öðru hvoru síðan í
haust harðar ádeilugreinar á
bændur, framleiðslu þeirra og
S verð það er sett var á landbún-
I aðarvörur á innlendum mark-
aði. Bændum hefir verið brugð-
! ið um að þeir einir ættu sökina
| á þeirri dýrtíð sem nú er í land
inu. Jafnframt leggur ríkisstjórn
in til í dýrtíðarfrumvarpi sínu,
að útsöluverð á landbúnaðar-
vörum verði lækkað með greiðsl
um úr ríkissjóði um stundar-
sakir, og að því næst verði sett
á þær fast verð, án þess að
trygt sje á nokkurn hátt, að til-
svarandi lækkun fáist á kaup-
gjaldi (þ. e. grunnkaupi og
dýrtíðaruppbót). Um þýðingu
kaupgjaldsins fyrir landbúnað-
inn vísast til ritgerðar Guðm.
Jónssonar kennara á Hvann-
eyri um framleiðsluhætti land-
búnaðarins.
í tilefni af þessu og þeim örð
ugleikum, sem landbúnaðinum
geta stafað af því ef opinberar
framkvæmdir taka of mikið af
vinnuafli frá framleiðslustörf-
unum, samþykti Búnaðarþingið
með öllum atkvæðum eftirfar-
andi ályktanir:
I.
Búnaðarþing felur stjórn Bún
aðarfjelags Islands að gæta
hagsmuna bænda og sveita-
fólks yfirleitt, þar sem bændur
hafa ekki annan málsvara í
8tjettarmálum sínum en Bún-
aðarfjelag Islands.
n.
Búnaðarþing ályktar, fyrir
hönd bænda, að lýsa yfir, að
það geti eins og nú er ástatt,
samþykt að verð það, sem var
á landbúnaðarvörum á innlend
um markaði 15. des. s. 1. verði
fært niður, ef samtímis fer fram
hlutfallsleg lækkun á launum
og kaupgjaldi. Jafnframt vill
Búnaðarþingið taka það fram,
að það telur mjög varhugavert
gagnvart landbúnaðmum aS
lækka útsöluverð á landbúnað-
arvörum með greiðslu neyt-
endastyrks úr ríkissjóði uni
stundarsakir, og eigi viðunandi
að lögbundið verði verðlag á
þeim vörum, án þess að jafn-
framt sje trygt, að vinna sú sem
lögð er fram við framleiðslu
landbúnaðarvara, verði eins vel
launuð og önnur sambærileg
vinna í landinu, þannig að ekki
raskist hlutfall það milli kaup-
gjalds og afurðaverðs, sem gilti
15. des. 1942.
IH.
1 tilefni af þeim órökstudda
áróðri, sem hafinn hefir verið
um gæði og verð á landbúnað-
arvörum, og vegna uppbóta,
sem ríkið veitir á útfluttar vör-
ur vegna markaðstapa erlendis,
skorar Búnaðarþingið á bænd-
ur, og aðra er landbúnaði unna,
að vera vel á verði gegn þessum
áróðri og standa fast saman um
velferðarmál landbúnaðarins.
IV.
Búnaðarþingið ályktar að
skora á ríkisstjórnina að haga
opinberum framkvæmdum sem
kostaðar eru af ríkissjóði, þann-
ig að landbúnaðurinn geti engu
að síður fengið nægilegt vinnn-
afl, svo að landbúnaðarfram-
leiðslan dragist ekki saman af
þeim sökum. Jafnframt telur
Búnaðarþingið æskilegt að rík-
isstjórnin hafi nána samvinnu
við stjóm Búnaðarfjelags Is-
lands um þetta mál.
★
Eins og framanritaðar álykt-
arnir bera með sjer, lýsir Bún-
áðarþingið því yfir í einu hljóði,
að bændur sjeu reiðubúnir til
að lækka verðið á framleiðslu-
vörum sínum, ef samtímis fer
fram hlutfallsleg lækkun á
kaupgajldi í landinu (þ. e.
grunnkaupi og dýrtíðaruppbót)
Bændastjettin, annar aðal aðilj-
FRAMH. A SJÖTTU SÍÐU.