Morgunblaðið - 28.03.1951, Side 14

14
MORGUNBLAÐIÐ
Miðvikudagur 28. mars 1951.
Framhaldssagan 39
ÍIIÍ vonar og ótta
------EFTIR BRUNO FISCHER .
V'ar lögreglan, skólastjórninn
eða herstjórnin, sem átti í hlut.
Jafnvel líka þegar hættulegar
glæpamannaklíkur áttu í hlut.“
Tony hló. „Þú gerir þetta
nokkuð flókið. Skýringin er sú
að mjer datt allt í einu í hug,
þegar jeg var kominn af stað
með feldina, að fjandinn mætti
Jhirða mig ef jeg færi með feld-
ina til Bruff. Það var allt og
sumt.“
„Og þó vissir þú að Bruff
jrnundi ekki láta þig sleppa með
þa ð.“
„Jeg hef teflt á tvísýnu áður“.
„En þú græddir ekkert á
ípessu. Það var öllu að tapa en
ekkert að vinna“.
„Mjer var alveg sama. Satt
að segja þá hefur mjer aldrei
líkað við afbrotamenn. Jeg hef
aldrei getað þolað þá nema stutt
an tíma í einu.“
„Þú varst að hegna sjálfum
þjer“, sagði Ben. „Oafvitandi
vildir þú að Bruff næði sjer
niðri á þjer. Það var þín aðferð
til að rjettlæta sjálfan þig.“
„Skítt með það“, sagði Tony
og opnaði bílhurðina. „Jæja, jeg
er búinn að segja þjer hvað jeg
. var góður skáti. Ertu þá ánægð
ur?“
„Jeg hefði haft meira álit á
þjer ef þú hefðir haldið fast við
það áform þitt að halda þjer í
hæfilegri fjarlægð frá Re-
bekku“.
„Þú heldur ekki að jeg geti
orðið góður eiginmaður núna
þegar jeg hef ákveðið að snúa
xnjer til betri vegar?“
„Mjer finnst þú hafa eyði-
lagt þinn eina góða gerning í
lifinu með því að biðja hana að
giftast þjer“.
„Jeg held að jeg geti gert
marga undrandi, og sjálfan mig
þar með talinn, því að jeg ætla
að reynast henni vel“.
„Ef það er þá ekki of seint“.
Tony steig upp í bílinn. Hann
smeygði sjer undir stýrið og
’ opnaði rúðuna. „Mjer þætti
vænt um það ef þú vildir upp-
1 lýsa það, hver það var sem
myrti Jeannie Poole. Það mætti
segja mjer að það endaði með
því að að þjer tækist það“.
Hann kveikti á bílljósunum
Cg setti bílinn í gang.
Ben stóð og tottaði pípuna og
horfði á eftir bilnum. Svo sneri
hann aftur inn í húsið. Cooper-
man var aftur kominn í símann.
3Ben Bruff lá á gólfinu með
byssu í hendinni og þrjú skot-
sár .í andlitinu.
15. kafli. Mark Kinard.
Líklega mundi fara að rigna.
Skýin lágu dimm og þung yfir
dalnum og loftið var rakt. Mark
var sveitfur þó að hann væri
skyrtulaus. Hann stóð fyrir
framan spegilinn í baðherberg-
inu og var að raka sig. Glugg-
inn var opinn en það var blæja-
logn úti.
Hann bar sápuna framan í
stg. Út um gluggann sá hann öll
leiguhúsin, tólf að tölu. Síðustu
nótt höfðu þau öll verið leigð
út. Klukkan hálf tíu hafði hann
þurft að vísa gestum frá. En það
I vaf svo sem ekkert undarlegt!
I Ef húsin voru ekki fullskipuð á
laugardagsnótt um hásumarið,
þá mundu þau aldrei vera það.
Klukkan var orðin tíu og
fi hefmingurinn af fólkinu var enn
.. iJhúsunum. Fólki þótti gott aði
hvíla sig fram eftir á sunnudags
morgna, jafnvel þó það væri á
ferðalagi.
Faðir hans var kominn lengra
frá húsinu en hann átti vanda
til. Hann stóð á miðri grasflöt-
inni, studdist við hækjurnar og
var að tala við einhvern af ferða
fólkinu. Þessa dagana vantaði
föður hans ekki umræðuefni.
Fólkið í Hessian Valley hafði
um nóg að tala. Móðir hans var
farin til kirkju og hann sá hana
fyrir sjer í anda í miðjum hópn
um fyrir utan kirkjuna. Hún
var miðdepillinn, því að Jeannie
Poole hafði verið myrt í einu
leiguhúsanna hennar. En mest
mundu samræðurnar snúast um
það sem skeði heima hjá Tony
í gærkvöldi.
Sagan sem gekk, var sú, að
Rebekka hafði farið heim til
Tony um kvöldið, því að þau
hafi ætltð að flýja saman með
leynd og giftast. Hún hafði þá
komið að, þar sem elskhugi
Jeannie Poole hafi veríð um
það bil að myrða Tony. En hún
hafði þá orðið fyrri til og skot-
ið hann til bana. Fyrir Mark
var aðeins eitt atriðið athyglis
vert. Rebekka og Tony höfðu
ákveðið að giftast. Hin veika
von hans hafði brugðist. At-
burðirnir höfðu orðið til þess að
það gat líklega ekki orðið strax
en þau mundu sjálfsagt giftast ^
við fyrsta tækifæri. Hann vissi
að nú var öll von úti fyrir hann.
Reyndar vissi hann að von
hans hafði aldrei verið á neinu
byggð. En samt sem áður fannst
hönum það þungbært að geta
ekki látið sig dreyma áfram.
Mark skóf sápuna af vanga sjer ,
Hann sá út um gluggann hvar
Ben Helm kom út úr húsinu
sínu. Hann hjelt á stórri kven-
handtösku undir handleggnum.
Hann leit upp í baðherbergis- j
gluggann um leið og hann gekk
yfir flötina þar sem glugginn
var opinn mundi Helm líklega
sjá hann.
Jæja, þetta var þó morð, sem
hann mundi ekki þurfa að yfir-
l heyra hann um. Hann mundi
* ekki þurfa að gefa lögreglunni
neina skýrslu. Þeir vissu hver
hafði gert það. — Það var
. Rebekka, þótt ótrúlegt væri,
i var það Rebekka.
Ef hún hefði komið til Tony
aðeins nokkrum mínútum síð-
ar, þegar kunningi Jeannie
Poole hefði verið búinn að
ganga frá Tony....
í Nei. Mark tók handklæðið
og þurrkaði sjer í framan. Dauð
inn veitti, enga úrlausn. Kann-
ske fjekkst ekki úrlausn á neinu
j nema með dauða manns sjálfs.
Hann heyrði masið í föður sín
um inn um gluggann. Faðir hans
gat alltaf fundirð eitthvað til að
masa um.
Mark gekk yfir ganginn og
inn í herbergi sitt. Hann tók
I bómullarskyrtu upp úr skúff-
unni, en þá mundi hann að það
var sunnudagur, svo að hann
fór í hvíta ljerefísskyrtu. Hann
fór niður og út á pallinn fyrir
framan húsið.
Ben Helm kom einmitt upp
tröpnurnar. Hann bauð góðan
dag og lagði handtöskuna yfír
handriðið, til þess að hann gæti
notað báðar hendurnar við að
fylla í pípuna sína.
„Rebekka sleppur við allt,
þrátt fyrir þetta sem skeði í
gærkvöldi, eða hvað?“ spurði
Mark.
„Lögin heimila sum morð“,
sagði Helm um leið og hann
kveikti í pípunni.
„Er handtaskan hennar sönn
unargagn?“
„Nú, það er þess vegna sem
þú spyrð?“
Helm tók töskuna og stakk
henni Undir handlegginn. „Nei,
Hákon Hákonarson
94.
vissi hann ekki, hverju.hann átti að trúa. Það eina, sem
hann fjekk að vita, var, að „eldspúandi maður hefði gleypt
hana.“ Þó að lýsing vilhmannanna á því, sem komið hafði
íyrir, væri dálítið ruglingsleg, skildi hann svo mikið, að
þarna voru hvítir menn með í leiknum. En hann gat ekki
grunað, að það væri jeg, og hann velti því oft fyrir sjer,
hver það væri, sem Mary hefði fallið í hendurnar á.
Hann ákvað að reyna allt, sem í hans valdi stæði til þess
að komast yfir á ókunnu eyna. Að vísu fjekk hann að ganga
frjáls um, en hann fjekk aldrei að róa í báti út á sjóinn
nema einhver innfæddur væri með. Marga nóttina lá hann
vakandi og velti því fyrir sjer, hvernig hann ætti að komast
burtu.
Dag nokkurn, þegar hann var að rölta um á ströndinni,
sá hann segl, og slíkt hafði hann aldrei fyrr sjeð á þessum
slóðum. Það var venjuíegt segl úr segldúki, en það var reist
upp á litlum, veikbyggðum fleka.
Fyrst datt honum í hug, að þetta væru skipbrotsmenn á
leið til éyjunnar, en þegar hann sá ekkert fólk, hjelt hann,
að flekinn hefði rekið burt frá einhverju skipi.
Hann kom að landi milli nökkurra trjáa, sem stóðu alveg
niður við ströndina. Hann faldi seglið á milli runnanna, -qg
Kemur út hálfsmánaðarlega. Það birtir dagskrá Ríkisút-
varpsins 3 vikur fram í tímann, kynnir dagskrárefni þess,
flytur greinar um útvarpsmál, sögur, gamanþætti, raddir
hlustenda og margt fleira. — Margar myndir verða í blað-
inu. — Ritstjóri er Loftur Guðmundsson, rithöfundur. —
Annað tölublað, sem er nýkom-
ið út, flytur m. a. auk dag-
skrárinnar, grein um leikrita-
flutning, kynningu á páskadag-
skránni, smásögu, gamanþátt,
sem nefnist „Opið brjef til út-
varpsráðs“ og þættina „Hjeðan
og handan“, „Úr bókahillunni“
og „Viðhorf hlustenda“.
Útvarpsblaðið er hverjum
hlustanda nauðsynlegt.
ficDtiu p»i ciw»i au gerast áskrifendur og tryggja yður
þar með blaðið frá byrjun. — Afgreiðslu annast
BÓKABÚÐ MENNINGARSJÓÐS, Ilvcrfisgötu 21, sírnar
80282 og 3652, pósthólf 1043.
Kranabíll
til reiðu nótt og dag, eins og áður. Allir þeir, sem tryggðir
eru hjá okkur eru vinsamlegast beðnir um að hafa sam-
band við okkur og gefa okkur upp tryggingarnúmer sitt
og hvenær tryggingin var tekin, þar sem frumskjöl yfir
þetta eyðilögðust í bruna þeim, sem varð hjá okkur nú
nýlega.
SÍMI 81850
4
fltt&LS COURT.—700 firmn sýn»
4r 10 ðokkurn iðagrerai é 260,000 CaifstA
yaiogaisvioðk
STORFENGLEGRI
OG BETRI
en nokkru sinni.
Árið 1951 eru liðin hundrað ár frá því aS
“ Lundúnasýningin mikla ” var haldin.
Vér höfum um skeið verið að nndirbúa
að halda upp á þetta afrnæli með hátíðar-
sýningu, þar sem sjá má brezkt þjóðiíf
frá ölium hhðum þess. Það vakir sér-
staklega fyrir oss, að gera Brezku iðn-
sýninguna þannig úr garði, að alheimur
fái að sjá viðreisn landsins og framleiðslu-
möguleika þess. Vér getum lofað pví, að
brezka iðnsýningin verði, eins og iðnaður
Bretlands sjálfs, stórfenglegri og betri en
nokkru sinni áður. Meira en þrjú þúsund
sýnendur úr hundrað flokkum iðngreina
munu sýna hinar nýjustu og beztu
framleiðsluvörur sínar.
Fáir framtakssamir kaupsýslumenn munu
láta undir höfuð leggjast að nota þetta
óviðjafnanlega tækifæri til að sjá það sem
Bretland hefir upp á að bjóða. Þúsundir
manna hafa þegar gert ráðstafanir til
að sækja sýninguna, gerið því einnig yðar
ráðstafanir sem fyrst.
BREZKA IÐNSÝNINGIN
LONDON 30. apríl til 11. mai BIRMINGHAM
UPPLYSINGAR um sýnendur, sýningarskrár, sérsýningar
og annað, er Iðnsýninguna snertir, má fá í næsla brezlca
sendiráði eða, ræðismannsskrifstofu.
OLYMPIA.—Á 300,000 Grfrta rneSI sfn*
atin m 1,000 firmn fjölbimytt Otval tí
«ftute frmnkiðsluvönua aíuuut
0A8TLR BROMWICH.—Defld fyrf»
kygginga-, upphitunar-, rafmagna- og jám«
♦Sua og vélar, 1300 sýningarflrmu. Sýníw-
garsvKÓi; 500,000 ferfet alia,
Morgunblaðið með morgunkaffinu