Morgunblaðið - 09.09.1947, Blaðsíða 10
10
MOR GUptBL A Ð IÐ
Þriðjudagur 9. septr. 19,47 ,
75
ara
FRÚ GEIRÞRIJÐUR Zöega
er 75 áraf i dag. Hún er fa-dcl 9.
september 1872, alin upp af
Jósefínu Thorarensen, sýslu-
mannsfrú í Stykkishólmi. Hún
giftis't 1902 Helga Zöega,
kaupm. í Reykjavík. Brúðkaup
þeirra fór fram í Stykkishólmi
með mikilli rausn og höfðings
brag. Þau hjónin bjuggu alla
sína búskapartíð hjer í Reýkja-
vík.
Frú Geirþrúður getur á þess
um merku tímamótum litið yf-
ir farinn veg með þakklæti og
ánægju.
Hún fjekk fyrirmyndar upp
eldi, eignaðist ágætan mann og
átta indæl börn, og hafa þau
sjö, sem á lifi eru, orðið henni
til ánægju og heilla.
Mjer finnst þrennt hafa ein
kennt líf þessarar heiðurskonu
góðvild, glaðlyndi og bjartsýni.
Það var sagt um frú Geirþrúði,
er hún var að alast upp í Hólm
inum, að strax hafði hún verið
góð og indæl stúlka, sem öllum
þótti vænt um. Hún hafði
næma tilfinningu fyrir því, að
farið væri vel með allar skepn
ur, og sjálf var hún mesti dýra
vinur.
Þegar hún var orðin hús-
freyja hjer í Reykjavík, stjórn-
aði hún mannmörgu heimili,
þegar börn hennar voru öll
heima. Hún var gestrisin og
góð heim að sækja, hjálpsöm
og gaf á báðar hendur. Hún
var lánssöm að eiga mann, sem
skildi þetta innræti hennar,
Ijet hana njóta sin og veitti
henni ástæður til þess að hafa
næg efni milli handa, til þess
að gleðja og hjálpa öðrum. Það
er með frú Geirþrúði eins og
svo marga á hennar aldri, að
tíminn hefur þar sett merki
sín, en það er ekki síst, vegna
þeirra spora, sem hún hefur
átt fyrir aðra, þegar hún á hjú
Sigurjón Jónasson SkefiSsstöðmn M árs
skapar-árum sínum veitti gest-
um og gangandi mat og drykk
eða var á ferðinni til að hlynna
að þeim, sem \oru illa staddir
eða vantaði eitthvað bessa eða
hina stundina.
Glaðlyndi frú Geirþrúðar er
víðfrægt, hún er alltaf reif og
glöð, alltaf ung og átján ára
meðal vina og samferðamanna.
Henni hefur verið það meðfætt
að taka allri reynslu lífsins
með þvi glaðlyndi sem ávallt
er ósigrandi, bæði í meðlæti og
mótvindi — þvi bjartsýni henn
ar hefur verið lærdómsrík fyr-
ir vini hennar.
Hún hefur sjálf sagt, að
hún hafi aldrei verið kvíðin eða
hrædd, því hún hafi i upphafi
revnt handleiðslu Guðs, og hún
hefur sagt mjer, að svo ham-
ingjusöm hafi hún verið, að í
þakklæti sínu fyrir það, gæti
hún óskað sjer, að lifa upp aft
ur hverja stund, og á sama hátt
hugsar hijn til áranna, sem
fram undan eru.
Við skulum öll, sem erum
vinir hennar, taka undir þær
óskir, að íarsæll og bjartur
megi framtiðarvegurinn verða
eins og sá liðni, hjá þessari
góðu og göfugu heiðurskonu.
, Jón Thorarensen.
1 DAG 9. september er einn
af mínum gömlu og góðu vin-
uin og samStarfsmönnum þar
heima í Skagaficði 70 ára. Jeg
get ekki látiö hjá líða að geta
þessa öðlingsmanns -með okkr-
um orðum fijer í blaðinu á
þessu merkisafmæli hans og
|veit að jeg mæli fyrir munn
fjöldans af hans stjettarbræðr-
um og samstarfsmönnum, þeg
ar jeg þakka honum alla hans
jalþekktu hlýju og prúðmensku
|í framkomu, alla hans rjettsýni
|og sanngirni í samstarfi við
sína fjelaga í margþætíum trún
aðarstörfum, því flestum eða
öllum trúnaðarstörfum í sveit
sinni hefir Sigurjón gengt um
lengri eða skemmri tíma, þrátt
fyrir sína hljdrægni og alger-
an skort á löngun til að láta á
sjer bera í opinberu lífi. Aðeins
vegna sinna góðu hæfileika,
visælda og trausts, sem hann
hefir ávallt notið, komst hann
ekki hjá því að honum væri
falin mörg trúnaðarstörf fyrir
sveit sína, eins og að ofan segir.
Það sem aðallega einkennir
þennan mann er góðleiki hans
pg hófsemi í hverjum hlut,
sanngirni pg rjettsýni, sen i
hann lætur öll sin störf stjórn-
ast af, enda hans kjörorð:
„Gjör þú aldrei öðrum, það
sem þú vilt ekki aðrir gjöri
þjer“. Með slíkum mönnum er
gott að vinna, gott að eiga að
vinum og blanda sínu geði með
Flversdaglega er hann maður
hæglátur, en í vinahóp hefir
hann gaman af allri græsku-
lausri glettni, sem hann á hægt
með að túlka með hnyttnum
vísum, þvi hann. er einn af
þeim mörgu Skagfirðingum
sem eru liðlega hggmæltir.
Hann er ,einn af beim trvggu
trúmönnum á grósku íslenskr
ar moldar, sem helgað hefir
henni líf sitt og aðalstarf, enda
hefir hún ekki brugðist von-
um hans í því að veita hans
stóra heimili góða lífsafkomu.
Sigurjón byrjaði búskap vor
ið 1903 á Hólakoti á Reykja-
strönd og bjó þar til ársins
1922 að hann keypti jörðina
Skefilsstaði á Skaga og flutti
þangað búferlum.
Sem dæmi um það, að hann
ÁttræbisafmæÍL
Þýskur kaupmaður vel að sjer í málum, óskar eftir
samvinnu við röskan og framtakssaman kaupsýslumann
og umboðsmann til þess að athuga síðustu
tilboð frá Þýskalandi
Þýskaland“ sendist Morgunblaðinu til
ÁTTRÆÐISAFMÆLI á í
dag Guðrún Gísladóttir, Guð-
rúnargötu 7, sem áður bjó
lengi á Eyrarbakka, góð og
dugandi kona, sem unnið hefir
að miklu og farsælu ævistarfi
til heilla börnum sínum og af-
komendum.
Guðrxm er fædd 9. sept. 1867
í Stokkseyrarseli, og voru for-
eldrar hennar Gísli Andrjesson
og Guðný Hansdóttir. Þegar
hún var fulltíða orðin, fór hún
til bús með Ólafi Árnasyni frá
Þórðarkoti í Sendvíkurhreppi,
góðum dreng og starfsömum
eljumanni. Bjuggu þau Ólafur
og Guðrún lengst á Eyrarbakka
eða 20 ár. Hingað til Reykja-
víkur fluttu þau árið 1924, og
voru þá börn þeirra flest kom-
in hingað áður. Fljer lauk
þeirra góðu samvistum, er Ólaf
ur Árnason andaðist fyrir 12
Tilboð merkt: „Þýskaland“ sendist Morgunblaðinu til 4 árum siðan. Börn þeirra Guð-
12. þ.m. 1 rúnar og Ólafs eru þessi:
Magnea, gift Ferdinad Eiriks
syni skósmið.
Árni, útvarpsvirki,
Gísli, bakarameistari,
Sigurður, stundar verslunar-
störf.
Guðni, cand pharm, og
Sigurjón, myndhöggvari.
Guðrún Gísladóttir hefir ver
ið vel gefin kona, sjerstaklega
þróttmikil og dugleg. Hún hef
ir lagt fram krafta sína til þess
að vinna að hamingju barna
! sinna, og nýtur nú sjálf ánægj
unnar af því að eiga góð börn,
sem virða hana mikils fyrir
alt það sem hún hefir á sig
lagt þeirra vegna. Hún nýtur
enn góðrar heilsu eftir aldri.
j Virðist þetta mesta ánægjan,
■ sem ellin getur notið, að fagna
góðri heilsu og barnaláni.
j Það mætti þykja viðeigandi
að minnast á það, að þessi aldr
aða móðir hefir hlotið sjerstaka
j viðurkenningu, sem fáúm
hlotnast. Sonur hennar, Sigur-
jjón myndhöggcari hefir gert
f mynd af henni, sem viða er
Rafmagnsmótor
Viljum kaupa 5 ha. hraðgengan rafmagnsmótor, nýjan
eða lítið notaðan.
Í^ycýCfin(ja^jelciCýL& Hrá
Simi 6298.
Til sölu
Hiisgniimsr vil Skipssund
Tækifærisverð.
ALMENNA FASTEIGNASALAN
Bankastræti 7. Símar 6063 og 7324.
kunn orðin. Um þetta efni tal
aði Jón Krabbe sendifulltrúi Ls
lands siðastliðið sumar er hann
minntist sinnar íslensku móður
og annarra mæðra á Islandi,
sem lifað hafa til þess „að
vinna öðrum og fórna sjer fyr
ir aðra“. Flonum fórust þann
orð:
„Slíkar konur eiga skilinn
minnisvarða ....... og þann
minnisvarða reisti þeim gáfað
ur íslenskur myndhöggvari,
sem gerði brjóstmynd af gam-
alli móður sinni, konu, sem
enginn þekkti nema maðurinn
hennar og börnin, sem hún
lifði fyrir. Þessari mynd var
sýndur sá mikii sómi, að ríkis
söfn þriggja Norðurlandanna
keyptu afsteypur af henni. Þar
er hún geymd. sem óforgengi-
leg minning um íslensku al-
þýðukonuna, lítil mynd, en
stórfengleg, af því að verkefnið
er göfugt pg listamaðurinn
snillingur“.
Guðrún Gísladótfir getur á-
nægð litið yfir farna lifsbraut
sína á þessu merkisafmæli
sínu. Allir vinir hennar vilja,
ásamt börnum hennar, óska
henni allrar blessunar þau
sporin öll, sem ófarin eru, og
munu votta henni vinarhug
sinn í dag.
Einn aj vinunum.
var fljótur til að færa sjer í
nyt sem ungur bóndi, nýungár.
sem til bóta horfðu, má netóá,
að fyrstur manna í sinni sveit
girti hann með gaddavír og
fyrstur manna verkaði hann
vothey og fyrstur steypti hann
baðker með sigpalli fyrir sauð-
fje. Þó þetta þyki nú smátt
samanborðið við nútíma stór-
virki í umbótum, þá sýnir það
þó glögglega vakandi hug hans
á því sem til umbóta horfðir.
Jörð sína Skefilsstaði hefir Sig
urjón setið með ágætum, stór-
bætt hana með ræktun, girð-
ingum og byggingum, þannig
að hann hefir byggt þar íbúðar
hús og öll peningshús með hlöð
um yfir öll hey. 'Allt er þetta
vel gert og snyrtilega eins og
hans upplag og eðliskostur gera
kröfu til, þanmg að til margra
ára hefir hans jörð verið ein af
þeim best settnu í hreppnum,
þar sem þó eru margir góðir
bændur. Enda jörð hans betur
setin en sumar aðrar kosta-
mestu jarðir sveitarinnar.
Sigurjón giftist árið 1903
Margrjeti Stefánsdóttur frá
Daðastöðum á Reykjaströnd,
mikilli dugnaðar- og greindar-
konu. Þau eignuðust 6 syni,
einn dó ungur, en 5 eru upp-
komnir menn, allt hinir mann
vænlegustu og liklegustu til
dáðrikra starfa. Einn þeirra,
Viggó, býr á móti föður sínum
á Skefilsstöðum, hinir eru Bene
dikt lögfræðingur og fulltrúi
hjá borgardómara i Reykjavík,
Sveinn búsettur í Keflavik,
Stefán búsettur í Reykjavík og
Gunnar brúarsmiður búsettur
á Akureyri.
Hverri sveit er sæmd og styrk
ur að slíkum búendum sem
Sigurjón er, enda bera þær
merki þeirra lengi, þar sem
verk þeirra auglýsa kosli þeirra
og eggja til framtaks eða fram
halds á þeim störfum, sem þeir
hafa ýmist hafið eða fullgert
til betri og batnandi lifskjara
samtíðar og framtíðar.
Jeg veit að um þig Sigurjón
sveipast margar hlýjar og þakk
látar hugsanir í dag frá vin-
um þínum, stjettarbræðrum og
samstarfsmönnum, og enda jeg
þessar línur með innilegri ham
ingjuósk til þín frá mjer og
minni fjölskyldu og þakka þjer
fyrir liðna timann. Lifðu heill.
Sig. Á. Björnsson
frá Veðramóti.
— Ræða Emils Jónssonar
Framh. af bls. 9
og nú, aldrei jafnmargar og
góðar verksmiðjur og vjelar og
nú, og yfirleitt aldrei verið
jafnvel búnir í baráttunni fyr-
ir tilverunni og nú. Þess vegna
tel jeg, að það sje mest undir
sjálfum okkur komið, hvernig
okkur tekst að sigrast á þeim
erfiðleikum, sem á vegi okkar
verða, og á meðan þeir eru þó
ekki stærri en enn hefir komið
í ljós, ætti okkur ekki að vera
nein vorkunn að gera það. —■
Aðeins verðum við að sætta
okkur við að eyðá ekki meiru
en aflast, sjá um að framleiðslu
kostnaður fari ekki fram úr
markaðsverði, og umfram alt,
framleiðslan má ekki dragast
saman eða stöðvast — hún á
áð aukast og hún getur það.