Morgunblaðið - 27.02.1947, Blaðsíða 11

Morgunblaðið - 27.02.1947, Blaðsíða 11
Fimmtudagur 27. febr. 1947 :/í O R O 11 N B L A Ð I Ð 11 HAGFRÆÐINGANEFNDIN hefir unnið mikið starf í dýr- tíðarmálinu, á svo stuttum tíma og lagt alúð við störf sín. Eigi að síður ber „Álit“ hennar það með sjer, að fleira þarf að koma til athugunar, en hún gerir full nægjandi grein fyrir. Dylst það eigi, að í nefndinni sátu ungir menn, sem lifa af launum, en munu eiga lítil efni. Hafa og meiri samúð með þeim sem taka laun og geta unnið fyrir háu kaupi, en hinum, sem verða al lifa — vegna elli eða heilsu — og vilja bjarga sjer sjálfir og lifa við lítil efni. Yngra fólkið. Unga fólkið vill lifa við mikil laun og mikla eyðslu. Þetta má takast framvegis þann veg ein- ungis, að ráðdeild þess og kjark ur, áhugi, orka og dugnaður beinist að framleiðslu — fjár þess er greiða þarf — af landi og sjó. En minna gagns og engr ar aflavonar er að vænta af þeim, sem ekki þora eða nenna að leggja á sig erfiði framleiðsl- unnar eða nytsamra athafna á einhverju sviði. Þeirra, sem leita að hverri smugu til þess að geta tekið mest laun fyrir minst erfiði. Þess konar fólk er þung byrði á framleiðslunni og ómag ar á þjóðarbúinu. Dregur það oft mikið fje og margvíslega i vasa sína, en loðir oftast lítið við hendur og verður þjóðinni til lítillar nytsemdar, eða bein- línis til skaðræðis. Altlraða fólkið. Meginhluti þess hefir með mikilli sjálfsafneitun, erfiði, hagsýni og sparsemi dregið sam Eftir Vigfús Guómundsson ur, útgerðarmenn, sjómenn, verkamenn, iðnaðarmenn o. s. frv. Eitthvað af því kann að hafa getað dregið saman eitt- hvert verðmæti annað en skýli nokkur þeim. væri, yrði tekin af Dýrtíðin og gengið. Þótt hagfræðinganefndin mæli yfir höfuðið, á fyrri árum. Og ekki með þeirri háskalegu braut gera má ráð fyrir því, að eitt- hvað af slíkum fjármunum kunni að vera dregið undan skatti. En er það nokkur furða, eftir slíkt ranglæti sem menn þessir og konur hafa beitt ver- að lækka gengi krónunnar, legg ur hún of litla áherslu á það, að hækka gengið úr því öng- þveiti sem það er nú komið í. En það, að hækka gengið með því að lækka dýrtíðar vísitöl- ið? Væri ekki næg ástæða og una smám saman, virðist mjer fullkomin sanngirni, að hlífa slíku fólki við nýju og næst- um algeru eignaráni, og koma því þar með á vonarvöl? Væri ekki skynsamlegra að beita þeirri lipurð sem auðið er og laða fólkið með hóflegu eftir- liti til að gera framvegis full skil, heldur en að setja það í fangelsi og hegna því með ,,skorþiónum“. Fyrri aðferðin hæfir betur og er líklegri til samlyndis í lýð- ræðisríki. En síðar nefnda að- ferðin er ávöxtur einræðis og undirrót allskonar óhamingju, i svika og undanbragða. Ólíkur undandráttur. Versta tegund undandráttar frá skatti er fjárflutningur út úr landinu, burt frá óllum nytsemd arstörfum og veltu manna milli í landinu. Gegn honum þarf strangt eftirlit, og mætti varða mestri upptekt eigna. Þar næst koma peningar, sem haldið er inni — ef þeir eru til —, sem un* sinn er haldið utan eignir hröpuðu í verði, því hvorki gætu menn keypt nje leigt á viðunandi verði — og fyrir 500 kr. seðilinn fengist ekki 5 aura frímerki. Ekkert hik! Hjer dugar ekkert hik leng- ur, engar þrætur eða skjækla- tog um hækkaða krónutölu í kaupi og verðlagi, engar bolla- leggingar nefnda eða stofu- reikningar vísindamanna. Dýr- tíðarmálið virðist nú geta ver- ið sjerhverjum manni svo auð- skilið, að nú þegar verði að taka í taumana hiklaust.og með I fullri festu. Stöðva verðbólguna I og lækka vísitöluna smátt og ' smátt, svo að rikið og þjóðin verði ekki þrotbjarga. j V. G. an og ávaxtað einhverjar dá- ve^u 0g aiira arðvænlegra nota. Þar með er líka að telja festing f jár í óhóflegum íbúðum og hús búnaði, hjegómlegu glingri eða silfri, gulli og gimsteinum. Svo og ónauðsynlegum og óþörfum vörubirgðum. En í þriðja flokki, og þeim lang skaðminsta eru innieignir í bönkum og sparisjóðum hjer á landi og þar með talin inn- lend bankavaxtabrjef, hluta- brjef og skuldabrjef. Andvirði slíkrá verðbrjefa eru annað- hvort í veltunni eða í fasteign- um, a. m. k. oftast, og í jarð- litlar eignir, er það svo hjelt að það mætti lifa af hægara og rólegrá lífi í elli sinni, með sama ýtrasta sparnaði á öllum sviðum, án þess að það yrði tekið af því. Hvað vill nefndin? Nú virðist nefndin vilja ganga einna harðast að þessu fólki. Meðal annars með því að hækka úr öllu hófi skattskyldu- mat á húsum þess og húsmun- um. í kaupstöðum og kauptún- um landsins, er þessu þó svo varið, að fjöldi af öldruðu fólki á gömul timburhús, sem það hefir ætlað að reyna að lifa af, en orðið það ómögulegt vegna húsaleigulaganna. Alþingi hefir leyft sjer að svifta þessa einu þegna þjóðfjelagsins yfirráðum og tekjum af eign sinni, um 7 ár. Á meðan hafa húsin fúnað og hrörnað utan og innan, af ómögulegu viðhaldi. Hvað gerir þingið? Ætlar svo Alþingi að krýna þetta gjörræði sitt með sköttum nýrra drápsklyfja á húsin, of- an á þá fimmföldu skatta, sem fyrir eru, (eigna, fasteigna, húsa, lóðar og vatnsskatt), er húseigendur verða að greiða?' 9 t Undandráttur. Fólk þetta, sem nú var haft í huga sjerstaklega, er af öllum stjettum: embættismenn, bænd- eina úrræðið til þess að þola samkeppni framvegis við aðrar þjóðir. Að vísu leggur nefndin til, að hækkun dýrtíðar sje nú þeg- ar stöðvuð og fest við 300 stig. Er það óneitanlega til mikilla bóta, en alls ekki nægilegt til frambúðar. Nú virðist mjer lífsnauðsyn fyrir þjóðina, framliýðendur og afkomu ríkissjóðs, að samræma á heilbrigðum grundvelli há- mark kaupgjalds og launa, og hámarksverð þeirra vöruteg- unda einna sem allri þjóðinni 1 eru lífsnauðsynjar. Taka ekk- ert annað upp í vísitöluna, og láta alt annað laust, nema brýna nauðsyn beri til þess, að beita hámarks ákvæði.' Að fengnu samræmi kaupgjalds og verð- lags lífsnauðsynja, ætti svo að lækka dýrtíðarvísitöluna um 2 eða 3 stig við hver mánaðar- mót, jafnt á báðar hliðar. Með því móti lagaðist gengi krónunnar smám saman. Þjóð vor yrði færari um samkeppni við aðrar þjóðir á sölumörk- uðum heimsins, menn vrðu á- ræðnari og öruggari til allra nyt samra framkvæmda og fram- leiðslu, þegar að vissa væri I lýít fiskiðnaðar fyrirtæki í Keflavík Frá fi-jettaritara vorum í Keflavík. NÝLEGA er tekið til starfa nýtt fiskiðnaðarfyrirtæki í Keflavík, heitir það Fiskiðj- an s.f.^ Verksmiðjuhúsin eru sumpart ný, en sumpart hús eldri fiskimjölsverksmiðju, sem starfrækt var fyrir nokkrum árum. Samanlagð- ur gólfflötur verksmiðjuhús- anna er um 2000 fermetrar. Allar vjelar eru rafknúnar, og eru þær að mestu smíðað- ar innanlands, og hafa vjel- smiðjurnar Jötunn og Hjeð- inn annast smíði og uppsetn- ingu þeirra, og sá Hjeðinn um endanlegan frágang verk- smiðjunnar. Haflagnir og uppsetningu aflvjela annaðist h.f. Raflögn í Reykjavík. — Gufukatlar og beinamjöls- þurkarinn eru hitaðir með olíukyndingu, sem smíður er hjer innanlands og reynist hið besta. Yfirumsjón með byggingunni hafði Þórður framundan og mögulegt væri að Runoifsson_ gera áætlanir, og framleiðslan gæti farið að gefa arð. Hvað er gengi krónnunnar nú? Eigni verður því svarað hjer. En það er býsna alvarlegt mál, að bera saman gengi krónunn- ar nú og fyrir nokkrum tugum ára, saman borið við brýnustu fæðutegundir þjóðarinnar allr- ar, ungra og aldraðra, hvar sem þeir eru hjer á landi. Þegar eignum, húsum eða öðru, sem að mestu leyti er til brýnna jafnað er saman verði a kjöti nota, eða ekki að öllu leyti ó- nauðsynlegt. Á þessháttar und- andrætti ber því að taka væg- ustum tökum. Því að auk þess sem þjóðin hefir haft notin öll af þeim undandrætti, önnur en skattinn, hafa eigendur líka haft not af þeirri eign til lífs- framfæris og ljettis í fram- færslu á kostnað annara eða alþjóðar, Betra er að margir eigi eign- ir í landinu og að miklum mun (jafnvel þótt lítill hluti af þeim sje dreginn undan skatti), held ur en að fólkið eyði öllu sínu háa kaupi og miklu tekjum, er afgangs verða skatti í skemtan- ir, svall og sællífi. Þannig, að ofan á ráðleysi og stjórnleysi á sjálfum sjer, bætist hræðsla við það að nærfelt öll eign, ef smjöri og mjólk eftir aldamót- in síðustu og nú, þá kemur það í ljós, að jafnmikið af vörum þessum fjekkst þá fyrir 5 aura, eins og nú fæst fyrir 1 krónu. Móti þessum vörum einum hef- ir því gengi krónunnar lækk- að í 5 aura á þessum fjórum áratugum — fæðan er eins en krónan breytist, og lítið er orð- ið úr þeim, sem þá var safn- að til matarkaupa síðar. Hvernig færi þá? Ef Alþingi vanrækti enn þá skyldu sína, að hafa hemil á Verksmjðju þessari er ætl- að fjölþætt starf á sviði alls- konar fiskiiðnaðar enda þótt ekki sje enn hafin önnur staif ræksla en vinnsla fiskimjöls. Verksmiðjan getur unnið úr 120 tonnum hráefnis á sólar- hring, og hefw hún ekki enn þá fengið nægjanlegt hráefni til fullra afkasta, sem stafar af því að afli hefur verið mjög tregur undanfarið. Eigendur verksmiðjunnar eru hraðfrystihúsin í Kefla- vík og Njarðvíkum og eru það hlutafjelögin Keflavík, Jök- ull, Frosti, Hraðfrystistöð Keflavíkur, Hraðfrystihús Keflavíkur og Hraðfrystihús Karvels Ögmundssonar í Njarvík. Eigendur áttu mjög erfitt með að leggja fyrirtækinu nægjanlegt fje, því að stofn- kostnaður er mjög mikill, en fyrir t ilstill i Nýbyggingar- ráðs og mjög góðan skilning stjórnar Landsbanka íslands, starfrækslu þessa iðjnvers mjög stórt spor í rjetta átt, því að áður var næt öllum úr- gangi frá frystihúsunum hent í sjóinn, en talið er að á þessu ári muni Fiskiðjan framleiða fiskimjöl fyrir um eina og hálfa milljón krónur í erlend um gjaldeyri. Með mjög litlum viðbótum á verksmiðjan að geta ann- ast síldarbræðslu og geta þá brætt 800 til 1000 mál á sólar hring. Eigendur verksmiðj- unnar hafa mikinn hug á að stækka starfssviðið, með því að hefja niðursuðu á allskon- ar fiskafurðum, svo og efna- vinnslu úr þeim hluta innífla fiskjarins, sem nú er hent, en nokkuð mun skorta á um hag nýtar rannsóknir á því sviði, en sem komið er. Formaður sameignarfjelags ins er Elías Þorsleinson, en framkvæmdastjóri er Huxley Ólafsson. 10 menn vinna nú við verk- smiðjuna, en starfsmanna- fjöldi mun aRkast þegar svo mikið hráefni berst, að á- stæða er til að vinna allan sólarhringinn. dýrtíð og vísitölu, og ljett hana komst fyrirtækið upp, Og 14 presfakðll laus fil umsóknar FJÓRTÁN prestaköll hafa nýlega verið auglýst til um- sóknar. Eru þau þessi: Hofteigsprestakall í Norður Múlaprófastsdæmi, Mjóafjarð arprestakall, Eydalaprestakall í S.-Múl.prófastsdæmi, Kálfa fellsstaðaprestakall í Austur- Skaftaf.prófastsdæmi, Staða- holtsþing Dalasýsluprófasts dæmi, Breiðabólsstaðir á Skógaströnd í Snæfellsnes- prófastsdæmi. Brjánslækja- pestakall í Barðastrandapró- fastsdæmi, Hrafnseyrarpresta kall í V.-ísafjarðarprófasts dæmi, Staðaprestakall í Aðal vík og Ögurprestakall í Norð ur-ísafjarðarprófastsdæmi, leika lausum hala, þá væri framundan stöðvun framleiðslu af sjónum, atvinnuleysi og hrun allra framkvæmda í kaupstöð- um, sjóðir allir, innieignir og verðbrjef að engu gert, fast- lánaði Landsbankinn því 900 jMælifellsprestakall í Skaga- þúsund krónur, og Nýbygg-'fjarðarprófastsdæmi, Gríms- ingarráð hefur mælt með því eyjarprestakall í Eyjafjarðar- að véitt verði lán til verk- 'prófastsdæmi og Svalbarðs- smiðjunnar úr Stofnlánadeild(þingaprestakall (Raufarhöfn) sjávarútvegsins. Telja verður í N.-Þingeyjarprófastsdæmi.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.