Morgunblaðið - 24.12.1949, Blaðsíða 12

12
MORGVNBLAÐIÐ
Laugardagur 24. des. 1949.

— Noregsbrjef
Sjötug:
Málfríður Ólafsdóttir
Frh. á bls. 12.
dæmdur í 6 mánaða fangelsi,
en hinn slapp alyeg. Sektirnar
námu 500.000 kr., en upptækar
voru gerðar tæpar tvær milj.
kr. Annæus Schjött, sá, sem
var opinber ákærandi gegn
Quisling, var verjandi þess
mannsins, sem sýknaður var í
þessU máfi.
í októtoerlok höfðu dómar
gengið í landsvikaramálum,
sem höfðu í för með sjer 49.8
miljón kr. sektir samtals, 132.1
miljón kr. upptækar, og 69.6
miljón kr. í bætur, eða alls
251,5 miljón kr. En hinsvegar
hefir allur kostnaður við land-
svikamálin orðið 153 miljónir.
Sá viðburður sem langmest
umtal heffy vakið í liðnum mán
uði, er fiugslsysið raikla í Hur-
um, þar sem 28 Gyðingabörn
fórust og öll áhöfnin, en aðeins
eitt barn, Isaac Allal, komst af.
En um það sorglega slys skal
ekki fjölyrt hjer, því að ítar-
legar frjettir af því munu fyrir
löngu vera komnar til Mbl. í
símskeytum. — Annað slys varð
um sama leyti, er skipið
„Trigon“ frá Oslo fórst við
Kristianssand og níu menn
drukknuðu.
Rósturnar innan kommúnista
flokksins halda enn áfram. —
Það hefir komið á daginn að
hinn „titoiski Furubotn“ á
miklu fleiri formælendur en
gert var ráð fyrir. Þannig sam-
þykkti fundur kommúnistafje-
laganna í Þrændalögum fyrir
nokkru að lýsa vanþóknun
sinni á meðferðinni á Furu-
botn og f jelögum hans, og afleið
ingin varð auðvitað sú, að
helstu mennirnir meðal kom-
múnistiskra Þrænda voru gerð
ir flokksrækir.
í allt haust hefir staðið í þrefi
af kennara hálfu út af launa-
kröfum. Sumstaðar hafa bæjar
fjelögin gengið að kröfunum og
samningar náðst, en annarsstað
ar ekki, svo að búast má við
að kennarar leggi niður vinnu
þá og þegar.
Ivar Lykke fyrrverandi stór-
þingsforseti og forsætisráðherra
og um skeið formaður hægri
flokksins ljetst 4. desember
eftir langa legu. Hafði gengið
með krabbamein í mörg ár. —
Lykke er ýmsum kunnur á ís-
landi síðan hann var á Alþing-
ishátíðinni 1930.
Veturinn kom loks núna í
nóvemberlok og dálítið hefir
snjóað, svo að hægara er um
vinnu í skógunum. Þar hefir
ekki verið hægt að draga fram
timbur hingað til vegna snjó-
leysis. Búist er við að skógar-
högg verði mun minna í vetur
en undanfarin ár, meðfrdtn
vegna þess hve seint var hægt
að byrja vinnu.
Skúli Skúlason.
Sjöfug:
Sigríður að Skaga-
nesi í Mýrdal
á sjötíu ára afmæli hennar
26. des. 1949.
Það hæsta líf er ástúð, frfifci,
jwn.
fegurð, vinnugleði, und rjettri
stjórn.
Hugarsýn er vængi vonum gaf,
vernd og líkn á meðan barnið
svaf.
' ' '^ip,
Þessar dyggðir áttir ungdóm
frá,
aldrei þeirra boðum geystu hjá.
Altaf mundir þína æðstu sýn.
Æskan streymir síglöð heim til
þín.
Já, börnin öll er bæ þinn hafa
gist
blessa þig af hamingju óskum
Þyrst.
Þau biðja Guð og sjötíu ára sól:
signa þig og gefa eilíf jól.
Börnin Grjótagötu 12.
Rakaraskorlur í
Manchesfer
MANCHESTER — MTenn hafa
nú áhyggjur af því, hversu fáir
rakarar eru starfandi í Manch-
ester. Verra er þó það, að þeim
fer stöðugt fækkandi, enda er
mjög erfitt að fá unga menn
til að taka upp iðnina.
Rakari á staðnum hefur spáð
því, að ef ekkert rætist úr,
verði svo komið eftir nokkur ár,
að karlmenn verði að standa
tímunum saman í biðröðum til
þessa að fá klippingu. — Reuter
Ekkerf eftirlif
TOKYO — Skýrt hefur verið
frá því, að verðlagseftirlit með
fiski verði afnumið í Japan 1
apríl næstkomandi. — Reuter.
Á AÐFANGADAG jóla íuxð
1879 sprakk út í lágreistum bæ,
Lásakoti á Álftanesi, lítill
blómknappur á ættmeiði þeim,
sem kenndur er við Berg í
Brattsholti. Ættstofn þessi er
þjóðkunnur og talinn að vera
kostadrjúgt gæða trje, sem jafn
an beri sómagóða ávexti. Blóm-
knappur þessi var fagurt lilju-
blóm, lítil stúlka, sem þá fædd-
ist, foreldrum hennar gefin
sem góð jólagjöf. Foreldrar
hennar voru, Ragnheiður Illuga
dóttir og Ólafur Eyjólfsson, en
litla stúlkan hlaut x skírninni
nafnið Málfríður Ólína Lára.
Frá foreldrum hennar kann
jeg fátt að segja, að faðir henn-
ar var talinn að vera listhneigð-
ur og söngelskur, sem kunni þá
list sem fáir kunnu á þeim tím-
um, sem var orgelspil. Var hann
því um langt árabil forsöngv-
ari á Álftanesi. Móðirin var táp
mikil sómakona, sem naut
trausts og virðingar samferða-
manna sinna. Litla blómarósin
óx upp og varð tápmikil, svip-
hrein stúlka, sem erft hafði
marga hina bestu kosti foreldra
sinna; umhyggjusemi móður
sinnar, en listhneigð og hlýtl
viðmót frá föður sínum.
Árið 1900 giftist hún Jóhann-
esi Kristjánssyni, manni borg-
firskum að ætt, manni sem er
valið ljúfmenni, trúr í starfi;
fám orðum sagt, drengur hinn
besti. Þau hjónin eru nú búin
að vera samferða nær því hálfa
öld; ættstofninn prýða nú 7
börn þeirra (4 synir og 3 dæt-
ur) 33 barnabörn og 2 barna-
barnabörn, sem nú gleðja góða
aldna móður, sem er þeim leið-
arljós og vegvísir á lífsbraut
þeirra. Móðir, sem hefur fóstr-
að og alið við mild móður-
brjóst og kennt þeim að meta
og virða hinar bestu dyggðir,
iðjusemi, ráðvendni og mann-
kærleika, sem hið besta vegar-
nesti í lífinu. Gömlu hjónin
hafa dvalið og dvelja enn á Jó-
fríðarstöðum hjá Viggó syni
sínum. Afmælisbarninu, manni
hennar og öllum niðjum þeirra,
færi jeg hugheilar hamingju-
óskir og bestu jólakveðjur.
Dulinn.
Ljet lífið í gaddavírs-
girðingu kommún-
ista
VÍNARBORG — Opinberlega
hefur verið skýrt frá því hjer í
borg, að ung stúlka hafi nýlega
látið lífið í girðingu þeirri, sem
ungversku kommúnistayfirvöld
in hafa látið reisa meðfram
landamærum Ungverjalands og
Austurríkis.
Jarðsprengjur eru tengdar
við girðinguna.
Unnusti stúlkunnar var með
henni, er þessi atburður gerðist,
en þau voru að reyna að flýja
til Austurríkis. Hann særðist
hættulega. — Reuter.
Varaforsæfisráð-
herra í „leyfi"
VÍN. — Fregnir hafa borist
frá Búdapest, þar sem segir að
Matyas Rakosi, varaforsætisráð
herra, hafi verið veitt mánaðar
„lausn“. Ef satt skal segja, hefir
Rakosi ekki sjest á almannafæri
nú um sinn, og það ekki einu
sinn, þegar haldið var upp á
afmæli byltingarinnar. Segja
menn, að 'hann muni vera valt-
ur í sessi. — Reuter.
Dóttir Francos situr í festum
Madrid. — Einkadóttir Franc-
os, 23 ára að aldri, er nú heit-
bundin 27 ára gömlum manni,
Marques de Villaverde.
11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111
Afmælisdagar
með úrvals vísum íslenskra þjóð j
skálda, er einkar kærkxmin jóla [
gjöf. Fæst í skrautlegum gjafa- !
öskjum.
5 í
KiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiminimiiiiiiiiifiiiimiMtiiiiiiiiiiiiiiii
DAGAMA
30. og 31. þ. m. verður eigi sinnt afgreiðslum í spari-
sjóði bankans.
BÚNAÐARBANKI ÍSLANDS
(11111111111111111111111 iii 111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 iiniii 111111111111111111111111111 in iii imiiiiiifiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiimii^
| Markús dk ák dk ák Eftir Ed Dodd |
| §
5 Hiiitmiiiiimmiiiiiiiiiiiiiimiimiiiiiiiiiimiiimiiiiiiiiiiiiiiimimi imimmmmmmmmmmmmmmmiijmmmmmiim*
Herra Stúfur er önnum kaf-
inn við að laga stífluna. Börn-
in hans horfa á með aðdáun.
— En þarna er líka grimmur — Nokkru síðar fer Stúfurhjá stálboganum,
otur, sem leynist í skugga og til að sækja viðarkubba, í'jettsetti niður.
horfir á með athygli.
sem Vífill
Sig. Guðmundsson
skólameistari
Fæddur 3. sept. 1878.
Dáinn 10. nóv. 1949.
Heyríst hjeraðsbrestur;
hljómar klukkna liða,
yfir borg og byggðir,
berast milli hlíða.
Allir þeir, er þekktu
þann, sem brott er genginn,
sjá, að í hans sæti,
setzt nú fár eða enginn.
Frumlegt mál og meitlað,
mælt var fram af vörum,
lipurð, list og kýngi,
lágu í öllum svörum.
S a 1 u r hlýddi hljóður,
hundruð manna þagði,
þegar mælskumaður,
máttarorðin sagði.
Minnast munu sveinar
meistarans, er fræddi,
og í allra hjörtum,
ást til skilnings glæddi. —
Ást til Ara-tungu,
Egils, Grettis, Snorra,
— meðan sólblik sindra,
sumri á og þorra.
Minni manna og kvenna,
munu ei betur vakin,
upp af orðsins lindum,
eða framar rakin.
Hugvekjurnar heiðnu,
höfund munu lofa,
er í grárri gleymsku,
góðir drengir sofa.
Lengi mun í landi
lifa fögur minning —.
Þjer jeg þessa færi
þökk fyrir okkar kynning.
Leyfður skaltu lofi,
látni, trausti vinur.
Þá varst þjóðartungu
þróttarmesti hlynur.
FRIÐGEIR H. BERG.
— Sig, Guðmundsson
CFramh. af bis. 2 <
sem frægðar, fjár eða valda er
von, lyft hlutverki kennarans
til hárrar virðingar, og sýnt
með fordæmi sínu að hægt er
að vera menningarfrömuður og
fólksbetrungur í stórum stíl
innan veggja kennslustofunnar
og úr ræðustól skólameistarans.
Hans verður líka lengi minnst
sem rithöfundar. Hann skrif-
aði mjög persónulegan stíl, til-
brigðaríkt og mergjað mál, í
senn rammíslenskt og fullt af
nýrænni hugkvæmd. Hann
sagði spaklega hluti, og drengi-
lega, og allt sem frá honum
fór var fágað, margfágað, og
með sköi’ulegum brag. Hann
var einn af bestu pennum sinn-
ar sámtíðar. Þegar kaflar úr
í'æðum hans og ritgerðum eru
komnir inn í lesbækur og úr-
valssöfn munu þeir halda sæti
sínu í slíkum ritum um aldir,
sem sýnishorn af íslenskri hugs
un og ritsnilld á ofanverðvi
tuttugustu öld.
Því miður hef jeg ekki bæk-
ur hans við hendina, annars
væri auðvelt að benda á snjalla
kafla í skrifum hans. Síðast
þegar jeg var heima gaf hann
mjer lítið ágætt rit, sem hann
hefur skrifað um Bjarna Thor-
arensen. Þar er t. d. á halfri
siðu þannig skrifað um erfi-
drápuna Odd Hjaltalín, að ó-
víst er að annað betra hafi
verið skrifað um nokkurt ís-
í lenskt kvæði.
París 14. des. 1949.