Morgunblaðið - 29.06.1944, Side 4
4
MORGUNBLAÐíO
Fimtudagur 29. júní 1944
Í óskar eftir ljettri atvinnu p
H í verksmiðju eða við af- =
| greiðslu- eða búðarstörf.
Uppl. í síma 2602.
Í . s
uiniiiiiniiiiimiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
miiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiimiiiiimimiiiiiiiiiiiiiiiiiiinm
1 Vörubifreið 1
= til sölu og sýnis í dag og |
i á morgun norðan við Þjóð- =
| leikhúsið. Selst mjög ó- |
= dýrt, ef samið er strax. — 3
Í Aðrar upplýsingar á |
Lindargötu 7.
ÍT.BiiiiTnmnminnnniliniinnnmgÐÐnDUniHIIUIir
umiiiiiiimmimmmimiimimmimmimmimmim
| Litla íbúð |
= 1—2 herbergi og eldhús ^
Í eða aðgang að eldhúsi =
| vantar ung hjón seinni |
Í partinn í sumar eða haust. =
| Er sjálfur í siglingum og |
1 lítið heima. Tilboðum sje |
Í skilað til Mbl. fyrir 5. júlí |
merkt ,,Sigling“. =
iiiiiiiiiiiiiiiniuJiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiuimiiiiiiiiiuii
iiiiiiiiiiiiiimmimmimimmmimimmmimmimimi
I IUAÐUR j
= með minna bílstjóraprófi, I
| sem hefir keyrt í nokkur 1
Í ár, óskar eftir einhvers- i
= konar vinnu.Tilboð merkt S
Í „Ábyggilegur“ sendist Mbl.g
1 fyrir föstudagskvöld.
liiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimmiiiiiiiiiiiimmiimiii
iniiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiimni
(Plöntusalan]
Í að Sæbóli í Fossvogi. — =
H Sömuleiðis selt kl. 5—7 á §§
Í horninu á Njálsgötu og i
Barónsstíg. H
wnnnnnnnumiiinnminniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiui
iMiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiimiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiii
= Mig vantar =
fermingarföt
= á dreng nú þegar. Upp- s
' s lýsingar á Bergstaðastræti i
32 B kl. 3—7.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimimiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiimmiiii
BÓNAÐIR OG
SMUItt)IR BÍLAR
H.f. STILLIR, Laugaveg
168. — Sími 5347.
Stofuskápar
ýmsar gerðir
Klæðaskápar
Bókaskápar
Borð með tvöfaldri
plötu og hringborð.
'.Hitríir*
S Hverfisgötu 74. Sími 1447.
AF SJÖNARHÓLI SVEITAMANNS
ÞÁ ER NÚ lýðveldisstofnun-
in afstaðin með öllum hátíða-
höldunum og þjóðarfagnaðin-
um, sem henni voru samfara.
Við sveitafólkið gátum fæst tek
ið þátt í þjóðhátíðinni á Þing-
völlum og Reykjavík. Bæði er
það, að þetta er mikill annatími
í sveitum, og almenningi utan
Reykjavíkur og nágrennis var’
rjettilega bent á þá örðugleika,
sem á því voru ef hátíðirnar
væru mjög almennt sóttar utan
úr byggðunum. Sje jeg ekki á-
stæðu fyrir sveitafólk að firtast
við hátíðarnefnd út af þeirri á-
bendingu, eins og sumir hafa
gert, t. d. blaðið Dagur á Akur-
eyri.
★
SÁ ÍSLENDINGUR mun víst
ekki vera til, sem ekki hefði
óskað sjer þess, að vera staddur
á Þingvöllum þann 17. júní og
í Reykjavík þann 18. júní. Þeir,
sem þar voru, lifðu Islands
„stærstu stund“. En um þetta
tjáir ekki að sakast. Þó að við
íslendingar sjeum fáir, getur
þjóðin aldrei verið öll saman-
komin á einum stað.
Við, sem heima sátum, urð-
um að láta okkur nægja með
hjeraðshátíðirnar ,og útvarpið.
og mikill var munurinn nú og á
Alþingishátíðinni, að geta þó
fylgst með því, sem sungið og
spilað og talað var á þessari há
tíð, enda þótt sumt heyrðist
miður en skyldi, eins og t. d.
söngurinn hjá þjóðkórnum á
Þingvöllum og annað væri ó-
þarflega hávært eins og t. d.
kliðurinn og glaumurinn í
veislu ríkistjórnarinnar á Hótel
Borg. En það er ekki nema eðli
• legt, að einhver smávegis mis-
tök komi fyrir, þegar útvarpa
á öllu því, sem heyrðist á jafn-
stórfeldum mannfagnaði sem
þessum til allrar þjóðarinnar á
sömu stund og hann fer fram.
★
VIÐ Þessi merkilegu tíma-
mót hafa áreiðanlega 'margar
hugsanif vaknað með þjóðinni.
Eins og oft endranær hefir hug
urinn nú hvarílað til baka, ekki
síst yfir sögu sjálfstæðisbarátt-
unnar. Heit og sterk hlýtur sú
bylgja hrifningar og þakklætis
að vera, sem við sendum öllum
þeim hetjum, er þar börðust, og
lögðu fram krafta sína af trú
á málstað sinn og fórnfýsi og
ást til föðurlandsins. Mikið vær
iillllllllllllllllllllllltlllllllltllllllllllllllllllllilllllllllllllip
( 17. júní ösku- (
1 bakkinn (
— eldgígurinn —
= fæst í Tóbaksversluninni s
s London, Bristol og Tóbaks- 1
= húsinu.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimmiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiri
imiimiiiiiiiiiiiiuiuiiimiimiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
H ú s =
í Kleppsholti, 7 herbergi =
og eldhús, fæst í skiftum
s fyrir minna hús í bænum. i
3 s Sala gæti einnig komið til i
E greina. Uppl. gefur kl. j
= 1—3 í dag
= Baldvin Jónsson hdl. E
1 Vestúrgötu 17.
ooooooc>oooooooo<
Eftir Gáin
>000000000000000
um við Islendingar gæfusamir,
ef við ættum marga menn nú
á dögum, sem væru gæddir, þó
ekki væri nema einhverju litlu
broti af þeim ágætu mannkost-
um. Því að
meðan þú átt þjóðin fróða
þvílík mannablóm
áttu sigur, gull og gróða,
Guð og kristindóm.
★
TVENT ER ÞAÐ einkum, er
mun efst í hugum manna við
þessi aldahvörf í Islands sögu.
Annað er eins og bjartur geisli
— hitt eins og dimmt ský, sem
varpar dökkum skugga á fram
tíðina.
Það er annarsvegar sá mikli
samhugur og ágæta eining, sem
þjóðin sýndi við atkvæðagreiðsl
una. Skugg'ann leggur af því fá-
dæma sundurlyndi og mikla
öngþveiti, sem ríkir í innan-
lands-pólitíkinni og stjórn-
málaflokkarnir hafa skapað.
Það er alleinkennilegt að virða
fyrir sjer þetta tvent— sam-
huga þjóð — sundurlyndir for-
ingjar. Athugum það nokkru
nánar.
★
AF HVERJU stóð þjóðin sem
einn maður við átkvæðagreiðsl
una? Af því að hún var sam-
mála um það, sem á dagskrá
var — sambandsslitin við Dani
og stofnun lýðveldisins. Alveg
rjett. En hún var sammála, af
því að flokksforingjarnir 1
blöðum sínum og ræðum og öll
um áróðri hvöttu hana til að
vera það. Þjóðin varð sammála
og einhuga af því að flokkarnir
voru sammála. Við þurfum
ekki að vera í neinum vafa um
það, að hefði t. d. forysta Al-
þýðuflokksins haldið áfram
með sjerstöðu sína í skilnaðar-
málinu hefði hann eflaust feng
ið flesta flokksmenn sína á sitt
band með nógu kappfullum á-
róðri. Með öðrum orðum: ef
flokkarnir, þingmenn þeirra og
miðstjórnir, hefðu ekki náð
samkomulagi, þá hefði þjóðin
ekki orðið einhuga.
★
ÞETTA ÆTTU flokkarnir að
athúga vel og draga sína lær-
dóma af. Þeir sjá á þessu, að
það er á þeirra valdi að sam-
eina þjóðina. Einhugur hennar
við atkvæðagreiðsluna er vold-
ug áskorun til flokkanna um
að taka höndum saman og láta
deilurnar niður falla, svo að
þeir geti fullnægt þeirri frum-
kröfu þingræðisins að mynda
þingræðisstjórn. Það þarf ekki
að efa, að á því eru margir og
miklir örðugleikar. En eftir því
sem lengra er haldið fram á
þeirri braut, sem nú er gengin,
fara þeir vaxandi að öðru ó-
breyttu. Það er því skylda
flokkanna að nota það tæki-
færi, sem nú við lýðveldisstofn
unina gefst til samstarfs og
samninga til hins ýtrasta og
láta enga möguleika ónofaða.
Þjóðin krefst þess, að þeir sýni
nú fulla ábyrgðartilfinningu og
samstarfsvilja, pg þá kröfu
verða þeir að meta meira held
ur en flokkshagsmuni.
★
NÚ VIÐ STOFNUN lýðveld-
isins hefir almenningur vaknað
til meðvitundar um þýðingu
þjóðfánans, enda hefir allmik-
ið verið gert að því 1 ræðu og
riti að vekja, hana. Er þetta
alt gott og blessað, því ekkert
er betra, sýnilegra tákn um
þjóðernistilfinningu en ást og
virðing á þjóðfánanum og lotn
ing fyrir helgi hans. En hjer er
sá ljóður á, að ekki munu nærri
því öll heimili í landinu hafa
getað fengið fána fyrir þjóð-
hátíðina og munu óviðráðanleg
atvik hafa valdið. Úr þessu er
hægt að bæta með því, að ein-
staklingum gefist kostur á að
kaupa fána og fánastengur,
sem notað var á þjóðhátíðinni
og sjálfsagt hafa skipt mörgum
þúsundum bæði í Reykjavík og
á Þingvöllum, því vonandi verð
ur ríkið ekki svo forsjált að
ætla. sjer að geyma þá fram að
næstu þjóðhátíð. Jeg fer því
senn að vonast eftir auglýsingu
frá þjóðhátíðarnefnd um útsölu
á fánum og fánastöngum, svo
að þeir sem urðu útundan um
daginn, geti nú fengið sinn
fána. — (Þessi auglýsing er
komin. — Ritstj).
★
SVO ÞARF AÐ kenna mönn-
um rjetta notkun fánans. Um
það er ekki minna vert heldur
en gera mönnum kleift að eign-
ast hann. Vannotaður og van-
virtur fáni er verri en enginn
fáni. Það þyrfti að senda fána-
lögin eða einhverjar reglur \im
notkun hans inn á hvert heim-
ili í landinu, festa þær upp á
veitinga- og samkomustöðum o.
s. frv., til þess að koma fólkinu
í skilning um hvað hjer er um
að ræða og kenna því að haga
sjer rjettilega hvað þetta fagra
og virðulega þjóðartákn snert-
ir. Mjer finst altaf skemtilegt
og fallegt að sjá fána við hún,
hvar sem er, hvort sem er á
sjó eða landi. Samt er það svo,
að altaf hrífst jeg meira af því
að sjá fánann blakta á sveita-
bæ heldur en í kaupstað. E. t.
v. er þetta af því, að það er
óvanalegra. Jeg vona samt að
það sje heldur af því, að í sveit-
inni blaktir fáninn ekki aðeins
yfir húsum, götum og öðrum
manna verkum eins og í borg-
unum, heldur yfir íslands
frjálsu og fögru náttúru, eins
og hún birtist oss ósnortm af
manna höndum. í það umhverfi
finst mjer hann falla svo afar-
vel — eins og fagurt málverk
í smekklegum og látlausum
ramma.
ÞETTA RABB um lýðveldið
og fánann er nú orðið langtum
lengra en jeg ætlaði í upphafi.
En af því að allir eru nú í
fullveldis- og frelsis-„stemn-
ingu“, þykir mjer vel við eiga
-að vitna aftur í ljóð, og enda
þessar línur í dag með erindi
eftir Guðmund skólaskáld, og
er upphaf á kvæði hans — ís-
landsfáni.
Þjer skal voldug þjóðareining
lyfta,
þúsundanna vilji á sigurstöng.
Nú skal engin úl/úð hugum
skifta
athöfn fylgi kröfu’ í ræðu’ og
söng.
Nú skal ekki Islands fjendur
hlægja,
íslensk sundrung, — þeirra
gamla stoð.
Nú skal sigla’ og seglin hvergi
lsegja,
sigla’ í nýja tímans morgunroð.
Nú virðist ísland enga fjend-
ur eiga utanlands. Allir eru
bræður og vinir, sem koma til
okkar með fangið fult af ósk-
um um hamingju og velfarnað,
og bjóða okkur velkomna í
flokk hinna frjálsu og fullvalda
ríkja. En óvinurinn er í landinu
sjálfu. Það er sundurlyndis-
fjandinn, sem Malthías vildi
senda út á sextugt djúp, en lif-
ir enn og það í sjálfum helgi-
dómi lýðveldisins — Alþingi.
Finst ekki þeim, sem þar eiga
setu, nú vera kominn tími til
að ýta honum út fyrir dyrnar
á þeim veglegu salarkynnum?
Ný bók
I DAG kemur á bókamark-
aðinn ný skáldsaga, þýdd. Er
það „Njósnarinn11 eftir J. F.
Cooper, hinn kunna ameríska
rithöfund, sem samið hefir
margar kunnar drengjabækur,
svo sem Síðasti Mohikaninn o.
fl.
Bókfellsútgáfan gefur bókina
út; en sagan gerist í frelsisstríði
Bandaríkjanna gegn Bretum og
fjallar um eina af frelsishetjum
Bandaríkjanna. Er sagan mjög
spennandi, eins og sögur Coop-
ers eru yfirleitt. — Þýðingin er
vel af hendi leyst og frágangur
snötur.
Stokkhólmi: Fyrir skömmu
hrapaði bresk Mosquitoflug-
vjel til jarðar við Ystad í
Svíþjóð, að því er hernaðar-
yfirvöldin sænsku tilkynna.
Yarð flugvjelin gjörðnýt. •—■
Tveir menn voru í henni og
var báðum bjargað og þeii'
kyrsettir.
Getum bætt við nokkrum
bifreiðastjórum
við sjerleyfis og innanbæjarakstur.
Ennfremur getum við skaffað nokkrum
bifreiðstjórum atvinnu um helgar.
STEINDÓR