Morgunblaðið - 06.02.1949, Blaðsíða 10

10
MORGUHBLABIB
Sunnudagur 6. febrúar 1949.
Rjett í sömu mund og hann
var að dragast upp á strönd-
ina rennblautur og skjálfandi
af áreynslunni, sá hann Kit
koma hlaupandi út úr kjarrinu
og fleýgja spren^ju í lítinn
bát, sem var hlaðinn sprengi-
efnum, sem Spánverjarnir ætl
uðu að setja undir brúna á milli
San Lazaro og Getzsemani.
Báturinn sprakk í loft upp
með gífurlegum krafti, svo að
Bernardo hentist í loftköstum
næstum því fyrir fætur Kits.
Kit greip í dökkan hárlubba
hans og dró hann á eftir sjer
inn í kjarrið undan skothríð-
inni frá veggjunum, en skotin
ýfðu sandinn allt í kring um
þá.
Kit brosti glettnislega til
Bernardos, þegar þeir voru
komnir í flokk ungra, franskra
aðalsmanna, sem áttu að vera
fremstir í árásinni. Kit_hafði
komist að raun um það, að þess
ir menn voru því sem næst
fífldjarfir og kunni vel við sig
í hóp þeirra. Þeir aftur á móti
tóku hann sem jafningja sinn.
Eftir orustuna lofuðu þeir
honum gulli og grænum skóg-
um. Hann skyldi fá höll í nám
munda við VerSailles og feg-
urstu konu Frakklands fyrir
eiginkonu, ef marka mátti orð
þeirra um hylli þeirra hjá kon
ungi. Kit efaðist um efndirnar
og brosti góðlátlega.
Levy, sá hugrakkasti þeirra
allra, var kjörinn fyrirliði. —
Allur flokkurinn þusti svo á
harðahlaupum yfir brúna og að
hliðinu, sem búið var að skjóta
sundur með fallbyssunum. En
við hliðið biðu Spánverjarnir
og hleyptu af á þá skothríð, sem
var sterkari en þeir höfðu nokk
urn tímann lent í. Kit sá að
Marolles og Du Roullon fjellu
samstundis.
Lífvana líkamar þeirra hent
ust sundurskotnir til jarðar.
Fouilleuse fjekk skot í fótinn,
svo að beinin stóðu út úr opnu
sárinu og Montosier og Vanj-
oux voru svo mikið særðir, að
það var hreinasta furða að þeir
hjeldu lífinu.
Kit vissi, að ef hjálp bærist
þeim ekki innan stundar,
mundu þeir falia allir með
tölu. En þá hafði Levy tekist
að safna saman því, sem eftir
var af liðinu og hóf aftur árás.
Spánverjarnir börðust dyggi-
lega á móti. Levy fjekk kúlu í
hálsinn, Frankin handleggs-
brotnaði á hægra handlegg, en
þeir hjeldu þó áfram bardag-
anum, þangað til þeir fjellu
meðvitundarlausir til jarðar.
Á næsta augnabragði sá Kit,
hvar Bernardo kom með heil-
an hóp sjóræningja og enginn
annar en Ducasge var þar í
broddi fylkingar. Ducasse hafði
særst í viðureigninni um Boca
Chieavirkið. Harfn var drag-
aaitur en skaut þó af byssu
sinni án afláts.
b Spánverjarnír voru úthalds-
góðir enda þótt þeir hörfuðu
áltaf, lítið eitt undan. Kit og
De Pointis yngrí börðust hlið
við hlíð, því að þeir voru nú
órðnir sem bræður. Ofar vopna
gnjvnuin heyrðust skyndilega
óp mikil og öskur og þegar Kit
leit við, sá hann hvar Pally
75. dagur
þusti yfir brúna með svert-
ingja sína.
Loks gáfust þeir alveg upp
og þeir sem eftir voru, tóku til
fótanna og hlupu niður mjóar
göturnar í borginni. Svertingj
arnir mögnuðu enn herópið og
lögðu af stað á eftir þiem. Kit
og De Pointis hlupu með
straumnum. En Spánverjarnir
komust ekki lengra en að hlið-
inu á milli Getsemani og Car-
tagena- borgarinnar, því að þar
hafði landsstjórinn látið loka
þá úti.
S?pönsku hermennirnir áttu
ekki annars úrkosta, en að
skjóta á ársarliðið eða láta
skjóta á sig. Þeir gerðu það
fyrrnefnda, því að þeir vildu
selja líf sitt svo dýrt sem auð-
ið var. I átta mínútur hjeldu
þeir uppi skothríðinni á marg-
falt margmennara lið. Þá loks
voru þeir gersigraðir.
Kit horfði í gegnum tárin á
hvítu flöggin, sem loks blöktu
við hún frá borgarveggjunum,
því að hann hjelt á líki De
Pointis yngra í fangi sínu. —
Hann hafði fengið skot í hjarta
stað, rjett áður en bardaganum
lauk.
o fr [WM j ^
28.
En hliðið inn að hjarta borg-
arinnar var enn lokað. Þegar
Kit sá tvo sendimenn koma
gangandi með friðarfána á
lofti, til að semja um vopna-
hlje, ákvað hann að bíða ekki
lengur. De Pointis barón. hafði
ekki verið tilkynt fall frænda
síns og Kit gat ekki varist því
að finna til meðaumkunar með
honum. Sjálfur baróninn lá
særður á börum. Það mátti vel
vera að hann væri harðstjóri
og uppskafningur, en Kit hafði
sannfærst um það strax fyrsta
daginn eftir landgönguna, að
hann var djarfur maður.
Kit lagði af stað til Car-
tagena, rykugur og þreyttur,
óhreinn og blóðugur. Við borg
arhliðið hitti hann Bernardo og
hann slóst í för með honum.
Það var farið að dimma og inni
í borginni köstuðu logarnir úr
brennandi húsunum draugaleg
um bjarma á himininn. Þeir
gengu í kring um innri vegg-
ina og leituðu að stað, þar sem
þeir kæmust yfir. Von bráðar
fundu þeir stað, þar sem vegg
urinn var það mikið sundur
skotinn, að þeir gátu hæglega
klifið hann. Varðmennirnir,
sem stóðu fyrir innan, gerðu
enga tilraun til að hefta för
þeirra. Þeir störðu bara á þá
sem steini lostnir og jafnvel
sumir, sem gerðu sjer fulla
grein fyrir í hvert óefni var
kornið, heilsuðu þeim á her-
manna vísu.
Þeim veittist auðvelt að finna
götuna, sem hús Del Toros stóð
við, því að svo að segja öll hús-
in í þeirri götu stóðu í björtu
báli. Kit tók samt eftir því að
húsin, sem stóðu sitt hvoru
megin við það voru ekki í log-
um, svo sjeð væri, en ef vind-
urinn mundi haldast, hlaut eld
urinn að ná þangað skjótlega,
því að ekkert var aðhafst til að'
íefta útbreiðslu hans.
Þar sem áður höfðu verið
grindur fyrir gluggunum í húsi
Del Toros, var nú aðeins gín-
andi gap, og inni fyrir voru hús
gögnin öll meira og minna sund
urskotin. Þeir gægðust lengra
inn í gegn urh gluggaann. — Á
einum óbrotnum stól í miðri
stofunni sat Luis Del Toro. —
Hann laut höfði og allur svipur
hans bar vott um uppgjöf og
örvæntingu, svo að það lá við
að Kit fyndi til meðaumkunar
með honum. Þó að jeg hafi svar
ið að ganga að honum dauðum,
hugsaði hann .... þá skal jeg
þó reyna að komast hjá því, ef
þess er nokkur kostur. . . Hann
virti gaumgæfilega fyrir sjer
þennan mann, sem alt 1 einu
virtist vera orðinn svo gamall,
þar sem hann sat einn og yfir-
gefinn í rústunum af ,hinu
glæsilega heimili sínu.
Don Luis þaut á fætur, greip
um byssu sína og gekk að glugg
anum. En hann nam staðar á
miðrj leið, því að Kit sveifl-
aði sjer fimlega' inn fyrir og
miðaði á hann byssu sinni
„Jæja, þá hittumst við aft-
ur, virðulegi faðir“, sagði hann
hæðnislega. ,,Og það verður
líklega í síðasta skipti“.
Don Luis slepti takinu um
byssu sína og svipur hans varð
enn þreytulegri.
„Þú veist það þá“, sagði
hann loks.
„Já, jeg veit þaðí‘, sagði Kit
lágri rödd. „Þú ætlast kanske
til að jeg sýni þjer ástúð. Upp
með byssuna, föðurmynd“.
Don Luis kipptist við.
,,Er heimurinn ekki nógu
stór fyrir okkur báða, sonur
sæll“, sagði hann og glotti. —
„Farðu, því að jeg vil ekki
drepa þig“.
„Lyftu byssunni, þú auð-
virðilegi kvennabósi. Þó að jeg
vilji helst losna við að skjóta
á þig varnarlausan, þá geri jeg
það, ef jeg er til þess neydd-
ur“.
„Þú ert göfuglyndur“. sagði
Don Luis. ,,Svo virðist sem jeg
verði til neyddur til að taka
aftur lífið sem jeg kveikti. En
jeg geri það ekki með byssu . .
það er ekkert vopn fyrir aðals
borna menn. Auk þess kann jeg
ekki með-byssu að fara. Þú vilt
auðvitað að við hittumst sem
jafningjar, eða hvað?“
B.ernardo var kominn inn um
gluggann og stóð nú við hlið
Kits.
„Verið ekki með þessi láta-
læti“, muldraði hann.
„Augnablik“, sagði Kit. Hann
tók byssurnar úr beltinu og
lagði þær á borðið. Don Luis
gerði slíkt hið sama.
„Þá skalt þú velja“, sagði
Kit og brosti. „Sverð? Hnífa?
Eða spjót?“
„Sverð“, sagði Don Luis og
brosti út í annað munnvikið.
,,Nei“, æpti Bernardo. „í
guðanna bænum. Þú ert góður
skilmingarmaður, en hann er
orðlagður meistari með sverð“.
Don Luis hneigði sig lítið
eitt í áttina til Bernardos.
„Jeg tek aðrar uppástungur
til greina“, sagði hann.
Alt í einu var eins og Kit
dytti eitthvað í hug.

|barnavagn| | Til sölu. Upplýsingar á i | Öldugötu 34, Hafnarfirði i | eftir klukkan 2 í dag. í Ný kÉpcs og kjólar o. fl., til sölu á Hagamel 4, efstu hæð. — ! Til sýnis frá kl. 1—6 næstu daga.

Nýr, dökkbrúnn [ ; ■í 1 , x1
| PELS > | er af sjerstökum ástæð- 1 | um til sölu frá kl. 1—3 | | daglega á Reynimel 46, | 1 . uppi. E s ! i I Ibuð | | 1—2 herbergi og eldhús, ! 1 óskast til leigu. Tilboð, j í merkt „Rólegt—839“, — j sendist afgr. Mbl. 5 ■
|IIHIIIBIIIIIIISIItlllllllllVlf|f||||illlYl|ÉB90WÍIIÍI#||k|||||||l||g(IB 35 m.m. Vil kaupa góða 35 mm. Ijósmyndavjel, helst Leica eða Alpa. Tilboð sendist afgr. merkt: „35 mm.—843“. ciiiiiiiiiu:iaiiiiiiiiiiiiiiiiiiii»iiiiiminiiiiiiiiiiii,|||,,im,m Sem ný Rafmagnsvjel |- getur sá fengið sem getur | skaffað þvottavjel eða ! i aðra heimilisvjel. — Til- j | boð merkt: „Skipti—840“ i i sendist afgr. Mbl., fyrir i fimt'udagskvöld.

| Tvær 8 Mjög góður, kolakyntur |
Sfarfssfúlkur = óskast að Kolviðarhóli. i Upplýsingar að Kolviðar i hóli og í síma 4917, milli i kl. 5 og 6 á mánudag. Þvottapottur til sölu. Uppl. í síma 3735.

s í Trjesmíðavjel i (Factio) | til sölu. Kombineruð ný | trjesmíðavjel til sölu og 1 sýnis á Sundlaugavegi 10 | kjallara, frá kl. 1—4 í dag. Sími 7891. • Z ! íbúð ( 8 Er kaupandi að 3ja til 4ra | I herb. íbúð í bænum eða | | litlu húsi. milliliðalaust- § 1 Há útborgun, ef óskað er. | | Uppl. í síma 7885, eftir | hádegi í dag.

i Húsgögn til sölu nýir, danskir borð stofustólar, ljósir, stofu- skápur úr hnotu, stærð 2 m. 1., hæð 94 cm. — Út- varpstæki. Selst mjög ó- dýrt. Uppl. í síma 6827. j ^túilía | | óskast nú þegar. — Uppl. i 1 í Vonarstræti 4 — Sími j : : 3520

| 1 Amerískur 1 BallkjóU I og annar ónotaður og lít- f ið notaður fatnaður, til | sölu miðalaust á Freyju- | götu 28. Til sýnis frá 2—6 í dag. \ f Glæsileg 6 manna Bilreið ( f í 1. fl. ásigkomulagi, til j | sölu. Meiri bensínskamt- 1 f ur getur komið til greina. j Uppl. í síma 80 594. )
s .Miiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiinoifi i ■ ■uuiiiiriinminifiiiiiiiiiniiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiKa
I Svört föt 1 3 = | til sölu. i Drápuhlíð 3 þakhæð, — | | Upplýsingar eftir kl. 1. I I i 1 j Stúlka 1 8 sem getur tekið að sjer i þjónustubrögð, vantar j strax og til 31. maí n.k. 1 Húsnæði og fæði fylgir | starfinu. Húsnæði til i næsta hausts gæti komið i til greiha, ef um semst. { Uppl. í sima 3289. íi