Morgunblaðið - 04.12.1945, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 4. des. 1945.
WEy, PETE.!
THERE'6 A CAR
5TAULED ON
THE TRACK! ,
AÍEANvJHilE , AT A CR0661NÖ
5EVERAL -MILE& AHEAD OP
THE APPROACHINö TPAiM...
1T JUST AÍHlETUED! \ I
VOU KNOVv’ WHAT TO \ 1
DO, V.ANDRILL" — I |j
WE'LL GC UPTHE J *
, TRACK! ^
/ OKAV,
|I "DREA/MER

'/////V///
Local PREieHT NO-45
CLÆTTER'E THROU6H
THE C0UNTRV5IDE....
BHi
Copr 1C)4S, King Fearures Syndic’.ffc. Inc.. World ri&hf> rc-K-rvfd
Vöruflutningaiestin heldur áfram ferð sinni, en
á meðan koma menn í bifreið að brautarmótum
nokkrum mílum fyrir framan lestina. •— Glámur:
jeg heyri í lestinni. Þú veisf h’váð þú átt að gera,
Api. — Apinn; Já, Glámur. — í lestinni. Lestar-
stjórinn: — Það er bíll þarna þvert yfir brautina.
— Hinn lestarstjórinn: Já, jeg sje hann.
Eftir Robert Storm !
Byggingarmálin
Framh. af bls. 2.
einhliða haldið fram skyldu
bæjarins til þess að leysa þessi
mál. Þó að þeir hinsvegar hafi
alls ekki haldið þeirri skyldu
fram í þeim bæjarfjelögum, þar
sem þeir höfðu vald til að koma
skoðunum sínum í framkvæmd.
Fyrir þrálátan málflutning
borgarstjóra og annara Sjálf-
stæðismanna tókst að sannfæra
minnihlutann í bæjarstjórn
Reykjavíkur um sanngirnis-
kröfu Reykvíkinga að þessu
leyti. í beinu framhaldi af
þessu beitti borgarstjóri sjer
fyrir, að Alþingi ákvað rann-
sókn málsins.. Borgarstjóri var
sannfærður um að rannsókn
málsins hlyti að sannfæra ráð-
herra og Alþingi um, að krafan
væri rjettmæt. Sú hefir og
raunin á orðið, að við þá at-
hugun, er gerð var samkvæmt
tillögu Bjarna Benediktssonar,
hefir nú þegar mikið áunnist.
í frumvarpi fjelagsmálaráð-
herra, Finns Jónssonar, er við-
urkennd ríkari skylda ríkisins
til skifta af þessum málum
heldur en áður hefir fengist. —
Fyrir þetta ber vissulega að
þakka Finni Jónssyni. Hitt er
annað mál, að frumvarpi Finns
er um sumt ábótavant og það
gengur alls eigi eins langt og
bæjarstjórn óskar eftir og sann
girni mælir með.
Alþýðublaðið langar í lofið.
Sjálfstæðismenn vilja verkin.
Illindi Alþýðublaðsins af
þessu tilefni eru ákaflega lær-
.dómsrík. Því finnst öllu máli
skifta hver það er, sem flytur
frumvörpin. Hver geti eignað
sjer heiðurinn af því að hafa
borið það frumvarp fram, sem
endánlega verður samþykt.
Þetta er í fullu samræmi við
framkomu bæjarfulltrúa Al-
þýðublaðsins í Reykjavík. Síð-
ast, þegar húsnæðismálin voru
þar til umræðu, fluttu þeir til-
lögur um efni, sem bæjarstjórn
in hafði áður afgreitt og sam-
þykt svipað um, eða vitað var,
að í undirbúningi voru hjá
borgarstjóra, ríkisstjórn og
Nýbyggingarráði. Alt var þetta
gert til þess að geta eignað Al-
þýðuflokknum heiðurinn af því
ef eitthvað næði fram að ganga
af því, sem allir þessir aðilar
voru að vinna að.
Slík vinnubrögð eru Sjálf-
stæðismönnum með öllu ógeð-
feld. Þeir leggja að sjálfsögðu
mest upp úr hver árangurinn
verður af starfi þeirra. Hverju
góðu þeir geta komið til leið-
ar. Hver verk þeir geta sýnt
sem ávöxt af viðleitni sinni.
Bæjarstjórn Reykjavíkur er
eina sveitarstjórnin á landinu,
sem svo nokkru nemur hefir
tekið sjer fyrir hendur að reyna
að leysa húsnæðisvandræðin
með eigin byggingum. í þessu
hafa Sjálfstæðismenn haft for- j
ustuna og geta einir „látið verk j
in tala“. Á sama hátt áttu Sjálf |
stæðismenn upptökin að því, að
sú heildarlöggjöf væri sett til
lausnar húsnæðisvandræðunum
sem nú er fram komin. — Ef
sú löggjöf nær fram að ganga
og efni hennar verður slíkt, að
hún miðar til raunhæfra fram-
kvæmda, og síðan verður af
kappi unnið að framkvæmdum,
þá er tilgangi Sjálfstæðismanna
náð.
Mannerheim líður vel.
LONDON: Mannerheim for-
seti Finnlands er nú á Madeira
sjer til heilsubótar. Fregnir það
an herma, að forsetanum líði á-
gætlega eftir ástæðum, og hafi
hrestst mikið.
ENSKT
GÓLFBON
fyrirliggjandi.
^uenir ÍLöernhöpt hj.
Austurstræti 10 — Símar: 3401 — 5832
— Sjómannafjel.
Framh. af bls. 5.
traust meðal sjómannastjettar-
innar, sem atvinnurekendur hafa
á seinni árum orðið að viður-
kenna.og þar með gert fjelag-
inu kleyft að standa í fremstu
röð íslenskra verkalýðsfjelaga í
hagsmunabaráttu verkalýðsins
og nú síðast í farmannakaup-
deilunni, enda hefir fjelagið
unnið sína sigra í þeirri bar-
áttu sökum þess, að það hefir
staðið sem ein órjúfandi heild.
Samkvæmt þessari margra
ára reynslu um baráttuhæfni
undir núverandi skipulagi fje-
lagsins, er fundurinn andvígur
þeim breytingum, sem miða að
því að kljúfa fjelagið niður í
smá deildir og um leið að úti-
loka sjómenn frá því að vera
meðlimir þess, þótt þeir hætti
sjóferðum um stundarsakir eða
aðra þá menn sem óska að vera
áframhaldandi fjelagsmenn, þótt
þeir um skeið stundi ekki sjó-
mensku.
Deildarskifting virðist með
öllu óþörf, þar sem fullt tillit
er tekið til allra starfsgreina
innan fjelagsins og þær kvadd-
ar til ráða í hvert sinn er þeirra
sjermál liggja fyrir fjelagsstjórn
eða fjelagsfundi.
Með einingu fjelagsins fyrir
augum og baráttuhæfni þess í
hagsmunabaráttu sjómannastjett
arinnar, samþykkir fundurinn að
vísa tillögum þeim sem fyrir
liggja á bug og skorar um leið
á alla fjelagsmenn að standa
vörð um einingu fjelagsins og
skipulag þess og baráttumál.
Minningarorð um
Sigríði Sigurðardóttur
- Vegirnir
Framh. af bls. 5.
Þrengsli, austur á Selvogsveg
hjá Þverá í Ölfusi. Þarf þá ekki
lengur að fara Hellisheiðarveg.
Kostnaður 22.2 milj. kr.
NEFNDIN áætlar kostnað við
þessa vegagerð þannig: Malar-
vegurinn (um Þrengsli), sem
verður 8.75 m. á breidd, 7.2
milj. kr. Varanlegt slit úr stein-
steypu ofan á malarveginn, 6
m. á breidd, um 15 milj. kr.
Allur kostnaður því áætlaður
um 22.2 milj. kr., eins og áður
er getið.
Ráðgert er að framkvæma
þessar vegabætur í 6 árum.
BEST AÐ AUGLYSA
í MORGUNBLAÐINU
ÞANN 22. nóv. s. 1. andaðist
hjer í bænum góð kona, sem
mig langar til að minnast fáum
orðum, Sigríður Sigurðardótt-
ir, fyrrum húsfreyja í Hjalla-
nesi á Landi.
Sigríður var fædd í Saurbæ
í Holtum 21. mars 1862. For-
eldrar hennar voru Sigurður
bóndi þar Sigurðsson prests í
Guttormshaga, en var dóttur-
sonur Jóns prófasts Steingríms
sonar í Kirkjubæjarklaustri, og
Kristín Magnúsdóttir, kona
hans. Kona sjera Sigurðar í
Guttormshaga og amma Sig-
ríðar sálugu var nafna hennar,
Sigríður Jónsdóttir, systir Stein
gríms biskups, þess merkilega
manns. Hirði jeg eigi að rekja
þær ættir frekara, en þetta næg
ir til þess að sýna, að þessi
kona átti skamt til merkra og
góðra manna að telja, enda bar
hún þess vitni,- hvar sem hún
fór, að hún var grein af góðum
og traustum stofni.
Sigríður giftist úr foreldra-
húsum Lýð bónda Árnasyni frá
Skammbeinsstöðum, Árnason-
ar á Galtalæk, Finnbogasonar.
Byrja þau að búa í Hjallanesi
á Landi og bjuggu þar allím
sinn búskap, á fjórða tug ára.
Efni þeirra voru í upphafi lítil,
en fyrir einstaka atorku þeirra
beggja, ráðdeild og ósjerplægni
urðu þau að lokum vel í áln-
um og komu upp 12 börnum,
sem öll hafa reynst hinir nýt-
ustu þegnar og bera með sæmd
merki göfugra foreldra, sem
nú eru bæði fallin í valinn.
Jeg man gerla eftir þeim
Hjallaneshjónum og börnum
þeirra, alt frá uppvaxtarárum
mínum þar í sveit. Um það
heimili var einmælt, að þar
færi saman iðni, reglusemi og
góðir siðir, og aldrei heyrði jeg
neinn leggja þar misjafnt orð
til. Nutu þau hjón því almennra
vinsælda og virðingar sveit-
unga sinna. Af þeim og þeirra
heimili vænti sjer hver maður
góðs eins.
Eftir að þau Lýður og Sig-
ríður ljetu af %úskap, fluttust
þau hingað til Reykjavíkur og
dvöldust mörg síðustu árin á
heimili Kristins, sonar síns, hjer
í bæ og nutu þar ástúðar og
umhyggju í ellinni. Þar and-
aðist Lýður fyrir rúmum tveim
ur árum á 93. aldursári, og
þaðan lagði hin aldurhnigna
kona hans upp í hina hinstu
för, hress að heilsu og glöð í
anda til síðustu stundar.
Börn þeirra Hjallaneshjóna
voru 12. Látnir eru tveir af
bræðrunum, Árni verkstjóri,
sem fórst af sprengingu á
Reykjavíkurhöfn ásamt fleiri
mönnum, og Steingrímur bif-
reiðarstjóri hjer í bæ. Hin syst-
kinin eru þessi, öll búsett í
Reykjavík: Sigurður eldri, fyr
bóndi í Hjallanesi, Ingiríður,
kona Ólsens á Þormóðsstöðum,
Jón verkstjóri við höfnina,
Hatthías verkstjóri hjá h.f.
Hauk, Sigurður yngri, fyr
bóndi á Geldingalæk, Kristín,
kona Guðmundar Jónssonar bif
reiðarstjóra frá Húsgarði á
Landi, Hjalti kaupmaður, Lár-
us verslunarstjóri hjá Slátur-
fjelagi Suðurlands, Kristinn
starfsmaður hjá Ölgerðinni Agli
Skallagrímssyni, og Dagbjartur
verslunarmaður hjá Sláturfje-
lagi Suðurlands.
Nafn Sigríðar í Hjallanesi
mun geymast lengi meðal niðja
hennar. Hún brást aldrei hlut-
verki sínu í lífinu. Hún stóð
að því að byggja upp heimili,
sem var til fyrirmyndar, og
vann þar mikið dagsverk. Og
hún bygði heimilið, sveitina
sína og landið, — bygði það
blessun góðrar konu.
Guðni Jónsson.
E£ Loftur getur það ekki
— þá hver? ]