Morgunblaðið - 25.03.1944, Síða 5

Xaug'ardagnr 25. mars 1944.
MOKGUNBIAÐIÐ

3(venLjó&in oc^ 3Jeimiíi&

Um ósannsögli barna | Virðing fyrir vinnu annarra
Brjef frá
móður
Kvennasíðunni berast iðulega
brjef, sem hún ekki getur birt,
ýegna þess að þau koma náfn-
laus. Það eru því vinsamleg til-
lnæli til allra þeirra, er senda
kvennasíðunni pistla, að þeir
láti rjett nafn og heimilisfang
fylgja með, sem vitanlega verð
ur ekki birt, ef híutaðeigandi
óskar þess.
Hjer fer á eftir brjef, er
kvennas. hefir borist, og fjali-
ar um ósannsögli barna.
Hjá sumum börnum er til-
hneiging til ósanninda með-
fædd, en hjá öðrum eru ósann-
indin orðin að vana, er á rætur
sínar að rekja til sjúkleika hjá
barninu. Það er mjög erfitt að
hafa áhrif á slík börn. Maður
getur ekki trúað þeim, en þor-
ir ekki að láta þau verða vör
við það, til þess að drepa ekki
Sómatilfinningu þeirra. Hjer er
að mestu leyti um að ræða 6-
pannindi, sem bamið er sjer
ekki meðvitandi um. Hin raun-
verulega lýgi kemur fyrst í ljós
hjá barninu, þegar það fer að
segja ósatt í einhverjum á-
kveðnum tilgangi, annaðhvort
til þess að hagnast á því sjálft,
homa sjer undan refsingu, eða
gera einhverjum óvini sínum
mein. Þegar því er þannig var-
ið, þýðir vitanlega ekki annað
en vera strangur, en samt er
það skylda uppalandans að
reyna að komast að því, hvers
vegna barnið hefir sagt ósatt,
og hvort það sjé ekkert, er geti
afsakað ósannindin. Ósannind-
in koma oftast í ljós, þar sem
traust og rjettan skilning vant-
ar ,og of strangt uppeldi get-
ur einnig orsakað, að barnið
grípur til lýginnar, til þess að
verja sig, komast undan refs-
ingu.
Það hlýtur að vera, og er,
markmið allra foreldra og ann-
ara uppalenda, að ala börn sín
þannig upp, að þau verði nýt-
ir og góðir þegnar, að innræta
þeim sannleiksást og hreinskilni
*— að sannleikur sje sagna
bestur— og fyrirlitningu á und-
irferlum og lýgi. En fyrst og
fremst verðum við að hafa áhrif
á barnið með góðu fordæmi.
Það þýðir ekki að prjedika
fyrir barninu, með möfgum
fögrum orðum, að það sje Ijótt
að skrökva, en skrökva svo
kanske sjálfur svo að það heyri.
Slikt er, sem eðlilegt er, óf-
vaxið skilningi barnsins.
Þeir, sem vílja ala upp sann-
söglar og heiðarlegar manneskj
ur, verða því fyrst og fremst að
gæta þess ,að hafa sannsöglina
i hávegum sjálfir.
„Móðir“.
Hjónaefni. Nýlega hafa opin-
berað trúlofun sína ungfrú Mar-
grjet Sigurðard., Mýrarkoti,
Grímsnési 'og Sigmundur B.
Magnússon, Núpum, Ölfúsi.
Snotrir ijereftsjólar
í daglegri sambúð manna er
mikilsvert að fólk sýni hvort
öðru tilhlýðilega virðingu, en
þessu er oft mjög ábótavant.
T. d. ber alloít mikið á þvi, að
hjón vanmeti vinnu hvors ann-
ars.
Honum finst það hljóti að
vera unaðslegt og hreinasti
leikur fyrir hana að vera heima
og dunda við húsverkin allan
daginn.
Henni finst aftur á móti l’átt
til uin það, þótt hann vinni út
i bæ allan daginn, til þess að
sjá fyrir sjer og sínum. Henni
finst hann hljóti að eiga ólíkt
tilbreytingarmeiri og skemti-
legri ævi en hún, sem þurfi að
hýma inni allan daginn, og
hafi oft svo mikið að gera, að
hún sjái ekki fram úr því.
Af þessu skapast óþarfa óá-
nægja á heimilinu, því að fæstir
eru þannig gerðir, að þeir geti
sætt sig við að vinna þeirra sjt»
vanmetin, ef þeir á annað borð
hafa hug á því að gera skyldii
sína og vinna samviskusam-
lega. Þakklátsemi, sem er að
verðleikum, hvetur hlutaðeig-
andi til þess að gera enn betur
en áður, en vanþakklæti vekur
beiskju og drepuF allan áhuga
Ef hjón gættu þess, að meja
meira vinnu og störf hvors ann-
ars, yrði a. m. k. einum ásteit-
ingarsteininum i hjónabandim*
rutt úr vegi.
Þúsun„sr kvenna hafa nú í stúlkuvandræðunum lært að að hafa kjóla sína bæði snotra
og hentuga. — Ef þjer eigið nokkra snotra ljereftskjóla, er leyst vandamálið í-hverju-á-jeg-
að-vera-núna, og þjer sparið yður það ómak að vera að skifta um kjól oft á dag, því að það
er hægt að vera í slíkum kjól-um allan daginn. — Hjer er mynd af þrem mjög snotrum
Ijereftskjólum
Ljúffengur
saltfiskrjettur
Soðinn saltfiskur með kart-
öflum og floti, er ágætisfæða.
Hjer er uppskriít af saltfisk-
rjetti, sem nota mætti til há-
tíðabr'ip"v og þykir mjög. ljúf-
fengur.
Saltfi.....uilr.:t er skorinn í
sundur og þveginn vel' báðum
megin, látinn ligg'ja í mjólkur-
blandi í hálfan sólarhring, og
köldu vatni aðra tóll' líma. Síð-
an er hann soðinn í mjólkur-
blandi, sem ef svolítið kryddað
sykri, salti og natrón. Með fisk-
inum eru bornar góðar, soðnar
kartöflui'. .bráðið smjör, sinnep
og söxuð, harðsoðin egg.
Molar
GIFTINGARALDUR kvenna
er mjög mismunandi. Reiknað
hefir verið út, að 14% af hundr
áði stúlkna giftist á aldrinum
15—20 ára, 52 af hundraði frá
20—25 ára, 18 af hundraði frá
25—30 ára, 15% af hundraði
frá 30—35 ára, 3% af hundraði
frá 35—40 ára, 2% af hundraöi
frá 40—45 ára og aðeins % af
hundraði frá 45—50 ára.
í
. . ’i iKDnur-, sem
komnar eru yfir þrjátiu og
fimm ára aldur, fæða hlutfalls
lega oftar tvíbura en yngri kon
ur. Það er einnig algengara að
ljóshærðar konur eignist tví-
bura en dökkhærðar.
★
Samkvæmt ensku læknatíma
riti, hafði kona nokkur eignast
13 sinnum tvíbura og, 6 sinnum
þríbura, eða samtals 44 börn,
þegar hún var aðeins 33 ára að
aldri. Gerir nokkur betur?
IMýlt
Kvennablað
Nýtt Kvennablað. febr.-hefti
hefir borist blaðinu. Efni: Starf
og staða konunnar (Rannveig
Kristjánsdóttir), Hlustað á
stríðsfrjettir, kvæði (Ingibjörg
Bénediktsdóttir), íslensk hjúkr
unarkona stundar háskólanám
(grein um Þorbjörgu Amadótt-
ir frá Skútustöðum), . Þórdís
Súrsdóttir, Nauðsýn alþjóða-
samvinnu (þýtt), Endursögð
kvikmynd, handavinna o. m. fl.
3 íeiL-
húóinu
Danskt blað gefur leikhús-
gestum eftirfarandi leiðbein-
ingar:
1. Reynið að koma aldrei of
seint í leifehúsið.
2. Ef þjer hafið hósta, þá
haldið yður heíma. j
3. Ef þjer þurfið að láta ein-
hvern standa upp til þéss að
komast í sæti yðar, þá snúið
aldrei baki i hann.
Reynið einnig að stíga ekki
ofan á tærnar á þeim, sem þjer
farið fram hjá.
4. Truflið ekki leikinn fyrir
öðrum, með því að tala við
sessunaut yðar, á meðan á leik-
sýningunni stendur.
5. Ef þjer þurfið að borða sæl
gæti eða líta í leikskrána á með-
an á leiksýningunni stendur,
reynið þá að gera það þannig,
að ekki heyrist brjefaskrjáf.
Fátt er eins óþolandi fyrir þá,
sem eru niöursoknir í að fylgj-
ast með leiknum, og hevra stöð-
ugt brjefaskrjáf.
6. Ef þjer hlýðið á óperu eða
óperettu, þá sláið ekki taktinn
með fætinum eða höfðinu, og
raulið ekki með, þótt þjer kunn
ið lögin.
7. Náið ekki í föt yðar í
fatageymslunni íyrr.en leiksýn-
ingin er á enda, og reynið 8.5
forðast allan troðning.