Morgunblaðið - 06.01.1948, Blaðsíða 10

10
MORGUNBLAÐIÐ
MÁNADALUR
.Sháldóafya ej^tir g}acl< cJdondo
n
96. dagur
fyrir það meira fje heldur en
hann gat komið í lóg. Hann
þótti=t því hafa efni á því að
fá sjer frídaga og þá söðlaði
hann hestana og þau Saxon
voru á ferðalagi frá morgni til
kvölds. Venjulegast fóru þau
þá strandveginn til Monterey
því að þar þótti Saxon feg-
urst leið. í vatninu Del Monte
kendi hann henni að synda, og
svo fóru þau vanalega heim-
leiðis yfir fjöllin. Saxon íór
líka með honum á veiðar og
ævi heirra var sífeld skemtun.
Einhverju sinni er þau voru
á heimleið og horfðu yfir Carm
el dalinn, sagði Billy:
„Aldrei framar skal jeg ráða
mig í fasta vinnu hjá neinum
manni — ekki á meðan jeg
lifi“.
,.Það er ekki allt fengið með
vinnu“ sagði hún.
Nei, það segirðu satt. Hvaða
gagn væri nú til dæmis að því,
þótt jeg ynni við akstur í Oak-
land í miljón ár og fengi eina
miljón á dag, en búa við þau
kjöt\ sem við áttum við að búa?
Það var ekki annað en strit frá
morgni til kvölds, maður varð
að rífa í sig matinn á sem styst
um tíma og svo var engin önn-
ur skemtun en sú að fara 1 bíó.
Fara í bíó, það var þá skemtun.
Nei, heldur vildi jeg fórna allri
jævi minni fyrir eitt ár hjer í
Carmel, heldur en þurfa að eiga
heima í Oakland“.
Saxon skrifaði þeim Hall og
konu hans að þau ætluðu að
leggia á stað með vorinu til
þess að leita að dalnum í mán-
anum. Þetta kom sjer illa fyrir
Hall, því að Bideaux var hætt-
ur við guðfræðinámið og ætl-
aði sjer nú að verða leikari.
Hann kom til Carmel og tók
aftur að sjer umsjón með hús-
inu.
Saxon þótti vænt um það að
aliir söknuðu þeirra. Vagnaeig
andinn í Carmel bauð Billy
níutíu dollara á mánuði ef
hann vildi verða ráðsmaður hjá
sjer, og álíka tilboð fjekk Billy
frá öðfum þar í nágrenninu.
írski rithöfundurinn mætti
þeim á járnbrautarstöðinni í
Monterey. Hann var að koma
heim. frá New York.
,,Hvert ætlið þið að fara?“
spurði hann og var sem honum
væri órótt.
,,Við ætlum að leita að dal í
mánanum“, sagði Saxon og hló.
Hann horfði á þau um stund
og hrópaði svo:
„Jeg kem með ykkur. Lofið
mjer að verða ykkur sam-
ferða“. *
En ákefðin hvarf jafnskjótt
og raunasvipur köm á hann.
„Jeg má það ekki. Jeg hefi
gert samning um að skrifa
þriggja þátta leikrit. Ó. hvað
jeg öfunda ykkur“.
XI. KAFLI.
„Við komum til Monterey á
tveimur jafnfljótum í vetur, en
hú förum við þaðan í vagni.
Hvað finst þjer?“ sagði Billy og
hallaði sjer aftur á bak í sæti
sitt urA leið og lestin rann á
stað.
Þeim hafði komið saman um
það að þau skyldu ekki fara
sömu leiðina gangandi aftur og
nú voru þau á leið til San
Francisko með járnbrautarlest.
Hall hafði varað þau við því að
leita lands sunnar með strönd-
inni, því að þar væri hitinn ó-
þolandi. Og nú voru þau á leið
norður á bóginn, þangað sem
loftslag var svalara. Þau ætl-
uðu sjer að fara yfir flóann á
báti til Sauselito og ganga svo
norðurmeð ströndinni. Þar var
heimskynni rauðaviðartrjánna,
hafði Hall sagt þeim. En í reyk
ingavagninum komst Billy í
kynni við mann. sem breytti
ferðaáæltun þeirra. Maður
þessi var skarpleitur og með
brún augu, eflaust Gyðingur.
Billy mintist þess, sem Saxon
hafði sagt, að þau ætti altaf að
spyrjast fyrir og þess vegna gaf
hann sig á tal við manninn.
Hann komst skjótt að því, að
þessi maður vissi ýmislegt,
sem Saxon varð að fá að vita.
Þegar þeir höfðu reykt bauð
Billy honum því inn í næsta
vagn og kynti þau Saxon. Ann-
að eins og þetta hefði hann
ekki látið sjer detta í hug að
gera,. áður en hann kom til
Carmel, en þessa mannasiði
hafði hann lært þar.
„Hann var að segja mjer frá
kartÖflukóngunum og mjer
fanst að þú þyrftir að heyra
það líka“, sagði hann við Sax-
on til útskýringar. ,,Og nú ætla
jeg að biðja yður Mr. Gunston
að segja henni frá Kínverjan-
um, sem græddi nítján þúsund
ir í fyrra á asparges og selleri11.
„Já, jeg var að segja mann-
inum yðar frá því hvernig Kín
verjarnir koma sjer áfram
þarna uppi hjá San Joaquin
fljótinu. Það mundi borga sig
fyrir ykkur að fara þangað og
sjájþað. Nú er heppilegasti tím
inn — ekkert mýbit komið enn.
Þið getið farið úr lestinni í Dia
mond eða Antioch og ferðast
svo á milli eyjanna með fljóta-
báti. Það er ekki dýrt að ferð-
ast með þeim og sumir þeirra
eru hraðskreiðir eins og gufu-
skip, eins og til dæmis „Duch
ess“ og „Princess".
„Segið þjer henni frá Chow
Lam“. sagði Billy.
Maðurinn hallaði sjer aftur
á bak i sætið og hló.
„Fyrir sjö árum var Chow
Lam kominn í hundana vegna
spilamensku“, sagði hann.
„Hann átti ekki eyrisvirði og
heilsan var líka bágborin.
Hanx hafði þrælað í gullnám-
unum þangað til hann var orð-
inn veikur í bakinu og eftir
það reyndi hann að þvo út gull
á þeim stöðum, þar sem aðrir
voru gengnir frá. En alt, sem
honum áskotnaðist fór í spil-
um. Og svo skuldaði hann kín-
verskum fjelögum þrjú hundr-
uð dollara. Það eru sem sagt
ekki nema sjö ár síðan að hann
var heilsulaus og skuldaði þrjú
hundruð dollara og hafði enga
atvinnu. Þá fór hann til Stock-
ton og fjekk atvinnu þar hjá
kínversku fjelagi. sem ræktar
asparges og selleri hjá Middle
River. Þegar þangað kom fór
hann að hugsa um hvernig kom
ið væri fyrir sjer. Hann hafði
verið rúm tuttugu ár í Banda-
ríkjunum, en hafði ekki orðið
neitt við hendur fast, svo að
hann átti ekki einu sinnni fyrir
fargjaldi heim til Kína. Nú. sá
hann hvernig Kínverjarnir
þarna höfðu farið að. Þeir
höfðu sparað hvern eyri og
keypt sjer hlutabrjef. Nú vann
hann í heilt ár og sparaði. Að
því loknu keypti hann eitt
hlutabrjef í 30 hlutabrjefa fje-
lagi. Það eru fimm ár síðan.
Þeir leigðu þrjú hundruð ekr-
ur af hvítum manni, sem held
ur vildi ferðast í Evrópu en
rækta jörðina. Það sem Chow
græddi þetta fyrsta ár notaði
hann til þess að kaupa tvö
hlutabrjef í öðru fjelagi. Og ár
ið eftir stofnaði hann eigið
hlutafjelag og lagði í það and-
virði þessara þriggja hluta-
brjefa. Það eru þrjú ár síðan.
Þetta varð besta ár og hann
græddi fjórar þúsundir dala.
Næsta ár var gróðinn fimm
þúsundir. Og í fyrra hafði hann
nítján þúsundir í tekjur. Er
það ekki dágott af útslitnum
ræfli eins og Chow Lam?“
Saxon saup hveljur. Og þá
hjelt Gunston áfram.
„Svo er það Sing Lee — kart
öflukóngurinn í Stockton. Jeg
þekki hann vel. Jeg hefi oft
átt skifti við hann og grætt
minna á honum en nokkrum
öðrum sem jeg hefi skift við.
Hann var upphaflega Kuli, en
hann fór huldu höfði til Banda
ríkjanna fyrir tuttugu árum.
Hann byrjáði að vinna dag-
launavinnu, svo tók hann upp
á því að selja grænmeti og bar
það í tveimur körfum á stöng.
Því næst setti hann á fót versl
un i Kínahverfinu í San Franc
isko. Hann tók eftir öllu og
hann kyntist afkomu þeirra
bænda. sem versluðu við hann.
Þá sá hann að hann græddi
ekki nóg á versluninni. Hann
hætti að versla og fór til Joa-
quin. Þar var hann fyrst í tvö
ár oft gerði varla annað en hafa
opin augun. Svo tók hann af
skarið. Hann leigði sjer tólf
hundruð ekrur af landi og
borgaði sjö dollara í leigu á ári
fyrir hverja ekru — •—“.
„Er það nú bíræfni“, hróp-
aði Billy, „að borga átta þús-
undir og fjögur hundruð doll-
ara í leigu á ári. Jeg get fengið
fimm hundruð ekrur keyptar
fyrir sjö dollara hverja ekru“.
„Er hægt að rækta kartöfl-
ur þar?“ spurði Gunston.
Billy hristi höfuðið.

Srgurgeir Sigurjónssorr
..h hœstaróttorlögmqour
. ...
SI?/ífátofutírTrí'>jO—Í2 og
Adalstrœt; B Sími 1043
Þriðjudagur 6. janúar 1948.
Handavinnunámskeið
Heiinilisiðnaðarfjelags Islantls
byrja aftur mánudaginn 19. janúar.
Kent er frá kl. 2—6 og 8—10 e. h.
Nokkrar stúlkur geta ennþá komist að. — Uppl. hjá
Guðrúnu Pjetursdóttur,
Skólavörðustíg 11A, kl. 2—4. Sími 3345.
i Unglingspilt
vantar til innheimtu og sendistarfa á aðalskrifstofu
landssímans.
Póst- og símamálastjórnin. 4
§X§X§X§X§<§§X§§X§<§X§<§X§<§X§<§X§<§<§<§^>§X§X§X§<§<§X§X§<§^X§X§<§>§X§><§<§>§X§>§X§§X§X§^X§
$*$*^<Sk$K§><$K§><^<$^^<$><§>^3><$><$>3>,$><$><S><$><§><$><$><§><S><$>,§><$><^<§><8><^<§><^<§><§><§><§^^
'SkuEdabrjef allt að 210 þús. kr.
x óskast strax. Athugið verðmæti nýju seðlanna. — Til- ¥
| boð merkt: „Skuldabrjef“ sendist Morgunblaðinu fyrir ¥
1 10. þ. m.
§*§§X$>®&§§>§X§<§§X§§X§§X§^®<§§X§§X§X§§X§§X§§x§<§§X§<§§X§X§X§X§>§X§>§X§X§X§><§§>
*X§§X§§>§>§>§><§§X§<§§>®®§^X§<§§X§<§<§§X§X§x§<§§>§X§<§§>§<§§X§>§§>§>§>§><§§X§§X§§r
STIJLKIJR
|> Vantar stúlkur til eldhússtarfa og á ganga. — Uppl. á
Ráðningarstofu Reykjavíkur.
Sími 4966.
§>&§>Q><§><§><§>®><&$>Q><&&<$X§><$<&<§><$><&$><§><§*$<§X§><§><$<§><§><§><&§><$<&®G><$®®Q<$>QX$><§><$><§><§><
Piltur 17 — 20 ára,
áreiðanlegur og lipur, óskast til afgreiðslustarfa, umsókn
ásamt meðmælum, sendist hlaðinu fyrir n.k. föstudag ¥
merktar: „Áreiðanlegur".
n
% Sjerverslun óskar eftir
I áreiðanlegri stúlku
IB
y , («
& til afgreiðslustarfa. Umsóknir merktar: ,,Áhugasöm“ J>
S sendast blaðinu fyrir n.k. laugardag.
^gx§§x§<§<§^x§<§§x§§x§§x§§x§§>§x§x§§x§§x§§§>§x§§x§§x§§><§§§x§§§§>§§x§§x§§x^
®&&<§><§><§>Gx§X§<§<§X§><§X§><§X§X§>®<§X&§X§><§<§><®<§X§<&<§X§<§><§<§X§<§x$<§Q»§X§X§X§X§>Q><§X§<§><§>
SENDISVEINN
óskast í Reykjavíkur Apótek nú þegar hálf-
an eða allan daginn. — Upplýsingar á skrif- 4
stofunni, ekki í síina. •
<§&§<§<§®<§<§<§X§<§<$X$X§x§X$X§<§><§X§<§<§<§<§<§x§X§<§<§><§x§<§X§X§®<§X§<§<§<§X§<§X§><§X§><§y§<§>
Innheimtustarf
Drengur eða stúlka óskast til innheimtustarfa.
PJETUR PJETURSSON
Hafnarstræti 7-
^<®<®<®^k®^<£<$X®K$X®<®<^<®<^®^K®<$X$X®X$xJx®X®<$xJx$X®X®X®K®K®k§k®<®<®<^®<®^®X®^x®x®x®.
AUGLÍSING ER GULLS IGILDI
$&§<§<§x§<§<§<§<§®®®®®QQ>Qx§<§Qx§X§<§<§X§<§X§x§x§x§>QX§QX§<§®Qx§X§>®<§<§<§x§<§<§<§3