Morgunblaðið - 27.07.1951, Síða 10
10
M O RGL /V B L A O IÐ
Föstudagur 27. júlí 1951.
Jr ramhaldssagan 23
nuiiiiiHiimtiiiiiimimimmnini
STÍLKAN 0S BAUÐINN
iiHmiiiMi'iimiii
Skáldsaga efíir Quentin Patrick
„Nú hef jeg sjeð nokkuð sem j „Við skulum ekki tala meira | Þegar fyrirlestrinum var lokið,
jeg á ekki eftir að sjá aftur svo um það og jeg ætla að biðja þig , fór jeg beina leið upp á sjúkra-
lengi sem jeg lifi,“ sagði hún og
setti bakka á rúmið og settist
sjálf. „Það var Penelope. Jeg
hef einu sinni sjeð orustuskip á
æfingu, en það var ekkert hjá
þessu. Og það dásamlegasta var
að mín ástkaera systir varð fyrir
að drekka ekki allt kaffið mitt,“
sagði jeg.
| „Jæja, jeg fer þá. Jeg verð að
snuðra um og vita hvort jeg heyri
ekki eitthvað meira,“ sagði Ela-
ine og gekk fram að dyrunum.
Á þröskuldinum sneri hún sjer
skohríðinni. Hugsaðu þjer bara . við og sagði: „Heyrðu, bú vildir
.... Penelope kom siglandi inn víst ekki gera mjer bann greiða
i salinn, og vjek sjer að Normu að segja Trant lögreglufulltrúa
og hellti skömmum yfir hana, að jeg hafi frjettir handa hon-
svo að það var ekki þurr þráður . um. Mig langar til að láta yfir-
á henni á eftir.“ heyra mig og mjer finnst hann
„Hvað ertu eiginlega að tala einhver laglegasti maðurinn, sem
um?“ spurði jeg og saup á kafíi-
bollanum.
„Sjáðu. Þarna sjerðu hina gull-
fögru systur mína,“ sagði Elaine
og tók eitt blaðið upp af gólf-
inu.
Hún benti á mynd af Normu.
hefur sjest hjerna í skólanum
síðan Jerry var lagður inn á
sjúkrahúsið."
Hún þaut út en kom brátt inn
aftur.
„Og jeg get sagt þjer það, að
yfirheyri hann mig ekki í sam-
Hún stóð á brettinu á bílnum bandi við þetta morð, þá verðu*
sínum og í baksýn sást í skrif- ) hann að gera það þegar næsta
stofubygginguna á skólalóðinni. morð verður framið, því þá er jeg
Fyrst rak maður augun í fætur
hennar. Ljóst hár hennar stóð
eins og ský um höfuð hennar og
hún horfði niður á jakkahornið
þar sem stúdentamerki Jerry
hefði átt að vera. En vangasvip-
urinn var ekki góður því á mynd
inni var eins og hún hefði tvö-
falda undirhöku. Það var það
eina ánægjulega við myndina.
Fyrir r.eðan stóð með stórum
stöf um:
„Var storkurinn á leiðinni?"
„Mig skyldi ekki furða á því
þó Grace Hough hef-ði \erið
systir morðingjans. Þú getur
nefnilega bölvað þjer upp á að
Normu þyrstir eftir blóði Pene-
lope.“
Já, jeg var sammála henni um
það. Þegar jeg hafði borðað mat-
inn og fór að klæða mig, velti
jeg því fyrir mjer hvað Norma
mundi hafa gert ef það væri hún
en ekki jeg, sem vissi hve mjög
Fenelope og maðurinn hennar
voru viðriðin raorðið á Grace
Þegar jeg kom loksins út, virt-
. ist allt friðsamlegt og rólegt. Að
öllum líkindum höfou menn tek-
húsið til Jerry. En hjúkrunar-
konan vildi ekki hleypa mjer
inn. Hún sagði að Appel væri
inni hjá honum ásamt föður
sínum. Hann hafði komið með
flugvjel frá Newhampton í áríð-
andi erindagerðum. Líklega var
það í sambandi við líftrygging-
una. Jeg gat vel ímyndað mjer
að mörg vandamál steðjuðu að.
En hjúkrunarkonan gat þó Hka
gcfið mjer góðar írjettir. Barker
læknir hafði sagt að hann væri
nú svo ánægður með fólir.n á
Jerry, að hann ætti að fá að
sieppa úr sjúkrahúsinu um kvöld
ið eða næsta dag.
Það var að minnsta kosti hugg-
un í því.
En umhugsunin um nánustu
íramtíð var allt annað en hugn-
anieg. Fyrr eða síðar mundi jeg
hitta Trant lögreglufullírúa aft-
ur og jeg sárkveið því. AuðVítað
gat jeg sagt honum margt, en
það var ennþá meira scrn jeg.
mátti ekki segja honum.
Mjer var hugsað um rólegt og
rannsakandi augnaráð hans. Það
mundi ekki vera hægðarlcik
að halda nokkru lcyndu fyrjr
honum.
tininiinniimiiiiiiHiHiiiiiHiHiniiiiiiiiiiiiiHiinHiiiii(.
! Handklæði
Veið frá kr. 16.75:
E Fata- og sportvörnljúðin
Laugaveg 10.
-HtltltlllllllllHI»IHIIIIIIIIII*«illlHlHMmillllHIHIIIHIllll
• '.uinniMii«imiiiiiHHiiiiuiiiiiiHiiiifiiiMiiuiiuiuiai
I I
temdóri
| til sölu og sýnis á bílaverksta-ð =
í inu, Lágaídli, Mosfellssveit.
HMIIIHIII111111111111111111111111111111111111111111111111111111111»
IIIIH(t|HIIIHIHIIII|IH»IIIIHIHHIIIIHttHIIHHHHIIIIIHHI(
| Barnabxur |
óðýrar. |
5 Fala- og sportvörubúðin =
: Til Hveragerðis, Selfoss, Evr-
j arbakka og Stokkscyrar.
Tvær íerðir daglega.
: Aukaie'rð alla laugardaga og
j sunnudaga kl. 7.30 síðdegis.
| Frá Sclfossi kl. 9 e. h. — Frá
j Hveragerði kl. 9.30 e.h.
TIE KEFLAVfKUR
: Garðs og Sandgerðis. Tvær
j ferðir daglega. — Aukaferð
j til Keflavíkur alla sunnudaga
j kl. 6 síðdegis. — Sínii 1585.
<iMiiHainuiiimiiiHHiiiiiimuiimiu
Laugaveg 10.
(iimmiminmiHHiHiniHmiiHHHHiiHiHHiiniimHiHii
Nýtt, vnndað
sófaseft
I
klætt dökkrauðu damaski, til |
sölu. Sjerstakt tækifærisverð. — 1
Grettisgötu 69, kjallaranum, 1-
kl. 3—7. — í
«itnimiii«nnimHmmimKaTmm<imranaiiiiiiiHmu
11
11
Stúlka óskar eftir
,1
arvmnu
b uplýsingar í síma 5770.
■nuaiMiumiinHiiiHH«iiiHiMiiiiiiHi»rj;BniiiiHiHim
komin „í vandræði" eins og það , ið orð perielope alvarlega. Jeg
er kallað, segir Norma Sayler, - sa hvergi blaðamenn og heldur
Vi i n linoViririn/Cn vom i r'/Cnr-cl ír- vnS ... . . .. ..
eins og þeir væru gamlir kunn-
ingjar. Jafnvel nokkrir úr kenn-
araliðinu sýndu greinilegan á-
huga á því að spjalla við mig um
tíaginn og veginn. Það var eins
og jeg gæti hvergi verið í friði
íyrir spurningum annars staðar
cn í fyrirlestrasalnum.
Mjer fannst það ljettir að sitja
aftur við skólaborðið og hlusta
ó ungfrú Penelope tala um
franska miðaldasálfræði.
hin ljóshærða fegurðardís við
Wentworthskólann. „En hvernig faamræðum. En margir sem jeg
sem það er, þá mun jeg ekki snúa þeþþti varla köstuðu á mig
hakinu við Jerry. Ekkert getur kveðju 0g horfðu ástúðlega á mig
breytt....“ • • -
Jeg. fleygði frá mjer blaðinu.
Eiaine tók það og starði hugfang-
in á.rnyndina af Normu.
„Er þetta ekki dásamlegt?“
sagði hún flissandi. „Og er þetta
ekki líkt Normu? Hún hefur
viljað komast í blöðin með ein-
hverju móti.... og með undir-
höku og kjólinn allan snúinn að
framan.“ Elaine hló ánægð. „Og
það skemmtilegasta er að jeg
heyrið hana bjóða blaðamönnun-
um nýjustu myndina af sjer, þar
sem hún er eins og sambland af
Maríu Madgalenu og Carole Lom-
bard. En Ijósmyndarinn sagði:
„Nei þakka þjer fyrir stúlka mín.
Við viljum fá þig eins og þú ert.“
„Satt að segja finnst mjer þetta
ekki vitund skemmtilegt,“ sagði
jeg.
„Það var einmitt það sem Pene-
l<ipe. sagði þegar hún sigldi inn
í salinn. Jeg skalf frá hvirfli til
ilja þegar hún sagði: „Ungfrú
Sayler, viljið þjer gera svo vel
að standa upp.“ Og svo mátti
Norma standa upp eins og skóla-
?telpa á meðan Penelope Ijet
skammirnar dynja yfir hana. Hún
sagði að hún væri til skammar
Mjer fannst jeg verða að koma
röð og reglu á hugsanir mínar
láður en jeg hittl haan. Jeg se-t-
| 'st því inn á bókasaíríð', valdi
) m.ier gæti úti í horni bcint u.ntíir
skiltinu þar sem stóð að öll sam-
töl væru bönnuð.
Jcg sat þar.na í öngum mínv ■ a.
Bíll
3
3
s
til sölu, 2l/i tonns Studebaker, |i
með 10 manna liúsi, i góðu lagi 1
og vel útlítandi til sýnis við 1
Leifsstyttuna frá 7—9 i kvöld. 1,
Í ~
} =
ekki neina nemendur í áköfum • þegar mjer datt í hu;>. litla : ihi.n-
isbók Trants þar sem hann rað
aði upp því sem hann vissi með
vissu og því sem hann gjarnah
vildi vjta. Það var ágæt aðferð,
hugsaði jeg, tók örk og braut
lrana saman. Jeg sat’Uengi og
nagaði blýantinn og tól; síðan til
vio að skrifa:
Það sem jeg má segja Trant:
1) SjóJiðsforinginn skildi við
Grace á bensínstöðinni.
2) GraCe var ekið að grjótnám-
unni og hún skilin þar eftir.
3) Grace átti stefnúmót með
einhverjum í grjótnámunni.
}tr,onmioiii>i HMminuieMpaieHraiHiMMiiiHiniiHiin
Til sölu !
I Treii- djiipir armstólar, 2 amer s
í iskir kjólar, ensk dragt og |
| gabej'dine kápa. Upplýsingar =
l wiilli 1.1. 7—8 á Veslurgötu 38, I
; uppi. -- H
3
-"•»M»HriisHjiiiiiuiiramnm««tii*w*nBW» nmi.
IIIHlfHHIIIIIIUIHIItlHIHtHMIIIIHHHIIIHHI*
3
fi- !
cs
| er opið í Þjóðminjasafninu all.a- §
jj daga kl. 1—7 og sunnudaga kl. |
i 8—10. |
nilimililUIIHIMIIIIIIHHHHIIHIHflllHHHIMIIIIIIIIIIIIIII
for til Færey ja og Kaupniannaliafn-
ar föstudaginn 27. júlí kl. 2 e.h. —•
Farþegar mæti i tollskýlinu á Hafn-
arbákka kl. 1 e.h. Tekið á móti flutn
ingi í dag.
Skípaafgreíðsla Jes Zimsen
Erlendur Pjetursson
'jTlor^unblaðsms
A veiðimarmaslóðum
EFTIR LAWRENCE E. SLADK
12.
teignaeigendafjelag Reykjavíkur
Skrifstofa fjelagsins verður lokuð vegna
sumarleyfa til 15. ágúst.
STJÓRNIN
■ 4
■4
— Má jeg ekki koma með? spurði læknirinn.
— Nei, það er ekki hægt, svaraði Beggi. Nú er allt úndir því
komið, að jeg sje sem fljótastur í förum, svo að sieðinn yerður að
__o__......... .................. \era sem allra ljettastur.
fyrir kyn sitt og fyrir allan skól-j Þeir spenntu nú hundana fyrir vagninn og líei;iiirini*r.sa;;ði uð
ann og ásakaði hana fyrir að hafa skilnaði:
notað sjer af þessum harmlega — Jæja, jeg ætla aðeins að biðja þig um að athuga þftð, Beggi,
atbuiði á andstjggilegan hátt. fcð þjg berjist.þarna út frá, þá ættuð þið ekki að gera það ntt.rri
Og þegar Norma ætlaði að svara, „ , . _ ., .,
æpti hún bara: „Þegið þjer“. _!Connor. ÞV1 að ekkl er hægt að segja.hvermg honum verður vtð
Mjer hefur aldrei verið vel við
Penelope, en í þetta sinn varð
jeg að dást að henni. En Norma
roðnaði ekki einu sinni, en starði
bara þegjandi út og yppti öxl-
tim.“
> Elaine þagnaði og fjekk sjer
Sopa af kafíinu mínu og hjelt
Svo áfram:
„Og þegar Norma var farin,
hjelt Penelope ræðu um það
hvernig við ættum að haga okk- j1£t að leysa þá spurningu.
ur. Hún lauk máli sínu með því Beggi hjelt áfram allt hvað hann komst. Það var ekki fyrr en
að segja að skólastjórinn hefði rokkrum klukkustundum síðar, sem hann sá dökkan blett hreyf-
gefið henni skipanir um að ef ^-gt langt í fjarlægð. Það hlaut að vera sleði Ragrcrs, svo að
einhver nemandar.na gaifi blaða- þ^ð var vafalaust, að hann stefndi upp í Lönguhlíð. En nú virt-
;rnonnunurn upplýsingar, þá ætti is). sem J3eggj þefði dregið svo á hann, að hann þurfti ekki rö
jáun tafarlaust að reka viðkom-
|ndi frá skólanum Penelope ftytta sjer lelð yílr GlIskorninga> en bJost vl° að na honum skommu
Þlýtur að vera í ætt við Victoriu ílður en Þeir kæmu að koíanum-
drottningu. En' vel á mínnst Það tokst samt ekki. Ragnar varð á undan honum. Og riett áður
atorkinn, þá sýndist mjer,...“ en Beggi kæmi að kofanum, sá hann för eflir unnan sleöa.
ci hann heyrir skothríð eða annan hávaða hjá sjer.
Beggi kinkaði kolli, svo hvatti hann hundana af stáð og sleðinn
rann af stað út úr þorpinu.
Læltnirinn stóð úti og horfði á efíir Begga. Hannf-var að hugsa
um Jim. Það var ungiingspiltur, sem hafði lent í höndunum á
loðfeldaþjófum fyrir nokkrum árum. Hann hafði gersamlega horf-
ið og enginn vissi neitt, hvað af honum haíði orðio. Annaðhvort
nafði hann flúið hjeraðið, þar sem hann gat ekki búist við' að
l.afa neitt bolmagn gegn þjófunum eða þeir höfðu sálgað homim
og falið hann kyrfilega. Það gat ef vill hugsast, að Begga ta-k~
Ford fólksbifreið
model 1936, í góðu ásigkoinulagi,
; veröur til sölu við Leifsstyttuna í dag milli kl. 5 og 7.
i EINKAFLUGMENN — SVIFFLUGMENN
j SAMEIGINLEGUR FUNDUR
■
o
; í fjelagsheimili cinkaflugmanna í kvöld kl. 8,30.
Finnsku flugmennirnir tala, síðan verða þeir kvaddir
■ í Vi .. rgarðinum. — Þátttaka þar tilkynnist stjórnum
; fjelaganna.
Uanskur hálfdúmi,
g æ s a d ú n n.
DÖMU- OG HERRABÚÐIN,
Laugaveg 55 (Von).
Sími: 81890.
Best aó aualvsa í Morgunblaðinu