Morgunblaðið - 17.12.1950, Qupperneq 7

Sunnudagur 17. ðes. 1950
MORGl) iV BLAÐIB
REYKJAVÍKURBRJEF
Laugardagur
Eínræðishttgs|óam
skýtur upp koflinum
ÞAR SEM KOMMÚNISTAR
ráða, fær enginn maður at-
vinnu, eða lífsbjörg, nema þeir
gangi undir ok kommúmsmans.
Óaldarflokkur þessi rek'ur harð
stjórn sína og kúgun á alþýðu
imanna, með vísindajegum að-
íerðxun, sem kunnugt er.
Eins og námsmenn okkar
leggja..stund á iæknisfraeðí, eða
önnur þjóðnýt störf hjer við
Háskólann, eða leita sjer ann-
arar hagnýtrar mentunar við
ýmsar kennslustofnanir erlend-
is, og taka þar próf að námi
loknu, eins, hafa komnrúnistar
sína byltingaskóla í Moskvu,
þar sem ungum mönnum vsðs-<
vegar að úr heiminum, eru kend
,,vísindi“ byltingarinrsar, múg-
æsingar. lygar og blekkingar og
wnnur slík fræði, er yfirstjóm
Skommúnista hagnýtir sjer, til
þess að leggja undir sig þjóðir,
Allmargir kommúnistar hafa,
sem kunnugt er, gengið á þessa
byltingaskóla, þar sem. starfs-
aðferðir ofbeldisins eru kendar,
bæði; fræðilega og verklega. En
þeir, sem taka próf í byltinga-
skólum þessum, verða líka að
leggja stund á æfingar I götu-
bardögum o. þessh.
Þessi er undirbúníngur nokk
urra þeirra manna, sem fremst-
t ir standa í flokksdeild komm-
únista hjer á landi. Mönnum
hættir við að gleymá þeSsu,
er þeir tala um hina íslénsku
Fimtuherdeild, eins og hvern
annan stjórnmálaaflokk. —
Gleyma því, að yfirstjóm deild-
arinnar er að sjálfssögðu skipu
lagður alþjóðlegur flokkur bófa
<og stigamanna, sem fengið hef-
ur vísindaiega þjálfun í starfi
sínu.
Gera stjónunála-
skoðun að atvímiu-
skilyrði
EFTIR AÐ Fimtaherdeildin
hefír tapað undirtökunum í
verkalýðshreyfingunni hjer á
iandi, hefir Þjóðviljinn hvað
eftir annað ymprað á því, að
leggja þurfi fjelagsskap Sjálf-
stæðisyerkamanna niður, eða
banna þann fjelagsskap. Frá
sjónarmiði ofbeldismanna
Fimtuherdeildarinnar, er krafa
þessi skiljanleg. Eftir þeim
kokkabókum, sem kommúnist-
ar læra, mega engir fá atvinnu
engir fá að bjarga sjer á vinnu-
markaðinum, nema þeir, sem
játast undir kommúnismann
Krafa kommanna um að banna
fjelög verkamanna, sem aðbyll
ast hið frjálsa framtak, er upp
hafið að kröfunni um það, að
svifta eigi íslenskan verkalýð
öllum ákvörðunarrjetti yfir
starfi sínu, svifta menn mál
frelsi og fjelagafrelsi eins og
tíðkast í löndum kommúnista.
En krafa slík er svo andstæð
íslenskum hugsunarhætti, sem
framast má verða. Hún er á
minning tii allra um það, að
jafnskjótt, sem kommúnistar
hefðu hjer nokkur völd að heit
ið geti, verði reynt að móta
hið íslenska þjóðfjelag eftir
kúgunarfjötrum hins austræna
herveldis.
Funduriim íi
AusturbæjarMé
SÍÐASTLIÐINN sunnudag
boðuðu kommúnistar tii fundar
í Austurbæjarbíó. Þai' skyldu
„friðardúfurnar", sem fiugu, til
Varsjá, Þórbergur Þórðarson og
Jónas Árnason gera grein fyrir.
þeim „friðaranda", ex þexr
höfðu meðtekið á allsherjar
dúfu-þínginu.
Ekkert orð fór af þessum full
trúum íslendinga þar eystra. Og
ekki hefur um það heyrst, að
ieir hafi á nokkum hátt vakið
athygli. Nema að þvíTeyti, að
Þórbergur Þórðarson gekk í
Varsjá undir nafninu, „Maður-
irin, serri énginn skildi“. Því
hann flutti ræðu sína á esper-
ántó. En forstöðumenn friðar-
singsins höfðu ekki við hend-
ina neinn esperantista, er gæti
eða vildi þýða mál Þórbergs:
Svo hann galaði gegnum gjall-
arhom borgarinnar á máli,; sem
almenningur botnaði ekkert i.
Og var haft orð á, áð énginn
hlustandi myndi. hafa.mist mik-
ils, vegna þeirrar vankunnátíu
í það sinn.
„Vjer skipuleggjunTý
Á FUNDINUM í bíóinu, var
Lárus Pálsson leikstjóri, svo
einkar hugkvæmur og hugul-
samur, að lesa upp kvæðið eft-
ir D^víð Stefánsson „Vjer
skipuleggjum". í þessu kvæði
flytur Davíð eina hina hörðustu
ádeilu gegn ofbeldi og einræði.
sem fram hefur komið í nýjum
skáldskap íslenskum. Hefur
kvæði þessu verið alltof lítill
gaxomur gefinn fram til þessa.
Því þar er andstygð íslensku
þjóðarinnar á ofbeldi einræðis-
isins túlkuð svo snilldarlega,
að full ástæða er til, að brýna
það fyrir íslensku þjóðinni á
svo ískyggilegum tímum, sem
nú, þegar kaldur hrammur of-
beldisins leggst yfir hverja
þjóðina af annari.
Þetta Ijóð Davíðs, eins og
mörg kvæði góðskáldanna okk-
ar eru kjarni íslensks hugar-
þels, íslenskrar þjóðarsálar. Þar
lærir íslenska þjóðin að þekkja
sjálfa sig, meta tilfinningar s’n-
ar, hug sinn og vilja. Kvæði
eins og þetta eru ekki bundin
við ákveðna atburði, stað eða
tund. Þau eru sígild.
Með hvössum, nöprum en hóg
værum órðum dregur skáidið
fram andstygð hins kaldriíj-
aða einræðis, sem situr á svik-
ráðum við þjóðirnar, hremmiv
þær og murkar ur þeim lífið.
Harðstjórar allra aldá, þurfa
eins og þar stendur, „að vera
mjúkir í máli meðan þeir safna
tundri og stáli“. En slík tvö-
feldni er einmitt einkenni „frið
arhreyfingar" kommúnista,
með uppgerðar andúð þeirra á
atomsprengjunni, á* meðan þeir
hafa ekki komið sjer upp birgð-
um af. því ægivopni.
Starfsemi
„F riðamefndamia“
FRJETTAÞJÓNUSTA hins
norska Morgunblaðs, sem fjall
ar um utanríkismál hefir ný-
lega gert grein fyrir starfsemi
friðarhreyfingarinnar, m. a. því
sem gerðist í sambandi við Var
sjár-þingið. Þar segir m. a.:
Það gerðist markverðast á
hinu svonefnda friðarþingi í
Varsjá, að þar var það í fyrsta
sinn opinberlega játað, að til—
gangur hinna illræmdu friðar-
fjelaga í Vestur-Evrópu væri
sá, og sá einn, að koma í veg fyr
ir að Vestur-Evrópuþjóðirnar
gæti komið upp varnarkerfi til
að verja sig gegn hernaðarárás
að austan.
Þ&ð er samband flutninga-
verkamanna er starfar með
Kominform, er á að stjórna
skemmdarverkum kommúnista
í þessu efni og gera Vestur-
; Evrópuþjóðirnar varnarlausar,
! þegar á reynir. Stjórn þessa
sambands hefir gefið út f>"rir-
skipanir til meðlima sinna, á
þá leið, að það eigi að stofna
eins margar friðarnefndir og
mögulegt er, og nota þær sem
skálkaskjól fyrir myrkraverk
kommúnista, er miða að tortím
ingu lýðræðisþjóðanna í Vestur
Evrógu.
Þetta samband flutninga-
verkamanna sem kommúnistar
stjórna átti að halda framhalds
fund í Sheffield, í sambandi við
friðardúfufundinn, sem átti, áð
setja þar á iaggirnar. En þetta
leynisamband . kommúnistanna
hafði setið á fundi i Varsjá.—?’
Þegar fundurinn í Sheffield fór
út um þúfur, var alt dúfuþingið
flutt til. Varsjár.
Fyrirkomulagið var þar, eins
og á undanfömum allsherjar-
fundum svipaðrar tegundar, að
haldnir voru opinberir fundir,'
þar sem „nytsamir sakleysingj-
ar“ voru látnir halda ræður.
En fundirnir sem kommúnist-
arnir lögðu mesta áherslu á,
voru haldnir á bak við tjöldin,
þar sem launráð voru ráðin um
fyrirhugað tilræði við frelsi
þeirra þjóða, sem enn hafa kom
ist hjá kúgun og þrældómsoki
kommúnistastjórna.
Á leyniíundum Varsjárráðs-
stefnunnar voru m. a. lögð ráð
in á um það, ,þvernig eigi að
lama allt fiutningakerfi Vest-
ur-Evrópuþjóða þegar Sovjet-
ríkin gera innrás sína vestur á
bóginn.
Er Þórbergttr ldár?
EFTIR því sem næst verður
komist af ræðu friðardúfunnar,
Þórbergs Þórðarsonar síðastlið-
inn sunnudag í Austur-bæjar-
bíó, er sem hann hafi ekki gert
sjer fyllilega grein fyrir því,
hvenær hann sat þá opinberu
fundi á „friðarþinginu“ i Var-
sjá, og hvaða fundir þar áttu að
vera leynilegir, Því hann tal-
aði svo hreinskilnislega eins og
hann hefði fullt frelsi til að
segja eins og er, um hernaðar-
og árásaráform Sovjetríkjanna
gegn lýðræðisþjóðum Vestur-
Evrópu.
Hann var ekki myrkur
máli. Sagði skýrt og skorinort,
að Moskvastjórnin væri reiðu-
búin til að hefja styrjöld hve-
nær sem væri, og hefði ægi-
legri vopn undir höndum en
nokkra atomsprengju, til að
tortíma hverri þeirri þjóð, og
gereyða löndum, sem þeim
sýndist, hvenær sem hin-
um föðurlegu forsjármönn-
um ofbeldisins í Moskvu byði
svo við að horfa. Og þau vopn
myndu ekki vera spöruð.
Hann lýsti því t. d. hvernig
„helryk“ sem Sovjetstjórnin
hefir í fórum sínum, gereyddu
heilum þjóðum. Þeir einu sem
eftir tóra, eftir slíka meðferð,
væru dæmdir til æfilangra ör-
kumla.
Manimðarskorturiim
MENN sem í ungdæmi sínu
hafa hallast að kommúnisma,
kunna að líta svo á, að þarna
hafi Þórbergur tekið of djúpt
í árinni. Grimmd þeirra
manna, sem eru sneyddastir
mannlegum tilfinningum, geti
ekki verið svona heiftarleg'.
En nýlega eru risin mála-
ferli í París út af því, að kona
ein, sem lokuð hefir verið inni
í þrælabúðum kommúnista í ára
tug, og er nýlega sloppin það
an, hefir haldið því fram, og
hefir fært sönnur á, að Moskva
stjórnin eigi eftir að gera grein
fyrir 23 milljónum manna, sem
horfið hafa í löndum hennar á
síðustu árum, og enginn fengið
neitt að vita um hvað áf hefir
orðið.
En margt fer. forgörðum, þeg
ar einræðið „skipuleggur“.
Fjallaþjóðir fluttar til stranda
fólkið selt til annara landa
metið til verðs eftir stjett og
og þjóðarþörfum,
anna i Varsjá ljet svo um mæll,
að best væri að friðarnefndirn-
ar sjálfar væri sem allra ;;ak-
leysislegastar ásýndum. ÞeiijA
mun smáborgaralegri, sem þæf
væru á svipinn, þeim mujr»
betra. M. ö. o., til þess-að-þessí
störfum skipulögðu. látalæti með friíj-
- jarvilja kommúnistanna
jtékist, hefir þeim verið fyrir-
segir Davíð í kvæði sínu. , , , _ _ „ , ,
Þegarpfbeldiðog mannuðax- skJPfð' að fa ^anílokksmenn
leysið er rekið' á visindalegan Sjf'
hátt samkvæmt regium og fyr- RkriPalclkui; feirra afhjupaður
irmælum öfiugra kennsiustofn-'jog einkls ^11®1'
Þessvegna hefir senmiega ís-
lensku flokksdeildínni' "verttl
fyrirskipað að. safna undir-
skriftum meðal - almennipga
hjer á landi undir Stokkhólins-
ávarpið. því þeir utanflokks-
menn, sem skrifuðu undir, átti*
að mynda uppistöðuna í friðar-
.... nefndirmi hjerna.
nemd Sovjetnkjanna, sem ijet, loddaraleikur hefir ekM
mest að sjer kveða a þmginu i
ana eins og Leninskólans i
Moskvu og að , þvi gengur
alþjóðleg bofaklíka, að spilla
mannkyninú, geta afleiðingam
ar orðið nokkuð geigya?nlegar.
í Varsjá
AÐ sjálfsögðu var það sendi-
Varsjá. Formaður hennar vaí
íormaðurinn í hinu rússneska
sambandi járnbrautarverka-
manna A: J. Sjevtsjenko, — En
ráðgefandi fylgdarmenn hans
voru þeir hershöfðinginn Qsipo
og Androprov offursti. Auk
þess nokkrir áhrifamenn í hinni
lengur áhrif á íslenskan almenn
ing. Kommúnistar eru orðriir" oÝ
einangraðir til þess. ’FIvert
mánnsbarn, sem fylgist :með,
hefir komið auga á hina „nýjt*
tækni“, sem Davíð Stefánsson
lýsir í kvæði sínu: Að „iáta meý
hægð til skarar skríða, skerðtv
rússnesku leyniþjónustu MVD aÍhaf?,r ^álsra lýða án þeso
eftir því sem segir í „Morgen-
bladet“.
í sendinefndum annara þjóða
voru margir sjerfræðingar á
sviði leyniþjónustu o'g spell-
virkja.
En aðalverkefni þingsins var
að skipuleggja „friðai'nefndir“
út um löndin. Samkvæmt fyrir
mælum leiðandi kommúnista
eiga „nefndir“ þessar að vera
í nánum tengslum við Komin-
íorm. En svo er fyrir mælt að
í þeim verði fyrst og fremst
fólk, sem er ekki opinberlega
í kommúnistadeildunum eða i
hinum svonefndu Fimmtuher-
deildum, heldur „nytsamir sak-
leýsingjar“, sem halda, áð þeir
sjeu að vinna friðnum gagri
að nokkur vör áform skilji,- án
þess birtist vor sanni vilji'V
segir myrkrahöfðingi kvæðis-
ins.
Bestu og ódýrttsttt
hemaSartæki
heimskommúnismam
EN ÞEIR vesaiingar, sem
ekki skilja hvað verið er a’ít
gera með þá, sem í friðarnefnd-
irnar“ fara og þar starfa, segir
ritstjóri erlendra frjetta A
Morgunblaðinu norska, að sjeu
bestu og ódýrustu hemaðartæki
kommúnista í baráttu þeirra til
heimsyfirráða.
j Slíkir menn eru með þvi
„ , , , , . . . marki brendir, sem Davið iýsir
með þvi að gerast verkfæn í , . , „ , . .___. í *
i.- j ii. vi* í kvæði smu, að þeir fagm því,
höndum ofbeldismarina.
I»eir sem stjóms
í raim rjettri ■
EN EFTIR því sem fram kom
á Varsjár-þinginu, eru það
að sjálfsögðu ekki „sakléysingj
þegar þeir geta gerst þrælar. —
Þar segir:
Og boðskapur þessi er borinn
þjóðum
af blíðum sveinum og bjarta-
góðunv
arnir_, sem eiga að stjórna gerð en vafinn allskonar veiðitáli
um „fnðarnefndanna" heldur vífilengjum og rósamáli.
eiga það að vera hreinræktaðir Mörgum þótti hann mik:in feng-
kommúnistar svokallaðar „fram | ur
kvæmdaneíndir". sem vita hver þó mögluðu sumir eins og geng:
er tiigang'ur aufunefndanna, og ur
framfylgja honum undandrátt- En strax voru allar sálir sælar;
aus . *er sóktu það fast að gerast
Framkvæmdanefndirnar eigai þrælaí
að starfa beint undir stjórn valdhö£um sínum til vegs og
Kommform og vera í raun
þarfa.
Hjer er brugðið upp mynd a?
rjettri undír heraga áð austan.
Þegjiar framkvæmdanefndir
eiga t d. að skjóta skjólriiúri ’fíofc^i^íommSaflóÍd^
yfir þa menn, sem vmna í þjon . . . ,, . .
ms, sannn og rjettri, eins og
hún er í dag. Aðeins eitt serft
vantar. Að sálgreina þá vesa-
iinga, þá andlega sjúku og bil-
uðu merm, sem eíns og í kvæð-
ustu Kominform, að eyðilegg-
ing heimavarnanna þegar Sovj
etstjórnin skipar svo fyrir. Og
þegar til átaka kemur, eiga
þessar Kominform-nefndir að . . . , . . „ „ .
ráða virkustu andstæðinga kom lnu stendur^ ”sæk3a Það fast að
múnista af dögum tafarlaust,
er nefndarmenn fá um það fyr
:i
irskipun frá ýfirboðurum sín-
gerast þrælar"
íslenska þjóðin skiftist í tvær
manntegundir.
Annarsvegar
leru þeir, sem andstæðir eru
um. I ’
En kvenfjelög, sem látin'Þrældómi, bæði fyrir sjálfa sig
eru starfa í samvinnu við friðar og aðra’ ^insvegtar þeír’ SCn*
nefndirnar, eiga að beina áhrif hafa vlklð fra IslendmgscðTÍ
um sínum til æskulýðsins sjer-,hins fr?a.lshuga nianns og vilja
staklega. Þessi þáttur friðar-1verða osjalfstæðir, kjosa þræl-
.dominn, sækjast eftir þvi, ems
og Þórbergur rjettilega lýsti f
fyrra, að „afklæðast persónu-
hreyfingarinnar munu m. a.
hafa á að skipa „prjónakonum“
eins og þeim, sem'Jónas Árna-
son skýrði frá, að þeir Þórberg
ur og hann hefðu hitt á kvöld-
fundi í Sheffield.
Sem saklausast útlit
leikanum“. Og sækja það svo
fast, eftir því, sem fyrir þá er
lagt á leynifundum, „friðar-
þingsins", að þeir eru tilbúnir
til hryðjuverka hvenær sém
Einn af fulltrúum Sovjetríkj- kallið kemur að austan.