Morgunblaðið - 02.09.1943, Blaðsíða 2

Morgunblaðið - 02.09.1943, Blaðsíða 2
2 MORGUNBLAÐIB Fimtudagur 2. sept. 1943 Hdskólalíf í Englandi bei svip styrjaldarinnar BJÖRN BJARNAlSON, cand. mag., er nýkominn hingað til bæjarins frá Englandi, en þar hefir dvalist í eitt ár við nám. Hefir hann lagt stund á enskar bókmenntir og mál- fræði við háskólann í Ox- ford. Blaðamaður frá Morg unblaðinu náði í gær tali af Birni og spurði hann frjetta af dvölinni í Eng- landi. — Jeg fór hjeðan síð- astliðið sumar á vegum British Council. Sú stofnun vinnur nú á þessum stríðs- tímum ötullegar en nokkru sinni fyrr að því að útbreiða enska menningu og enska tungu. — Þjer hafið notið til- sagnar ágætra kennara í C :ford? — Já, Jeg las enskar bókmenntir hjá Mr. C. S. Lewis, mjög vel þekktum fræðimanni. Tilsögn í erskri málfræði fekk jeg hjá prófessor Tolkien. Er hann mikill Islandsvinur ogf talar íslensku. Margir ’íslendingar hafa dvalið á heimili hans í góðu yfir- læti. Þegar minnst er á kenn- ara í Oxford, þá er kann- ske rjett að geta þess, að við háskólann er lektor í íslensk'u, Turville Petre að nafni. jStríðið hefir áhrif á háskólalífið. — Stríðið setur auðvitað svip sinn á lífið í háskól- aitum, eða er ekki svo? — Jú, það er rjett. Fje- lagslífið er daufara en áð- ur var. Allir stúdentar, aðrir en þeir, sem leggja stund á læknisfræði eða teknisk frælði, verða að fara í stríðið eftir éitt ár í háskólanum. Þess vegna verður að nota tímann vel. og bæði kennarar og nem- endur stunda störf sín af m@ira kappi en nokkru sinni fyrr. Tómstundirnar verða því færri og tími minni til þess að efla fje- lagslífið. Þrátt fyrir þetta er skemtileg .,stemning“ í Ox- ford. iStúdentunum gefst kostur á að hlusta á góða tónlist. Gaman er einnig að koma í ölstofurnar, sem margar hverjar eru orðnar æv'agamlar. Vegna matvælaskömtunar innar, eru matur og drykk- ur nokkuð af skornum skamti, einkum eru það þó unnendur whiskys og kjöts, sem ekki njóta lífsins fylli- lega, því að lítið er um þær vörur í landinu. En andlega fæðan í Ox- ford er kjarngóð, jafnvel betri en áður var. Viðtal v Bjaritason Fyrirkomulag háskólans í Oxford. Starfar háskólinn í Ox- ford ekki með líkum hætti og aðrir háskólar? — Nei, og hið sama má segja um háskólann í Cam- bridge. Á hvorugum þess- ara staða er nokkur sjer- stök háskólabygging. Há- skólinn starfar í mörgum cleildum (colleges), þar sem stúdentarnir hafast við. En stúdentum er heim ilt að sækja fyrirlestra í fleiri deildum en þeirri einni, þar sem þeir eru bú- settir, því að hvaða deild sem er, stendur öllum stú- dentunum opin. Yfir öllum þessum deild um, sem eru um 20 tals- ins, er svo sjerstök há- skólanefnd, sem er skipuð prófessorum úr hinum ein- stöku deildum. Þetta fyrir- komulag þykir gefast mjög vel. Breska þjóðn og stríðið. —• Þótt margt hafi verið skrifað í blöðin um bresku þjóðina og stríðið, þá lang- ar mig samt til þess að taka það fram, að mjer fannst mikið til um það, með hve glöðu geði ogmögl unarlaust menn tóku á herðar sjer byrðirnar. Stú- dentarnir hurfu frá námi og hjeldu til vígstöðvanna alveg eins og þetta væri sjálfsagður hlutur. Konurnar láta heldur ekki sitt eftir liggja. Ung- ar stúlkur sjást oft vinna í strætisvögnum á götum borgdnna, og á mörgum öðrum sviðum hafa þær tekið að sjer störf karl- mannanna. Islenska sendlsveitin greiðir götu ,,landans“. — íelenska sendisveitin í London, með sendiherr- ann, Pjetur Benediktsson, í broddi fylkingar, leggur mikið á sig til þess að greiða sem best götu ís- lendinga, sem til Englands koma. Hefir hún þó mörg- um öðrum hnöppum að hneppa. — Komuð þjer á fundi hjá íslendingafjelaginu í London? — ,Já, og hafði af því mikla ánægju. Driffjöðrin í þessum unga fjelagsskap er Björn Björnsson kaup- maður. Starf hans er vel þegið, því að í Englandi, eins og reyndar annars staðar erlendis, vilja Is- lendingar halda saman. ið Björn cand. mag. Gott skemtanalíf í Englandi. Skemtanalíf í Englandi er nú fjörugra en nokkru sinni fyr. Mjer gafst kost- ur á að sjá mörg leikrit eftir Shakespeare, bæði í London og Stratford-on- Avon, eg hlusta á marga snjalla tónlistarmenn. Mest fannst mjer til um, er jeg hlýddi á hinn heimsfræga fiðlusnilling Menjuin spila í Albert Hall. Leikritin, sem jeg sá. voru merkilega góð, þegar tillit er tekið til þess, að margir af bestu leikurum Englendinga eru nú erlend is. Mest allra leikara, sem jeg sá í Englandi, fannst mjer til um John Gielgud, Shakespeare-leikarann fræga. Kom með togara. — Gekk yður v,el að komast heim? — Já, prýðilega. Jeg kom með íslenskum togara og hafði þar svo góðan að- búnað, að á betra hefði ekki veri kosið' á fínasta farþegaskipi. ísland viður- kennir frönsku þjóðfrelsis- nefndina ÍSLENSKA ríkisstjórnin hefir viðurkent frönsku Jijóð- frelsisnefndina í Algiers. Var Jiessi ákvörðun ríkisstjórnar- innar tilkynt Ilenri Voillery fulltrúa IJakka hjer á landi í gær. Utanríkismálaráðuneytið sendi út svohljóðandi tilkynn- ingu um þetfa í gærdag: ,,í júní s.l. var stofnsett frönsk þjóðfrelsisnefnd undir stjórn herforingjanna de Cfaulle og Ciraud. Ilefir nefnd in tilkynt það sem aðalmark- mið sitt að tryggja stjórn á öllum hernaðarframkvæmdum Frakklands, svo og að annast gæslLL og vernd allra franskra hagsmuna. Þjóðfrelsisnefndin hefir snúið sjer til flestra full- valda ríkja, þar á meðal til ís- lands, og farið fram á, að þau viðurkendu hana. Hafa þegar nokkur ríki orðið við þessari heiðni. Ríkisstjórn Islands hefir í dag viðurkent- þjóðfrelsis- nefndina sem löglegan aðila til að annast gæslu og vernd allra franskra hagsmuná". Donir gótu ekki ver ið óvirkir lengur Skýringar Christmas löilers Á þriðjudaginn var flutti fyrverandi foringi danskra íhaldsmanna, Christmas Möller, ræðu í Lundúnarútvarp- ið, þar sem hann beindi orðum sínum til Norðmanna. — Hefir efni ræðunnar verið símað til norska blaðafulltrú- ans hjér, og er það svohljóðandi: Jeg hefi verið einlægur fylgismaður norrænnar sam vinnu, og jeg vona að sam- starf Norðurlandaþjóða verði tekið tii umræðu eft- ir styrjöldina. Það er mín persónuleg skoðun, að Norð- menn eigi að hafa frum- kvæði að þessum viðræðum. Tel jeg þetta eðlilegt vegna I þess hve Norðmenn hafa unnið ómetanlegt starf fyr- ir okkur alla. Það er og mín skoðun, að Norðurlandaþjóðirnar geti ekki haldið sjer utan við heimspólitíkina, eða haldið áfram hlutleysisstefnu sinni Við verðum að vona, að upp úr styrjöldinni verði mynduð alþjóðasamtök, sem komi í veg fyrir árásir, og sem geti snúist gegn árás- arþjóðum. Jeg vonast eftir því að samvinna v erði möguleg við Sovjetríkin, og er sannfærður um, að við verðum að gera það sem við getum, til þess að sú sam- vinna megi takast. Við verð um að viðurkenna það, að þetfa samstarf hefir að nokkru leyti vantað. Sam- vinna við Bretland er sjálf- sögð, þar eð við erum í svo sterkum tengslum við þetta land. Nú verðum við að leggja alt okkar fram til þess að vinna styrjöldina. Hið glæsi lega fordæmi, er norska þjóðin hefir gefið, lýsir sem leiftur á nótt. Jeg þekki á- standið bæði í Noregi og heima í Danmörku og veit, að það sem Norðmenn þafa lagt af mörkum í baráttunni er ómetanlegt. Þriggja ára hörmungar og þriggja ára kúgun, hefir vitanlega magnað hatur dönsku þjóðarinnar gegn Þjóðverjum. Landar mínir geta blátt áfram ekki lengur verið ó- virkir áhorfendur að dýrs- legri framkomu Þjóðverja gagnvart Norðmönnum. — Þetta getur verið nægileg ástæða fyrir J eim atburð- um, sem gersf hafa í Dan- mörku síðustu daga. En of- an á þetta bætist það, að Þjóðverjar heimtuðu að Danir yrðu dæmdir af þýsk um dómstólum fyrir andófs- störf gagnvart Þjóðverjum og eftir þýskum lögum, en hegninguna yrðu þeir að af- plána í Þýskalandi. Danska stjórnin og þing- ið neituðu þessu. En er al- menningur fjekk vitneskju um hinar þýsku kröfur, var gremjan svo mikil, að andóf og skemdaverk jukust gegn Þjóðverjum. Danska stjórnin gaf út til- kynningu, þar sem hún örf- aði alþjóð manna til þess að halda uppi friði og reglu. En þetta bar engan árangur. Því allir Danir skildu, að konungurinn var eindreginn með hinni þjóðlegu andstöðu gegn Þjóðverjum. Enn voru tvær ástæður fyrir aukinni andstöðu þjóð arinnar. Jafnframt því, sem Þjóðverjar urðu kröfuharð- ari, fundu Danir, að atburð- irnir á vígstöðvunum og hnignun nasismans í Þýska- landi, myndi gera andóf Dana þýðingarmeira. Að lokum tel jeg að stöðv- un þýsku lestanna um Sví- þjóð með hermenn og flutn- inga, er varð til þess að flutn ingar þessir fóru nú fram yfir Danmörku, hafi riðið baggamuninn. Danir óska ekki eftir slíkum flutning- um yfir land sitt, og mun alt verða gert sem stendur í valdi Dana, til þess að koma í veg fyrir þá. Danir vænta þess, að þeir með þessu geti komið Norðmönnum að liði. Þeir eiga enga heitari ósk. ÁRÁS Á MARCUS- EYJAR. 0TVARPIÐ í Tokio skýrði frá því, að amerísk herskip o{>' flugvjel hafi í gær gert á- rás á Marcus-eyjar, sem enií Lun 1200 raílur frá meginlaudi Japan. Bandaríkjamenn hafa ekki sagt neitt um þessa árás aimað en J)að, að flotadeild hafi verið send til að gera á- tás á eyjar þessar og verði ekki hægt að segja um árás- ina, fyr en skipin geti á ný farið að nota loftskeytatæki sín. Marcus-eyjaklasinn er öiTít- ill og sjest ekki nema á ná- kvæmustu uppdráttum.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.