Morgunblaðið - 15.09.1949, Side 2

MOtiGUTiBLAÍylÐ
Fimmtudagur 15. sept. 1945.1
t *
HVERJU ÞEGIR ÞJÓÐVILJIIMIM?
EF EINHVER efast um, að
Jcommúnistar hjer á landi beiti
föngum sömu aðferðum til
að svíkja almenning og dylja
hann sannleikans, eins og hús-
hændur þeirra austan við járn-
tjaid gera, hlýtur sá nú að hafa
vaknað við illan draum.
íslandi duga ekki sömu brögð-
in og austan jórntjalds
Svikin við almenning
Eitt af helstu ráðum kom-
múnista til að viðhalda völd-
um sínum. er, að hindra al-
menning í því, að fylgjast með
J>efm atburðum, sem eru að ger
ast. Þessvegna eru ekki gefim
út nein blöð önnur í Rússlandi,
<?n þau. sem stjórnin ræður yfir.
í þeim er það eitt ekki látið
duga. að túlka alla atburði á
þarm veg, sem stjórninni hent-
ar best, heldur er einnig þagað
um þá viðburði, sem kommún-
istum eru andstæðir.
Alveg sama aðferð er höfð
um útvarpið. Þar heyrist það
■eitt, sem kommúnistar vilja
láta berast til eyrna almenn-
ings. Mönnum er bannað að
hlusta á erlendar útvarpsstöðv-
ar að viðlögðum þungum refs-
ingum. Til frekari tryggingar
befur verið komið á víðtæku
kerfi cruflana svo að þannig er
geri ólíklegt, að unt sje að
heyra til þeirra erlendu stöðva,
sem menn helst fýsir að hlusta
á. —
Ekki er látið sitja við þetta.
heldur er víða austan járntjalds
sá háttur hafður á, að menn fá
ckki að hafa útvarpsmóttöku-
tækin sjálf inni í herbergjum
sínum, heldur einungis hátal-
ara, svo að húsvörðurinn hef-
ur það í hendi sjer, á hvaða
stöðvar allir íbúar hússins
hlusta.
Hugsunarhátturinn
skekktur
Þannig er í smáu og stóru
sjeð fyrir því. að menn fái þær
frjettir einar, sem valdhöfun-
um Iíkar. Engan þarf að furða,
þó að afleiðing þessa sje bjög-
uð mynd af viðburðunum
í hugum þeirra, sem ekki eiga
kost á öðrum frjettum en þess-
um Sá er einnig tilgangurinn.
mtlunin er afbaka hugsunar-
báttinn. Láta menn trúa því, að
það afturhald og sú ógnarstjórn
sem á sjer stað austan járn-
tjaldsins sje hin mesta fram-
för og vaxtarbroddur mann-
Icynsins.
Vegna þess að Þjóðverjar
Ijetu nasistana biaga á þenna
veg hugarheim sinn um nokkra
ára skeið, hafa beir nú goldið
ægiiegt afhroð. Sarnskonar ógn-
arstjórn, sem stóð 12 ár í Þýska
landi, hefur staðið í 32 ár
í Rússlandi og má nærri geta.
að jienni hefur orðið ærið
-ágengt í að skekkja hugsunar-
hátt þess fólks. sem undir ok-
inu býr.
Tilraun Brynjólfs
Bjamasonar
Á meðan frelsi ríkir á Islandi,
geta kommúnistar hjer á landi
ekki beitt samskonar brögðum
í jafp ríkum mæli. Engu að síð-
ur hafa kommúnistar hjer gert
markvissa tilraun til að villa
mönnum sýn ög láta þá fá
rangar hugmvndir um það, se;n
gerist. Allir vita, að, kommún-
istar hafa reynt að sölsa undir
sig skólana og nota þá sem á-
róðurstæki stefnu sinni til fram
dráttar.
Svipaða tilraun gerði Brynj-
ólfur Bjarnason við útvarpið,
þegar hann var mentamálaráð-
herra. Starfslið þeirrar stofn-
unar var ærið ljelegt áður. En
Brynjólfur bætti þar við mögn-
uðum kommúnistum, í því
skyni að þeir hjeldu uppi kom-
múnistisku trúboði.
Blaðamenska Þjóðviljans og
frjettaflutningur sýnir og, að
kommúnistar hafa trú á, að viss
ar staðreyndir sje hægt að
þegja í hel.
Þögnin um Tito
Um heim allan tala menn nú
um klofninginn. sem kominn er
upp í herbúðum kommúnista,
milli Stalins annrsvegar og Ti-
tos hinsvegar. Hefur áreiðan-
lega fátt markverðara borið að
höndum á eftirstríðsárunum, en
þessi deila.
Allir, sem fylgjast með
stjórnmálum, hvar sem er í
heiminum, hafa þessvegna hinn
mesta áhuga fyrir gangi deil-
unnar og úrslitum hennar. — í
hinum kommúnistisku löndum
sjálfum, er um fátt meira rætt
en hana. að vísu nokkuð með
sitt hvorum blænum í Júgóslav
íu annarsvegar og í Kominform
löndunum hinsvegar. Á báðum
stöðunum fær einungis annar
aðilinn að setja frarh sína skoð
un. Hinum er skipað að þegja.
Það er einungis í hinum
frjálsu lýðræðislöndum, að
menn fá að kynnast báðum hlið
um málsins.
Ætla mætti, að í íslenska
kommúnistablaðinu væri um
fátt meira talað en þetta. Ef
kommúnistar hjer á landi eru
ekki alveg andlega dauðir,
hljóta slíkir viðburðir að hafa
komið töluverðu róti á hugs-
anir þeirra.
En svo er samt ekki að sjá
af málgögnum þeirra hjer. Þar
er þess vandlega gætt, að þegja
um þessa atburði, og láta eins
og þeir hafi ekki gerst.
Lýst hollustu við Moskva
Skýringin á því er einföld.
Kommúnistabroddarnir hjer
eru umboðsmenn Moskvavalds
ins. Þeir fylgja Moskva í blíðu
og stríðu, hvað sem á dynur.
Þetta þora þeir ekki að segja
berum orðum. Ennþá síður telja
þeir sjer óhætt að fordæma í
álmanna áheyrn þá einu til-
raun, sem gerð hefur verið til
að koma upp kommúnistaríki
óháðu Rússlandi.
í hjarta sínu hatá og fyrirlíta
íslensku kommúnistabroddarn-
ir þessa tilraun, en með vör-
unum hafa þeir reynt að telja
mönnum trú um, að það væri
einmitt sjálfstætt íslenskt kom-
múnistaríki, sem þeir vildu.
koma upp hjer á landi. Þess-
\ægna þora þeir ekki að stimpla
Tilo s,em „vitskertan fasista“,
„illgjarnan óþokka“, ,,svikara“
,,er skuli missa lífið“, eins og
gert er austan járntjalds, held-
ur hafa þeir látið sjer nægja,
að tilkynna húsbændunum í
Moskva, að íslenska kommún-
istadeildin væri þeim sammála.
í Moskva hefur verið opin-
berlega tilkynnt, að kommún-
istaflokkar allra landa utan
Júgóslavíu hafi fordæmt athæfi
Titos. Þjóðviljinn hefur ekki
kjark til að skýra íslenskum al-
menningi frá þessari fordæm-
ingu, sem boð hafa verið látin
berast um til Moskva og hefur
flokksdeildin hjer þó vafalaust
fengið í fríðu sína umbun fyrir
hollustuna.
Áki segir blaðamennina
hafa verið fulla
Kommúnistar og Þjóðvilljinn
ætluðu einnig að reyna að
þegja í hel óvinsældir þær, er
rússnesku veiðiskipin hafa bak-
að sjer fyrir framkomu sína á
miðunum hjer við land.
Fyrir nokkru var í blöðum
víða um land sagt frá yfirgangi
hinna rússnesku veiðiskipa.
Þegar þær frjettir höfðu birst
kom í ,,Mjölni“ á Siglufirði
hinn 31. ágúst 1949, löng grein
til varnar Rússum.
Af venjulegri blekkingaþrá
var svo látið. sem ónefndur sjó-
maður hefði skrifað greinina,
en engum kunnugum duldist,
að höfundurinn var enginn ann
ar en Áki Jakobsson, bróðir
,,Jónsson-Jakobsson“, er mest
frægðarorð gat sjer sem fyrir-
greiðslumaður Rússaleiðangurs
ins í fyrra.
Ut af fregninni um yfirgang
Rússa segir Áki:
„Mennirnir hljóta að hafa
verið ruglaðir, eða blátt áfram
fullir, þegar þeir birtu þessa
frjett“.
Síðar er löngu máli varið til
að verja framkomu Rússa og
ásaka aðra. Á einum stað seg-
ir:
„Við, sem höfum stundað síld
veiðar í sumar. höfum lítið orð-
ið varir við Rússana".
Samtök sjómanna
Vera má, að Áki Jakobsson
hafi á þessu sumri ekki orðið
jafnmikið var við Rússana á
skrifstofu sinni, eins og fyrra,
þegar hann sendi hr. „Jónsson-
Jakobsson“ til að veita þeim
fyrirgreiðslu. En íslensku sjó-
mennirnir hafa áreiðanlcga orð
ið þeirra varir.
Það sýnir framkoma skipverj
anna á síldveiðiskipunum 16,
er undirbúningslaust, og án
nokkurra orða bundust Samtök-
um um, að hindra, að njósnar-
inn gæti bjargað veiðiþjófun-
um úr landhelgi, þegar þeir
höfðu verið staðnir svo að brot-
um, að unnt var að kalla varð-
skip til. Þyjlík samtök eru ekki
mynduð þegjandi af skyndingu,
nema sitthvað hafi á undan
gengið.
Ögranir Þjóðviljans
En kommúnistar treystu auð
sjáanlega á, að hjeðan af næð-
ist ekki til Rússanna á þessu
sumri. Þessvegna var hin dólgs-
lega grein skrifuð í Mjölni 31.
ágúst. Þessvegna spurði Þjóð-
viljinn fyrir fáum dögum ögr-
andi, af hverju Rússarnir væru
ekki teknir, úr því að þeir
hefðu brotið af sjer.
Svo bar það við, að Rússarn-
ir voru teknir, — að vísu ekki
fyrir atbeina Þjóðviljans eða
„síldveiðimannsins“ Áka Jak-
obssonar, heldur vegna aðgerða
sjómannanna. er voru á síld-
veiðum og horfðu á atferli þess-
ara umbjóðenda hr. „Jónsson-
Jakobsson“.
Þá bregður svo furðulega við
að Þjóðviljinn, þetta blað, sem
mest hefur fárast yfir land-
helgisbrotum annara, þegir
vendilega um þetta landhelgis-
brot, og þá sögulegu atburði, er
gerðust í sambandi við töku
skipanna, eftir að eitt dagblað-
anna hafði sagt frá brotinu og
nokkuð ítarlega hafði verið frá
því skýrt í Ríkisútvarpinu dag-
inn áður.
I
Þagnartilraun komm-
únista hefur öfug áhrif
I Enginn þarf þó að ætla, að
Þjóðviljinn hafi ekki getað afl-
að sjer þessara fregna frá Siglu
firði eða Seyðisfirði. Á Siglu-
firði dvelja þrír eða fjórir laun-
aðir áróðursmenn í þágu komm
únistaflokksins, svo öruggt er,
að einhver þeirra hefði getað
náð tali af sjómönnunum, er
. komu til Siglufjarðar á mánu-
dag og sögðu þar frá viðureign
sinni við Rússana.
i Einn af blaðamönnum Þjóð-
viljans er í framboði á Seyðis-
firði og þó fylgi hans sje þar
^ekki mikið, er það áreiðanlega
ekki svo lítið, að einhver Seyð-
firðingur hefði fengist til að
staðfesta við hann þá fregn, að
þangað væri komin 4 rússnesk
skip, kærð fyrir landhelgisbrot,
ef hann hefði um það spurt.
Þjóðviljinn hafði ekki áhuga
fyrir að segja frá þessu máli.
Það var eitt af þeim, sem átti
að þegja í hel. Slíkt tekst ekki
hjer á landi.
Tilraunin verður eiríúngis til
þess, að vekja ýmsa þá, sem
áður höfðu ekki áttað sig á
baráttu-aðferðum kommúnista
og Rússadýrkun þeirra til hugs-
unar um hvers eðlis þeir eru
og að þeir, vegna ofsatrúar
sinnar, hafa glatað allri við-
leitni til að reyna að hugsa sjálf
stætt og skýra almenningi satt
og rjett frá því, sem gerist.
Bensín og olíuskortur.
WASHINGTON — Bandaríska
utanríkisráðuneytið hefur upp-
lýst, að enda þótt Rússar reyni
eftir megni að sjá kínverskum
kommúnistum fyrir bensíni og
olíum, virðist mikill skortur vera
á hvorutveggja á yfirráðasvæði
kommúnistar.na.
• • 1%
Staksteinar
• • I
Þegar flokkarnir
„eignast“ fólkið
Eitt leiðinlegasta fyrir- i
brigði stjórnmálanna í lýð- i
ræðisþjóðfjelagi er þegar ,
einstakir stjórnmálaflokkar
telja sig hafa „eignast“ folk
ið. Þetta fyrirbrigði er leið-
inlegt og fráleitt vegna
þess að flokkarnir eru í eðli
sínu aðeins samtök fólksins. '
Alþýðuflokkurinn íslensk."
hefur á vissum stöðum á '
landinu gert sig sekan urr:
þá yfirsjón að þykjast
,,eiga“ fólkið og byggðalög !
þess. Hefur þetta komið ber [
legast í ljós í tveimur kaup-
stöðum, ísafirði og Hafnar
firði. í báðum þessum bæj-
arfjelögum hefur flokkur-
inn verið mikils ráðandi um i
langt skeið. En svo skeðu
þau ósköp, að hann tapaðí j
meirihluta í bæjarstjórn ísa j
fjarðar eftir 24 ára völd þar. [
Þá var eins og allt gengi úr
skorðum. Alþýðuflokkurinn.
varð bókstaflega óður. Hon- [
um fannst ísafirði beinlínis
hafa verið „stolið“ úr hönd-
um sjer og úrslit bæjar-
stjórnarkosninganna ólögleg,
Flokkurinn hefur ekki átt-
að sig á því, að hann hefur
tapað fylgi fólksins á þess- !
um stað og er enhþá að tapa j
því.
\ |
Sama sagan í Hafnartlrði
í Hafnarfirði hefur fiokk-
urinn ennþá meirihluta í
bæjarstjórn.
En undanfarna mánuöi er j
það á allra vitorði í bænum
að fylgið hrynur af honum, .
En þar gerist sama sagan og
á ísafirði. Leiðtogum Aiþýðu í
flokksins finst beinlínis a8
almenningur í Hafnaiíirði
sje að fremja einhver svik j
og rangindi með því að snúa i
baki við þeim. Þeir þykjast [
,,eiga“ þetta fólk. Hvernig
dettur því svo í hug að le.yfa
sjer að skipta um skoðurí’
I
Lýðræðislegur vanþroski
Þessi afstaða Alþýö'u- j
flokksins, pínu litla flokks- \
ins, sýnir furðulegan lýðræS J
islegan vanþroska. FólkiS !
er ekki til vegna flokkanna. j
Flokkarnir eru hinsvegar tif.
vegna þess. Þeir eru tæki
til þess að koma hugsjónum 1
þess í framkvæmd.
En þetta skilur Alþýðu-
flokkurinn ekki. Hann iítur
á atkvæði almennings eins
og ^eiguær eða kúgildi. j
Hann um það. Hvorki í
Hafnarfirði nje á ísafirði
mun hann græða á því.
Mennirnir með rauöu
gleraugun
Mennirnir með rauðu 1
gleraugun, — kommarnir, I
draga það í efa í Þjóðviljan- i
um í gær, að Morgunblaðið !
hafi nokkru sinni barist fyr i
ir hagsmunum efnaminni \
stjetta þjóðfjelagsins. Hverr,
skyldi furða á því þó að sú :
barátta hafi farið fram hjí i
Frh. á bls. 12