Morgunblaðið - 27.09.1949, Page 2

MORGVISBLAÐIÐ
Þriðjudagur 27. sept. 1949«']
HULDU-LIÐIÐ REYIMDIST
KOMMÚIMISTUM LÍTILSVIRÐI
Heiðl verið betra oð
tóta það aldrei sjóst
ÁLLIR ÞEIR, sem eptnvað
þekkja til starfshátta kommún-
ista vita, að eitt af helstu brögð-
um þeirra er það, að láta veru-
legan hluta af fylgendum sínum
neita því, að þeir sjeu komm-
únistar, en koma þó megin-
ílokkinum til hjálpar, hvenær
shm á þarf að halda.
Með þessu verður moldvörpu-
starfið auðveldara. Þessir huldu
kommúnistar geta náð ýmiskon
ar ítökum, sem yfirlýstum
kommúnistum væri ekki unnt.
Þeir geta smogið inn í marghátt
aðan fjelagsskap, sem er and-
stæður kommúnstum og haft
áhrif á hann til ills og borið
þaðan njósnir til sinna andlegu
heimkynna.
Örðugleikar kommúnista
Sökum mannfæðar og kunn-
ingsskapar eru slíkir starfshætt
ir erfiðari hjer en víða annars-
staðar. Engu að síður hafa
kommúnistar einnig reynt að
beita þeim hjer á landi. Þeir
hafa beinlínis bannað sumum
áhugasömum unglingum að
ganga í flokk sinn, vegna þess,
að þeir hafa sagt, að slíkir menn
gætu gert meira gagn utan
flokksins.
Vitað er, að megnið af þeim,
sem Sigfús Annes kallar „heið-
arlega vinstrimenn11 eru ekkert
annað en kommúnistar, þótt
þeir hafi reynt að dylja það, og
sumir jafnvel að nafninu til
verið í öðrum flokkum.
Skilyrði þess, að huldu-
lcommarnir verði að tilætluðu
áframhaldandi gagni er það, að
þeir afklæði sig aldrei alveg
hulduhjúpnum. Ef þeir gera
það, geta þeir að vísu í eitt
skipti gert kommúnistum nokk
urt gagn, en frambúðarnotin
eru þá búin.
Örðugleikar kommúnistadeild-
ai innar íslensku við framboð að
þessu sinni hafa verið miklir.
Allar óttast broddarnir, að fylg-
ið muni hrynja af þeim og þing-
sætin verði mun færri en áður.
Hefur þetta valdið hinni mestu
togstreitu um, hverjir skyldu
komast í þau sætin, er örugg-
ust mega teljast.
Ncituðu að vera í kjöri
Ýmsir af fyrri frambjóðend-
urn flokksdeildarinnar, sem
helst hafa dregið almenna kjós-
endur, hafa neitað að vera í
kjöri.
Jónas Haralz neitaði að bjóða
sig fram í Þingeyjarsýslu nema
með skilyrðum, sem Bryniólfur
Bjarnason neitaði að fallast á.
1 stað Jónasar fer í framboð
norður þar Kristinn Andrjesson,
maðurinn, sem rússneski stjórn-
arerindrekinn sagði um, að hon-
,um hefði hann ætíð mátt
treysta.
Hermann Guðmundsson neit-
aði með öllu að bjóða sig fram
í Hafnarfirði á vegum kommún-
ista og er í hans stað kominn
Magnús með „mískunnarleys-
ið“, einna skoplegasti skriffinn-
urinn, Sem nokkru sinni hefur
ritað í íslenskt blað.
síðast var á lista kommúnista
hjer í bæ, er nú kominn utan-
bæjarmaðurinn kompásakonni.
Örvæntingin knýr þá til
að kasta huldu-hjúpnum
Þannig mætti lengi telja ó-
farnað kommúnista í framboð-
um að þessu sinni. Það var því
að vonum að þeim fyndist góð
ráð dýr og gripu til örþrifaráða
til að reyna að halda baráttu-
kjarkinum við.
Þessvegna var til þess grip-
ið að láta nokkra þá helstu í
hópi huldukommúnistanna nú
gefa sig fram. Slíkt hefur að
vísu í för með sjer, að felu-
menn þessir koma flokknum
ekki framar að gagni í því
hlutverki, sem þeim fram að
þessu hefur verið fengið.
En svo mikils þykir við þurfa
að hugsuninni um framtíðina er
slept, aðeins ef það getur eitt-
hvað hrest upp á hrörnandi liðs
kost í bili. Er og nokkuð til í
því, sem sumir af kommúnista-
broddunum hafa sagt í öllum
átökunum um þetta innan
flokksins, að skaðinn væri ekki
svo mikill, því að allir kunn-
ugir hefðu fyrir löngu vitað, að
þetta fólk var kommúnistar.
Gömul komma-hjú
Þjóðviljinn lætur raunar all-
drýgindalega yfir, að ekki muni
vera komið að hruni í þeim
flokki, þar sem slíkir höfuð-
skörungar koma fram sem Guð
geir Jónsson, Jón Múli Árna-
son, Kristinn Björnsson og Þor-
steinn Ö. Stephensen. Engum
ætti þó að vera kunnugra en
Þjóðviljamönnum, ef þeir vildu
satt segja, að allir þessir menn
hafa langa lengi verið komm-
únistar, enda hefur það verið
vitað Iangt út fyrir flokksrað-
irnar, að svo var.
Guðgeir Jónsson hefur raun-
ar til skamms tíma látið svo sem
hann væri Alþýðuflokksmaður.
En það hefur öllum verið jafn-
kunnugt, eiginlegum alþýðu-
flokksmönnum, kommúnista-
flokksdeildarbroddunum og
hlutlausum áhorfendum, er
fylgdust með viðureign þessara
manna, að Guðgeir Jónsson hef
ur í mörg ár verið helsti erind-
reki kommúnista innan Alþýðu
flokksins. Hann hefur ekki að-
eins ætíð stutt málstað komm-
únista þar, heldur hefur hann
einnig flutt fregnir af öllu því,
sem hann fjekk vitneskju um
og kommúnjstum gat komið vel
að vita, til vina sinna í þeim
herbúðum.
Eyðu-fyllar
Ástæðurnar fyrir því, að syn
ir Árna frá Múla gerðust komm
únistar, er óþarft að ræða, en
vitað er að þann flokk hafa
þeir fyllt frá því að faðir þeirra
því engin nýjung heldur að-
eins staðfesting á því sem vit-
að var, er það frjettist, að Jón
þessi Múli hefði verið einn í
grjótkastliði kommúnista á
Austurvelli 30. mars s.l.
Piltur þessi er annars alger
eyðufyllir á lista kommún-
ista á borð við kompásakonna,
sem valinn er vegna þess, að
enginn málsmetandi sjómaður
fjekkst til að vera á kommún-
istalistanum.
Kommúnistum þykir í þessu
betra að veifa röngu trje en
engu, svo að ekki fari nú fyrir
þeim eins og á s.l. vetri, þegar
þeir höfðu auglýst að „tog-
arasjómaður“ ætti að tala á
fundi þeirra. En vegna þess að
yfir stóð æsingafundur stúd-
enta, þá gat „togarasjómaður-
inn“ ekki mætt á fundinum.
Það kom sem sje á daginn. að
togarasjómaðurinn var enginn
annar en háskólastúdent, sem
verið hafði nokkrar vikur til
sjós í sumarfríi. Þrátt fyrir það
þótt yfir stæði sjómannaverk-
fall, var andúðin á brölti komm
únista svo mikil meðal sjó-
manna, að kommar gátu engan
fengið til þess að tala á fundi
sínum annan en þennan eina
háskólastúdent, og þegar hann
kom ekki fjell ræðan niður.
Stórefnamaður
Um Kristinn Björnsson lækni
er það að segja, að hann ei að
vísu einn af stórefnamönnum
bæjarins, og er því dálítið bros-
legt að sjá hann í fylkingu
þeirra, sem þykjast vera að
berjast á móti þeim ríku. En
Kristinn hefur verið kommún-
isti frá því á námsárum sín-
um, og ætíð reynt að mynda um
sig kommúnistahreiður, þar sem
hann hefur starfað.
Sjálfsagt hefur verið allfast
að Kristni lagt úr því, að
hann kom nú fram úr skúma-
skoti sínu. Honum hefur verið
komið í skilning um, að bak-
trygging hans yrði lítils virði,
ef hann kæmi nú ekki fram í
dagsljósið, þegar mest riði á.
Af hverju ekki allir þrír?
Þorsteinn Ö. Stephensen er
að vísu mikill að vallarsýn. Að
manngildi er hann sýnu ómerk-
ari þeim kompásakonna og
Jóni Múla Árnasyni. Þeir hafa
báðir kannast við það í verkum
sínum, að þeir væru kommún-
istar. Þorsteinn hefur sennilega
verið lengst kommúnisti af
þessum þremur, en hann hefur
alltaf öoru hvoru neitað því, að
hann væri kommúnisti og aldrei
gengið fram fyrir skjöldu fyrr
en eftir að Brynjólfur Bjarna-
son ljet hann hafa stóran bitl-
ing í sambandi við Þjóðleikhús-
ið, er Brynjólfur var ráðherra.
Einar Ögmundsson, bróðir
Þorsteins, er annars mun Iið-
tækari maður en Þorsteinn. En
sennilega hefur þótt of mikið að
bæta þriðja bróðurnum við á
þennan 16 manna lista, þar sem
Stefán Ögmundsson var þar
þegar fyrir ofar Þorsteini
Rír eftirtekja
Nýta flest í nauðum skal,
hafa kommúnistar hugsað þeg-
ar þeir drógu þessa „heiðarlegu
vinstrimenn“ fram á sjónar-
sviðið.
Flestum öðrum mun finnast,
að mjög fækki um fína drætti
hjá kommúnistum, þegar hjálp-
armennirnir, sem gripið er til
þegar mest á ríður, reynast ekki
meira virði en þeir Guðgeir
Jónsson, Jón Múli Árnason,
Kristinn Björnsson og Þorsteinn
Ö. Stephensen. Ef ekki er meira
mannval í hulduliði kommún-
ista en þetta, hefur til lítils ver-
ið öll sú fyrirhöfn, sem komm-
únistar hafa haft af þeim liðs-
kosti.
A)H er hey
í harðindum
ÞETTA máltæki kom mjer í
hug, er jeg hafði lokið lestri
feitletraða pistilsins á 5. síðu
Tímans s. 1. föstudag. Það,
hvaða sæti jeg skipa á lista
Sjálfstæðisflokksins hjer í bæn
um, verður blaðinu tilefni til
umræddrar greinar, en í henni
er því lýst á átakanlegan hátt,
hvernig mjer hafi verið „spark-
að“ úr öruggu sæti á listanum.
Að vísu er Tímanum varla
láandi, þótt hann reyni að gera
sjer mat úr hverju sem er, því
að vissulega ríkja nú harðindi
í þeim herbúðum, en jeg tel þó
rjett að svará þessum skringi-
legu hugleiðingum blaðsins
nokkrum orðum.
Þegar til þess kom að velja
konu í 5. sætið á lista Sjálf-
stæðisflokksins, lýsti jeg því
þegar yfir við flokkssystur mín-
ar í uppstillingarnefndinni, að
ef einhverri þeirra kynni að
detta það í hug að benda á mig
í það sæti, væri það þýðingar-
laust, þar sem jeg væri svo
bundin af heimili mínu og öðr-
um störfum, að mjer væri ekki
unnt að sinna þingstörfum.
Þetta er sannleikurinn í því
máli og hann ósköp hversdags-
legur.
Frú Kristín L. Sigurðardóttir,
sem skipar 5. sætið á lista
flokksins, er kona, sem okkur
mun verða sómi að að eiga sem
fulltrúa á Alþingi, og sjálf-
stæðiskonur í Reykjavík og
flokkurinn í heild munu vinna
að því ötullega að tryggja henni
glæsilegan kosningasigur.
Auður Auðuns.
r7ABT3a!hysfrr ve! fekið
LONDON, 26. sept. — Yfirvöld-
in í Colombo Céylon, efndu í
dag til skemmtunar fyrir áhöfn
ina á ,,Amethyst“, breska skip-
inu, sem tókst að komast und-
an kommúnistum á Yangtse.
„Amethys" er nú á leið til
Bretlands. — Reuter.
Það vekur
eftirtekt —
AÐ Þ JÓÐ VILJINN skuli á
föstudaginn var, hafa bein-
línis ljóstrað upp um sam-
vinnuna við það, sem hanrS
kallar „vinstri öfl“ stjórn-*
málaflokkanna. Það gefur að
skilja. að þar getur blaði3
ekki átt við aðra menn utara
flokksdeildar kommúnista,
en þá, sem hafa hlaupið und->
ir bagga með kommúnistum
á undanförnum árum, svo sem
Hermann Jónasson, Pá$
Zoph., Skúla Guðmundsson,
eða yfirlueitt vinstri arrri
Framsóknaar.
ÞJÓÐVILJINN segir í forustuj
grein sinni, að mynduð sjfi
„Samfylking þjóðarinnar“. —>
Er þetta hið. venjulega heiti
á öllum „samferðamönnum1*
og attaníossum kommúnista,
hvar sem er í heiminum. —<
Þegar engir menn eru fáan«
legir utan kommúnistaflokk«
anna sjálfra til þess að geras§
meðhjálparar þessa svika-
flokks, þá eru menn sendig
úr flokksdeildunum, til þess!
að taka að sjer þessi með«
hjálparastörf.
SAMFYLKINGARMENN þeir,
sem Þjóðviljinn tilgreinir, og
eiga að heita „Samfvlkihg
þjóðarinnar11. með 5 herdeild
kommúnista, eru þessir; Fimí
bogi Rútur Valdimarsson, sr,
Sigurbjörn Einarsson og hinn
pólitíski villigöltur s'r. .Jakob'
Jónsson, Guðgeir Jónsson,
Kristinn Björnsson, Jón Múli'
Árnason og Þorsteinn Ö. Step<
hensen. Ekki er annað kunn«
ugt, en hann hafi verið rak«
inn kommúnisti, alt frá þv3
hann byrjaði að hósta og
ræskja sig í útvarpið.
KOSNINGAUNDIRBÚNING-
URINN hefir að sögn Þjóð«
viljans farið þannig fram, aSi
flokkurinn hefir haft sam-
vinnu og samráð við vinstrj
sinnaða íslendinga utarí
flokksins um framboðin ,og
kosningabaráttuna.“
Menn eiga auðvelt með aol
gera sjer grein fyrir, hvan
gætir samvinnu og samstarfa
við kommúnista um fram«
boðin. T. d. að þessarar ,,sam«
vinnu um framboð við kom-
únista hafi gætt, þegar þaci
var ákveðið að Páll Zophon-
íasson skyldi vera efstur á
lista Framsóknar í Norður«
Múlasýslu.
FRÁ NORÐURFIRÐI á Strönd-
um kemur sú fregn, að fram-
bjóðandi kommúnista þar i
sýslu, hafi á einskonar „sellia
fundi“, er hann hafði þar meði
flokksmönnum sínum, sagá
það berum orðum, að okkj
sakaði, þó flokksmenn kom-
múnista vörpuðu atkvæðums
sínum á formann Framsókn-
arflokksins að þessu sinni. —*
Kemur þetta mjög vel heirav
við uppljóstranir Þjóðviljana
á föstudaginn um allsherjap
samstarf við vinstri arnj
Framsóknarflokksins.
YFIRKIiÓR VEGNA upplýs«
inga Þjóðviljans kom svo g
Tímanum á sunnudaginn, þap
sem m. a. er komist þannig
að orði, að þjóðin sjái, aö
Framsóknarflokkurinn sje öp
uggasti andstæðingur komm-
únista(!), og þar fram eftin
götum. Hin örugga andstaðsj
Framsóknar lýsir sjer þá i
úrh. á bls. 13 ,
í stað velmetins reykvísks sjó
Bwnjis, Giíms Þorkeissonar, erihæUi. að.veira í .kjöri. Það var