Morgunblaðið - 27.11.1945, Blaðsíða 11

Þriðjudagur 27. nóv. 1945
MOBGUNBIAÐIÐ
11
FRA BÍLDUDAL ■
Stuttur sumarannáil 1045
Veðrátta.
Framan af sumri var veðrátta
yfirleitt mjög góð, yfirleitt stilt
ur og blíðviðri. Á vinnuhjúaskil
daga (14. maí) gerði þó nokkra
snjókomu, sem hjelst tvo daga.
í lok júlí byrjaði þykkviðri og
rigningar, og hjelst það að
mestu fram í lok september. —
Þurrkdagar voru mjög fáir á
öllu því tímabili. En flesta daga
var þó hlýtt veður.
Afli og heyfengur.
FYRRI hluta sumars voru
gæftir góðar og afli ágætur. —•
Nokkuð veiddist af rækju í firð
inum og vann Niðursuðuverk-
smiðjan h. f., úr henni. Vegna
góðs afla, var atvinna mikil,
bæði fyrir karla og konur. —
Heyfengur var í meðallagi hjá
flestum. En vegna þess, hve vot
viðrasamt var, meiri hluta hey-
skapartímans, nýttust hey víða
illa. Margir urðu að snúa sjer
að votheysgerð. — Garðávextir
spruttu ágætlega.
Sjómannadagurinn
var að vanda, haldinn hátíð-
legur. Veður var hið fegursta.
Snemma morguns voru fánar
dregnir að hún um alt þorpið.
Kl. 1 e. h. hófst skrúðganga um
þorpið. Fremstur var borinn
skrautfáni sjómannafjelagsins
og þar næst bornir 6 fánar. —
Skrúðgöngunni lauk við kirkj-
una. Hófst þá messa fyrir fullri
kirkju. Eftir messu hófst útisam
koma með almennum söng, sem
Ólafur P. Jónsson hjeraðslækn
ir stjórnaði. Formaður sjó-
mannadagsráðsins, Kristján
Árnason, fyrrv. skipstjóri, —
stjórnaði samkomunni. Erindi
fluttu Jón G. Jónsson hreppstj.,
og sjera Jón Kr. ísfeld. — Al-
mennur söngur var milli erind-
anna, sungnir sjómannasöngv-
ar og ættjarðarljóð.
Síðan hófst kappróður á bát-
um sjómannadagsins. 4 sveitir
karla kepptu. Hlutskörpust varð
sveit úr íþróttafjelagi Bílddæl-
inga, og hlaut hún róðrarverð-
laun sjómannadagsins fyrir
karla. Er það líkan af sjómanni
með spröku á bakinu. — Þá
kepptu tvær sveitir kvenna í
kappróðri. Hefir slík keppni
aldrei farið hjer fram fyrri. —
Önnur sveitin var frá Niður-
suðuverksmiðjunni h. f., en hin
frá hraðfrystihúsinu. Vegalengd
in var 500 m. Sveit frystihúss-
ins varð hlutskarpari og fór
vegalengdina á 3.22.6 mín. Við
stjórnvöl þess báts sat sjötug
kona, Guðný Jónsdóttir, fyrrv.
kenslukona, og dáðust menn að
stjórn hennar. Verðlaun fjekk

Samkomuhúsið í smíðum.
sveit þessi. Var það ágrafinn
silfurpeningur, gerður af Kristj
áni Sigurðssyni gullsmið á
Bíldudal. Auk þess fjekk hver
keppandi sveitar þeirrar, sem
sigraði, silkiborða.
Þá var reipdráttur og urðu
margir til þess að taka slakann
af! Skemmtilegast þótti þar, er
börn innan fermingaraldurs
reyndu krafta sína.
Byggingar o. fl.
SNEMMA á sumrinu gengust
nokkrir Sjálfstæðism. hjer fyr-
ir því, að hafin var bygging sam
; komuhúss. Hefir undanfarin ár
I verið mikil vöntun á slíku húsi
hjer. En með byggingu þessa
húss vona menn að bætt verði
úr þeirri þörf. Byggingu þess-
| ari er ekki lokið, en unnið hefir
verið við hana stöðugt.
Vona menn, að 1. desember
verði hægt að vígja það. — Mun
síðar verða nánar frá þessari
i byggingu skýrt.
Umsjón og yfirstjórn með
smíði samkomuhússins annast
Sigurður Benjamínsson smiður
á Bíldudal.
Á þessu sumri fóru gagnger-
ar endurbætur á kirkjuhúsinu
fram. Var gafl þess einangrað-
ur með asbest, smíðað skrúðhús
endurbættar raflagnir og húsið
alt málað innan. Má telja Bíldu
dalskirkju með fegurstu kirkju-
húsum landsins, eftir að þessar
! endurbætur fóru fram. — Verk
þetta varð kostnaðarsamt, en
sinn drjúga þátt í að greiða
þann kostnað átti Árni Jónsson
heildsali í Reykjavík, sem s. 1.
vetur gaf kirkjunni kr. 10 þús.
kr., sem minningargjöf um föð
ur sinn, sr. Jón sál. Árnason,
sem þjónað hafði þessari kirkju
nær 30 árum. Stjórn verks
þessa annaðist Guðjón Jónsson
trjesmíðameistari á Bíldudal, en
Bjarni Valdimarsson málari
annaðist málninguna að mestu
leyti í samráði við hann.
Fleiri byggingarframkvæmd-
ir á Bíldudal í sumar má telja;
stórt íbúðarhús, vjelahús fyrir
hraðfrystihúsið, byrjað á stórri
viðbyggingu við Niðursuðuverk
smiðjuna, o. f 1., sem of langt
yrði upp að telja. Ennfremur
voru settir upp 3 stórir olíu-
geymar og var að slíku afarmik
il bót fyrir frystihúsið og bát-
ana.
Samgöngubætur.
SNEMMA á sumrinu hóf
„Loftleiðir h. f. áætlunarferðir
einu sinni í viku hingað. Varð
um nokkurt skeið að þessu hin
mesta bót. Var hægt að fara
til Reykjavíkur á tæpri klukku
stund, í stað þess að með skip-
um varð fljótast farið á 14—17
klukkustundir.
Vona Bílddælingar, að áfram
hald megi verða á þessum ferð-
um.
i
Fjelagsmál o. fl.
STOFNAÐ var Skógræktar-
fjelag Bílddælinga, sem nú tel-
ur um 70 fjelaga. Annaðist
fjelagið pöntun plantna fyrir fje
i lagsmenn og ljet gera 1000
i metra girðingu umhverfis fagr
I an, kjarri vexinn blett í hlíðar-
jslakka í svonefndum Seljadal,
i sem er fyrir botni Bíldudals. —
Stjórn fjelagsins skipa:
Jón S. Bjarnason kaupm.,
j formaður, Guðjón Jónsson, trje
smíðameistari, gjaldkeri og sr.
Jón Kr. ísfeld, ritari.
Á vegum íþróttafjelag& Bild-
dælinga var haldið sundnám-
skeið í Reykjarfirði fyrir skóla-
börn í Arnarfirði. Kenslu ann-
aðist ungfrú Þorgerður Gísla-
dóttir frá Hafnarfirði. 8. júlí
var sundprófsdagur í Reykjar-
firði. Var þar margt fólk sam-
ankomið. Elías Jónsson verk-
stjóri, formaður fjelagsins
stjórnaði samkomu þeirri,, sem
haldin var í sambandi við það.
Hófst hún með útiguðsþjónustu
sem sr. Jón Kr. Isfeld flutti. —
Þá fiutti formaður erindi. Síðan
sýndi fimleikaflokkur úr. K.R.
undir stjórn Vignis Andrjesson
ar, ýmsar listir, við mikla hrifn
ingu áhorfenda. Síðan var sund
sýning og þar á eftir úthlutun
verðlauna.
Jens Hermannsson, sem ver-
ið hafði hjer um 26 ára skeið
skólastjóri barnaskólans, flutti
Framh. á bls 12
Löggæslumaður á
ferðalagi
1 MORGUNBLAÐINU 24. hjer. Og er v'egkaflinn frá
okt. s.l. er birt frásögn Björns Gljúfurá að Sveinstöðum þó
Blöndals löggæslumans af bif albestur, — jafnan pallsl.jett-
reiðaslysi er varð fyrir vestan ur. Er því eðlilega freistandi
Sveinstaði í Ilúnaþingi þ. 20. að láta vjelgamminn geisa á
s. m. svo góðum vegi. Sú freisting
Það skal ekki dregið í efa virðist hafa náð óheppilegum
að frásögn löggæslumannsins tökum á bifreiðastj. Björns
í ílestum höfuðdráttum Blöndals í þetta sinn. Vitan-
rjett og sannleikanum sam- lega hafa komið hvörf á sum-
kvæm. En þó finnast þar svo um tírnum í umræddan vega-
miklar skekkjur og villandi kafla. En -við þau hefir ætíð
ummæli, að þar sem ekki er, verið gert, sem annarstaðar,
gerandi ráð fyrir að löggæslu- jafnskjótt og þeirra hefir orð-
maður gefi viljandi ranga ið vart.
skýrslu, verði helst að álykta! Þegar umrætt slys varð, var
að maðurinn hafi við koll- vegarkafli þessi, að venju.
hnýsinn tapað að nokkru eggsljettur og vottaði hvergi
rjettu ráði. Má því taka væg-jfyrir hvarfi, nálægt slysstaðn-
ar á missögnunum en ella. En um. Um sannindi þess geta
þær eru samt þess eðlis að legið fyrir fjöldi vottorða,
ekki verður komist hjá að fá þar á meðal nákvæm skýrsla
birtar leiðrjettingar. jsýslumannsins í Ilúnavatns-
Það er út af fyrir sig mein- sýslu urn ástand vegarins. —.
laus villa að bifreiðin hafi ver^Skoðaði hann slysastaðinn að
En
ið komin austur úr Vatnsdals-
hólum er slysið varð, en sýn-
ir hinsvegar einkennilega ó-
nákvæmni í frá sögn og það
hjá slíkum manni.
Norðurulandsvegurinn ligg-
ur eins og kunnugt er, um
Vatnsdalshóla norðanvert óg
er sá vegkafli um tveir km.
En h. u. b. á miðri þeirri leið
valt bifreið Björns Blöndals
út af veginum. Vatnsdalshól-
ar eru svo áberandi og auð-
kennilegir a. m. k. kunnugir
menn með heila sjón ættu að
þekkja þá frá flatlendi.
En þegar löggæslumaðurinn
er frásögn hans í umræddu
blaðaviðtali ekki aðeins al-
röng heldur einnig svo meið-
andi fyrir alla þá er ábyrgð
j bera á viðhaldi veganna á
þessum slóðum, að ekki er
hægt að láta ómótmælt. Um
orsök slyssins segir Björn
Blöndal svo: „Um kl. 18,45
var komið rjett austur úr
Vatndalsh. Þar er hvarf mikið
í veginum og hefir það verið
s. 1. tvö ár. — Steinþór bif-
reiðstj.) víkur fyrir hvarfið
til hægri. en þá var komið
út í mjög lausa möl. Stýri bif-
reiðarinnar sviptist sem
snöggvast úr höndum Stein-
þórs og var hann rjett búinn
tilhlutun vegamálastjóra.
hvergi fannst hvarfið han»
Blöndals. Þetta tveggja ára
gamla hvarf ætti þó að vera
orðið all áberandi og sýni-
legt fleirum en umferðalög-
gæslumönnum. Því það er, sem
kunnugt má vera, eðli hvarfa
er í vegi koma, þar sem um-
ferð er mikil og stöðug, að
þau vaxa mjög ört og geta
orðið alófær á fáum dögum.
Hefði því Blöndal sjeð þarna
hvarf fyrir tveim árum (og
þá mikið, að hans sögn) og
það staðið óviðgert til ]>essa,
þá hefir vissulega engum ve»
ið fært að sneiða hjá því nú.
fer að skýra orsök slyssins, þá. 10 fært að sneiða hjá
Vegurinn hefði þá veriö orð-
inn alófær einhvern tíma
a
s.l. ári.
Má af þessu sjá, að frásögn,
löggæslumannsins um hvarfið
er uppspuni einn. En aðeinsr
fádæma klaufaleg tilraun til
að fela hina sönnu orsök
slyssins. Sagan um lausu möl-
ina er líka að mestu skáld-
skapur. Þarna á veginum er
festumikil möl og er hann því
sljettur og bárulaus. Á norð-
urbrún vegarins vottar aðeina
fyrir lausri möl, sem er sv-o
lítil, að hún getur alls -ekk*
truflað akstur bifreiðar, þó í-
hana sje ekið.
Daginn eftir að slysið vildi
að missa stjórn á bifreiðinni. | til. var staöurinn skoðaöur af
— Ilonum tókst þó að sveigja j mörgum mönnum og jafnvel
bifreiðina yfir á vinstri veg- Ijósmyndaður. Sást greinilega
brún. Þar hemlaði hann bif-jað bifreiðin var búin að fara
reiðina, en um leið stakst hún tvisvar yfir þverann veginu
(fram af veginum og fór koll- áður en hún endastakst. Er
j hnýs og valt svo yfir á vinstri þarna lágt ofan af veginum,
hlið“. Isvohverjum færum manni var
Næstum hvert orð í þessum fært að stýra ]>vert útaf á
tilfærða kalfa frásagnarinnar rjettum kili, ef ekið var áður
er meir og minna rangt og á löglegum hraða.
sumt með öllu tilhæfulaust. | Að allra dómi þeirra er sjeð
Skal hjer sýnt fram á það með^hafa staðinn, er hin sanna or-
nokkrum orðum.
Þess er fyrst að
vegurinn vestan Ilúnavatná-' hjer. um kvÖklið, er hann.
sýsln, kallaður Ilúnvetninga-. kom hingað með slasað fólk
braut, er að flestra dómi með-Jog brotinn bíl. ITánn sagði þfi
al bestu malarvega á landi l Framh. af bls. 12.
! sök slyssins, sú er Björn Blön-
geta, að dal gaf sjálfur upp við menn,
Kappróður kvenna.