Morgunblaðið - 24.12.1949, Side 11

Laugardagur 24. des. 1949.
MORGV IS'BLAÐIÐ
'lí
GlasgowbúSíen■
JÓL Á
Á ENGLANDI byrja jólin með
því, að hópar manna fara um
þorp og sveit frá húsi til húss
og syngja jólasöngva undir
gluggum manna og safna þann-
íg peningum. Stundum eru það
Skipulagðir kórar, en oftast eru
það hópar af smádrengjum.
Þeir fara af stað á kvöldin,
þegar fer að skyggja og það er
heillandi stund, þegar maður
heyrir þá allt í einu syngja
fyrir framan húsið sitt, því lög-
in eru öll gamlir kunningjar,
sem öllum þykir vænt um.
Stundum safna kórarnir pen-
ingum til hjálparstarfsemi með
þessu móti. Strákamir aftur á
móti gera það aðeins til að ná
sjer í vasapeninga. Söngurinn
vill stundum verða hjáróma hjá
þeim og textanum er oft ákaf-
lega ábótavant, en fólk gefur
þeim samt jólaskildinga engu að
píður.
Það er þó annað merki þess,
að jólin sjeu að nálgast, sem
þörnin fagna jafnvel enn meir,
og það er pósturinn með út-
troðna toskuna sína. Frá því
um miðjan desember kemur
hann oftar en endranær og task
an hans inniheldur ekki ein-
Ungis fjölda af jólakortum,
heldur bústna pakka og böggla,
sem á er skrifað: „Opnist á jól-
um“, er þau handfjatla með
spenningi og reyna að giska á
innihaldið uns móðir þeirra
Jeggur þá upp á hillu þar sem
ekki næst til þeirra.
Á aðfangadagskvöld er búið
að skreyta húsið með sígræn-
um þyrniblaðagreinum og mist-
ilteinum og pappírsrenningum
í skærum litum, en lítið jóla-
trje stendur í stofuhorninu og
bíður þess að á því sje kveikt.
Frændur og vinir hvaðanæfa
af landinu koma til að gista
og fá hjartanlegar viðtökur. —
— Um kvöldið er kveikt á jóla-
trjenu og sums staðar er geng-
Xð í kringum trjeð og sungnir
jólasálmar að gömlum sið.
Um kvöldið þegar börnin
fara að hátta, hengja þau sokka
sína á rúmstólpann, handviss
um að um nóttina komi Sankti
Kláus ofan um reykháfinn og
fylli þá. Stundum láta þau litla
miða í sokkinn: „Kæri Sankti
Kláus, gerðu svo vel að færa
mjer nýja brúðu, því mig lang-
ar sjerstaklega til að eignast
hana.“
Það roðar af morgni jóladags,
þú opnar augun — og undrið
hefur skeð. Sokkurinn á rúm-
stólpanum er útþaninn af litlum
bögglum, sem innihalda sæl-
gæti, leikföng og aðrar smá-
gjafir, en á botninum, í sokk-
tánni er næstum undantekning-
arlaust dálítið glóaldin, sem
Kláus hefur tínt handa þjer á
ferðum sínum.
Mest er þó spennandi þegar
morgunverði lýkur, því þá eru
stóru pakkarnir opnaðir. Böggl-
unum er hrúgað á sinn hvern
stól handa hverjum einstökum
og síðan eru þeir opnaðir hver
af öðrum — dýrðleg athöfn,
sem börnin vildu að lyki aldrei.
Sum börn eru vitanlega
heppnari en önnur, þv,í þau eiga
óteljandi föður- og móðurbræð-
ur og móður- og föðursystur,
sem aldrei gleyma að senda,
systkinabörnum sínum jólagjaf-
ir. Önnur verða bara að sætta
EIMGLANDI
Eftir Allan Moray Williams,

Qle&íley jóf!
%
hóuerhí
újan h.f.
yja iRouerhsmu
Bræðraborgarstig -7.
CjLkLcj, /óf!
t'ra- og SLartgripavrrgíun
Magnúsar Ásmundssonar
Infólfsstraeti í.

En það er nú sama — eftir
nokkra daga kemur gamlárs-
kvöld, og þá geturðu gefið sjálf-
um þjer nýársloforð um, að
leggja niður þrætur og allt
nöldur á komandi ári og sýna
aldrei annað en góðvild hverj-
um sem er — jafnvel þínum
grimmustu keppinautum.
Háfíð bamanna
sig við það, sem foreldrarnir
gefa þeim.
Klukkan hálf-ellefu hringir
klukkan til kirkju og þú verður
að leggja frá þjer gjafirnar,
fara í bestu fötin og fara niður
í þorpskirkjuna til að hlýða á
jólamessu.
Þorpsbúarnir eru þar allir
samankomnir og það er áber-
andi jólaandi í loftinu. Allir
brosa hver til annars — jafn-
vel þeir sem hundsað hafa
hvern annan allt árið.
Sungnir eru glaðir jólasálm-
ar; presturinn flytur glaða jóla
prjedikun; þú skiptist á glöðum
jólakveðjum við nágranna þína
og vini; og síðan ferðu heim —
ef til vill yfir snæviþaktar
grundir — til að borða.
Hefðbundinn jólamatur á
Englandi er steiktur kalkúni,
rúsínubúðingur og „pæ“ úr
söxuðum kjötblendingi (mince
pie). Því fer að vísu fjarri að
allar fjölskyldur geti veitt sjer
slíka rjetti, en hvort sem menn
eru ríkir eða fátækir, þá hafa
allir eitthvað sjerstakt til há-
tíðabrigðis, og margir bjóða
þeim sem minni efni hafa, til'
fjárlaga fyrir árið 1950. Frum-|
að neyta jólamatarins með sjer.
Togað er í pappírssmellur;
drukkið öl og vín; etið súkku-
laði og annað sælgæti. Mönn-
um hættir við að verða bumb-
ult, ef þeir ekki gá að sjer.
Viljirðu vera skynsamur, færðu
þjer langa göngu eftir mat. Um
kvöldið og næsta dag, sem er
líka almennur frídagur, er há-
tíðahöldunum haldið áfram. —
Sumar fjölskyldur fara í gátu-
leiki og aðra jólaleiki.
Þá er þriggja daga liátíðinni
lokið; gestirnir hvcrfa til heim-
kynna sinna; og fjölskyldan
tekur upp sínar daglegu venj-
ur. Mamma, sem hefur nieð
hægð og hæversku undirbúið
öll hátíðahöldin svo þau færu
sem best úr hendi, fer nú jafn
hóglega og hæversklega að taka
til aftur.
Ef til vill dvínar nú mesti
ljóminn af þessari margrómuðu
jóla-góðvild vegna timbur-
manna, er stafa af því að eta
og drekka of mikið. Bros og
góðsemi jóladagsins víkur of oft
og of fljótt fyrir ólundarsvip
og þrætum hversdagsleikans.
(jLkLcj /óf!
Verslunin Vöxtur.
CjLkLcj /ói!
Hafnariirði.
HÁTÍÐ BARNANNA getur á
svipstundu breytst í örvænt-
ingu, og heimilið í brunarústir,
ef þjer gætið ekki fyllstu var-
úðar í meðferð elds um jólin.
Slysavarnafjelag íslands.
<®*SxSxíxSxSx^"Mx$*Sx®>«>^><SxS*Sx®*S>Sxíx^
\ifa/

(jLkLf /ói!
(i(cla ól’á (in n li.f.
/°
4!
Glerslípun og spegíagerö
Pjeturs Pjeturssonar
Hafnars'.ræti 7.
&&&&&&&&&;
r
farsælt komandi ár!
Erlendur Blandon & Co. h.j.
Hafnarhúsinu.
CjLíiLcj /ói!
utecj joí
farsælt komandi ár með þökk fyrir \ iðskiptin á þvi liðna.
Efnalaugin GyUir
Langholtsveg 14.