Morgunblaðið - 25.05.1945, Blaðsíða 8

i Átiræður: _ Styrjöldin
Hallsteinn Olafsson
80 ÁRA verður í dag hinn
góðkunni bóndi Hallsteinn
Ólafsson að Skorholti í Leir-
ársveit. Munu því margir vinir
hans víða um land, sem ekki
geta heimsótt hann, renna lil
hans hlýjum og þakklátum
huga- Ótaldir eru þeir, sem
borið hafa að garði hans og
hlotið þar góðar viðtökur, enda
er hann og heimili hans víð-
kunnugt fyrir gestrisni og góð-
vild. Og hvarvetna þar, sem
Hallsteinn keraur, er honum
fagnað sem góðum gesti, því
sólskin og gleði er sífelt í för
með honum. Hallsteinn hefir
verið hið mesta hraustmenni,
orðlagður fyrir dugnað og at-
orku eins og verkin sanna best.
Hjer verður ekki sögð nein
æfisaga eða skráð nein eftir-
mæli, því við, vinir hans, von-
um og óskum að fá að njóta
lengi enn samfylgdar hans, þótt
degi sje farið að halla. Sendum
við honum aðeins hjartanleg-
ustu kveðjur og hamingjuóskir
í tilefni dagsins og þökkum
fyrir liðna daga.
Gamall vinur.
'Miiiiiuiiimiiiiiiiiiiiiuimiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiimiiu
a =
fBifreið ti! söluj
g Af sjerstökum ástæðum er 1
g til sölu Ford fólksbifreið, |
B model ’36. Bifreiðin er í |
g fyrsta flokks standi. Uppl. i
í Versluninni Holt, Skóla- i
vörðustíg 22 kl. 5—7 e. h. i
í dag og laugardag. i
>WBBIllMBPBWBinBBniBMMM
Framh. af bls. 7.
skipin eins og venjuleeir flutn
ingaprammar. Hann bætti því
við, að eftir því, sem hann vissi
best, hefði ástæða þýska her-
íoringjaráðsins til þess að
hætta við innrás á Brettands-
eyjar, verið ótti við breska
flotann.
Að minsta kosti varð sá kost-
urinn, sem þeir tóku þjóðinni
til falls. Því það voru þeir, e'n
ekki bandamenn, sem sneru
gangi styrjaldarinnar sjer í
óhag. Með því að ráðast á Rúss-
land mistu þeir hernaðarlega
yfirburði sína. Á þessavi skissu
topuðu þeir greinilega slyrj-
öldinni.
En í hugum Þjóðverja bar
líklega á annari skoðun — sem
sje, að ef Rússar, sem þá voru
í óða önn að búa sig undir árás,
yrðu ekki sigraðir árið 1941,
mundi Þýskaland aldrei verða
nógu slerkt til að ráða niður-
lögum þeirra. Þá hefði Þýska-
land getað unnið aðra heims-
styrjöldina, en tapað hinsvegar
þeirri þriðju fyrir Rússum, en
hún hefði að öllum líkindum
byrjað tveimur, fimm eða tutt-
ugu árum síðar.
Enginn getur nokkru sinni
sagt, hvort sú áætlun var rjett.
En sje svo, þá hafa Þjóðverjar
gert kórvilluna, en hún var sú,
að vera nokkrun tíma að hefja
stýi-jöld.
MOKGUNCLAÐIÐ
----,---------
Föstudagur 25. maí 1945.
Frú Anna Þ.
Kristjánsdóffir
F. 5. júlí 1915. D. 13. maí 1945.
Ertu horfin, elsku Anna mín!
Ennnú beinist kveðja mín til þín.
Eftir þrautir ógnar þungar,
stríðar,
opnaðist þjer dýrðar hliðið blíða.
Svifin ertu sonar þins á fund,
sönn mun gleði ykkar hverja
stund.
Aldrei skilja aftur þurfið þið,
eilíft sumar brosir ykkur við.
Þú varst svo góð, þú vildir ekk-
ert ilt,
varðst að reyna margt, sem
reyndist strítt.
Alfaðir, sem allra dygðir sjer,
yfir vakir hvílu þinni hjer.
Hvíldu í friði. F. J.
Frú Hrefna Einarsdóttir — Bílvegir
Fædd. 11- mars 1895.
Dáin 14. maí 1945.
„Því skyldu aðrir yrkja um
þig, og ekki jeg?“ Þannig
orkti skáldið eftir vin sinn.
MJER finst jeg ekki geta
veitt öðrum þann rjelt en
sjálfri mjer, að kveðja frænd-
konu mína síðustu kveðjunni,
það er rjettur harmsins, er jeg
ber eftir hana.
Vissulega er «»sár harmur
kveðinn öllum frændum og vin
um Hrefnu, við burtför henn-
ar af þessum heimi. Alla, sem .
þektu hana, langaði til þess aðt j
hún fengi að lifa lengur, jafn-l
vel þó heilsa hennar væri
henni svo erfið sem hún var.
Langaði til þess, af því Hrefnu
þótti svo vænt um lífið, •—
henni fannst svo dásamlegt að
fá að lifa — fá að vera til. —
Hún gladdist yfir hverri sól-
skinsstund — yfir hverju
blómi — yfir hverju brosi •—
líklega af því, hve hart hún
sjálf var leikin af lífinu. Þess
vegna gekk hún ekki fram hjá
gæðum lífsins eins og sjálfsögð
um hlut, heldur tók hún við
þeim með hljóðri, þaklátri
gleði.
Rúmlega tvítug kendi hún
þess sjúkdóms, sem nú hefir
orðið henni að fjörtjóni, aðeins
50 ára að aldri.
I nærfelt 30 ár, hefir hún
borið þungan, þjáningarfullan
sjúkdóm án þess að mögla. —
Aldrei heyrðist möglunar- eða
æðruorð af hennar vörum, held
ur reyndi hún að láta sem allra
minst bera á þjáningum símim,
en notaði hvert tækifæri, sem
henni gafst til þess að gleðja
aðra.
Heimilið hennar, sem hún
kveður nú í dag, hafa 7 nán-
ustu ástvinir hennar kvatt á
fáum árum. Alla þessa ástvini
sína bjó hún sjálf til hinnstu
ferðarinnar: eiginmann sinn,
Kristmund Guðjónsson, lækni,
foreldra sína, Ólínu og Einar
Finnbogason, bróður sinn, mág
konu sína og 2 börn hennar, alt
af fækkaði hópnum.
Svo kom röðin að henni
sjálfri.
Eftir er sonur hennar, dreng
urinn, sem hún lifði fyrir, hans
vegna þráði hún að fá að lifa,
— og bróðir hennar, sem ásamt
Konu sinni, stundaði hana sein-
ustu erfiðu mánuðina, með inni
legri kærleiksríkri nákvæmni.
.Teg kveð nú þig, frændkona
mín og vina, eins og allt frænd
fólk þitt, með þökkum fyrir
góða samveru, þökkum þjer
þinn mikla þált í samheldni
okkar. Þökkum þjer fordæmi
þilt, sannarlega ættum við að
vera búin að læra af þjer hvern
ig á að taka því, sem að hönd-
um ber.
Jeg hlakka til samfundann
við þig, frændkona, þá, og þar
verður svo margs að minnast.
Farðu heil á fund Drottins.
Blessuð sje minning þín.
Frændkona.
[Grunnur til söluf
= =
= 80 ferm. að stærð. — Horn =
= lóð. Samþykt teikning á =
S verslun og íbúð. — Allir i
5 gluggar til smíðaðir. Tilboð §
S sendist blaðinu fyrir 1. 1
= júní, merkt „Grunnur í §
| Kleppsholti — 740“. 1
— B
— =
5 B
jTiiiKiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiinniiiiiiniivnmiiiui
UlllllllllllllllllllllllUUIlUUUIlllUUlUIIIIIillllllíllUUUI
| Amerískir 1
(telpukjólar
= Garðastræti 2. Sími 4578. =
aiiiiiimiiimmiiimiiiimimiimmiiiimmimimmiiai
Framh. af bls. 2. *
— Hvernig stóð hugur manna
þar vestra til ríkisstjórnarinn-
ar?
-— Það var áberandi, hve
menn voru ánægðir yfir því, áð
tekist hafði aftur að mynda
þingræðisstjórn í landinu. Hins
vegar voru Framsóknarmenn
mjög óánægðir yfir því,. að
Framsóknarflokkurinn skyldi
einn allra flokka skorast und-
an samvinnu og stjórnarmynd-
un. Töldu, að flokkurinn hefði
með þessu brugðist umbjóðend-
um sínum, með því að hafa ekki
manh í stjórninni, til þess að
gæta þar hagsmuna þeirra ög
þess utan væri nú annaðr og
stærra . hlutverk ætlað þing-
mönnum en að deila um eigin
og flokka hagsmuni, þar sem
allir þyrftu að leggja kraftana
fram til uppbyggingar og at-
hafna, en ekki til niðurrifs og
ádeilna.
— Fer fylgi þitt vaxandi í
sýslunni?
— Það er mál, sem jeg ræði
ekki um á þingmálafundunum.
Næstu kosningar munu best
svara þeirri spurningu. Hitt er
mjer ljóst, að samvinna mín
við kjósendur hefir verið hin
ánægjulegasta í hverju máli,
og Barðstrendingar hafa jafn-
an metið og virt þingmenn sína,
hvaða stjórnmálaflokki sem
þeir tilheyrðu og þola engum að
deila á þá ódrengilega á meðan
þeir fara með umboð þeirra. Jeg
hefi mjög orðið þess var, að sá
háttur fer þar ekki þverrandi.
Bið jeg þig að bera þeim öll-
um kveðju mína með þakklæti
fyrir margvíslegar fyrirgreiðsl
ur á ferðum mínum um sýsluna.
■
Pyrex
Eldfast gler
Skálasett
Pönnur
Skálar
Skaftpottar
JLZ

■ ■ ^■'■■jonrijijiXRMAMJDurooupcrrrrrB ■
X'9

Eftir Robert Storm
■ nmrn r»■ ■ ■ ■
, 1—2) Yutsk: — Jeg er ekfci alveg viss um, að
/það hafi verið sami bíllinn, en það kom kvenmaður
' út úr honum. Hún bar tösku. Eyrnalangur: — Þetta
' passar allt saman, maðurinn með grírnuna hefir
kvenmannsrödd. Best að athuga vel á morgun, hver
á þetta bílnúmer. 0
3—4) Daginn eftir: Yutsk: — Það er einhver
stelpa, serh á þennan bíl, Vilda Dorré heitir hún
víst. Eyrnalangur: — Hvað? Vilda Dorré, glæpa-
mannasöguhöfundurinn. Það er ómögulegt — og þó.
Yutsk: — Maðurinn með grímuna var að koma rjett
í þessu.